คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ( SF ) จีบได้แฟนไม่หึง tao x kacha
tao x kacha
‘ตืด ตืด ตืด ตืด ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก ’ ทำไมไม่รับโทรศัพท์ว่ะเต๋า
นิ้วเรียวพยายามกดเบอร์เดิมโทรออกไปซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ก็ไม่มีสัญญาณตอบกลับจาก
ปลายทางเลยแม้แต่น้อย
‘คชา แฟนเราไม่รับโทรศัพท์หรอ ’ พี่ต้นรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยเอ้ยถามขึ้น
‘ประมาณนั้นแหละพี่ต้น’ คำตอบรับด้วยเสียงเบาพร้อมรอยยิ้มบาง ๆ
‘พี่ต้นนกลับบ้านกัน อ้าวพี่คชาพี่เต๋ายังไม่มารับอีกหรอ’
‘อื้อ ไม่รู้หายไปไหน ’ เสียงอีกคนตอบแอบบ่นนิดๆ จะไม่ให้บ่นได้ไงล่ะ
เล่นหายไปแบบนี้ไม่โทรหา โทรไปก็ไม่รับโทรศัพท์ ให้ตายเหอะนี่หรอแฟนผม
อย่าให้เจอจะแกล้งให้เข็ดเลย!
หงุดหงิดเว้ย
‘ให้พี่ไปส่งไหมคชา ’
‘ไม่เป็นไรพี่ เดี่ยวผมกลับแท็กซี่เอง’ ใครจะกล้าไปเป็นก้างขวางคอ
‘งั้นพี่ไปก่อนละ เจอกันพรุ่งนี้ ’
‘โอเคครับพี่’
______________________________________________________________
ครืดด ครืดด’ เสียงดังจากโทรศัพท์บนโต๊ะไม้สีขาวกำลังสั่นอยู่
เป็นเครื่องเตือนให้รู้ว่ามีคนโทรเข้า ร่างเล็กที่กำลังง่วนอยู่กับการอ่านหนังสือ
หันไปมองเบอร์ที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอโทรศัพท์มือถือ ทำเอาใจกระตุกวูบ
‘เต๋า ..’ มือเรียวคว้าโทรศัพท์ก่อนจะกดปุ่มรับสายอย่างรวดเร็ว
‘ฮัลโหล เต๋าโทรไปทำไมไม่ยอมรับ ตั้งกี่มีสคอร์ สนุกรึไง ให้คชารอเนี่ย’
(เห้ยชา เต๋าขอโทษ )
‘เมื่อวานก็ไม่ยอมไปรับ ’
(….)
‘ทีตอบบีบีคนอื่นน่ะว่างตอบนะเต๋า ’ เสียงที่ฟังดูตัดพ้อถูกเปล่งออกไปก่อนจะกดตัดสาย
หงุดหงิดว่ะ ยังมีอีกหลายเรื่องนะต๋าววววว
_______________________________________________________________
‘พี่คชาคร้าบบ เหนื่อยไหม … พี่คชาครับมาผมช่วย ....... พี่คชาน่ารักจัง ....... พี่คชา ’
เสียงรุ่นน้องที่มหาลัยผมเองล่ะครับ เต้ น้องเขาติดผมแจได้มาอาทติย์นึงแล้ว
มันก็นานพอๆ กับที่ผมไม่ได้เจอเต๋าเลย น้องเขาชอบชวนผมไปไหนมาไหนอยู่เรื่อย
แถมยังชอบอาสาไปส่งผมบ่อยๆ ก็ดีเหมือนกัน ผมจะได้ประหยัดค่ารถ
‘พี่คชาครับ วันนี้ไปดูหนังกันไหม ’
‘ไม่อ่ะพี่ไม่ชอบดูหนัง ’
‘งั้นพี่ไปซื้อของเป็นเพื่อนผมหน่อยนะ ผมไปคนเดียวผมเลือกไม่ถูก นะน้า ’
มาอีกแล้วลูกอ้อนนี่ให้ตายเถอะน้องเต้ครับ ใครจะปฎิเสธลง
ความจริงน้องเต้ก็น่ารักนะ ทั้งอัธยาศัย นิสัยใจคอดีไปหมด ผมรู้สึกเหมือนเต้....
เป็นน้องชายแท้ๆของผมไปซะแล้ว
... ประตูรถหรูคันสีขาวถูกเปิดขึ้น ในลานจอดรถของห้างหรูหราแห่งหนึ่ง ....
ห้างนี่ใหญ่จังแฮะ คนตัวเล็กกวาดสายตาไปทั่วลานจอดรถ แต่เหมือนสายตาจะสะดุดกับ
รถมินิคันสีแดง แต่อาจเพราะความกว้างของลานจอดรถ จึงทำให้มองเห็นป้ายทะเบียน
ของรถคันนั้นไม่ชัดเจน
รถเต๋ารึเปล่านะ
‘พี่คชาอันนี้สวยไหม ’
‘สวยคร้าบ ’ ผมพูดปัดปัด ก็ไม่ได้รำคาญอะไรหรอกนะ แค่เบื่อ
กับไอ่เลือกแว่นใหม่ทำไมต้องพาพี่มาด้วย
‘พี่คชาไปไปร้านอื่นกัน ’ น้องเต้พูดจบก็เล่นดึงผมออกจากร้านไปอย่างดื้อดื้อ
ไม่ทันตั้งตัวเลยไอ่เด็กนี่
ผมกับน้องเต้เดินดูของมาเรื่อยๆ จนมาหยุดอยู่ที่ร้านขายน้ำ
‘พี่คชาเอาน้ำปะ’
‘ไม่ล่ะ ’ ขณะที่ผมยืนรอน้องเต้ซื้อน้ำ ตาผมไปสะดุดกับคนคนนึงผมสีทองๆ
ตัวสูง ผิวขาว เห็นมาแต่ไกล
เหมือนเต๋าเลยแฮะ แต่แอ๊ะข้างๆนั่นใคร …
ผู้หญิงผมยาวตาคม แต่งตัวดูดีมีสง่า ยอมรับเลยว่าสวยไม่น้อย คงข้างๆผู้หญิงคนนั้น
คงไม่ใช่เต๋าหรอกมั้ง
‘ไปเถอะพี่คชาได้น้ำแล้ว ’ เราสองคนเดินเข้าใกล้สองคนนั้นมากขึ้นเรื่อยๆ
ผมยังคงมองอย่างไม่วางตา
ดูมันมองผมสายตาเหมือนจะตกใจมาก ก่อนมันจะค่อยๆเดินเข้ามาหาผม
‘พี่คชานี่น่ารักจังเนอะ ’
‘น้องเต้พูดมาล้านครั้งได้แล้วครับ ’
‘ก็จริงหนิพี่ ว่าแต่พี่มีแฟนยังเนี่ย ผมจีบได้ป่ะ’ บทสนทนานี้ถึงจะไม่ดังมากแต่ก็
ชัดเจน! สำหรับคนที่กำลังเดินเข้ามาหาทั้งหูอย่างจัง ทำเอาคชากระตุกยิ้มพร้อม
เหลือบไปมองคนที่ ขึ้นชื่อว่า แฟน
‘แฟนน่ะมีแล้วครับ ’ คำตอบนี้ทำเอา แฟน ที่ยืนฟังอยู่ห่างๆ ยิ้มอย่างมีชัย
‘แต่อยากจีบ จีบได้แฟนไม่รัก’ รอบยิ้มเมื่อครู่เหมือนถูกเก็บไป
แทนที่ด้วยสีหน้าหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด
‘ขอโทษนะครับน้อง คงไม่ได้หรอก คนนี้แฟนพี่ ’ ไม่เดินเข้ามาพูดเปล่าแถมยังเอามือโอบ
เอวบางของอีกคนแสดงความเป็นเจ้าของอย่างยิ่ง
‘อ่าวพี่ เมื่อกี้พี่คชาบอกว่าพี่ไม่รัก แล้ว. ’ ไม่ทันจะให้อีกคนพูดจบก็สวนพูดขึ้นมา
‘ไม่รักธรรมดาไง รักมากด้วยครับ ’ คำพูดเหล่านั้นทำเอาคนที่ถูกโอบเอวอยู่เขินได้ไม่น้อยเลย
‘กลับกันเถอะ ’แขนแกร่งรวบตัวคนตัวเล็กให้เดินไปกับตนอย่างง่ายดาย
____________________________________________________________
ตลอดทางบนรถเต็มไปด้วยความเงียบ
ไม่ใช่ไม่มีอะไรจะพูด แต่ไม่รู้จะพูดเรื่องไหนก่อนต่างหาก!
‘วันนี้คชาไปกับใคร’ เสียงเข้มเอ่ยถาม ฟังดูก็รู้ว่ากำลังโกรธอยู่
‘รุ่นน้องที่มหาลัยน่ะ.. ไม่ต้องทำมาเป็นพูดเลยเต๋า ของเต๋าน่ะเยอะนะ’
‘ แล้ววันนี้ไปกับใครมา ไปทำอะ..’
ยังไม่ทันจะพูดจบร่างสูงก็คว้าคนตัวเล็กมากอดไว้จากด้านหลังแล้ว
เอาคางวางบนไหล่กระชับกอดแน่น
‘แพรวาน่ะ มันให้ไปรอแฟนเป็นเพื่อน ส่วนคนอื่น เต๋าแค่คุยด้วยเฉยๆหน่า
ไม่มีอะไรสักหน่อย ’
พูดพร้อมเอาหน้าซุกคอขาวของอีกคน ไซร้ความหอมจากคนตัวเล็ก
‘ต๋าวววว อย่าน่ะ มันจักจี้ ’ เสียงของคนตัวเล็กไม่ได้มีผลแม้แต่น้อย
แถมยังหอดแก้มนุ่มๆของอีกคนฟอดใหญ่ ..
‘เต๋ารักชานะครับ .. แล้วอย่าบอกว่าแฟนไม่รักอีกล่ะ ’
FIN -)
ความคิดเห็น