[FiC] นางร้ายที่รักเธอ [ HyoMin x Sunny x EunJung ]
ก็รู้ว่าคงสู้เขาไม่ไหว สุดท้ายก็พ่ายแพ้อยู่ดี ให้ดีแค่ไหนก็ไม่ได้ใจเธอมา....
ผู้เข้าชมรวม
340
ผู้เข้าชมเดือนนี้
8
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
Intro
หิมะสีขาวร่วงโรยมาจากฝากฟ้าลงมากระทบเรือนร่างผอมบางทีนอนหงายมองไปยังความมืดมิดในยามค่ำคืนที่ไร้แม้แต่แสงจากดวงจันทร์
หยาดน้ำตาใสหลั่งไหลอาบแก้มขาวเนียนอย่างไม่ขาดสาย
เธอทำได้เพียงสะอึ้นเสียงแผ่วเบาที่ระบายความทรมานในหัวใจของเธอ แขนเรียวยาวเอื้อมออกไปเบื้อหน้าราวกับว่าเธอกำลังไขว่คว้าบางอย่างที่อยู่แสนไกล
เพราะฉันเป็นดวงจัทร์ถึงไม่มีวันที่จะโคจรมาหาเธอได้ใช่ไหม
“พระอาทิตย์ของฉัน”
.
.
.
.
.
เรือนร่างเล็กถูกดันกระแทกติดผนัง
จมูงโด่งของหญิงสาวที่เธอเกลียดชังเขยิบเข้ามาใกล้ใบหน้าจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนของเขา
เธอทำได้แค่ขยับกายบิดหนีไปมาภายใต้อานัตของหญิงสาว เพราะไม่สามารถหลุดไปจากพันธนาการที่หญิงผูกรั้งเธอไว้
ได้ ริมฝีปากนุ่มนิ่มของหญิงสาวบดเบียดขยี้ความต้องการของตัวเอง
ยัดเยียดสิ่งที่น่ารังเกียจให้แก่เธอ
“ปล่อยฉัน ฮโยมิน” ร่างเล็กเบือนใบหน้าหนีอย่าดิ้นรนให้พ้นจากสิ่งเธอขยะแขยงจับใบ
รสจูบที่เธอไม่เต็มใจที่จะรับแม้แต่น้อย
กลิ่นกายที่ชวนทำให้เธอทรมานจิตใจ
ทุกอย่างมันกำลังทำให้เธอเหมือนอยู่ในนรก
“ซันนี่ ฟังฉันนะ พี่อึนจองเขาไม่ได้รักเธอ!!”
หญิงสาวเรือนร่างผอมบางดันกายคร่อมอยู่เหนือเรือนร่างเล็ก
เธอเขยิบกายที่เปียกชื้นแนบชิดคนตรงหน้าที่มีสภาพไม่ได้แตกต่างกันนัก ผมสีน้ำตาลอ่อนของเธอในเวลาที้เปียกปอนไปด้วยน้ำที่หลั่งไหลจากฝักบัวในห้องน้ำที่เล็กและคับแคบนี้
ฮโยมิน เอื้อมมือเรียวยาวที่ขาวซีดลูบไล้ไปบนเสื้อเชิตสีดำของซันนี่อย่างทะนุถนอนแม้
ในเวลานี้มันถูกบดบังไปด้วย เชือกเไนลอนที่แน่นพันอยู่รอบกายคนรักของเธอ
ดวงตาสีเทาเข้มของฮโยมินกำลังขับจ้องมองคนรักด้วยสายตาที่เจ็บปวดจนสุดหัวใจและหวังว่าเขาจะเข้าใจมันแม้เพียงน้อยนิด
ซันนี่หลบสายตาต่ำลงมองไปยังเสื้อเชิตสีขาวตัวบางที่เปียกจนแนบกับผิวกายขาวเนียนละเอียดของคนตรงหน้าด้วยสายตาที่รังเกียจ
ไร้ซึ่งความรู้สึกรักที่เคยมีมา
“ถึงเธอจะใส่ยั่วฉันจนเหลือแค่เสื้อชั้นใน
ฉันก็ไม่มีวันต้องการเธอหรอก” ซันนี่เอ่ยพลางเบะปากราวกับสิ่งตรงหน้าเป็นของสกปรกที่เธอไม่คู่ควร
“ฉันมันน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยเหรอ”
ใบหน้าหวานของซันนี่เผยรอยยิ้มบางๆที่แสนเยือกเย็น สายตาที่แข็งกร้าวมองหญิงสาวอย่างไม่ลดละ
เธอเอ่ยพลางพ่นลมหายใจหอบถี่ด้วยเสียงอันแผ่วเบาแต่เต็มไปด้วยความหนักแน่น
“รู้ไหมฮโยมิน ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหนๆฉันขอยอมตายดีกว่ารักเธอ”
วันนี้ คำว่าเราก็คงไม่มี อีกแล้ว…….
ถ้าฉันจะขอร้องให้เธอนั้นคืนกลับมามันคงอยากใช่ไหม
คือฉันนั้นเป็นคนผิดเอง
ผิดและพลั้งพลาดไปซะจนใจเธอเริ่มทนไม่ไหว
ผลงานอื่นๆ ของ sweetnight_k ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ sweetnight_k
ความคิดเห็น