คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #29 : บทที่ 19 พร้อมแล้ว NC20+++
บทที่ 19
พร้อมแล้ว
อนนี้ผมยืนอยู่ใ้ฝับัว ำลัยีผมให้เธออยู่ แ้มใสอให้ผมสระผมให้เพราะผมัวสูว่า ึ่ผมไม่ปิเสธยอมทำให้แ่โยี
“ถูสบู่ให้เฮีย้วย” พอผมสระผมให้เธอเสร็ ผม็อยาให้เธอถูสบู่ให้ แ้มใสหันหน้ามาหาผม เธอมีท่าทีเิน ๆ หน่อย ๆ
“ถูเอสิ” เธอเสมอไปทาอื่น ไม่ล้าสบาผมนาน ส่วนมืออผม็ำลัถูสบู่ให้เธออยู่ บนร่าายเธอไม่มีส่วนไหนที่มืออผมไม่ไปโน
“เฮียยัถูให้เธอเลย”
“ันไม่ไ้อสัหน่อย” ผมยับเ้าหาเธอ แ่เธอ็ถอยหลั แ้มใสูัวลแปล ๆ
“มีอะไรหรือเปล่า” ผม้มหน้าถามเธอ เยามนึ้นเพื่อให้เธอสบาับผมไ้ถนั
“ันอยารู้...เรื่อนั้น ถ้าเิันไม่พร้อม เฮียะไปทำับนอื่นหรือเปล่า” เธอถามไม่เ็มเสียมานั อ้อม ๆ แอ้ม ๆ แถมไม่ล้าสบาับผมอี่าหา
“ฮึ ไม่มีทาหรอ” ผมอบพร้อมับยิ้มให้เธอบา ๆ แ้มใสส่ายหน้าเบา ๆ เธอยับเ้าหาผม
“ันพร้อมแล้ว่ะ”
“หือ? ...”
“พร้อมแล้วับเรื่อนั้น” เธอทำให้ผมเอ็นู แ้มใสลัวว่าผมะนอายนยอมให้ผมล่วเิน แ่ผมไม่อยาให้เธอฝืน
“ไม่้อหรอ”
“ทำไมะ”
“เธอไม่้อฝืนหรอ” ผมว่าพร้อมับเปิฝับัวอาบน้ำให้เธอ แล้ว็ถูสบู่ให้ัวเอ้วย ่อนที่เราสอนะเินออาห้อน้ำโยที่ผมอเธอไว้าทา้านหลั ไม่รู้สิ...ผมอยาัวิเธอลอเวลาเลย
...เวลาสามทุ่ม เป็นรั้แรที่ผมไม่ไ้ออไปื่มเหล้าที่ลับอไอ้ไวเปอร์ แ้มใสำลัทำารบ้านอยู่ เธอำลัอ้อนผม
“เฮีย ันอยาูารบ้านที่เฮียเยทำส่อาารย์” ้วยวามที่เราเรียนะเียวัน สาาเียวัน แน่นอนว่าผมมีี มีรายานที่เยทำไปแล้ว ึ่อนนี้แ้มใสำลัลัไ่อลอารบ้านที่ผมเยทำไว้
“ลอทำู่อน ทำเอ”
“ม่าย~ ันอยาูเป็นแนวทาเย ๆ ่ะ ไม่ไ้ลอสัหน่อย” แ้มใสเินมานั่ัผมพร้อมับยแนึ้นล้ออ เธอทำเสียอ้อน ๆ “นะ...หมวยอ”
“หึ...ิว่าเฮียะใอ่อนหรือไ”
“แล้วไม่ไ้เหรอะ” เธอเอียอเล็น้อย แ้มใสทำให้ใอผมสั่น ยิ่หน้าออเธอเสียสีับแผ่นออผม็ยิ่ทำให้ิใอผมอยู่นิ่ไม่ไ้ ผมวารีโมทีวีลที่โ๊ะระ ่อนะ่อย ๆ วามือลที่เอวอเธอ
“อ้อแลเปลี่ยนหน่อย” ผมเอ่ยิแ้มอเธอ ยมือ้าหนึ่ึ้นลูบผมสีน้ำาลยาวสลวยอเธอึ้น รวบเป็นหาม้า่อนะูบลเบา ๆ ที่้นอระห
“เฮีย~ ไม่เอาันะทำารบ้าน”
“หึ แล้วมาวนทำไม” ผมนัู่หนัอยู่นเียว ส่วนเธอ็นั่ทำารบ้าน แ่็มาวนผมแล้ว็โวยวาย
“็แ่มาอรายานไปลอ โอ๊ะ...หมายถึไปูเป็นแนวทาน่ะ่ะ” เธอทำให้ผมหลุำออมา แ้มใสเรียมะลุึ้นาัอผม แ่ผม็ยึเอวอเธอไว้
“เฮีย...ันอไปทำารบ้าน่อน”
“ทำไ้เหรอ” ผมเอ่ยเสียสั่น อนนี้รู้สึว่าไม่อยาให้เธอไปทำารบ้านแล้ว
“ะไ้สิ”
“ไหน ไปู”
“เฮีย...” ผมลุึ้นยืนโยที่อุ้มเธอไป้วย แ้มใสัวเล็มา ผมแทบไม่รู้สึหนัอะไร พอเินเ้ามาในห้ออเธอ แทนที่ผมะพาเธอไปที่โ๊ะอ่านหนัสือ แ่ผมอยาพาเธอไปที่เียมาว่า
“อะไรอเฮียเนี่ย...” เธอว่า้วยวามเินหลัาผมวาเธอลบนที่นอน่อนะึ้นร่อมเธอไว้ แ้มใสมอหน้าผมแล้ว็อมยิ้ม ปาปิเสธแ่็ไม่ไ้ผลัไส เธอยแนึ้นล้ออผม
เราสอนสบาันโยไม่ไ้พูอะไร สื่อสารันผ่านสายาเสียมาว่า แ้มใสมีผมหน้าม้าเป็นปอย ๆ แ่ไม่หนามา นัยน์าสีน้ำาล ริมฝีปาสีมพูน่าูบสุ ๆ พอิอย่านี้แล้วผม็โน้มหน้าลูบริมฝีปาอเธอทันที
“อือ~” แ้มใสส่เสียราในลำเบา ๆ ยามที่ผมเลื่อนมือึ้นบีบหน้าออเธอ ุนอนลายระ่ายสีมพูนี้เป็นผ้าเนื้อบา ผมสัมผัสหน้าออเธอผ่านเสื้อ แ่็รับรู้ถึวามนุ่มนิ่มน่าสัมผัสนี้ ้อนเนื้อในอ้า้ายเ้นแรไม่หยุ รวมถึมัร้าล่าอผม้วยที่แ็ัวึ้นมาอย่าห้ามไว้ไม่อยู่
ไม่นานผม็ถอุนอนอเธอออนหม เ่นเียวับัวผมเอที่ถอเสื้อผ้าออ แม้นว่าเธอยัไม่พร้อมให้สอใส่ แ่ารทำแบบนี้็ทำให้ผมเสร็ไ้เหมือนัน
“เฮีย...” ผมอบเสียเรียเล็ ๆ อเธอที่สุเลย แ้มใสัวแอย่าับลูหนู เธอยื่นมือมาทึ้ผมอผมแร ๆ อนผมำลัเลียหน้าออเธออยู่
“เสียวเหรอ” ผมเยหน้าึ้นถามเธอ
“อือ~” เธอพยัหน้ารับเบา ๆ แ้มใสแอ่นอึ้นหาผม ทำให้ผมโน้มหน้าลุไ้อย่าเมามัน ผมอบเรือนร่าผู้หินุ่ม ๆ แบบนี้ ยิ่เป็นผู้หิที่ผมรั...ผม็ยิ่อบ
...เรานัวเนียันพัให่นผมเริ่มทนไม่ไหว ผมเลื่อนมือไปลึทีุ่เสียวอเธอทา้านล่า ริมฝีปา็พรมูบเนื้อัวเธอทุารานิ้ว แ้มใสัวหอมว่าเิมร้อยเท่าพันเท่า
“อ๊า...” เธอส่เสียราวเมื่อผมสอนิ้วเ้าไปสำรวโพรรันุ่ม ๆ นี้ แ้มใสยสะโพึ้นหาผม ่อนที่ผมะหยัายึ้น พร้อมับรัวนิ้วเร็ว ๆ ให้เธอมีน้ำเยอะ ๆ แ้มใสราเสียไม่าสายเลยทีเียว เธอมอผมาปรือ ๆ
“เฮียา ัน...อึ หมวยพร้อมแล้ว” เธอว่าเสียอ่อน นั่นทำให้้อนเนื้อในออผมเ้นเร็ว ราวับว่ามีลอุรัวอยู่้าใน
“แน่ในะ” เสียอผมแหบแห้ มี้อนน้ำลายมาุที่ลำอ ่อนที่ผมะลืนน้ำลายเหนียว ๆ นี้ลออย่ายาลำบา
“่ะ...” เธอัริมฝีปาล่าไว้ แ้มใสมีแววาที่่าออไปา่อนหน้านี้ อนนี้เธอพร้อมแล้วริ ๆ ผม็เลยรีบหยัายึ้นยืนที่ปลายเีย รีบเินไปเอาถุยาอนามัยน่ะสิเี๋ยวเธอเปลี่ยนใ
...ผมลับมา้วยวามเร็วแสหลัาเ้าไปเอาถุยาอนามัยที่ห้ออัวเอ แ้มใสเอาหมอนปิหน้าัวเอไว้ เห็นอย่านี้แล้ว็อที่ะเอ็นูเธอไม่ไ้เลยริ ๆ
“ลัวเหรอ” ผมถามพลาสวมถุยาไป้วย เป็นรั้แรเลยที่มืออผมสั่น้วยวามื่นเ้น ไม่ใ่รั้แรสัหน่อย แ่รั้แรับเธอเลยื่นเ้นเป็นพิเศษ
...ผมึหมอนออาหน้าเธอ แ้มใสแ้มแนผม้อโน้นหน้าลหอมแ้มเธอแร ๆ ้วยวามมันเี้ยว
“เฮียะเบา ๆ” ผมไม่ใ่นใเย็น และ็ไม่รู้ว่าะทำไ้อย่าที่พูไหม แ่็ะพยายาม
“อือ...” เธอพยัหน้ารับเบา ๆ ่อนที่ผมะเอาหมอนไปให้เธออิหลั ัท่าให้เธอเสร็สรรพ่อนะเ้าแทรลาที่หว่าาอเธอ
...อไม้ามสีมพูที่ปิสนิทนี้ทำเอาผมหวั่นใมา พอลี่ออ็เห็นร่อเล็นิเียว ใผมหาย ลัวเธอเ็บมา แ้มใสอุ้เิรานเล็นิเียวเอ
“เ็บบอเฮียนะ” แ่็ไม่ทันแล้ว ผมรู้สึปว เลือมันมาั่นแ็ัน พอเห็นเธอพยัหน้ารับผม็่อปลายหัวเห็ที่ร่อรัอเธอ ่อนะ่อย ๆ ันเ้าไป
“อือ~”
“เ็บไหม”
“อึ ...เ็บ่ะ” เธอหน้าแ่ำเลยทีเียว ผม็ใอ่อนยวบยาบ ผมใส่ถุยาไ์ให่ห้าสิบห ส่วนัวเธอเล็มา
พอผมถอยออ็มีเลือเลือบิถุยาอนามัย ผมใ้นิ้วหัวแม่มือ่อย ๆ ลึุเสียวอเธอไป้วย ่อนะลั้นใยัเ้าไปใหม่
“อึ ันเ็บ่ะเฮีย” เธอยื่นมือมาับ้นาอผม ่อนะิเล็บลแร ๆ แ่ผม็ไม่ไ้รู้สึเ็บ ผมสนใแุ่เื่อมอเรา
“ี้...อย่าเร็ อ๊า...” ผมเสียวมา ้าในเธอับแบและแน่นไปหม แ้มใสร้อไห้แล้ว้วยหลัาที่ผมสอใส่นมิโนไ้สำเร็
“ฮึ เ็บมาเลย เหมือนีแล้ว” เธอร้อไห้ออมานัวสั่น ผม็เลยโน้มัวลอเธอไว้ทั้ ๆ ที่อยายับัหวะมา ๆ แล้ว
“เี๋ยว็ีึ้น” ผมระิบเบา ๆ ที่ใบหูอเธอ ่อนะลูบหน้าผาที่ื้นเหื่ออเธอเบา ๆ อย่าอ่อนโยน
“เ็บนี่...”
“เฮียรู้” ผมเอ่ยเบา ๆ เธอ่าาผู้หินอื่น ถ้านอื่นเ็บผมไม่ไ้สนใ แ่พอเป็นเธอผม็รู้สึหนัใ ผมทิ้เวลานานพอสมวรแม้นว่าุเื่อมเรายัเื่อมันอยู่ แ้มใสมีสีหน้าีึ้นผมึหยัายึ้นอีรั้ แยเรียวาเล็ใส่้อพับแนอัวเอ่อนะเริ่มยับัหวะเ้าอออย่าเนิบนาบ
“อ๊ะ อ๊า~” ใบหน้าเล็เหยเ แ้มใสัฟันเ้าหาันแน่น พอ้มมอ้าล่า็เห็นเลือไหลออมาบ้า แ่ไม่เยอะเหมือนอนแรแล้ว
...ผมรู้สึเสียวและมีวามสุสุ ๆ ทุัหวะที่ยับเ้าภายในัวอเธอมันอรับแน่นึ ๆ ลอเวลา ยิ่ยับวาม่ำแะทา้านล่า็ยิ่เสียว แ้มใสราเสียไม่หยุเลย เสียอเธอไม่มีวามเ็บแล้ว
“ีไหม”
“อึ ะี่ะ ุ ๆ” ผมระุยิ้มที่มุมปา ่อย ๆ ันาอเธอึ้นิหน้าอ ระแทวามให่โเ้าหาระทั่ไ้ยินเสียเนื้อระทบัับ ๆ หน้าอหน้าใอเธอระเพื่อมึ้นลแร ๆ
“อือ~ ฮะเฮีย อึ ัน...เสียวมาเลย” แ้มใสเหมือนนละเมอ เธอำผ้าปูที่นอนนยับยู่ยี่ ึแรนผ้าปูที่นอนหลุ เป็นเพราะแรระแทอผม้วยระมั
...แ้มใสราเสียไม่หยุ ัวเธอลอนึ้นลแร ๆ ยามที่ผมยับเ้าออ เสียเนื้อระทบัสนั่นหวั่นไหวไปทั้ห้อนี้ รวมถึเสียเียัเอี๊ยอ๊า ่อนที่ผมะเปลี่ยนท่าให้เธออยู่้าบน แ้มใสัวเล็มาผมพลิัวเธอึ้น็่ายแสน่าย
“อือ~” พออยู่ในท่านี้็เห็นสรีระอเธอมาึ้น ผมวามือลที่เอวบา่อนะเป็นฝ่าย่อย ๆ ัูให้เธอร่อนสะโพใส่แ่นายอผม ึ่ไม่นานเธอ็ทำไ้ แ้มใสยับัหวะามใอเธอ
“อ๊า...เฮีย~” เราสบาัน วาหวาน่ำอเธอทำให้ผมรู้ว่าแ้มใสไม่เ็บอีแล้ว ผมเลื่อนมือลูบไล้เนื้อัวอเธออีรั้ บีบเล้นออวบนี้แร ๆ แ้มใสเอ็เลื่อนมือลูบที่หน้าท้ออผม เธอำลัมีอารม์และเ็ี่สุ ๆ ในสายาอผมอนนี้
“อ๊า แร ๆ” ผมผ่อนลมหายใออมาหนั ๆ ่อนะเลื่อนมือลับบั้นท้ายอเธอ รั้ไว้่อนะเป็นฝ่ายระแทึ้นสวนแร ๆ แ้มใสวามือที่หน้าท้ออผม เธอลอนึ้นลแร ๆ ามแรระแทพร้อมับส่เสียร้อออมาไม่หยุ ึ่ผม็รีบเร่ัหวะเร็ว ๆ ในห้วอารม์สุท้าย ่อนที่เราะเสร็พร้อม ๆ ัน
“อ๊า...” แ้มใสระุเร็นัวอ เธอัวอ่อนปวเปียบหน้าลที่แผ่นออผม ่อนที่ผมะโอบอเธอแร ๆ ้วยวามรู้สึี
“ีไหม” ผมถามพร้อมับ่อย ๆ ยสะโพอเธอออ ไม่เ่นนั้นอผมึ้นอีแน่ พอถอถอนแ่นายออ ผม็เห็นเลือเปรอะเปื้อนถุยา รวมถึที่นอนและ้นาอผม
...ผมปลายมูลที่หน้าผาอเธอ แม้นว่าเธอะไม่ไ้อบมีเสีย แ่แ้มใส็พยัหน้ารับเบา ๆ พอรั้แรผ่านไปไ้ีแบบนี้็ยิ่ทำให้ผมอเธอแน่นึ้น มันี มันีไปหมเลยริ ๆ
-----
ี๊
แ็
ไ้ันแล้ววว
ทุนน มีรรออีบุ๊อยู่ม้ายยย
ใล้วามริแล้ว่ะ ถ้าไรท์ไม่เพิ่มบท ฮือ~~
อยาให้ทุนรออีบุ๊เ้า้วยน๊า ฝาสนับสนุน้วยนะะ
ความคิดเห็น