รักหมดใจ ให้นายอัลเซเชี่ยน

ลำดับตอนที่ #1 : เหตุเกิด บนรถเมล์

ตอนที่1
                                                                   
ปังปังปัง!!!">o<เฮ้ยไอแพรแกจะนอนไปถึงไหนวะตื่นๆๆๆถ้าแกไม่ตื่นกรูจะพังประตูเข้าไปเดี๊ยวนี้>o<" พี่ชายตัวดีของฉันตะโกนเข้ามาทำให้ฉันต้องแหกขี้ตาตื่น 
>o<โว้ย!ไรกันฟะคนกำลังหลับสบาย เสียอารมณ์
"-o-ยังๆไม่ตื่นไอแพรตื่นโว้ยยยยย!"
"=_=โอ๊ยโกเค้าตื่นแล้ว-_-^"                                                                       

ฉันที่ทำหน้าหงุดหงิดก็ต้องเบิกตาโพลงด้วยความตกใจเพราะเวลาขณะนี้คือ  แทนแท๊น!7:30นั่นเอง
">o<ว๊ากๆๆๆๆๆๆ!!!สายแล้วๆๆๆๆๆๆนี่ช้านต้องไปโรงเรียนสายตั้งแต่วันแรกเลยเหรอนี่ToTม่ายยยอาวววว"
"-_-เออเพิ่งตรัสรู้หรอว่ากี่โมงแล้ว  กรูให้เวลาเมิงอาบน้ำแต่งตัว10นาทีถ้าเกินกว่านี้กรูไม่รอเฟ้ย"
ฉันชื่อแพรเป็นนางเอกของเรื่องนี้(สวยและน่ารักด้วย)^o^และนั่นคนที่ตะโกนขึ้นมาชื่อว่าพีเปนพี่ชายแต๊ๆเยยโฮะๆ^^
"ไอ้น้องเวงถ้าไม่รีบกรูจาไปแล้วโว้ย!>o<"
=_=ฮ่วย ขัดอยู่เรื่อยเลย
"-_-เออโกจาเส็ดแย้ว"
5นาทีผ่านไป
ตึงๆๆๆ!!!!ฉันเดินลงบันไดอย่างรวดเร็ว(ก็เร็วแค่ไหนคุณลองคิดดูขนาดนักวิ่งโอลิมปิดเห็นแล้วยังอายเลยหุหุ^_^พูมจั๊ยพูมจัย)แล้วรีบกระเดือกขนมปัง2แผ่นกับนมอีกแก้วก่อนจะวิ่ง

ไปหน้าบ้านกระโดดขึ้นรถอย่างกับยิมนาสติกทีมชาติแต่พอคนขับหันมาก็ เพล้ง!(เสียงหน้าแตกค่ะ^^)อยากกรี๊ดให้โลกรู้ว่าฉันขึ้นรถผิด หนอยมาจอดขวางหน้าบ้านทำไมเนี่ย(ทำผิดแต่

โทษคนอื่น-_-!)
"น้องครับผมรีบไว้ค่อยมานั่งนะครับ"
-_-^กล้าดียังไงมาไล่ฉันแถมลามกอีกทุเรศ(โปรดทราบค่าว่าคิดในใจท๊างน๊าน)
"_o_ขอโทษค่ะ"
ฉันรีบเด้งออกจากรถทันทีแล้วรีบไปที่รถของโก แล้วรถก็แล่นออกไป
ไอพี่บ้าขับรถยังกะจะรีบไปเช็คชื่อกับยมบาล อ๊ะไม่แน่นะฉันอาจต้องไปเช็คชื่อกะโกในนรกก็ได้โอ้ม่ายยยยยยยยยยย!!!!!
">o<กี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส"
"-_-โอ๊ยหยุดกรี๊ดดิ๊รำคาญ"
"โกก็ขับช้ากว่านี้อีกจิเค้าไม่อยากตาย"
"ก็เพราะแกช้าดิถึงต้องรีบขับ ไม่งั้นโดนเช็คสายวันแรกคนหล่ออย่ากรูเสียภาพพจหมด"
ชิถ้าโกหล่อนะน้องเหน่ง(เดกออทิสติกข้างบ้านค่ะ)คงประกวดดัชชี่บอยได้ที่1ไปนานแล้ว
"-o-งั้นโกหยุดที่ป้ายรถเมล์เลยฉันจาไปเอง"
เอี๊ยด!"=_=โอเชแกจะไปเองก็เชิญ"
o-oโหไม่ห่วงน้องกันเลยพี่เวง
"T-Tฉันยังซวยอะไรอีกมั้ยเนี่ย"พลั่ก!โอ๊ย ไครๆกล้าบังอาจดักขาคนสวย-_-^
0-0โอ้จอร์จมันหล่อมากขนาดทำไส้ฉันไหลออกมาเลยนะนี่(อี๊นางเอกอะไรเปรียบเทียบได้อุบาทมั๊กมาก:คนเขียน)ไม่ๆๆถึงหล่อยังไงแต่ทำแบบนี้ก็ไม่ให้อภัยเด๊ดขาดฮึ่ย-_-^
"นี่นายมาดักขาฉันทำไม-_-^"
"-_-ฉันไม่ได้ดักขาเธอซักหน่อย เธอนั่นแหละที่เดินมาชนขาฉันเอง"
>o<กี๊สสสสสสสสสสสสสสผู้ชายอะไรหน้าตาไม่ดี(เปลี่ยนดีก่า)นิสัยแย่กว่าสุนัขอีก ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลยคนบ้า บ้าที่สุด>o<
"-_-^นี่นายพูดงี้ได้ไงนายนี่มัน>_<"
น่าตัวเมียที่ซู๊ดดดดดดด ฉันยังไม่ทันด่าตานั่นพนักงานประจำรถเมล์ก็มาขอร้อง(ด่า)ให้พวกเราเงียบ
"=_=เทอนี่ซุ่มซ่ามจริงๆขาฉันวางอยู่ดีๆดันมาว่าฉันดักขาเทออีก"
หนอยจะมากไปแล้วนะยะนายอัลเซเชี่ยน>_<                                  
"นี่นายหัดทำตัวเปนสุภาพบุรุษหน่อยสิพูดคำว่าขอโทษอ่ะเปนม๊ะ"
ชิอย่างนายปัญญาแค่อัลเซเชี่ยนจะมีความคิดอะไร
"-o-^นี่ยัยโก๊ะนอกจากจะซุ่มซ่ามแล้วยังไม่ยอมขอโทษฉันอีก"
"นี่นายอัลเซเชี่ยนหุบปากซะก่อนจะทำให้ไครตายเพราะพิษสุนัขบ้าของนาย>o<!"
ตาบ้าผิดแล้วไม่สำนึกเดี๋ยวเหอะแม่ขอด่าให้น้ำท่วมซักทีฮึ่มๆ
"-o-นี่ยัยโก๊ะกล้าดียังไงถึงมาว่าฉันเดี๋ยวพ่อจับ"
แล้วตาอัลเซเชี่ยนก็ส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาทางฉัน อี๊คนลามกๆที่สุด
"-o-^ทำไมนายจะทำไรฉัน"
ก่อนที่จะต่อความยาวสาวความยืดกะนายอัลเซเชี่ยนคุณพนักงานดีเด่น(คนเดิม)ก็ทนไม่ไหวเลยเชิญ(ไล่)ให้ลงจากรถแต่โชคดีทีฉันลงตรงซอยเล็กๆ(ทางลัด)เข้าร.ร.ฉันเลยกะจะรีบโกย

เข้าร.ร.แต่มิวายหันกลับไปว่าตานั่นอีก
"ชิถือว่าคราวนี้รอดตัวไปนะนาย"
ถ้าเจออีกจะด่าให้น้ำท่วมเลย แล้วฉันก็เดินไปเหยียบเท้าจังๆใส่หมอนั่นจนรีบชักเท้ากลับ
"-_-^หนอยเธอฉันจะเก็บไว้คิดบัญชีทีหลังวันนี้เธอก็รอดไปฉันรีบฝากไว้ก่อน"
"^^แล้วอย่าลืมมาเอาคืนนะ"
นายจะทำอะไรฉันได้555ถ้าฉันบอกโกนายก็เละแล้ว^o^วะอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฉันรีบวิ่งเข้าร.ร.แล้วก็=o=แฮ่กๆโย่วๆช้านม่ายสายหยายหยายหยาย^o^
"เอ้าแพรวายืนเฉยทำไม นี่ถ้าไม่รีบไปเข้าแถวครูจะเช็คว่ามาสายนะ"
o-oโอ้วกะจะมาร.ร.แบบแจกรอยยิ้มกลับเจอเจ๊เหม่งจ๋ายเทศซะนี่ฮึกๆคนสวยเซ็ง   ฉันไม่รอให้เจ๊เหม่งเทศต่อเลยรีบวิ่งปรู๊ดดมาที่แถวทันเคารพธงชาติพอดี
"^^เอ้าไอแพรแกมาทันหรอ คิดว่าแกโดนจับแถวสายซะอีก"  
"-o-โหยให้กำลังใจดีมากเลยอ่ะไอเกี๊ยวซ่า"
"หยะนังผ้าแพรรุ่งริ่ง"
เอ้าพูดงี้สวยดินังเพื่อนเลิฟ นี่ฉันยังไม่แนะนำให้คุณๆได้รู้จักอ่ะจิ นี่ค่ะชีมานามว่าเกี๊ยวซ่า อันที่จิงชีชื่อเกี๊ยวเฉยๆแต่ที่เติมซ่าเพราะชีนะถนัดเรื่องซ่าจนโดนขู่ดักตบจากรุ่นพี่มาแล้วแต่ชีก็ไม่กลัว

ค่า^^มันกล้าม๊ากมากชีเคยบอกว่าลองมาสิชีจะตบคืนแบบน้ำไหลไฟดับเลย เอ้าเผาชีเสร็จก็ถึงเวลาเรียนพอดีคาบแรกก็เรียนเลขเลยหรอนี่ จ๊ากกกคาบแรกก็ชวนหลับซะแล้วฮ้าวววง่วงจัง
"เอ้าแกไปอดหลับอดนอนมาจากไหนทำท่ายังกะไม่ได้นอนมาทั้งคืน เฮ้ยตื่นได้แล้ว"
"=_=โหขอนอนหน่อยดินะๆง่วงจะตาย"
"-o-ไม่ได้แกตื่นเดี๋ยวนี้นะอีก5นาทีอ.ก็จะเข้าแล้ว"
โว้ยหงุดหงิดว้อย(พาลทุกอย่างเพราะนึกถึงตอนเถียงกะนายอัลเซเชี่ยน)
"หรือแกอยากให้ให้เจ๊เหม่งมาปลุกอ่ะติดใจห้องปกครองอะดิ5555^^"
พรวด!ฉันสปิงตัวขึ้นอย่างไม่คิดชีวิตเพราะนอกจากเจ๊เหม่งจ๋ายจาเป็นครูสอนเลขแล้วเจ๊ยังเปนอ.ฝ่ายปกครองที่เข้มงวดมาก
"^o^ได้ผลแฮะอิอิอิ"
"โหยไอเกี๊ยวอย่าหลอกแบบนี้ดิใจคอไม่ดีเลย=_="
"^__^อิอิอิอิ"
เอ้าๆขำกันเข้าไป คือฉันมีจุดอ่อนตรงที่ถ้าได้ยินชื่อเจ๊เหม่งทีไรทำเอาสะดุ้งทุกทีเพราะฉันเคยถูกจับได้ว่าหลับในคาบเจ๊แค่นั้นไม่พอฉันยังไปว่าเจ๊แกอีกทีนี้ฉันเลยโดนลากไปคุมประพฤติที่ห้อง

ปกครอง จากนั้นมาฉันก็ไม่กล้าหลับคาบเจ๊แกอีกเลย
             
  
                                                                               รักหมดใจ ให้นายเดวิล
                                                                          เหตุเกิด     บนรถเมล์
ปังปังปัง!!!">o<เฮ้ยไอแพรแกจะนอนไปถึงไหนวะตื่นๆๆๆถ้าแกไม่ตื่นกรูจะพังประตูเข้าไปเดี๊ยวนี้>o<" พี่ชายตัวดีของฉันตะโกนเข้ามาทำให้ฉันต้องแหกขี้ตาตื่น 
>o<โว้ย!ไรกันฟะคนกำลังหลับสบาย เสียอารมณ์
"-o-ยังๆไม่ตื่นไอแพรตื่นโว้ยยยยย!"
"=_=โอ๊ยโกเค้าตื่นแล้ว-_-^"                                                                       

ฉันที่ทำหน้าหงุดหงิดก็ต้องเบิกตาโพลงด้วยความตกใจเพราะเวลาขณะนี้คือ  แทนแท๊น!7:30นั่นเอง
">o<ว๊ากๆๆๆๆๆๆ!!!สายแล้วๆๆๆๆๆๆนี่ช้านต้องไปโรงเรียนสายตั้งแต่วันแรกเลยเหรอนี่ToTม่ายยยอาวววว"
"-_-เออเพิ่งตรัสรู้หรอว่ากี่โมงแล้ว  กรูให้เวลาเมิงอาบน้ำแต่งตัว10นาทีถ้าเกินกว่านี้กรูไม่รอเฟ้ย"
ฉันชื่อแพรเป็นนางเอกของเรื่องนี้(สวยและน่ารักด้วย)^o^และนั่นคนที่ตะโกนขึ้นมาชื่อว่าพีเปนพี่ชายแต๊ๆเยยโฮะๆ^^
"ไอ้น้องเวงถ้าไม่รีบกรูจาไปแล้วโว้ย!>o<"
=_=ฮ่วย ขัดอยู่เรื่อยเลย
"-_-เออโกจาเส็ดแย้ว"
5นาทีผ่านไป
ตึงๆๆๆ!!!!ฉันเดินลงบันไดอย่างรวดเร็ว(ก็เร็วแค่ไหนคุณลองคิดดูขนาดนักวิ่งโอลิมปิดเห็นแล้วยังอายเลยหุหุ^_^พูมจั๊ยพูมจัย)แล้วรีบกระเดือกขนมปัง2แผ่นกับนมอีกแก้วก่อนจะวิ่ง

ไปหน้าบ้านกระโดดขึ้นรถอย่างกับยิมนาสติกทีมชาติแต่พอคนขับหันมาก็ เพล้ง!(เสียงหน้าแตกค่ะ^^)อยากกรี๊ดให้โลกรู้ว่าฉันขึ้นรถผิด หนอยมาจอดขวางหน้าบ้านทำไมเนี่ย(ทำผิดแต่

โทษคนอื่น-_-!)
"น้องครับผมรีบไว้ค่อยมานั่งนะครับ"
-_-^กล้าดียังไงมาไล่ฉันแถมลามกอีกทุเรศ(โปรดทราบค่าว่าคิดในใจท๊างน๊าน)
"_o_ขอโทษค่ะ"
ฉันรีบเด้งออกจากรถทันทีแล้วรีบไปที่รถของโก แล้วรถก็แล่นออกไป
ไอพี่บ้าขับรถยังกะจะรีบไปเช็คชื่อกับยมบาล อ๊ะไม่แน่นะฉันอาจต้องไปเช็คชื่อกะโกในนรกก็ได้โอ้ม่ายยยยยยยยยยย!!!!!
">o<กี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส"
"-_-โอ๊ยหยุดกรี๊ดดิ๊รำคาญ"
"โกก็ขับช้ากว่านี้อีกจิเค้าไม่อยากตาย"
"ก็เพราะแกช้าดิถึงต้องรีบขับ ไม่งั้นโดนเช็คสายวันแรกคนหล่ออย่ากรูเสียภาพพจหมด"
ชิถ้าโกหล่อนะน้องเหน่ง(เดกออทิสติกข้างบ้านค่ะ)คงประกวดดัชชี่บอยได้ที่1ไปนานแล้ว
"-o-งั้นโกหยุดที่ป้ายรถเมล์เลยฉันจาไปเอง"
เอี๊ยด!"=_=โอเชแกจะไปเองก็เชิญ"
o-oโหไม่ห่วงน้องกันเลยพี่เวง
"T-Tฉันยังซวยอะไรอีกมั้ยเนี่ย"พลั่ก!โอ๊ย ไครๆกล้าบังอาจดักขาคนสวย-_-^
0-0โอ้จอร์จมันหล่อมากขนาดทำไส้ฉันไหลออกมาเลยนะนี่(อี๊นางเอกอะไรเปรียบเทียบได้อุบาทมั๊กมาก:คนเขียน)ไม่ๆๆถึงหล่อยังไงแต่ทำแบบนี้ก็ไม่ให้อภัยเด๊ดขาดฮึ่ย-_-^
"นี่นายมาดักขาฉันทำไม-_-^"
"-_-ฉันไม่ได้ดักขาเธอซักหน่อย เธอนั่นแหละที่เดินมาชนขาฉันเอง"
>o<กี๊สสสสสสสสสสสสสสผู้ชายอะไรหน้าตาไม่ดี(เปลี่ยนดีก่า)นิสัยแย่กว่าสุนัขอีก ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลยคนบ้า บ้าที่สุด>o<
"-_-^นี่นายพูดงี้ได้ไงนายนี่มัน>_<"
น่าตัวเมียที่ซู๊ดดดดดดด ฉันยังไม่ทันด่าตานั่นพนักงานประจำรถเมล์ก็มาขอร้อง(ด่า)ให้พวกเราเงียบ
"=_=เทอนี่ซุ่มซ่ามจริงๆขาฉันวางอยู่ดีๆดันมาว่าฉันดักขาเทออีก"
หนอยจะมากไปแล้วนะยะนายอัลเซเชี่ยน>_<                                  
"นี่นายหัดทำตัวเปนสุภาพบุรุษหน่อยสิพูดคำว่าขอโทษอ่ะเปนม๊ะ"
ชิอย่างนายปัญญาแค่อัลเซเชี่ยนจะมีความคิดอะไร
"-o-^นี่ยัยโก๊ะนอกจากจะซุ่มซ่ามแล้วยังไม่ยอมขอโทษฉันอีก"
"นี่นายอัลเซเชี่ยนหุบปากซะก่อนจะทำให้ไครตายเพราะพิษสุนัขบ้าของนาย>o<!"
ตาบ้าผิดแล้วไม่สำนึกเดี๋ยวเหอะแม่ขอด่าให้น้ำท่วมซักทีฮึ่มๆ
"-o-นี่ยัยโก๊ะกล้าดียังไงถึงมาว่าฉันเดี๋ยวพ่อจับ"
แล้วตาอัลเซเชี่ยนก็ส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาทางฉัน อี๊คนลามกๆที่สุด
"-o-^ทำไมนายจะทำไรฉัน"
ก่อนที่จะต่อความยาวสาวความยืดกะนายอัลเซเชี่ยนคุณพนักงานดีเด่น(คนเดิม)ก็ทนไม่ไหวเลยเชิญ(ไล่)ให้ลงจากรถแต่โชคดีทีฉันลงตรงซอยเล็กๆ(ทางลัด)เข้าร.ร.ฉันเลยกะจะรีบโกย

เข้าร.ร.แต่มิวายหันกลับไปว่าตานั่นอีก
"ชิถือว่าคราวนี้รอดตัวไปนะนาย"
ถ้าเจออีกจะด่าให้น้ำท่วมเลย แล้วฉันก็เดินไปเหยียบเท้าจังๆใส่หมอนั่นจนรีบชักเท้ากลับ
"-_-^หนอยเธอฉันจะเก็บไว้คิดบัญชีทีหลังวันนี้เธอก็รอดไปฉันรีบฝากไว้ก่อน"
"^^แล้วอย่าลืมมาเอาคืนนะ"
นายจะทำอะไรฉันได้555ถ้าฉันบอกโกนายก็เละแล้ว^o^วะอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฉันรีบวิ่งเข้าร.ร.แล้วก็=o=แฮ่กๆโย่วๆช้านม่ายสายหยายหยายหยาย^o^
"เอ้าแพรวายืนเฉยทำไม นี่ถ้าไม่รีบไปเข้าแถวครูจะเช็คว่ามาสายนะ"
o-oโอ้วกะจะมาร.ร.แบบแจกรอยยิ้มกลับเจอเจ๊เหม่งจ๋ายเทศซะนี่ฮึกๆคนสวยเซ็ง   ฉันไม่รอให้เจ๊เหม่งเทศต่อเลยรีบวิ่งปรู๊ดดมาที่แถวทันเคารพธงชาติพอดี
"^^เอ้าไอแพรแกมาทันหรอ คิดว่าแกโดนจับแถวสายซะอีก"  
"-o-โหยให้กำลังใจดีมากเลยอ่ะไอเกี๊ยวซ่า"
"หยะนังผ้าแพรรุ่งริ่ง"
เอ้าพูดงี้สวยดินังเพื่อนเลิฟ นี่ฉันยังไม่แนะนำให้คุณๆได้รู้จักอ่ะจิ นี่ค่ะชีมานามว่าเกี๊ยวซ่า อันที่จิงชีชื่อเกี๊ยวเฉยๆแต่ที่เติมซ่าเพราะชีนะถนัดเรื่องซ่าจนโดนขู่ดักตบจากรุ่นพี่มาแล้วแต่ชีก็ไม่กลัว

ค่า^^มันกล้าม๊ากมากชีเคยบอกว่าลองมาสิชีจะตบคืนแบบน้ำไหลไฟดับเลย เอ้าเผาชีเสร็จก็ถึงเวลาเรียนพอดีคาบแรกก็เรียนเลขเลยหรอนี่ จ๊ากกกคาบแรกก็ชวนหลับซะแล้วฮ้าวววง่วงจัง
"เอ้าแกไปอดหลับอดนอนมาจากไหนทำท่ายังกะไม่ได้นอนมาทั้งคืน เฮ้ยตื่นได้แล้ว"
"=_=โหขอนอนหน่อยดินะๆง่วงจะตาย"
"-o-ไม่ได้แกตื่นเดี๋ยวนี้นะอีก5นาทีอ.ก็จะเข้าแล้ว"
โว้ยหงุดหงิดว้อย(พาลทุกอย่างเพราะนึกถึงตอนเถียงกะนายอัลเซเชี่ยน)
"หรือแกอยากให้ให้เจ๊เหม่งมาปลุกอ่ะติดใจห้องปกครองอะดิ5555^^"
พรวด!ฉันสปิงตัวขึ้นอย่างไม่คิดชีวิตเพราะนอกจากเจ๊เหม่งจ๋ายจาเป็นครูสอนเลขแล้วเจ๊ยังเปนอ.ฝ่ายปกครองที่เข้มงวดมาก
"^o^ได้ผลแฮะอิอิอิ"
"โหยไอเกี๊ยวอย่าหลอกแบบนี้ดิใจคอไม่ดีเลย=_="
"^__^อิอิอิอิ"
เอ้าๆขำกันเข้าไป คือฉันมีจุดอ่อนตรงที่ถ้าได้ยินชื่อเจ๊เหม่งทีไรทำเอาสะดุ้งทุกทีเพราะฉันเคยถูกจับได้ว่าหลับในคาบเจ๊แค่นั้นไม่พอฉันยังไปว่าเจ๊แกอีกทีนี้ฉันเลยโดนลากไปคุมประพฤติที่ห้อง

ปกครอง จากนั้นมาฉันก็ไม่กล้าหลับคาบเจ๊แกอีกเลย
             
  
                                                                               รักหมดใจ ให้นายเดวิล
                                                                          เหตุเกิด     บนรถเมล์
ปังปังปัง!!!">o<เฮ้ยไอแพรแกจะนอนไปถึงไหนวะตื่นๆๆๆถ้าแกไม่ตื่นกรูจะพังประตูเข้าไปเดี๊ยวนี้>o<" พี่ชายตัวดีของฉันตะโกนเข้ามาทำให้ฉันต้องแหกขี้ตาตื่น 
>o<โว้ย!ไรกันฟะคนกำลังหลับสบาย เสียอารมณ์
"-o-ยังๆไม่ตื่นไอแพรตื่นโว้ยยยยย!"
"=_=โอ๊ยโกเค้าตื่นแล้ว-_-^"                                                                       

ฉันที่ทำหน้าหงุดหงิดก็ต้องเบิกตาโพลงด้วยความตกใจเพราะเวลาขณะนี้คือ  แทนแท๊น!7:30นั่นเอง
">o<ว๊ากๆๆๆๆๆๆ!!!สายแล้วๆๆๆๆๆๆนี่ช้านต้องไปโรงเรียนสายตั้งแต่วันแรกเลยเหรอนี่ToTม่ายยยอาวววว"
"-_-เออเพิ่งตรัสรู้หรอว่ากี่โมงแล้ว  กรูให้เวลาเมิงอาบน้ำแต่งตัว10นาทีถ้าเกินกว่านี้กรูไม่รอเฟ้ย"
ฉันชื่อแพรเป็นนางเอกของเรื่องนี้(สวยและน่ารักด้วย)^o^และนั่นคนที่ตะโกนขึ้นมาชื่อว่าพีเปนพี่ชายแต๊ๆเยยโฮะๆ^^
"ไอ้น้องเวงถ้าไม่รีบกรูจาไปแล้วโว้ย!>o<"
=_=ฮ่วย ขัดอยู่เรื่อยเลย
"-_-เออโกจาเส็ดแย้ว"
5นาทีผ่านไป
ตึงๆๆๆ!!!!ฉันเดินลงบันไดอย่างรวดเร็ว(ก็เร็วแค่ไหนคุณลองคิดดูขนาดนักวิ่งโอลิมปิดเห็นแล้วยังอายเลยหุหุ^_^พูมจั๊ยพูมจัย)แล้วรีบกระเดือกขนมปัง2แผ่นกับนมอีกแก้วก่อนจะวิ่ง

ไปหน้าบ้านกระโดดขึ้นรถอย่างกับยิมนาสติกทีมชาติแต่พอคนขับหันมาก็ เพล้ง!(เสียงหน้าแตกค่ะ^^)อยากกรี๊ดให้โลกรู้ว่าฉันขึ้นรถผิด หนอยมาจอดขวางหน้าบ้านทำไมเนี่ย(ทำผิดแต่

โทษคนอื่น-_-!)
"น้องครับผมรีบไว้ค่อยมานั่งนะครับ"
-_-^กล้าดียังไงมาไล่ฉันแถมลามกอีกทุเรศ(โปรดทราบค่าว่าคิดในใจท๊างน๊าน)
"_o_ขอโทษค่ะ"
ฉันรีบเด้งออกจากรถทันทีแล้วรีบไปที่รถของโก แล้วรถก็แล่นออกไป
ไอพี่บ้าขับรถยังกะจะรีบไปเช็คชื่อกับยมบาล อ๊ะไม่แน่นะฉันอาจต้องไปเช็คชื่อกะโกในนรกก็ได้โอ้ม่ายยยยยยยยยยย!!!!!
">o<กี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส"
"-_-โอ๊ยหยุดกรี๊ดดิ๊รำคาญ"
"โกก็ขับช้ากว่านี้อีกจิเค้าไม่อยากตาย"
"ก็เพราะแกช้าดิถึงต้องรีบขับ ไม่งั้นโดนเช็คสายวันแรกคนหล่ออย่ากรูเสียภาพพจหมด"
ชิถ้าโกหล่อนะน้องเหน่ง(เดกออทิสติกข้างบ้านค่ะ)คงประกวดดัชชี่บอยได้ที่1ไปนานแล้ว
"-o-งั้นโกหยุดที่ป้ายรถเมล์เลยฉันจาไปเอง"
เอี๊ยด!"=_=โอเชแกจะไปเองก็เชิญ"
o-oโหไม่ห่วงน้องกันเลยพี่เวง
"T-Tฉันยังซวยอะไรอีกมั้ยเนี่ย"พลั่ก!โอ๊ย ไครๆกล้าบังอาจดักขาคนสวย-_-^
0-0โอ้จอร์จมันหล่อมากขนาดทำไส้ฉันไหลออกมาเลยนะนี่(อี๊นางเอกอะไรเปรียบเทียบได้อุบาทมั๊กมาก:คนเขียน)ไม่ๆๆถึงหล่อยังไงแต่ทำแบบนี้ก็ไม่ให้อภัยเด๊ดขาดฮึ่ย-_-^
"นี่นายมาดักขาฉันทำไม-_-^"
"-_-ฉันไม่ได้ดักขาเธอซักหน่อย เธอนั่นแหละที่เดินมาชนขาฉันเอง"
>o<กี๊สสสสสสสสสสสสสสผู้ชายอะไรหน้าตาไม่ดี(เปลี่ยนดีก่า)นิสัยแย่กว่าสุนัขอีก ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลยคนบ้า บ้าที่สุด>o<
"-_-^นี่นายพูดงี้ได้ไงนายนี่มัน>_<"
น่าตัวเมียที่ซู๊ดดดดดดด ฉันยังไม่ทันด่าตานั่นพนักงานประจำรถเมล์ก็มาขอร้อง(ด่า)ให้พวกเราเงียบ
"=_=เทอนี่ซุ่มซ่ามจริงๆขาฉันวางอยู่ดีๆดันมาว่าฉันดักขาเทออีก"
หนอยจะมากไปแล้วนะยะนายอัลเซเชี่ยน>_<                                  
"นี่นายหัดทำตัวเปนสุภาพบุรุษหน่อยสิพูดคำว่าขอโทษอ่ะเปนม๊ะ"
ชิอย่างนายปัญญาแค่อัลเซเชี่ยนจะมีความคิดอะไร
"-o-^นี่ยัยโก๊ะนอกจากจะซุ่มซ่ามแล้วยังไม่ยอมขอโทษฉันอีก"
"นี่นายอัลเซเชี่ยนหุบปากซะก่อนจะทำให้ไครตายเพราะพิษสุนัขบ้าของนาย>o<!"
ตาบ้าผิดแล้วไม่สำนึกเดี๋ยวเหอะแม่ขอด่าให้น้ำท่วมซักทีฮึ่มๆ
"-o-นี่ยัยโก๊ะกล้าดียังไงถึงมาว่าฉันเดี๋ยวพ่อจับ"
แล้วตาอัลเซเชี่ยนก็ส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาทางฉัน อี๊คนลามกๆที่สุด
"-o-^ทำไมนายจะทำไรฉัน"
ก่อนที่จะต่อความยาวสาวความยืดกะนายอัลเซเชี่ยนคุณพนักงานดีเด่น(คนเดิม)ก็ทนไม่ไหวเลยเชิญ(ไล่)ให้ลงจากรถแต่โชคดีทีฉันลงตรงซอยเล็กๆ(ทางลัด)เข้าร.ร.ฉันเลยกะจะรีบโกย

เข้าร.ร.แต่มิวายหันกลับไปว่าตานั่นอีก
"ชิถือว่าคราวนี้รอดตัวไปนะนาย"
ถ้าเจออีกจะด่าให้น้ำท่วมเลย แล้วฉันก็เดินไปเหยียบเท้าจังๆใส่หมอนั่นจนรีบชักเท้ากลับ
"-_-^หนอยเธอฉันจะเก็บไว้คิดบัญชีทีหลังวันนี้เธอก็รอดไปฉันรีบฝากไว้ก่อน"
"^^แล้วอย่าลืมมาเอาคืนนะ"
นายจะทำอะไรฉันได้555ถ้าฉันบอกโกนายก็เละแล้ว^o^วะอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฉันรีบวิ่งเข้าร.ร.แล้วก็=o=แฮ่กๆโย่วๆช้านม่ายสายหยายหยายหยาย^o^
"เอ้าแพรวายืนเฉยทำไม นี่ถ้าไม่รีบไปเข้าแถวครูจะเช็คว่ามาสายนะ"
o-oโอ้วกะจะมาร.ร.แบบแจกรอยยิ้มกลับเจอเจ๊เหม่งจ๋ายเทศซะนี่ฮึกๆคนสวยเซ็ง   ฉันไม่รอให้เจ๊เหม่งเทศต่อเลยรีบวิ่งปรู๊ดดมาที่แถวทันเคารพธงชาติพอดี
"^^เอ้าไอแพรแกมาทันหรอ คิดว่าแกโดนจับแถวสายซะอีก"  
"-o-โหยให้กำลังใจดีมากเลยอ่ะไอเกี๊ยวซ่า"
"หยะนังผ้าแพรรุ่งริ่ง"
เอ้าพูดงี้สวยดินังเพื่อนเลิฟ นี่ฉันยังไม่แนะนำให้คุณๆได้รู้จักอ่ะจิ นี่ค่ะชีมานามว่าเกี๊ยวซ่า อันที่จิงชีชื่อเกี๊ยวเฉยๆแต่ที่เติมซ่าเพราะชีนะถนัดเรื่องซ่าจนโดนขู่ดักตบจากรุ่นพี่มาแล้วแต่ชีก็ไม่กลัว

ค่า^^มันกล้าม๊ากมากชีเคยบอกว่าลองมาสิชีจะตบคืนแบบน้ำไหลไฟดับเลย เอ้าเผาชีเสร็จก็ถึงเวลาเรียนพอดีคาบแรกก็เรียนเลขเลยหรอนี่ จ๊ากกกคาบแรกก็ชวนหลับซะแล้วฮ้าวววง่วงจัง
"เอ้าแกไปอดหลับอดนอนมาจากไหนทำท่ายังกะไม่ได้นอนมาทั้งคืน เฮ้ยตื่นได้แล้ว"
"=_=โหขอนอนหน่อยดินะๆง่วงจะตาย"
"-o-ไม่ได้แกตื่นเดี๋ยวนี้นะอีก5นาทีอ.ก็จะเข้าแล้ว"
โว้ยหงุดหงิดว้อย(พาลทุกอย่างเพราะนึกถึงตอนเถียงกะนายอัลเซเชี่ยน)
"หรือแกอยากให้ให้เจ๊เหม่งมาปลุกอ่ะติดใจห้องปกครองอะดิ5555^^"
พรวด!ฉันสปิงตัวขึ้นอย่างไม่คิดชีวิตเพราะนอกจากเจ๊เหม่งจ๋ายจาเป็นครูสอนเลขแล้วเจ๊ยังเปนอ.ฝ่ายปกครองที่เข้มงวดมาก
"^o^ได้ผลแฮะอิอิอิ"
"โหยไอเกี๊ยวอย่าหลอกแบบนี้ดิใจคอไม่ดีเลย=_="
"^__^อิอิอิอิ"
เอ้าๆขำกันเข้าไป คือฉันมีจุดอ่อนตรงที่ถ้าได้ยินชื่อเจ๊เหม่งทีไรทำเอาสะดุ้งทุกทีเพราะฉันเคยถูกจับได้ว่าหลับในคาบเจ๊แค่นั้นไม่พอฉันยังไปว่าเจ๊แกอีกทีนี้ฉันเลยโดนลากไปคุมประพฤติที่ห้อง

ปกครอง จากนั้นมาฉันก็ไม่กล้าหลับคาบเจ๊แกอีกเลย
             
  
                                                                               รักหมดใจ ให้นายเดวิล
                                                                          เหตุเกิด     บนรถเมล์
ปังปังปัง!!!">o<เฮ้ยไอแพรแกจะนอนไปถึงไหนวะตื่นๆๆๆถ้าแกไม่ตื่นกรูจะพังประตูเข้าไปเดี๊ยวนี้>o<" พี่ชายตัวดีของฉันตะโกนเข้ามาทำให้ฉันต้องแหกขี้ตาตื่น 
>o<โว้ย!ไรกันฟะคนกำลังหลับสบาย เสียอารมณ์
"-o-ยังๆไม่ตื่นไอแพรตื่นโว้ยยยยย!"
"=_=โอ๊ยโกเค้าตื่นแล้ว-_-^"                                                                       

ฉันที่ทำหน้าหงุดหงิดก็ต้องเบิกตาโพลงด้วยความตกใจเพราะเวลาขณะนี้คือ  แทนแท๊น!7:30นั่นเอง
">o<ว๊ากๆๆๆๆๆๆ!!!สายแล้วๆๆๆๆๆๆนี่ช้านต้องไปโรงเรียนสายตั้งแต่วันแรกเลยเหรอนี่ToTม่ายยยอาวววว"
"-_-เออเพิ่งตรัสรู้หรอว่ากี่โมงแล้ว  กรูให้เวลาเมิงอาบน้ำแต่งตัว10นาทีถ้าเกินกว่านี้กรูไม่รอเฟ้ย"
ฉันชื่อแพรเป็นนางเอกของเรื่องนี้(สวยและน่ารักด้วย)^o^และนั่นคนที่ตะโกนขึ้นมาชื่อว่าพีเปนพี่ชายแต๊ๆเยยโฮะๆ^^
"ไอ้น้องเวงถ้าไม่รีบกรูจาไปแล้วโว้ย!>o<"
=_=ฮ่วย ขัดอยู่เรื่อยเลย
"-_-เออโกจาเส็ดแย้ว"
5นาทีผ่านไป
ตึงๆๆๆ!!!!ฉันเดินลงบันไดอย่างรวดเร็ว(ก็เร็วแค่ไหนคุณลองคิดดูขนาดนักวิ่งโอลิมปิดเห็นแล้วยังอายเลยหุหุ^_^พูมจั๊ยพูมจัย)แล้วรีบกระเดือกขนมปัง2แผ่นกับนมอีกแก้วก่อนจะวิ่ง

ไปหน้าบ้านกระโดดขึ้นรถอย่างกับยิมนาสติกทีมชาติแต่พอคนขับหันมาก็ เพล้ง!(เสียงหน้าแตกค่ะ^^)อยากกรี๊ดให้โลกรู้ว่าฉันขึ้นรถผิด หนอยมาจอดขวางหน้าบ้านทำไมเนี่ย(ทำผิดแต่

โทษคนอื่น-_-!)
"น้องครับผมรีบไว้ค่อยมานั่งนะครับ"
-_-^กล้าดียังไงมาไล่ฉันแถมลามกอีกทุเรศ(โปรดทราบค่าว่าคิดในใจท๊างน๊าน)
"_o_ขอโทษค่ะ"
ฉันรีบเด้งออกจากรถทันทีแล้วรีบไปที่รถของโก แล้วรถก็แล่นออกไป
ไอพี่บ้าขับรถยังกะจะรีบไปเช็คชื่อกับยมบาล อ๊ะไม่แน่นะฉันอาจต้องไปเช็คชื่อกะโกในนรกก็ได้โอ้ม่ายยยยยยยยยยย!!!!!
">o<กี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส"
"-_-โอ๊ยหยุดกรี๊ดดิ๊รำคาญ"
"โกก็ขับช้ากว่านี้อีกจิเค้าไม่อยากตาย"
"ก็เพราะแกช้าดิถึงต้องรีบขับ ไม่งั้นโดนเช็คสายวันแรกคนหล่ออย่ากรูเสียภาพพจหมด"
ชิถ้าโกหล่อนะน้องเหน่ง(เดกออทิสติกข้างบ้านค่ะ)คงประกวดดัชชี่บอยได้ที่1ไปนานแล้ว
"-o-งั้นโกหยุดที่ป้ายรถเมล์เลยฉันจาไปเอง"
เอี๊ยด!"=_=โอเชแกจะไปเองก็เชิญ"
o-oโหไม่ห่วงน้องกันเลยพี่เวง
"T-Tฉันยังซวยอะไรอีกมั้ยเนี่ย"พลั่ก!โอ๊ย ไครๆกล้าบังอาจดักขาคนสวย-_-^
0-0โอ้จอร์จมันหล่อมากขนาดทำไส้ฉันไหลออกมาเลยนะนี่(อี๊นางเอกอะไรเปรียบเทียบได้อุบาทมั๊กมาก:คนเขียน)ไม่ๆๆถึงหล่อยังไงแต่ทำแบบนี้ก็ไม่ให้อภัยเด๊ดขาดฮึ่ย-_-^
"นี่นายมาดักขาฉันทำไม-_-^"
"-_-ฉันไม่ได้ดักขาเธอซักหน่อย เธอนั่นแหละที่เดินมาชนขาฉันเอง"
>o<กี๊สสสสสสสสสสสสสสผู้ชายอะไรหน้าตาไม่ดี(เปลี่ยนดีก่า)นิสัยแย่กว่าสุนัขอีก ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลยคนบ้า บ้าที่สุด>o<
"-_-^นี่นายพูดงี้ได้ไงนายนี่มัน>_<"
น่าตัวเมียที่ซู๊ดดดดดดด ฉันยังไม่ทันด่าตานั่นพนักงานประจำรถเมล์ก็มาขอร้อง(ด่า)ให้พวกเราเงียบ
"=_=เทอนี่ซุ่มซ่ามจริงๆขาฉันวางอยู่ดีๆดันมาว่าฉันดักขาเทออีก"
หนอยจะมากไปแล้วนะยะนายอัลเซเชี่ยน>_<                                  
"นี่นายหัดทำตัวเปนสุภาพบุรุษหน่อยสิพูดคำว่าขอโทษอ่ะเปนม๊ะ"
ชิอย่างนายปัญญาแค่อัลเซเชี่ยนจะมีความคิดอะไร
"-o-^นี่ยัยโก๊ะนอกจากจะซุ่มซ่ามแล้วยังไม่ยอมขอโทษฉันอีก"
"นี่นายอัลเซเชี่ยนหุบปากซะก่อนจะทำให้ไครตายเพราะพิษสุนัขบ้าของนาย>o<!"
ตาบ้าผิดแล้วไม่สำนึกเดี๋ยวเหอะแม่ขอด่าให้น้ำท่วมซักทีฮึ่มๆ
"-o-นี่ยัยโก๊ะกล้าดียังไงถึงมาว่าฉันเดี๋ยวพ่อจับ"
แล้วตาอัลเซเชี่ยนก็ส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาทางฉัน อี๊คนลามกๆที่สุด
"-o-^ทำไมนายจะทำไรฉัน"
ก่อนที่จะต่อความยาวสาวความยืดกะนายอัลเซเชี่ยนคุณพนักงานดีเด่น(คนเดิม)ก็ทนไม่ไหวเลยเชิญ(ไล่)ให้ลงจากรถแต่โชคดีทีฉันลงตรงซอยเล็กๆ(ทางลัด)เข้าร.ร.ฉันเลยกะจะรีบโกย

เข้าร.ร.แต่มิวายหันกลับไปว่าตานั่นอีก
"ชิถือว่าคราวนี้รอดตัวไปนะนาย"
ถ้าเจออีกจะด่าให้น้ำท่วมเลย แล้วฉันก็เดินไปเหยียบเท้าจังๆใส่หมอนั่นจนรีบชักเท้ากลับ
"-_-^หนอยเธอฉันจะเก็บไว้คิดบัญชีทีหลังวันนี้เธอก็รอดไปฉันรีบฝากไว้ก่อน"
"^^แล้วอย่าลืมมาเอาคืนนะ"
นายจะทำอะไรฉันได้555ถ้าฉันบอกโกนายก็เละแล้ว^o^วะอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฉันรีบวิ่งเข้าร.ร.แล้วก็=o=แฮ่กๆโย่วๆช้านม่ายสายหยายหยายหยาย^o^
"เอ้าแพรวายืนเฉยทำไม นี่ถ้าไม่รีบไปเข้าแถวครูจะเช็คว่ามาสายนะ"
o-oโอ้วกะจะมาร.ร.แบบแจกรอยยิ้มกลับเจอเจ๊เหม่งจ๋ายเทศซะนี่ฮึกๆคนสวยเซ็ง   ฉันไม่รอให้เจ๊เหม่งเทศต่อเลยรีบวิ่งปรู๊ดดมาที่แถวทันเคารพธงชาติพอดี
"^^เอ้าไอแพรแกมาทันหรอ คิดว่าแกโดนจับแถวสายซะอีก"  
"-o-โหยให้กำลังใจดีมากเลยอ่ะไอเกี๊ยวซ่า"
"หยะนังผ้าแพรรุ่งริ่ง"
เอ้าพูดงี้สวยดินังเพื่อนเลิฟ นี่ฉันยังไม่แนะนำให้คุณๆได้รู้จักอ่ะจิ นี่ค่ะชีมานามว่าเกี๊ยวซ่า อันที่จิงชีชื่อเกี๊ยวเฉยๆแต่ที่เติมซ่าเพราะชีนะถนัดเรื่องซ่าจนโดนขู่ดักตบจากรุ่นพี่มาแล้วแต่ชีก็ไม่กลัว

ค่า^^มันกล้าม๊ากมากชีเคยบอกว่าลองมาสิชีจะตบคืนแบบน้ำไหลไฟดับเลย เอ้าเผาชีเสร็จก็ถึงเวลาเรียนพอดีคาบแรกก็เรียนเลขเลยหรอนี่ จ๊ากกกคาบแรกก็ชวนหลับซะแล้วฮ้าวววง่วงจัง
"เอ้าแกไปอดหลับอดนอนมาจากไหนทำท่ายังกะไม่ได้นอนมาทั้งคืน เฮ้ยตื่นได้แล้ว"
"=_=โหขอนอนหน่อยดินะๆง่วงจะตาย"
"-o-ไม่ได้แกตื่นเดี๋ยวนี้นะอีก5นาทีอ.ก็จะเข้าแล้ว"
โว้ยหงุดหงิดว้อย(พาลทุกอย่างเพราะนึกถึงตอนเถียงกะนายอัลเซเชี่ยน)
"หรือแกอยากให้ให้เจ๊เหม่งมาปลุกอ่ะติดใจห้องปกครองอะดิ5555^^"
พรวด!ฉันสปิงตัวขึ้นอย่างไม่คิดชีวิตเพราะนอกจากเจ๊เหม่งจ๋ายจาเป็นครูสอนเลขแล้วเจ๊ยังเปนอ.ฝ่ายปกครองที่เข้มงวดมาก
"^o^ได้ผลแฮะอิอิอิ"
"โหยไอเกี๊ยวอย่าหลอกแบบนี้ดิใจคอไม่ดีเลย=_="
"^__^อิอิอิอิ"
เอ้าๆขำกันเข้าไป คือฉันมีจุดอ่อนตรงที่ถ้าได้ยินชื่อเจ๊เหม่งทีไรทำเอาสะดุ้งทุกทีเพราะฉันเคยถูกจับได้ว่าหลับในคาบเจ๊แค่นั้นไม่พอฉันยังไปว่าเจ๊แกอีกทีนี้ฉันเลยโดนลากไปคุมประพฤติที่ห้อง

ปกครอง จากนั้นมาฉันก็ไม่กล้าหลับคาบเจ๊แกอีกเลย