ระบบร้าย (yaoi)

ตอนที่ 41 : ชี้แจง+ตอนพิเศษ(1)

ก็อก ก็อก ก็อก //ยังมีใครอยู่ไหมคะ

คลานเข่ากอดพวกมาลัย แอแง้

ขอโทษที่หายไปบ่อยนะคะ ตอนแรกคิดว่าจะปั่นภาค4ให้จบได้ก่อนสอบเข้ามหาลัยแต่สุดท้ายก็ไม่ทันจริงๆ

ตอนนี้เสร็จหมดเรียบร้อยแล้วคร้า คิดว่าคงมาได้ถี่เหมือนเดิม

หลายวันนี้ไปนั่งอ่านคอมเม้นเก่าและใหม่ มีหลายเรื่องที่ยังเขียนได้ไม่กระจ่าง หรือสร้างความหงุดหงิดให้กับคนอ่าน

อันนี้ต้องขอโทษด้วยจริงๆนะคะ คือตอนนั้นเราเขียนสดเป็นวันต่อวันและไม่ได้มีพล็อตเรื่องเป็นตอนต่อตอน มีแค่เนื้อเรื่องใหญ่

ทั้งหมดในหัว

บางอย่างถูกเขียนไปโดยที่มีแค่เราเองที่รู้เหตุผลของตัวละครแต่ละตัว เราขอบคุณทุกคนที่เข้ามาวิจารณ์มากเลยที่ทำให้รู้ว่าตอนนี้ทิศทางเรื่องในสายตาคนอ่านเป็นยังไง

อันที่จริงเราก็อยากจะรีไรท์นะ แต่ตอนนี้อยากเคลียร์ทุกภาคให้จบก่อน

แล้วเราก็คนที่อยากขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆก็คือคนที่อ่านกันมาทุกตอนจนถึงตอนนี้ ขอบคุณจริงๆที่แบบอึดอัดใจแค่ไหนก็ยังอ่านงานของเรา คอยให้กำลังใจด้วย ขอบคุณจริงๆค่ะ

>>>สุดท้ายนี้อะไรที่ไม่สมเหตุสมผลสามารถบอกเราได้เลยทันทีนะ เราจะเอาไปปรับปรุง(แต่ขออนุญาตเป็นช่วงรีไรท์นะคะ) 

หลายคอมเม้นบอกกับเราหลายอย่างถึงจะยังไม่แก้ไข แต่เราจดเอาไว้แล้ว

ปล.ส่วนใหญ่คนจะขัดใจที่ระบบแม่กับระบบน้อยใช่ไหมคะ อันนี้เราก็ว่าจะปรับเท่าที่จะเป็นไปได้ 

(แต่2อย่างที่คิดว่าปรับยากคือ ความใจร้ายของระบบแม่ กับ ความขี้ขลาดของเสี่ยวหลัน 2อันนี้มีเหตุผลค่ะ แต่ไม่รู้ว่าตัวเราในอนาคตจะถ่ายทอดความเป็นตัวละคร2ตัวนี้ได้ดีแค่ไหน จะพยายามค่ะ)

ขอไถ่โทษด้วยตอนพิเศษ เป็นเรื่องราวการถือกำเนิดของระบบร้ายค่ะ

_________________________

ตอนพิเศษ (1)

ตั้งแต่เกิดมา เขาก็พบว่าตัวเองถูกเลี้ยงดูและเติบโตมาในฐานวิจัยลับของประเทศหนึ่งในเอเชีย เขาในฐานะของหนูทดลองต้องทนอยู่กับความทุกข์ทรมานและความเจ็บปวดจนแทบอยากตายไปเสียตั้งแต่ปลายเข็มฉีดยากดลงมาบนผิวเนื้อ

ตอนเขาอายุได้เจ็ดปี ศูนย์วิจัยนั้นพัฒนาให้เขากลายเป็นอัจฉริยะ ความสามารถของเขาคือการค้นพบสิ่งที่ไม่สิ้นสุดของเครือข่ายคอมพิวเตอร์อันซับซ้อน เขาเรียกมันว่า ‘เฮยต้ง’

เฮยต้งเป็นฐานเก็บข้อมูลขนาดใหญ่ที่เขาเขียนมันขึ้นมา ในตอนนั้นเขารู้เพียงแค่มันสามารถบรรจุข้อมูลต่างๆได้อย่างไร้ข้อจำกัด นักวิทยาศาสตร์ที่คอยควบคุมเขาถึงกับตาวาวเมื่อรู้ถึงความพิเศษของมัน

ทุกงานวิจัยของศูนย์ถูกเก็บข้อมูลไว้ในนั้น แต่ก่อนที่พวกคนชั่วจะได้ใช้ประโยชน์จากมัน ศูนย์วิจัยลับกลับถูกถล่มด้วยฝีมือของคนตระกูลลู่ อันเป็นตระกูลที่มีอิทธิพลมากในประเทศนี้

“เธอสินะ อันฉิน ผลการทดลองที่พวกนั้นภาคภูมิใจ”คนที่ดูเหมือนจะเป็นผู้นำเอ่ยเสียงเรียบพลางมองสำรวจไปทั่วร่างของเขา “เธอยังเด็กเกินไปจริงๆ”

“คุณจะทำอะไรพวกผม”อันฉินตัดสินใจถาม ดวงตาคู่เล็กฉายถึงความไม่ไว้วางใจ

“หนูทดลองทุกคนจะถูกรับเลี้ยงให้เป็นคนของตระกูลลู่ ฉันคงไม่สามารถปล่อยพวกเขาไปได้เพราะฉันไม่รู้ว่าพวกนักวิจัยทดลองอะไรกับเด็กเหล่านั้น แล้วเธอล่ะอันฉิน เธอเป็นหนูของการวิจัยอะไร”

“...”

“เอาเถอะ เธอจะไม่บอกฉันก็ได้ เธอมีหน้าที่แค่กลายเป็นคนของตระกูลลู่ก็เพียงพอแล้ว”

ตอนนั้นที่เขาได้ยินประโยคของชายร่างสูงตรงหน้า เขาคิดว่าอีกฝ่ายก็คงกักขังเขาและใช้เขาเป็นหนูทดลองไม่ต่างกับพวกนักวิจัยที่ชั่วร้าย แต่เขากลับคิดผิด เมื่อตอนที่เขาใช้ชีวิตอยู่ที่ตระกูลลู่ได้เพียง2ปีเขาก็ได้พบกับ ‘ลู่เทียน’ ลูกชายของผู้นำตระกูลลู่ พวกเขาเล่นด้วยกันตลอด และอันฉินก็นับถือลู่เทียนเป็นดั่งพี่ชายของตัวเอง

อันฉินเก็บความลับเรื่องความสามารถของตัวเองมาตลอด พอได้อยู่กับลู่เทียนก็ทำให้เขาแทบจะลืมเลือนมันไป แต่ไม่ใช่กับผู้นำตระกูลลู่

“ฉันจะสร้างศูนย์วิจัย”

“...”

“อันฉิน ฉันรู้แล้วว่าเธอเป็นหนูของการวิจัยอะไร และมีความสามารถอะไร”

“คุณคิดจะให้ผมเป็นหนูทดลองอีกงั้นเหรอ”อันฉินตัวสั่น ข้างกายของเขาคือลู่เทียนที่ไม่รู้เรื่องราวเกี่ยวกับศูนย์วิจัยและการทดลอง อ้อมแขนของลู่เทียนค่อยๆโอบประคองร่างกายเล็กของเขา เมื่อสัมผัสได้ว่าเขากำลังหวาดกลัว

“ไม่ใช่ แต่ฉันจะให้เธอสร้างจักรวาลใบใหม่ขึ้นมา”

หลังจากวันนั้นเด็กอายุ9ปีอย่างอันฉินก็กลายเป็นหนึ่งในนักวิจัยเพื่อสร้างความฝันของผู้นำตระกูลลู่ให้เป็นความจริง...การทำให้คนตาย ได้มีชีวิตในโลกใบใหม่

แม้ในตอนนั้นมันจะดูเหมือนเป็นไปไม่ได้ แต่เมื่อตอนที่เขาอายุได้23ปี เขาก็เกือบจะคว้ามันไว้ได้ ถึงแม้จะใช้คนตาย100%ไม่ได้ แต่คนใกล้ตายอาการโคม่ากลับทำให้การวิจัยนี้ไม่ศูนย์เปล่า

เขาดีใจมากและคิดจะบอกข่าวดีนี้ให้กับลู่เทียน...พร้อมทั้งตัดสินใจแล้วว่าจะเอ่ยบอกความในใจที่เก็บมานาน

“เจ้าตัวเล็ก นายผอมลง”

“พี่ลู่ ผมคิดถึงพี่จัง”อันฉินเดินเข้าไปกอดร่างสูงของลู่เทียน พวกเขานัดเจอกันที่ร้านอาหารร้านโปรดของลู่เทียน

“พี่มีข่าวดีจะมาบอกนายด้วย”ลู่เทียนเอ่ยทั้งใบหน้าที่เปื้อนยิ้ม

“ผมก็มีเหมือนกันครับ”

“งั้นนายพูดก่อนเลย พี่อยากฟังที่ข่าวดีจากนายมากกว่า”

“พี่ครับ ผมทำมันสำเร็จแล้วนะ ผมวิจัยความฝันของนายท่านลู่สำเร็จแล้ว มีคนสามารถใช้ชีวิตในเฮยต้งได้แล้ว”ลู่เทียนเบิกตากว้างกับข่าวนี้

“จริงเหรอ! นั่นเป็นข่าวดีสุดๆไปเลย อันฉินนายกำลังเปลี่ยนประวัติศาสตร์ของโลกนี้”แค่ได้เห็นว่าอีกฝ่ายมีความสุข ภายในใจของอันฉินก็อุ่นวาบ คุ้มแล้วจริงๆกับความพยายามหลายสิบปีของเขา

“แล้วก็อีกอย่างที่ผมอยากจะบอกพี่”อันฉินสูดลมหายใจเรียกความกล้าของตัวเอง แต่ในตอนนั้นเองเสียงนุ่มของใครบางคนก็ดังขึ้น

“ลู่เกอ พี่อยู่นี่นี่เองผมหาตั้งนาน”ร่างโปร่งของชายหน้าหวานเดินมายืนอยู่เคียงข้างลู่เทียน อันฉินมองคนมาใหม่ด้วยความสงสัย

“ใครเหรอครับ”เขาตัดสินใจถามออกไป

“นี่ไงข่าวดีของพี่ นี่ ‘เซียวจ้าวอวี้’ คนรักของพี่ เขาเป็นพี่นาย1ปี ส่วนนี่ ‘ลู่อันฉิน’ น้องชายของฉัน”ลู่เทียนแนะนำคนรักด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม อันฉินนิ่งไปก่อนจะยกยิ้มขึ้นทักทายกับคนรักของพี่ชาย

“เราไปนั่งกันเถอะ”ลู่เทียนโอบพวกเขาทั้งสองคนไปยังโต๊ะอาหาร “ว่าแต่เมื่อกี้นายจะพูดอะไรรึเปล่าอันฉิน”

“ผมลืมไปแล้วน่ะ ช่างมันเถอะ”เขาจะกล้าบอกได้ยังไง

...ว่าเขารักลู่เทียน

ไม่รู้ผ่านมากี่ปี แต่อันฉินกลายเป็นคนชาชินกับความเจ็บปวดด้านความรักไปเสียแล้ว ทุกครั้งที่ลู่เทียนมาปรากฏตัวพร้อมพี่สะใภ้คนนั้น เขาก็ทำได้เพียงแค่ยิ้มแล้วเอ่ยปากแซวสุดท้ายก็กลับไปร้องไห้จนเป็นกิจวัตร

แต่ในวันนั้น คืนนั้น ความเจ็บปวดที่เคยได้รับมาทั้งชีวิตกลายเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยไปเมื่อเทียบกับข่าวร้ายที่เขาได้ยิน

“ม...เมื่อกี้ พูดว่าอะไรนะครับ”

[ท่านลู่เทียน เสียชีวิตแล้วครับ]

“อย่ามาโกหกนะลุงพ่อบ้าน นี่ไม่ใช่วันเมษาหน้าโง่ผมไม่ตลก”อันฉินตะคอกปลายสายเสียงดัง ดวงตาของเขาวูบไหว เขารู้ดีลุงพ่อบ้านตระกูลลู่ไม่ได้มีพื้นฐานเป็นคนชอบโกหก

[...คุณอันฉินอย่าลืมมาส่งท่านลู่เทียนนะครับ]

“โกหก! โกหก! ฮึก ไปเรียกพี่ลู่มาเดี๋ยวนี้ ไปตามพี่ลู่มารับสายผม บอกเขาว่าผมยอมทุกอย่างแล้ว ผมยอมแล้ว เขาจะให้ผมทำอะไรก็ได้ เรียกเขามารับสายผม ได้โปรด ฮือ”

[...คุณอันฉิน ท่านลู่เทียนไปสบายแล้ว]

“เกิดอะไรขึ้น อึก ทำไมทุกอย่างมันถึงเป็นอย่างนี้”อันฉินร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวดมากกว่าทุกครั้ง จะให้เขาทนมองลู่เทียนกับคนรักอีกกี่ล้านครั้งก็ดีกว่าความจริงที่ว่า...ไม่มีลู่เทียนให้เขาได้มองอีกแล้ว

[…]

“บอกมาสิ! บอกมาว่ามันเกิดอะไรขึ้น!”

[ท่านลู่เทียนถูกฆาตกรรม] คำตอบของลุงพ่อบ้านทำให้อันฉินนิ่ง ความเสียใจเริ่มถูกเปลี่ยนเป็นเปลวเพลิงแห่งความแค้น

ใคร! ใครที่กล้ามาทำลายคนที่เขารัก มันเป็นใคร!

“มันเป็นใคร”

[คนที่ยิงท่านลู่เทียนเสียชีวิต คือคุณเซียวจ้าวอวี้ครับ]

____________________________

อันที่จริงเนื้อเรื่องอันฉินจะต้องมาหลังจากเราเกริ่นถึงตัวละครนี้ในเนื้อเรื่องก่อน แต่อยากไถ่โทษจริงๆที่หายไปเลยมาเล่าถึงที่มาของระบบร้าย คิดว่าหลายคนเริ่มเดาออกแล้วว่าระบบแม่มีที่มาจากอะไร

พาร์ทหลังจากนี้จะเป็นพาร์ทที่จ้าวอวี้ไปอยู่โลกนั้นได้ยังไง จ้าวอวี้ในโลกใบแรกกับความสามารถของน้องเสี่ยวหลัน แล้วก็ที่มาของบัค (แต่ไม่รู้จะได้เขียนเมื่อไหร่) ตอนต่อไปลงภาค4ปกติค่ะ 

ปล.ระบบร้ายก็คือระบบร้ายจริงๆค่ะ ระบบแม่ไม่ใช่ตัวโจ๊ก แต่คือตัวร้าย ยังไงก็เมตตาน้องอันฉินด้วยนะคะเพราะตอนนี้น้องอาจจะแอบมองคุณอยู่ :)

ปล.2 ใครที่ลืมเกี่ยวกับโลกจริงไปแล้ว ส่วนใหญ่จะอยู่บทสุดท้ายของทุกภาคเริ่มจากภาค2 แต่ตอนที่เฉลยปมทุกอย่างหมดแล้ว เราจะมารวบรวมเขียนใหม่อีกทีค่ะ รออ่านตอนนั้นก็ได้