ระบบร้าย (yaoi)

ตอนที่ 4 : ARCI : มายาสีคราม-3-

บทที่3

ผ่านมาหนึ่งสัปดาห์เห็นจะได้ จ้าวอวี้ก็ได้รับข่าวดีจากประธานเฉินเกี่ยวกับบทละครเจ้าปัญหาในคราวนั้น ต้องนับถือในความเส้นใหญ่ของประธานเฉินจริงๆ จ้าวอวี้ถึงได้บทตัวเอกมาครอบครองสมใจ ถึงแม้ตัวเอกที่ว่าจะถูกเรียกอีกชื่อว่านายเอกก็ตาม ในโลกของBLก็เป็นเช่นนี้ การที่จะมีละครชายรักชายผุดขึ้นเป็นดอกเห็ดนั้นเป็นเรื่องปกติ

“เสี่ยวอี้ กำหนดการของวันพรุ่งนี้คืองานเปิดกล้องละครเรื่องลิขิตสวรรค์ ประธานเฉินจะไปร่วมงานพร้อมกับพวกเรา”ผู้จัดการของเขาเอ่ยแจกแจงงานในวันพรุ่งนี้คร่าวๆ จ้าวอวี้รับฟังมาเงียบๆจนกระทั่งมีชื่อของประธานเฉินโผล่เข้ามา คิ้วงามได้รูปขมวดหากันแน่น

“ประธานเฉิน? ทำไมเขาต้องไปร่วมงานเปิดกล้องด้วยล่ะครับ”ประธานเฉินเป็นผู้บริหารระดับสูงสุดของค่าย แค่งานเปิดกล้องละครธรรมดาเรื่องหนึ่งไม่จำเป็นที่เขาจะต้องรับรู้ด้วยซ้ำ

“ประธานเฉินจะไปพบประธานเฟยที่นั่นด้วย”คำตอบของผู้จัดการไม่ได้ทำให้จ้าวอวี้กระจ่างแจ้ง แต่กลับทำให้ความสงสัยของเขาเพิ่มพูนขึ้นไปอีก เหมือนผู้จัดการของเขาจะรู้จึงอธิบายใหม่ “ดูเหมือนว่าเด็กในสังกัดของประธานเฟยจะเดบิวต์ครั้งแรกด้วยบทตัวร้าย ประธานเฟยใช้เงินจำนวนมากทุ่มให้กับการลงทุนละครเรื่องนี้ เขาก็คงมาสำรวจความเรียบร้อยต่างๆ”

“งั้นเหรอครับ”จ้าวอวี้พยักหน้าอย่างรับรู้ เด็กในสังกัดคนนั้นคงจะเป็นหวังซินเจียง ดูเหมือนว่าพอเขาไม่เดินไปตามเส้นทางooc เนื้อเรื่องทุกอย่างก็จะกลับสู่เส้นทางเดิม บทตัวร้ายที่ประธานเฉินแย่งมาให้เขาก็กลับคืนสู่มือหวังซินเจียง

เช้าวันต่อมาจ้าวอวี้ก็นั่งมาในรถคันเดียวกับประธานเฉิน พอถึงกองปุ๊บประธานเฉินก็แจ้นไปหาประธานเฟยทันที โชคดีหน่อยที่จ้าวอวี้ได้มาเวิร์คช็อปก่อนเปิดกล้องจึงทำให้ไปรวมกลุ่มกับคนที่เคยเจอได้ ดีหน่อยที่การเวิร์คช็อปใช้เวลาไม่มากและวันเวิร์คช็อปไม่ตรงกับวันของหวังซินเจียง พวกเขาทั้งคู่ไม่ได้พบกันอีกหลังจากงานวันเกิดของประธานเฟย

“สวัสดี”จ้าวอวี้เอ่ยทักทายลู่จางไห่ พระเอกของเรื่องลิขิตสวรรค์ อีกฝ่ายเมื่อเห็นเขาก็หูตั้งหางกระดิก ดูเหมือนว่าก่อนเข้าวงการเจ้าเด็กนี่จะชื่นชอบผลงานของเสวี่ยอี้ไม่น้อยทั้งที่อายุห่างกันไม่มากแท้ๆ

“สวัสดีครับอี้เกอ”ลู่จางไห่ยิ้มกว้างออกนอกหน้า จ้าวอวี้คุยกับลู่จางไห่สักพัก

การเปิดกล้องผ่านไปได้ด้วยดีช่วงเวลาที่เหลือคือการสังสรรค์เล็กน้อย เสียงหวีดร้องจากกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งดึงความสนใจของจ้าวอวี้และคนในกองถ่าย เขาเดินไปยังต้นกำเนิดเสียงก่อนจะพบหวังซินเจียงในอ้อมกอดของประธานเฉิน ข้างกายพวกเขาคือบันไดเหล็กที่ล้มอยู่ พวกเขาทั้งคู่มองสบตากันราวกับโลกใบนี้มีแค่สองคน

...ให้ตายเถอะพระเอกนายเอกโลกนี้ เพิ่งผ่านอีเวนต์เสี่ยงตายมาแท้ๆ

จ้าวอวี้ส่ายหน้าไปมา เอาเถอะอย่างไรการที่พระนายเกิดความสัมพันธ์กันก็เป็นเรื่องที่ดีสำหรับเขาน่ะนะ จ้าวอวี้ยกยิ้มก่อนจะเดินออกไป

“โชคดีจังนะที่พวกเขาทั้งคู่ไม่เป็นอะไร”ทีมงานหญิงคนหนึ่งเอ่ยกับเพื่อนของตัวเองในขณะที่จ้าวอวี้กำลังกลับไปนั่งพัก

“นั่นน่ะสิ ว่าแต่มีใครเห็นประธานเฟยไหม พอดีเลขาของเขาตามหาตัวอยู่ เมื่อกี้ยังเห็นคุยกับประธานเฉินอยู่เลย”

“เห็นว่าลูกสาวของประธานเฟยที่เรียนอยู่มหาลัยAแวะมาหาน่ะ น่าจะอยู่แถวลานจอดรถ”

“ลูกสาวที่เขาว่าสวยๆน่ะเหรอ ชื่ออะไรแล้วนะฉันจำไม่ได้”

“เฟยหลันฮวา ลูกสาวเพียงคนเดียวของประธานเฟย เห็นว่าประธานเฟยมีลูกตั้งแต่สมัยวัยรุ่น”

“ว้าว หล่อขนาดนั้นไม่คิดว่าจะมีลูกโตขนาดนี้”

“แต่ยังไงประธานเฉินก็หล่อกว่าอยู่ดีนั่นแหละ”

จ้าวอวี้ลอบฟังบทสนทนาของหญิงสาวสองคนอย่างหน้าไม่อาย ดูเหมือนช่วงนี้ชื่อของประธานเฟยจะเข้าหูของเขาบ่อยเกินไปแล้วนะ ในตอนที่จ้าวอวี้กำลังครุ่นคิดเรื่องความหล่อของสองประธานต่างวัยอยู่ ดวงตาของเขาก็เหลือบไปเห็นเสี่ยวหลันที่บินรี่มาหาเขา จ้าวอวี้เดินเข้าไปในห้องน้ำทันที

“เป็นยังไงบ้างเสี่ยวหลัน”จ้าวอวี้ถาม เขาสั่งให้เสี่ยวหลันไปทำงานบางอย่างให้เขาและเขาก็รอคอยผลลัพธ์มาตลอด

“ระบบได้ทำการตรวจสอบสถานะoocของตัวละตนหลักทุกคนในรอบ1อาทิตย์ครบแล้วครับ”

#เฉินเหวินฮั่ว บทบาทพระเอก สถานะooc จาก60%>45%

#หวังซินเจียง บทบาทนายเอก สถานะooc จาก0%>50%

#อันเสวี่ยอี้    บทบาทตัวร้าย สถานะooc จาก0%>20%

#เฟยหลางจี  บทบาทเพื่อนพระเอก สถานะooc จาก0%>0%

#เฟยหลันฮวา บทบาทเพื่อนนายเอก สถานะooc จาก0%>10%

การตรวจสอบของระบบทำให้จ้าวอวี้นิ่งไป ประธานเฉินเริ่มจะเข้าที่เข้าทางขึ้นมาบ้าง อย่างน้อยสถานะoocของเขาก็ลดลง แต่ในขณะเดียวกันคนที่น่าห่วงคือหวังซินเจียง เวลาผ่านไปแค่อาทิตย์เดียวทำไมสถานะoocถึงเพิ่มขึ้นมาสูงขนาดนี้

“ระบบ หลังจากนี้ไปคอยตามหวังซินเจียง ถ้าเห็นท่าทีผิดปกติของตัวละครให้มารายงานผมทันที”เสี่ยวหลันรับคำสั่งอย่างขันแข็ง

จ้าวอวี้นั่งพิจารณาสถานะoocมาตลอดทางกลับบ้าน เขานอนแผ่อยู่บนเตียงก่อนที่ความง่วงงุนจะโถมใส่ เขาจำใจต้องฝังหน้าลงกับหมอน

ท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนสี ดวงอาทิตย์ลาลับขอบฟ้าไป ห้องของจ้าวอวี้มืดสนิท ในขณะที่เจ้าของห้องยังคงตกอยู่ในห้วงนิทรา ผู้บุกรุกร่างสูงเดินเข้ามาอย่างเงียบเชียบพร้อมกับระบบสีดำของตนเอง ใบหน้าที่แท้จริงของเขาเผยยิ้มออกมา

...ความคุ้นเคยนี่หรือเปล่านะที่เขาตามหา

ชายหนุ่มถามกับตัวเองในใจก่อนจะคืบกายเดินเข้าไปหาคนบนเตียง เขาเดินมานั่งอยู่ข้างจ้าวอวี้สองแขนค้ำคร่อมตัวของร่างโปร่ง บัคตัวร้ายยื่นหน้าเข้าไปใกล้อย่างพิจารณา

ทั้งๆที่ใบหน้าก็เป็นใบหน้าของเสวี่ยอี้ แต่ทำไมหัวใจของเขาถึงเต้นในจังหวะที่ผิดแปลกไป

“จะใช่เธอรึเปล่าที่ฉันตามหา”เขาพึมพำเบาๆ แต่นั่นก็เพียงพอที่จะรบกวนการหลับของจ้าวอวี้

จ้าวอวี้ที่ถูกรบกวนค่อยๆปรือตาขึ้นมอง ดวงตาสีดำขลับเบิกกว้าง ริมฝีปากที่แต้มไฝเล็กตรงมุมปากล่างอ้าปากหงุบหงับคล้ายคนหาเสียงตัวเองไม่เจอ

ผู้บุกรุก! มีคนบุกรุกห้องของเขา!

“คุณเป็นใคร! เขามาที่นี่ได้ยังไง”จ้าวอวี้ตะคอก มือเรียวผลักคนในความมืดให้ออกห่างตัว

“นี่น่ะเหรอเจ้าหน้าที่ที่ระบบแม่ส่งมากำจัดฉัน หึ”อีกฝ่ายเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน จ้าวอวี้ทวนคำพูดของผู้บุกรุกในใจ ดวงตากลมเบิกกว้างยิ่งกว่าเดิม

“เจ้าหน้าที่? กำจัด? อย่าบอกนะว่าคุณคือ...”

“ใช่ ฉันคือเป้าหมายของเธอไงล่ะ”คำยืนยันของอีกฝ่ายทำให้จ้าวอวี้รู้สึกสับสน หมอนี่จะเป็นบัคนั่นจริงๆน่ะเหรอ แล้วมันจะมีบัคบ้าๆโง่ๆที่ไหนมาให้จับถึงที่กัน

“ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ คุณควรหลบซ่อนตัวจากผมไม่ใช่รึไง!”

“ปกติก็ไม่ทำแบบนี้หรอก แต่เธอพิเศษไงล่ะ”จ้าวอวี้รู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกปั่นหัว ทั้งๆที่เป้าหมายกองอยู่ตรงหน้าเขาแท้ๆ แต่พอระบบไม่อยู่เขาก็ทำอะไรไม่ได้เลย น่าเจ็บใจนัก!

“ฉันมีหนึ่งคำถาม ถ้าเธอตอบได้บางทีฉันอาจจะยอมให้เธอจับกลับไป”น้ำเสียงของบัคยังคงความรื่นเริง จ้าวอวี้กัดฟันกรอด เขาจำต้องกลายเป็นลูกไก่ในกำมือของอีกฝ่าย

“...”

“รู้จักคนที่ชื่อเซียวจ้าวอวี้ไหม”จ้าวอวี้นิ่งไปกับคำถามนั้น ในใจนึกกลัวขึ้นมาหวาดหวั่น บัคตัวนี้ร้ายกาจถึงขนาดรู้จักชื่อเขาเลยงั้นเหรอ

ร่างสูงที่เห็นคนบนเตียงนิ่งไปก็ถอนหายใจออกมา คงไม่รู้เหมือนกับที่เจ้าหน้าที่คนอื่นๆก็ไม่รู้สินะ เขายิ้มหยันกับตัวเองพลางคิดในใจว่า

ต้องตามหาเธออีกกี่ร้อยกี่พันโลกกันนะ

“ช่างเถอะ”เอ่ยแค่นั้นก่อนที่บัคตัวร้ายพร้อมระบบจะหายตัวไป

_______________

#ระบบร้าย 

นิยายเรื่องนี้ลงทุกวันนะ ถึงวันนี้จะเกเรไปดูliveสนามบินตอนรับนักแสดง(ปรมจลทม)มาก็เถอะ555

"คุณตำหนวด! ช่วยด้วยครับมีโรคจิตบุกห้องผม"

---โฉมหน้าของโรคจิตคนนั้น---