ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    vampire princess [รีไรท์]

    ลำดับตอนที่ #10 : ราตรีที่10

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.46K
      3
      27 ส.ค. 56

    บทที่10

    คนรับใช้ส่วนตัว นี่มันหมายความว่ายังไง


     คำสั่งของเมเปิ้ล นี่ฉันจะต้องกลายเป็นครึ่งปีศาจด้วยหรอเนี่ย TOT

    แล้วฉันจะหาเจอมั๊ยเนี่ยอำพันอะไรนั่นน่ะ

    และแล้วพอฉันมาเป็นคนรับใช้ส่วนตัว อย่างที่ตกลงกับนายจูไลไว้ 

    วันนี้จะเป็นการเริ่มงานวันแรกของฉันและเป็นการเริ่มภารกิจของเมเปิ้ล

    "นี่คิดอะไรของเธออยู่"นายจูไลถาม

    "เรื่องของฉัน"

    "นี่ นี่ หัดพูดกับเจ้านายเธอให้ดีๆหน่อย"

    "แต่ฉันเป็นเจ้าหญิง"

    "แต่ถ้าคุณไม่เชื่อผมล่ะก็ คุณจะต้องกลายเป็นLorelei ของผมนะ" เอ๊ะรู้สึกว่ามันจะแปลว่าปีศาจนะ

    "นี่นาย...

    แล้วนายนั่นก็พาฉันไปพบกับ แม่ของเขาที่บ้าน

    "ไงฮะ แม่"นายนั่นทักแม่ของเขา

    "ไงจ๊ะ จูไล แล้วนั่นพาใครมาล่ะ"

    "เธอคือคนรับใข้ส่วนตัวของผมน่ะครับ"

    "งั้นหรอจ๊ะ สวัสดีจ่ะ"แม่ของนายนั่นทัก

    "ส...สวัสดีค่ะ ชื่อ มุกิ นะคะ"

    แล้วนายนั่นก็ยื่นหน้ามากระซิบตอนทุกคนเผลอ

    (นี่เธอ ทำไมไม่บอกชื่อจริงเธอไปล่ะ)

    "ก็ถ้าบอกแม่นายก็จะรู้ว่าฉันคือใคร"

    (นั่นสินะ)

    : P

    แล้วนายนั่นก็พาฉันไปที่ห้องพัก แต่ไอชื่อหน้าห้องมันเขียนว่า Lord จูไล

    "นี่มันห้องนายหนิ"

    "ก็ใช่"

    "แล้วฉันจะนอนตรงไหนอ่ะ"

    "ก็นอนกับฉันไง"

    "หยุดเลยนะ ไอโรคจิต"

    "ยังไงเธอก็ต้องนอนเตียงเดียวกับฉัน"

    "ไม่เอา นายต้องลงไปนอนบนพื้น"

    "นี่มันเตียงฉัน ฉันบังคับให้เธอนอนเตียงเดียวกับฉัน"

    "ไม่ฉันขอยื่นคำขาด"

    แต่แล้วเมื่อถึงยามราตรี ฉันก็ต้องพ่ายแพ้ต่อนายนั่นฉันจึงเอาหมอนข้างมาสร้างอาณาเขตของฉันและเขา

    "นายห้ามเข้ามาในเขตฉันนะ"

    "ชิ ผู้หญิงอะไรขี้งก"

    "เชอะ"

    เช้าวันต่อมาฉันคือผู้ชนะเพราะนายนั่นยังไม่ตื่นจะว่าไปดูเป็นเสือผู้หญิงอย่างนายนี่แต่เป็นคนซื่อสัตย์ต่อคำพูดตัวเองดีแฮะ

    ก๊อก ๆ

    จู่ก็มีเสียงเคาะประตูจากผู้หญิงสองคนที่พูดพร้อมกัน แล้วนายนั่นก็ตื่น ฉันจึงรีบไปซ่อนใต้เตียง

    "เข้ามาสิ"นายนั่นพูด

    แล้วร่างของ2คนนั้นก็เข้ามามันทำให้ฉันแทบไม่เชื่อสายตาว่าพวกเธอ คือ โนวี่และชูโกะ เพื่อนรักของฉัน

    พวกเธอเป็นแวมไพร์งั้นหรอ อะไรกันแล้วทำไมพวกเธอถึงไม่บอกฉัน

    "สวัสดีค่ะท่านจูไล"โนวี่พูด

    "นี่เธอ ที่อยู่ห้องเดียวกันนี่"

    "ค่ะดิฉันพึ่งมาเป็นแวมไพร์มาใหม่ เลยถูกส่งตัวมาจากปราสาทเมื่อ2วันที่แล้วให้มาทำงานที่นี่ค่ะ"เอ ตอนนั้นคือวันที่เราไม่ได้ไปที่ปราสาท แต่กลับมานั่งดูดเลือดนายนั่นแทนนี่หน่า แต่ตอนนั้นเธอไม่เห็นเราที่อยู่ในร่างแวมไพร์หนิ หรือว่ามันจะเกิดหลังจากนั้น

    "งั้นหรอมีอะไรล่ะ"นายนั่นถาม

    "เรานำอาหารมาส่งท่านแล้วก็มาเตรียมน้ำร้อนให้ท่านค่ะ"

    "เรื่องอาหารวางไว้บนโต๊ะส่วนน้ำร้อนเดี๊ยวคนรับใช้ส่วนตัวฉันทำเอง"

    "ทราบแล้วค่ะ"ทั้งสองตอบแล้วเดินออกไปเมื่อวางอาหารเสร็จ

    แล้วฉันจึงคลานออกมา

    "เป็นไงเพื่อนเธอน่ะเปลี่ยนไปจากคนร่าเริงกลายเป็นคนเคร่งเครียดเลยใช่มั๊ย"

    "รู้แล้วหน่า เงียบไปเลย

    รู้สึกว่าฉันจะดูคนผิดซะแล้ว ที่ฉันชอบโนวี่ก็เพราะเธอคือคนร่าเริง ส่วนชูโกะก็เพราะว่าเธอไม่เคยยอมก้มหัวให้ใครแต่เหมือนมันจะกลับกัน

    Minor!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×