บ่วงรักร้าย เล่ห์พรางรัก

ลำดับตอนที่ #2 : ความหลัง

 

1

ความหลัง

“มิน เป็นอะไรรึเปล่า”พรัมพูดขึ้นก่อนจะเดินตรงมาทางฉัน

“อย่าบอกนะว่าไอ้เวรนั่นมาอีกแล้ว”ยัยแกรนด์พูดก่อนจะส่งสายตาอาฆาต ส่วนไอ้เวรที่ยัยแกรนด์พูดก็คือบีอาร์นั่นแหละ ฉันไม่พูดอะไรแต่พยักหน้าบอกเชิงให้รู้ว่า มันนั่นแหละ

“แกนี่เอ็กทิงเก่งเป็นบ้า ฉันจำได้ว่าแกไม่มีความรักให้ผู้ชายคนนั้นแล้วซักนิดยังเนียนร้องไห้ให้ผู้ชายคนนั้นเห็นใจอีกทำไม”ฉันเบ้ปาก แล้วปาดน้ำตาที่แกล้งดราม่ามาทั้งหมดถูกยัยแกรนด์จับ

ได้ทุกที

“เมื่อไหร่ฉันจะดราม่าเป็นซักทีเนี่ย ฉันคิดว่าฉันทำดีแล้วนะเนี่ยแกนี่จับได้ทุกที -3-”ฉันสบถแล้วลุกขึ้นยืน เสยผมที่ถูกปล่อยของตัวเองด้วยความไม่พอใจ (เซ็กซี่ซะ><)

“น้ำตานั่นถูกบีบออกมาหรอ หรือว่าใช้ตัวช่วย”ยัยแกรนด์ถามขึ้น

“เปล่า ฉันไม่ได้บีบแต่ขยะแขยงผู้ชายคนนั้นต่างหาก”

“แกทำเหมือนแกไม่ได้รักไอ้สารเลวนั่นแล้วอย่างนั้นแหละ”

“ฉันรักเขา แต่ว่าความรักนั้นมันไม่สามารถมาทดแทนสิ่งที่เขาทำกับฉันแล้วก็น้องสาวฉันไว้ได้หรอก”

“นี่แกยังติดใจเรื่อง ออร์แกนอีกหรอ เขาอาจจะไม่ได้ตั้งใจก็ได้ แล้วก็อย่าไปโทษเขาฝ่ายเดียว เพราะน้องสาวเธอเป็นคนเออออห่อหมกกับไอ้เวรนั่นเองเลยท้องไม่มีพ่อแบบนั้นจนต้อง…”ยัย

แกรนด์พูดคำหลังขาดไป

“พอเถอะแกรนด์ ฉันว่ามินคงไม่อยากได้ยินต่อแล้ว วันนี้เตรียมตัวนอนกันเถอะพรุ่งนี้เราจะได้เริ่มทำงาน”พรัมพูดก่อนจะจูงมือฉันและแกรนด์ไปที่ห้อง ใช่เหตุหฃการณ์วันนั้นมันยังติดตาฉันทุกอย่าง ทุกภาพทุกคำพูด

เริ่มขึ้นจากวันนั้นยัยออร์แกนซึ่งเป็นน้องสาวของฉัน…

(เหตุการณ์เมื่อ5เดือนที่แล้ว)

“ขอโทษนะคะตรงนี้ว่างรึเปล่าคะ”ออร์แกนพูดขึ้นกับชายหนึ่งคนที่กำลังทำหน้าไม่พอใจกับอะไรซักอย่างเมื่อชายคนนั้นเห็นเธอ ก็ถึงกับกลืนน้ำลายลงคอหนึ่งครั้ง ออร์แกนแต่งตัวยั่วยุผู้ชายแบบ

นี้เป็นประจำซึ่งทั้งออร์แกนและชายคนนั้นต่างรู้จักกันดี ชายคนนั้นก็คือ บีอาร์ แฟนของพี่สาวร่วมสายเลือดของเธอเอง

“ได้สิ ตรงนี้ไม่มีใครนั่ง”บีอาร์พูดแต่ยังคงแสดงสีหน้าเคร่งเครียดเหมือนเดิม

“ทำไมถึงทำหน้าอย่างนั้นล่ะคะพี่บีอาร์ ทะเลาะกับพี่หรอคะ”เธอถามพร้อมท่าทีที่พร้อมจะมอบทั้งตัวให้บีอาร์ซึ่งบีอาร์ก็รู้ดีว่าผู้หญิงคนนี้ต้องการอะไร และเมื่อเขาทั้งสองมีแอลกอฮอล์ในเส้นเลือดเรื่องทุกเรื่องจึงจบที่บนเตียง… แต่เหตุการณ์มันไม่ได้เป็นไปตามที่คิดเมื่อ มินตราตั้งใจจะมาหาแฟนรักโดยไม่บอกอะไรบีอาร์ทำให้ทุกภาพนั้นยังติดตาเธอจนถึงทุกวันนี้ และเมื่อเรื่องมันเกินเลยมาขนาดนี้มินตราจึงตัดสินเลิกกับบีอาร์ เพื่อรับผิดชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้นแต่บีอาร์กลับไม่ยอมตัดใจและไม่รับผิดชอบทุกอย่างรวมถึงเด็กในท้องของออร์แกนทำให้ออร์แกนตัดสินใจ…ฆ่าตัวตายไปพร้อมกับลูกในท้อง ซึ่งนั่นทำให้มินตราเกลียดผู้ชายที่ทำให้น้องสาวเธอต้องตายตลอดมา

(กลับมายังสถานการณ์ปัจจุบัน)

ใช่ ฉันไม่ควรจะโทษเขาฝ่ายเดียวเพราะน้องสาวฉันก็ยินดีปรีดากับบีอาร์ซึ่งคนที่ฉันสมควรจะโทษที่สุดคือ ตัวฉัน ฉันไม่ได้ทำหน้าที่พี่ที่ดีให้ออร์แกน ทำให้เธอต้องมาเจอกับผู้ชายคนนั้น ทำให้เธอตกอยู่ในภวังค์ความทุกข์คนเดียวฉันนี่เป็นพี่สาวที่ไม่เรื่องเลยจริง

“หยุดคิดว่าตัวเองเป็นคนผิดซะทีจะได้มั๊ย ฉันล่ะเบื่อจริง”= [] =ยัยนี่อ่านใจคนได้รึไง

“ก็ฉันผิดจริงๆนี่ถ้าฉันไม่คบกับผู้ชายสารเลวคนนั้น เรื่องทุกอย่างจะไม่เกิดขึ้น”

“ทุกอย่างเราไม่สามารถเป็นคนกำหนดได้หรอกนะ พระเจ้าต่างหากที่เป็นคนกำหนดทุกสิ่ง”พรัมมานั่งข้างๆฉันเพื่อปลอบใจ

“อืม มีแต่พระเจ้าเท่านั้นที่ทรงรู้”ยัยแกรนด์เสริม

“ฉันพึ่งรู้นะว่าแกศรัทธาในพระเจ้าด้วย คิดว่าศรัทธาแต่ผู้ชาย”ฉันพูดพึมพำ

“>0<นี่แกด่าฉันหรอยัยมิน”ยัยแกรนด์เวลาโกรธจัดยัยนี่จะไม่สนใจอะไรเลย เพื่อนหรือศัตรูยัยนี่ก็ทำได้ทุกอย่างถ้าทำให้โกรธ

“ใจเย็นๆ ก็แค่แกล้งเล่นเฉยๆ”แต่ฉันโชคดีตรงที่ว่ามีพรัมที่คอยปรามยัยแกรนด์: p

“ชิ รอให้เสร็จงานนี้ก่อนแกไม่รอดแน่ยัยเพื่อนบ้า”ยัยแกรนด์หันมาทำตาแขวะใส่

“: p”ฉันจะรอนะจ๊ะ เพื่อนบ้า…