คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 6 ทำไม...ชั้นต้องโชคร้ายที่สุดๆของโลกใบนี้ด้วย!=[]= 2 100%
วันอังคาร ตอนเย็น ณ ห้องฝึกความเป็นกุลสตรี
Sakura say(อีกแล้วเหรอ!?=[]=)
“ไม่ใช่! ไม่ใช่ อย่างนั้น!!!”
เพี๊ยะ!!!
“อ้ากกกกกก!!! เจ็บนะตารุ่นพี่บ้า!!!TOT”
“เจ็บให้มันรู้ไปสิ น้องสาว หึหึๆ…”ตารุ่นพี่ซาโซริมาตีขาฉันข้อหา…เหยียบเท้า แล้วยังมาหัวเราะอย่างโรคจิตอีก!=[]= เพราะอะไรน่ะเหรอ!
ย้อนซะ!!!(นี่เธอ! ฉันไม่ใช่โฮมูระ นะเฟ้ย!!!=[]=; - ไรท์)
“เอาล่ะ เลดี้ทั้งหลายก่อนอื่น พวกเธอต้องใส่ชุดนี้ก่อนนะจ๊ะ!..”
พรึ่บบบ!!!
แล้วยัยครูที่น่าจะชื่อครู คุเรไน โชว์ชุดที่เป็นแบบว่าเอ่อ….น่าจะชุดยุโรป = = แถมสีชมพูอ่อนๆและมีลูกไม้ประดับ เห็นแล้วใส่ต้องคันระเบิดแน่เลย..-*- แล้วครูคุเรไนแจกเสื้อนั้นให้กันคนละชุด แล้วแต่ละคนก็
*0*<<<<<<<ประมาณนี้= = หยั่งกับไม่เคยใส่ชุดสีชมพูยังไงอย่างนั้น..
= =;;<<<<<<<ฉันที่จับมองเสื้ออย่างยี้ๆ…
ถึงจะชอบสีชมพูก็เถอะ..แต่มันจะชมพูไปหนายยยยยย=[]=!!!! ชุดจะเป็นเลดี้แฟนทอมไฮต์อยู่แล้วว!!(เธอยังดีที่เป็นผู้หญิง แต่ฉันสิเป็นผู้ชายต้องมาใส่ชุดนี่อีก!!! – ชิเอล/มาจากไหนของแกฟะชิเอล!=[]= - ไรท์)
“ฉันก็คิดว่ามันหวานแหววไปนะ…” อยู่ยัยผู้หญิงผมสีครีมแล้วทรงผมคล้ายๆไอตารุ่นพี่เดอิดาระมากระซิบหูฉัน..
“อืม…เห็นด้วยเหมือนกัน มันดูไร้เดียงสาไปอย่างบอกไม่ถูก= =;;”ฉันตอบกลับ
“ใช่ๆ!อยากรู้จังว่าทำไมต้องสีชมพูด้วย!!!”แล้วยัยหัวจุกซาลาเปาก็มาร่วมวงสนทนาด้วยอีกคน…
“ก็เพราะว่าสีชมพูเป็นสีของผู้หญิงอย่างพวกเธอยังไงล่ะจ๊ะ^^+”
“เยิบบบบบ=[]=!!”
พรึ่บบบ!!!...
ฉัน ยัยหัวสีครีม กับยัยหัวซาลาเปา ถอยออกมากระเด็นกันคนละข้าง เพราะครูคุเรไนก็มามีส่วนร่วมการคุยด้วย..!=[]=
“ฮ่ะๆๆๆ…..เธอเนี่ย เมื่อกี้ทำหน้าเหวอได้ใจมากเลย^O^ โอ้ยย!.>x<”
แล้วตารุ่นพี่ซาโซริที่นั่งมองตรงริมห้องมองฉันแล้ว ก็ขำจนไปสะดุดหลอดลมมั้งเห็นจับคอ ดี…สมน้ำหน้า- - แล้วขมุบขมิบจดอะไรบางอย่างในสมุดสีแดงที่เข้ากับทรงผมของเขา..=..= แต่ฉันอยากรู้อ่ะ!
“อะแฮ่ม! - -+”
ขวับ!
ฉันคงรู้ไม่ได้แล้วแหละ สงสัยตารุ่นพี่คงรู้ว่าฉันกำลัง อยากรู้ ไอที่เขาจดอยู่แน่เลย=[]=!
“เอาล่ะ! นักเรียนคะ รีบเปลี่ยนชุดภายใน 3 นาที นะคะ! เลดี้น่ะไม่มีคำว่า สาย ในพจนานุกรมนะคะ!”
เอ๋!!! 3 นาที?! =[]= บ้ารึไงยะ กว่าจะถอดเสื้อก็ปาไป 3 นาทีแล้วนะ! แล้วจะใส่เสื้อคันๆเนี่ยก็ 5 นาที แล้วนะ! ครูเขาใช้สมองส่วนไหนคิดเนี่ย!!=[]=**
พรึ่บๆๆๆ!!!
อะๆๆ….กรี๊ดดดดดด! นี่พวกเธอถอดเสื้อกันตรงนี้เลยเหรอ!? ฉันมองเหล่านร.หญิงที่ถอดเสื้อแล้วชุดยุโรปสีชมพูหวานแหววอย่างเรียบร้อย จนเหลือฉันคนเดียวที่ยังใส่ชุดไม่เหมือนชาวบ้านเค้า=[]=
“อะแฮ่ม! คุณฮารูโนะ ซากุระ ซินะคะ!^^+”
แล้วครูคุเรไนยิ้มหวานจนปากเกือบจะฉีกเป็นผีปากฉีกในญี่ปุ่นเอาทำฉันเหวอเลย!O[]o
“ทำไมไม่เปลี่ยนเสื้อล่ะคะ? อยากโดนทำโทษหรือไงคะ!’^^+”
ถอดตรงนี้ ถอดตรงนี้! เลยเหรอคะ!!! ก็ไม่ได้รังเกียจอะไรหรอกนะที่เปลี่ยนเสื้อร่วมกับผู้หญิงน่ะ แต่ว่าตารุ่นพี่ซาโซริอยู่ในห้องเลยนะ!=[]= ฉันหันไปมองหาตารุ่นพี่…
แต่….
แอ๊ดดดดดด……..
ไปซะแล้ว…..=_= ไวมาก!!!=[]=;;
ติ๊กต่อกๆๆๆ……
“เหลือเวลาอีก 30 วิ ! เหลือเธอคนเดียวแล้วนะ! ที่ยังไม่ได้เปลี่ยนชุดน่ะ เลดี้ซากุระ!”
เอ๋!!! จริงอ่ะ=[]=
ขวับบบบบบ!!!( - -)
(- - )ขวับบบบบบ!!!!
ฉันมองไปเหล่านร.หญิงที่เปลี่ยนชุดเมื่อกี้ บัดนาวนี้ แต่งเสร็จเรียบร้อยแล้ว!=[]= แล้วยังเรียงแถวอย่างเรียบร้อย! โอวสุดยอดมากค่า!!! =[]=
แต่สุดยอดแบบนี้!!!มันเกินไปไหมคะ!?=[]=
“อ้ากก!! ไม่สนใจใครแล้ว!!!T^T”
พรึ่บบบบ!!!ๆๆๆๆๆ
“กรี๊ดดดดด….หลบเร็ว! ทุกคน!!!>O<”
ฉันถอดเสื้ออย่างไม่เกรงใจชาวบ้านเลยโยนเสื้อ เลอะเทอะ ไปโดนชาวประชาชี(รึเปล่า?)แต่ไม่รู้แหละนร.หญิงตีห่างจากตัวฉันที่กำลังโยนเสื้อออกแล้วใส่ชุดใหม่! และในที่สุด!
แต่นแตนแต๊นนนนน!!!!
“สำเร็จ!!!!*0*”
ฉันยกมือสงข้างอย่างภูมิใจแต่ว่า…
“เอ่อ…แต่งได้ทันเวลาพอดี ดีมากค่ะ เลดี้ซากุระ= =;;”
“อาเร๊ะ?!ๆ…อ่อ ค่า^O^;;”ฉันฉีกยิ้ม เพราะว่าคุณครูและประชีทั้งหมด…..
ห่างจากตัวฉันเป็นรูปวงกลม และฉันก็เด่นกันอยู่ตรงกลาง…=[]=;;
แอ๊ดดดด…..
“เอ่อ….เสร็จแล้วใช่ไหมครับ? = =;”
“อ๋อ เสร็จแล้วจ้ะ^^;;”
แล้วตารุ่รพี่ซาโซริก็เข้ามาในห้อง ทำเอาชะนีทั้งหลายต้องหน้าแดงเลยทีเดียว=[]=;; แล้วก็ยังมาเก็บเสื้อนร.ของฉันที่หล่นเกี้ยวกราดอีก! ทำเอาชะนีทั้งหลายเขินๆ อาย และซุบซิบ พลางอิจฉาฉัน…ฮึ่มๆ! ได้ยินนะ-*-
“พอๆๆๆๆ อย่าเพิ่งกรี๊ดกร๊าดกันนะนร. ซาโซริน่ะมาแค่ประเมินข้อเด่นและข้อด้อย ของ ซากุระจัง ที่เป็นน้องรหัสของเขานะจ๊ะ^^+ เพราะฉะนั้น อย่าสนใจแล้วมาเรียนกันเถอะ!”
อ่อ รู้ล่ะ= =! เพราะอย่างนี้นี่เอง-*- ชิๆๆๆ คิดเหรอว่าจะจับข้อด้อยของฉันน่ะ!- -+
“สิ่งที่เราจะเรียนในวันนี้คือ!”
พรึ่บ!!!!
“พัด เหรอ? =o=” ฉันมองครูคุเรนะที่ควักลูกตาเอ้ย! พัดมาจากไหนก็ไมรู้=..= แล้วจับก้านจนครีบออกเป็นพัดผ้าที่มีลวดลายสวยงาม เห็นแล้วอยากได้…ซักอัน=w=
“เริ่มแรกเราต้องกางพัดเป็นกลีบออกมาอย่างที่ครูทำนะคะ^_^!”
พรึ่บ!
โอ๊ะโฮะๆๆง่ายๆ*0* ก็แค่กางออกมา ฉันกางพัดออกมาภูมิใจ แต่นร.หญิงหลายคนก็กางออกมาอย่างไม่ยากเย็นอะไร ของมันแน่อยู่แล้วล่ะ ใครกางพัดออกมาไม่ได้แล้วก็ไม่รู้ว่าโง่แค่ไหนแล้วล่ะย่-
พึ่บๆๆๆๆ!!!!
“เอ๋?=o=” ฉันหันไปมองทางด้านขวาที่ได้ยินเสียงกำลังคลี่ใบพัดออกข้างๆฉันก็เห็นยัยหัวซาลาเปาที่ถัดจากฉันกำลัง……
“เอ๋!? ออกซะทีซิ! ทำไมมันไม่ออกล่ะยะ!=[]=**”
เอ่อ.....= =;; เธอจ๋าอย่าใจร้อนซิจ๊ะ มันก็แค่คลี่ออกเท่านั้นเองนะ แล้วเมื่อกี้ขอถอนคำพูด เพราะการคลี่พัดออกอาจจะเป็นเรื่องยากก็ได้สำหรับบางคน= =
“เลดี้เทนเทนคะ อย่าใจร้อนสิคะ!^^;; มันเป็นของง่ายๆนะคะที่พวกเราทุกคนก็ทำได้-”เหมือนครูคุเรไนจะพูด แต่เหมือนคุณเธอจะไม่สนเลยทีเดียว=_= ภ้าเป็นแบบนี้ต้องเลิกเรียนช้าแน่ๆ=[]=
“อืม…เทนเทน เธออย่าเกร็งข้อมือสิแล้ว อย่าจับด้ามพัดแน่นเกินไป ทำตามฉันนะ!”
“อ๋อ…อืมๆ”เทนเทน
“ดีมากค่ะ เลดี้ ซากุระ มีน้ำใจในการช่วยเหลือเพื่อน โดยไม่ต้องมีใครสั่งแบบนี้ ถือว่าเป็นเรื่องดีนะคะ^^”
แฮ่ๆๆๆ......ไม่ใช่หรอกค่าครู=w= พอดีหนูแค่อยากให้เลิกเรียนไวๆขึ้นเท่านั้นเองล่ะค่ะ ฉันอาจหยุดเวลาพักน้อยลงเลยช่วยยัยซาลาเปาซะเลย!(ยัยแหลสดเอ้ย!- ไรท์/ไม่ได้แหลค่า!!!=[]=**-ซากุ)
“อย่างหงี้นะแล้วก็คลี่ออกมาเป็นแบบนี้!”
พรึ่บบบ!!! แกว็ก-!!
“เอ่อ แล้วแบบนี้เหรอ?=_=;;”เทนเทน
“เอ่อ….คงจะไม่=[]=;;” ฉันเหงื่อตก เพราะฉันกวักใบพัดใบกางออกแต่รู้จะกวักแรงเกินเลย...
กลีบเลยแหว่งและร่วงตกกับพื้น.....=_=;;
“ฮิๆๆๆ….นี่ๆ เธอคนนั้นน่ะ(เซนเซอร์)มากเลยล่ะ…”
“ใช่ๆ! ขนาดช่วยเทนเทนสอนน่ะ แล้วยัง(เซนเซอร์)มากเลยล่ะ!”
เอ๋ๆๆๆๆ นี่ฉันได้ยินนะยะ!=[]= ช่วยนินทาฉันเบาๆได้ม้ายยยย รู้ว่าฉันหน้าแตกแค่ไหนน่ะ! ฉันมองนร.หญิงที่กำลังคุยซุบซิบนินทาฉันอยู่T^T โฮๆๆๆ ส่วนครูคุเรไนก็มองฉันอย่างเหงื่อตกๆอยู่ด้วย
“เอ่อ….งั้นมาเรียนวิชาต่อไปกันเถอะจ้ะ”
กลับมา……(ข้ามทำเพื่อ!!!=[]=)
“เธอเนี่ยน้า….เป็นผู้หญิงซะเปล่า แต่เรื่องกุลสตรีรู้สึกจะไม่ได้เรื่องซะอย่างเลย = =;;”
“หมายความว่าไง= =!”
“สามวิชาที่เรียนในวันนี้น่ะ 1.พัด 2.มารยาทบนโต๊ะอาหาร3.เต้นรำ ฉันดูโดยรวมๆแล้วเธอไม่มีได้เรื่องซักอย่างเลยล่ะ..= =” แล้วคุณพี่ซาโซริก็โชว์สมุดสีแดงที่เขียนแกร็กๆๆมาให้ฉันดู….ไหนดูดิ๊!
ฮารูโนะ ซากุระ
วิชา | ผล |
พัด | กวักใบพัดแรงเกินก้านหัก. |
มารยาทบนโต๊ะอาหาร | จิ้มถั่วในจานแล้วกระเด็นใส่ตาครูและคนอื่นๆ |
เต้นรำ | เหยียบเท้าและส้นคนอื่นไปทั่ว |
ปึดๆๆๆๆ!!!...เส้นเลือดขึ้นค่ะ!!!
“เฮ้ๆอย่าตบะแตก ฉันเป็นรุ่นพี่รหัสเธอนะ มาสอนเธอเรื่องต่างๆก็บุญแค่ไหนแล้ว- -+”
ชิ้ง….!!!
แล้วจู่ๆ..ตาพี่ซาโซริมาชี้ประเด็นนี้ใส่ฉัน เอ่อ….เถียงไม่ขึ้นค่ะ! =A=;;
“เดี๋ยวฉันเอาค่าตอบแทนหนักๆเลยเอาไหมล่ะ?...”
“ไม่อาววววว!T^T ว่าแต่ขอถามอะไรหน่อยสิ!”ฉันยกมือขึ้นมาถาม เผื่ออาจจะได้ยืดเวลาฝึกได้อีก ฮิๆ…
“ว่ามา….- -”ซาโซริ
“พี่รหัส-น้องรหัส เนี่ยหมายความว่ายังไงอ่ะ?” ฉันถามแล้วตีหน้าให้อินโนเซนต์มากๆ*-*
“อ๋อ…จะว่ายังไงดีล่ะ..”แล้วรุ่นพี่ซาโซริ ก็คิดหนัก อ่าวไอรุ่นพี่เวรอยู่ที่นี่หลายปีแล้วน่าจะรู้ไม่ใช่เหรอ?-*-
“พี่รหัสคือ รุ่นพี่ที่ต้องดูแลน้องรหัส มีอย่างมากแค่ 2 คน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องต่างๆ สอนการบ้าน เรื่องที่ไม่เข้าใจ ตามใจชอบน้องคนไหนก็เอาเป็นน้องรหัส และเวลาสั่งอะไร ห้ามขัดคำสั่ง! เด็ดขาด พราะมันเป็นข้อบังคับของโรงเรียนน่ะ… ”
หง่ะ…..โหดจังอ่ะ=[]=….โรงเรียนนี้เคร่ง บุคคลที่อายุมากกว่าขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย ขนาดเซียที่แก่กว่าฉันปีนึง ยังไม่เคร่ง ให้เรียกพี่ เลยนะนั่น=[]=
“ส่วนน้องรหัส คือ เธอที่เป็นตอนนี้ ต้องทำตามคำสั่งของรุ่นพี่ก็พอ แต่ถ้ามีเรื่องอะไรสงสัยก็มาถามได้ ”
“อืมๆแล้วน้องรหัสอีกคนหนึ่งของพี่ซาโซริล่ะ”ฉันถามขึ้น
“เอาล่ะ! งั้นมาฝึกกันต่อเถอะ!”
“เฮ้! ฉันยังพูดไม่จบเลยนะ!=[]=”
“เดี๋ยวค่อยเล่าน่า…มาเรียนกันก่อน และรู้ไหมในเดือนก.พ.น่ะ!....”
“หา ทำไมล่ะ?”ฉันงง
“วันที่14 กุมภาพันธ์น่ะ จะเป็นวันวาเลนไทน์และมีงานเต้นรำด้วย ฉันเลยต้องให้เธอเรียนเบสิคพื้นฐานให้เร็วที่สุด แล้วสอนเรื่องเต้นรำ- -+”
“เดี๋ยวสิ! รุ่นพี่ซาโซริ นี่มันยังเดือนพฤศจิ เองนะจะรีบไปไหนอ่ะ!=[]=”
“เหอะน่า! บอกแล้วไงว่าตามที่รุ่นพี่รหัสอย่างฉันก็พอ แล้วมันจะป็นผลกับตัวเอง!”
พูดจบตารุ่นพี่ ก็ลากแขนฉัน แล้วถือพัด! เดี๋ยวนะ นี่มัน 4โมงแล้วน้า! ข้าวกลางวันก็ไม่ได้กิน! เสื้อก็ยังไม่เปลี่ยน! โฮกกกกกT[]T คันจะตายชักแล้วนะยะ!!!
“นี่ๆ! อย่างน้อยขอให้ฉันเปลี่ยนชุดก่อนได้ไหม? มันคัน!!!T^T”
“ใส่ไปนั่นแหละ เพราะเดี๋ยวฉันก็จะเอาฆ่าตอบแทนเหมือนกัน...หึๆๆ” แล้วตารุ่นพี่ก็มาหัวเราะอย่างหลอนๆใส่ฉัน=[]=
“ไม่อาวววววววววววววววววววววว!!!TOT ปล่อยหนูไปเถอะ!!!”
แล้วก็เป็นอีกวันที่ฉันโชคร้ายที่สุด!!!!T^T
Sakura say end
---------------------------------------------------------------------
100%
“หึๆ ยัยนี้ก็เหมือน ยูเฟเมีย เหมือนกันนะ=..=”ซาโซริที่กำลังดูรูปซากุระที่ถ่ายมาได้
“เอ๋……”ยูเฟเมียที่ยืนข้างๆซาโซริอย่างงงๆ(จากเรื่อง Code Geass)>W<
จบๆๆๆๆ!!!
ความคิดเห็น