คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 4 อย่ามาจุ้นเรื่องของฉัน!!! 100%
“……….”
“………”
“แหง่งๆๆๆๆๆ!!!.....”
ความเงียบเข้ามาปกคลุมเมื่อฉันเปิดประตูเสียงดังปัง! แต่นั่นมันไม่ได้เป็นประเด็นปัญหาอะไร ที่เจ้าผู้ชายคนนี้ และเจ้าหมาบลู ขโมยสิ่งที่สำคัญสำหรับฉันไป!
“เอาล็อคเก็ทของฉันคืนมานะ!!!”
“……….”
ฉันตะโกนด้วยความโหโม เพราะกว่าจะตามไอหมานี่มาได้มันเหนี่อยแค่ไหนรู้ไหม?!
“หึ….”
เจ้าผู้ชายหัวเป็ดนั่น แสยะยิ้มทำหา เก๊ก หาเตี่ย อะไรก็ไม่รู้ รู้แค่มันยืนแล้วมาปัดกางเกง แล้วมาเปิดดูล็อคเก็ทของฉัน! โดยไม่สนใจรอบกายอะไร
“เป็นงานอดิเรกที่ดี จริงๆเลยนะ! ที่มาแอบดูของชาวบ้านหน่ะ”
“แหง่งๆๆๆๆๆ!!!!...โฮ่ง!!!!”
เจ้าหมาบลูมันเริ่มขู่แล้วเดินมาหาฉันอย่างช้าๆ ด้วยสีอันโกรธเกี้ยว แสดงว่าหมามันฟังภาษาคนออกสินะ! หุหุหุ*-* ฉลาดจั-
เฮ้ย!...ไม่ใช่เวลาที่ต้องชมหมานี่นา=[]= (เพ้อจริงๆ-*-)
“ชู่ววว…..เงียบๆก่อนนะเด็กดีๆ”
เจ้าหัวเป็ดเดินเข้ามาหาเจ้าหมาบลู แล้วลูบหัวมันแล้วเอาชี้ปากมันสั่ง ให้ เงียบ เสร็จแล้วเจ้าหมามัน เดินออกไป ยืนรอตรงริมขวาของดาดฟ้า ส่วนเจ้าหัวเป็ดก็มายืนอยู่ตรงหน้าฉันและแสยะอย่าง กวนบาทาสุดๆ
“เธอเอง ก็เหมือนกัน…มาแอบดูชาวบ้านกันบน ดาดฟ้า ฉันคิดว่าจะไม่มีใครมาซะอีก ช่างเป็นงานอดิเรกที่ดีจริงๆเลยนะ….”
“ฮึ่ม!!! อย่ามาวอนฉันนะ!...แล้วเอาล็อคเก็ทของฉันคืนมา!”ฉันยื่นมือรับ แต่เจ้าหัวเป็ดมันไม่ยอมส่งเจ้าล็อคเก็ทให้ฉัน…โมโหเว้ย!!=[ ]=
“แล้วทำไม ฉันต้องทำตามคำสั่งของเธอน่ะ….”
ปึด!ๆๆๆๆ เส้นประสาทขึ้น!!!
“และคนอย่าง นายคิดว่าตัวเอง ใหญ่ นักมากรึไงยะ! ไอหัวเป็ด!!!”
ฉันเน้น คำว่า ใหญ่ และ ไอหัวเป็ด มาก จนทำเอาคิ้วเจ้า หัวเป็ด ขมวดเล็กน้อย…โหะๆ รู้จุดอ่อน เจ้านี่แล้วสิ!
“และคนอย่างเธอ ใหญ่ นักมากรึไง ถึงมาสั่งฉันน่ะ ยัยโหนก!!! ”
ปึดๆๆๆ!!!!เส้นประสาทขึ้นมากกว่าเดิม!
“โหนกแล้วไงยะ?! มันหนักหัวนายมากรึไง ไอหัวเป็ด!!!”ฉันแว้ด
“เออ! หนักมากเลย เห็นแล้ว ฉันต้องอายแทนเลย เกิดมาไม่เคยเห็นใครหัวโหนกมากเท่าอย่างเธอเลย! แล้วกรุณาอย่า เรียก ฉันว่า ‘ไอหัวเป็ด’ได้ไหม! มันเสื่อม!!!”
“อายแทนแล้วไง!? มันเป็นเอกลักษณ์ต่างหาก!!! แล้วขอโทษนะคะ ฉันคงต้องเรียกคุณว่า ไอหัวเป็ด นั่นแหละค่ะ เพราะว่าคุณ มันหัวเป็ดจริงๆ!!!”
อุ๊บ!!! ฮ่าๆๆๆๆ ตอนนี้ฉันสะใจจริงๆที่ เห็นเจ้านั่นดูจืดชืดไม่น้อย ที่ฉันว่า ‘หัวเป็ดน่ะ!’ แต่ฉันเห็นอยู่ตรงหน้า เจ้าหัวเป็ดยังมีฤทธิ์อยู่=w=….
“โห….ขอโทษนะ! พอดีที่ฉันหัวเป็ดหน่ะ พันธุกรรมต่างหาก!!!”
“พันธุกรรมจากทางเป็ดเรอคะ!!! ฮ่าๆๆๆๆ!”
ฉันหัวเรอะ เพราะมันกั้นไม่อยู่จริงๆ!!! ฮ่าๆๆๆๆๆ>O<(นี่หล่อนมารร้ายชัดๆ!!=[]= – ไรท์) เออน่า!!= = ฉันมองเจ้าตอนนี้ที่มันหน้าแตกและอึ้งกับคำด่าของฉันเรียบร้อย ฉันเลยอาศัยจังหวะนี่แหละ ชิงเอาล็อคเก็ทของฉันคืนมา!!!
ตึกๆๆๆๆ!!!!!!
“ขอเอาของคืนนะคะ!!!”ฉันวิ่งพุ่งไปหา เจ้าหัวเป็ด แล้วเอามือขวาคว้า ล็อคเก็ทที่ห้อยไว้กับข้อมือ! แต่ว่า!
“ฝันไปเถอะ!!!”
เฟี้ยวววววว!!!!
เร็วมาก!!! เจ้าหัวเป็ดสปริงตัวกระโดดเป็นสามตลบ ฉันต้องถอยไปก้าวหนึ่งแล้วพุงตัวไปหาเจ้านั่น แล้วคว้าล็อคเก็ทให้ได้
“ย้า!!!!”
ฉันคว้าจะเอาล็อคเก็ทที่มือ แต่ไม่สำเร็จ เจ้านั่นหลบๆไปมา ทำให้ฉันต้องเปลี่ยนวิธีการใหม่แล้วกระโดดถอยหลังอีกรอบ แล้วพุ่งเข้าไปอีกรอบ!!!!
เฟี้ยววววววว!!!!
“งั้นเจอนี่กันหน่อยเป็นไง!!!!”
หมัดดดดด!!!!
“เฮ้ย!!!!” เจ้าหัวเป็ดตกใจ แล้วหลบหมัดฉันอย่างหวุดหวิด ก่อนที่จะเตีรียมตัวหลบหมัดต่อไปของฉัน!
หมัด!!! หมัด!!! หมัด!!! หมัด!!! หมัด!!!!
“ดูท่าหมัดจของเธอจะหนัก แต่สปีคเนี่ยช้าเป็นเต่าเลยนะ!” เขาเย้ย
“บ้าน่า!...ไม่มีใครหลบหมัดฉันได้ในเกิน 5 วิหรอกนะ!!”ฉันโต้กลับไปอักหมัดหนึ่ง!
หมับบ!!!
แต่คราวนี้ เจ้าหัวเป็ดใช้มือซ้ายรับหมัดฉันไว้!
“หึๆ ขนาดรับหมัดเธอ ด้วยมือเนี่ยปวด กระดูกไปถึงแขนเลยล่ะ!”
ฉันเอาหมัดออกจากมือเจ้าหัวเป็ด แล้วถอยหลังมา 5 ก้าว แล้วเขาก็พุ่งเข้ามาหาฉัน โดยเร็ว!
“ถึงตาฉันเอาคืนบ้างล่ะ!!!”
แล้วเจ้าหัวเป็ด เอามัดสองมือ ชกใส่ฉัน แต่ฉันก็หลบได้โดยไม่มีปัญหาอะไร!...
เร็วมาก!!!!……. ฉันคิดในใจ
“หมัดฉันน่ะเร็ว แล้วพลิ้วไหว! แต่ถ้าเรื่องความแรงน่ะ ฉันด้อยกว่าเธอไป ครึ่งเท่า!”
ช้วดดดดดดดด!!!!
“อั่กกกกกกกกก!!!!”
“ผู้หญิงหน่ะมีจุดอ่อนคือ ท้อง.. เพราะรับแรงอัดไปมากน้อยแค่ไหน ก็สามารถทำให้มดลูกบีบตัวรับแรงกระอักส่งผลให้ร่างกายปวดชาได้..”เชากระซิบมาข้างหูฉันก่อนที่ฉันจะล้มลงตัวไป
ฉันจุกมาก! แล้วล้มตัวลงไปกุมท้อง ฉันมองหน้าเจ้าหมอ นั่น ที่มาเยอะเย้ยฉัน! แล้วมันเดินไประเบียงดาดฟ้าแล้วเอาล็อคเก็ทของฉัน ยื่นออกไป!
“จะทำอะไรของนายน่ะ!!! อย่าโยนล็อคเก็ทของฉันนะ!โอ้ย!!!!”
ฉันกุมท้องไว้แน่น! เพราะมันปวดมากเลยหน่ะสิ! มดลูกฉันจะเละไหมเนี่ย ?! แล้วที่สำคัญท่าโยนล็อคเก็ทลงไปดาดฟ้าถึงล่างล่ะก็ มีหวังได้เละแน่ๆ!!!
“ถ้าไม่อยากให้สิ่งสำคัญของเธอ เสียหายไปก็จงทำตามที่ฉันสั่งเดี๋ยวนี้..”
“เออ! แล้วจะให้ทำตามอะไรล่ะ!!”ฉันตอบกลับด้วยความโมโห แล้วเจ้าหัวเป็ดมันแสยะยิ้มแล้วเดินเข้ามาฉัน แล้วยื่นรองเท้ามาต่อหน้าให้ฉัน
“จูบเท้าฉันแล้ว มาเป็นทาสของฉันซะดีๆ ยัย*** ไม่งั้น!....”(เซ็นเซอร์ค่ะท่าน!=[]=)
“ไม่งั้น….อะไร..”ฉันตอบกลับ
“เจ้านี่จะถูกโยนลงไปดาดฟ้า แล้วสภาพมันจะเป็นยังไงน้า…..”
ตอนนี้ฉันโมโหมาก!!! และไม่เคยโมโหอะไรขนาดนี้มาก่อนเลย!!! แต่ว่าฉันต้องจใจมองล็อคเก็ทที่เจ้านั่นถือแล้วฉันก็คลาน…คลานมาถึงรองเท้าไอ หัวเป็ด!!! ฉันค่อยๆก้มลงแล้วใช้ปากเบ้จะจุ๊บกับรองเท้าแล้วฉันใช้หางตามองเจ้านั่นที่กำลัง สะใจฉันสุดๆ!!
แล้วที่ฉันเสียใจมากที่สุด! ฉันต้องเสีย first kiss ให้กับรองเท้า!!!โฮกกกกกก!!!!!TOT(โชคดีนะจ๊ะ อาเมนm_ _m)
แต่ว่า!!!…………..
“ซะเมื่อไหร่ล่ะ!!!! โดนหลอกย่ะ!!!”
“ฮะ….เฮ้ย!?”
เมื่อกี้ฉันแกล้งย่ะ! หมัดแค่นั้นทำอะไรกับท้องแข็งๆของฉันไม่ได้หรอก! เจ้าหัวเป็ดสะดุ้งและจะก้าวเท้าถอยหลัง แต่ไม่ทัน เพราะฉันจับขาเขาไว้ทำให้!!!
พรืดดดดดดดดดดดดดด!!!!
กริ้ง!ๆ
“โอ้ยยยยยยยย!!!!”
“ตอนนี้ล่ะ!!!”
เจ้าหัวเป็ดล้มลงไม่เป็นท่า แล้วฉันได้โอกาสที่ล็อคเก็ทของฉัน หลุดจากมือมันไป! แล้วฉันวิ่งไปเอาล็อคเก็ทที่กลิ้งออกไป!
“โฮ่ง!!!ๆๆ”
“แย่ล่ะ!!!” ฉันต้องเร่งสปีคมากกว่าเดิม เพราะว่าเจ้าหมานั่น มาวิ่งจะเอาล็อคเก็ทของฉันเหมือนกัน ทำให้มันเป็นภาพสโลโมชั่นเลยทีเดียว!.....
3....................!!!ใกล้เข้าไปแล้ว!!!
2......................!!! ฉันยื่นมือจะไปหยิบล็อคเก็ทที่ใกล้เข้ามาถึง และเจ้าหมามันอ้าปากจากคาบเหมือนกัน!
1....................!!!!! อีกนิดเดียวววววแค่ไม่กี่นิ้ว!!!!
ขวับบบบบบบ!!!
“ว้ายยยยยยยยยยย!!!/โฮ่ง!!!!!!!!”
ตู้มมมมมมมมมม!!!!!
“โอ้ย!....อะไรเนี่ยยยย!@_@/เอ๋ง..........”
ฉันมึนมากแล้วเหมือนเราจะชนหมาแล้วล้มไปด้วยกัน ทำให้หมาทับฉันแล้วฉันทับหมา! แล้วเมื่อกี้ใครคว้าล็อคเก็ทของฉันไปวะ?!
“เซฟฟฟฟฟ…..ไปนะพวกเธอ…”
“เซฟอะไรกันเล่า! ฉันเละเลยล่ะสิไม่-”
ฉันต้องหยุดพูดเพราะว่า! เจ้าผู้ชายคนนี้ที่ถือล็อคเก็ทฉัน เจ้าผมสีแดงอมน้ำตาล ตรงแก้มมีผ้ากอตส์ปิดไว้!
“นาย!.....ไม่สิ รุ่นพี่โอตาคุนิ!”ฉันชี้!
“เฮ้ อย่าเรียกฉันแบบนั้นสิ! ต่อหน้าถ่ายวีดีโออยู่นะ! แล้วชื่อฉัน คือ อากาสึนะโนะ ซาโซริ…”
“ถ่ายวีดีโอ?...รุ่นพี่ซาโซริหมายความว่าไง!?”ฉันหูแว่วไปเองหรรือเปล่า?! ถ่ายวีดีโอ!?
“หึหึหึ กำลังถ่ายถอดพวกเธอที่ต่อสู้ เจ้าลูกยากูซ่า อุจิวะ ซาสึเกะ ที่ห้องประชุมปฐมฯยังไงล่ะ!!!”
“เอ๋!!!!!! ว่า ไง นะ ค๊า!!!!!!O[ ]o”ฉันร้องด้วยความตกใจ! นี่ฉันโดนถ่ายอยู่งั้นเหรอ!!!
“3….2….1…..คัท!!! ถ่ายวีดีโอเรียบร้อย!!! กล้องหนึ่งเปลี่ยน! อืม!”เดอิดาระ
“เอ๋! รุ่นพี่เดอิดาระ!?=[ ]=”ฉันไปหาต้นเสียงที่น่าจะเป็นไอหัวขี้นก ที่ยืนถ่ายวีดีโอ ข้างบนดาดเล็กๆตอนไหนไม่รู้!
“วีดีโอเรียบร้อย! กล้องสองเปลี่ยน!”ฮิดัน
“รุ่นพี่ฮิดัน!? =[]=”ฉันชี้เจ้าหัวขาวถือกล้องวีดีโอที่ยืนบนตาข่ายดาดฟ้าตอนไหนก็ไม่รู้อีก!
“วีดีโอเรียบร้อย กล้องสามเปลี่ยนคร้าบบบบบบบ!!!!”
“ระ…..รุ่นพี่โทบิ!!!!”ฉันหาเจ้าตัวเสียงโลลี่ป๊อปที่อยู่ที่…..
พั่บบๆๆๆๆๆๆ!!!!!
“ฮะๆๆๆ…..ฮะ…..เฮลิคอปเตอร์!!!=[]=” ฉันมองเจ้า เฮลิคอปเตอร์ ที่เจ้าโลลี่ป๊อปถือกล้องถ่ายถ่ายฉันอยู่! อย่างไม่กลัวตก!!!
ปึก!!!!!!
อยู่ดีๆก็มีมือใหญ่ๆมาตบบ่าฉัน นั่นคือพี่ซาโซรินั่นเอง!
“ตอนนี้…น้องน่ะ เป็นที่จับตามองทุกคนในโรงเรียนแล้วนะ!”
“อะ….เอ๋! เอ๋!!! เอ๋!!!!!!!!!!!O[ ]o”
ถึงจะไม่เข้าก็เถอะ แต่ตอนนี้ฉันเป็นที่จับตามองแล้วเหรอ!!!!!
Sakura say end J
-------------------
เอาล่ะ!!!! 100 เปอร์เซ็นต์ ซะที!!!! เราคิดว่าตอนนี้มันน้อยไปนะเนี่ยT^T
ปล.เม้นด้วยล่ะ!!!! ไม่เม้นหึหึหึ….-v-
ความคิดเห็น