คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
“ทำอะไรัน!!”
เสียที่วามาา้านหลัทำให้นทั้สามใไปามๆัน
วัาหน้าีทันทีที่รู้ว่าเ้าอเสียเป็นใร ส่วนฤานนท์และรมลมอผู้มาใหม่อย่าไม่พอใที่อีฝ่ายเสียันเพื่อนอพวเาใ
หน้าียัับพวแอบทำไรผิมาแล้วโนับไ้
“ปละ เปล่า่ะ”
“ะเปล่าไ้ยัไ็เห็นอยู่ว่ายืนให้ไอ้หมอนี้มันออยู่”
“มันไม่ใ่อย่านั้นนะะ” วัาผละัวออาอ้อมแนอฤานนท์ที่่วยประอเธอไว้่อนที่เธอะหน้าทิ่มลไปับพื้น
“ุวระให้เียริภรรยาุหน่อยนะรับ” ฤานนท์พูออมา้วยวามไม่พอใที่เพื่อนสามีแสท่าทาไม่สุภาพับเธอ
“นายเป็นใรมาสั่ัน
แล้วไอ้พวที่อบีท้ายรัวอนอื่นละทำไมไม่ให้เียริสามีเาบ้า”
“ุ!!”
สิ้นเสียออมภพ หมัหนัๆอฤานนท์็พุ่เ้าใส่หน้าอมภพอย่าแร
าศาลาที่เยมีเสียพูุยันอย่าสนุสนานลายเป็นเวทีมวยนาย่อม
“ุอมภพ หยุนะะวัอร้อ” วัาอรั้สามีเอาไว้ ส่วนรมล็รั้แนอน่อเรื่อไว้แน่น
“ผัวยืนหัวโ่อยู่รนี้ ยัะล้าปป้อมันหรอห๊ะ”
“ุอมภพ” าที่ำลัใับเหุาร์มะี้ลับลายเป็นว่าวัารู้สึโรธอมภพที่เาเสียมารยาทับเพื่อนสนิทอเธอแล้วยัะใ้ำพูหยาบายับเธออี
“ผัวไม่อยู่ทันไร เรียผู้ายมาหาถึบ้านเลยนะ”
ฤานนท์ที่โนพาพิำมือเ้าหาันแน่น อยาะระโนเ้าไปัหน้าออมภพอีรั้
“ุอมภพ
มันะมาไปแล้วนะ”
วัาที่อนนี้โรธนัวสั่นที่โนอมภพ่อว่า่อหน้าเพื่อนๆ
“หรือไม่ริ
มานี่เลยเ้าบ้าน!!” พูบ็ว้าแนอวัาไว้่อนะออแรึให้เินามมาโยไม่ลืมที่ะไลู่่รีลับไป
“ส่วนแไม่้อามมา มาทาไหนลับไปทานั้น”
อมภพหันมาบอับไอ้นที่มันิะีท้ายรัวอเาอย่าไม่เรลัว
ผู้าย้วยันมอันออว่าอีฝ่ายิยัไับภรรยาอเาและมันะไม่มีทาเป็นไปไ้
“อมภพ นั่นแะทำอะไรหนูวัา”
ุหิร้อถามอย่าใเมื่อเห็นลูายัวีที่ระาลาถูลูสะใภ้อเธอึ้นไป้านบน
“ุอมภพ
ปล่อยวันะ” อมภพลาวัาึ้นมาบนห้อนอนโยไม่สนใเสียร้อถามอนในบ้านเลยสัน พร้อมทั้เหวี่ยร่าบาเ้ามาลาห้อ
“ุ..ุะทำอะไร” เมื่อเห็นสีหน้าเรี้ยวราออมภพ ทำให้วัาแอบลัวอยู่ไม่น้อย
“ทำโทษนที่ิะเล่นู้ในบ้านไล่ะ”
เพี๊ยะ!!! เสียฝ่ามือระทบเ้าับใบหน้าออมภพนหน้าหัน อมภพ่อยๆหันับมามอนที่ล้าบหน้าเา
วามที่เ็มไป้วยวามโรธ้อมอร่าบาอย่าน่าลัว
“ุมันปามอม ไร้มารยาท”
วัายั่อว่าเาอยู่
ถึแม้ว่าเธอเอ็ใไม่น้อยที่เผลอบหน้าอเา
“เธอล้าบันั้นหรอวัา”
“็ุหยาบายับวั่อน”
วัาพยายามหาเหุผลให้ัวเอ แ่เหมือนอมภพะไม่สนใในำอบอเธอ แ่ลับเหวี่ยร่าบาลบนเียว้า วัารีบันัวึ้น่อนะั้ท่าวิ่ลาเีย
แ่็้าว่าอมภพที่ว้าร่าบาไว้่อนที่เธอะลาเียไ้สำเร็
“ปละ...ปล่อยวันะ”
วัาิ้นรน
ทุบีอมภพ
เธอพยายามผลัไสอมภพให้ออาัวเธอ
“ปล่อยให้โ่!!!” าำอมภพ็โน้มหน้าลมาูบอย่าุัน
วัาเบือนหน้าหนีูบที่ทำให้เธอรู้สึถึรสาวเลือ
อมภพละาูบ็เลื่อนลมาุไ้ออระหทั้้ายและวา ไม่สนใอาาริ้นรนอวัา
มือหนา็พยายามึทึ้เสื้อผ้าออีฝ่ายอย่าไร้วามปราี
“รี๊! อย่าทำแบบนี้ วัอโทษ”
วัารี๊ร้อออมาอย่าหวาลัว่อารระทำที่แสนัฬะอผู้เป็นสามี อมภพเอ็ไม่สนใ่อเสียรี๊ร้ออหิสาว
วามหึหวบวับารถูหยามทำให้วามโรธรอบำิใ
ความคิดเห็น