Happy Double J. สวัสดีค่า > < ขอโทษที่มาวิจารณ์ให้ช้านะคะ Y.Y นิยายเรื่องนี้จริงๆ แล้วคุณต้นน้ำน่าจะบอกเจซักหน่อยว่าเป็นแนวสยองขวัญ =[]= ยังไม่ทันเตรียมใจเลยผีโผล่มา แถบกลิ้งตกเก้ากี้ (นังนี่มันเว่อร์! - -) โอเคค่ะ เรามาเข้าเรื่องกันดีกว่า (หลังจากพล่ามมานาน = [w] =)

พล็อตเรื่อง:
สำหรับพล็อตเรื่องก็คล้ายๆ กับการินนะคะ ตัวเจไม่เคยอ่านการินแบบนิยายเคยอ่านแต่แบบการ์ตูนก็ไม่แน่ใจว่ามันจะเหมือนกันรึเปล่า แต่เรื่องที่เพลินได้พลังพิเศษมาเพราะประสบอุบัติเหตุนั้นค่อนข้างจะเหมือนกันเลยทีเดียว (โดดถีบ - -) แต่เจไม่ได้หมายความว่าคุณต้นน้ำไปลอกเขามานะคะเพราะสิ่งที่เจต้องการจะพูดอยู่ถัดจากนี้ อย่างที่บอกว่าพล็อตเรื่องคล้ายการิน แต่ก็แค่นิดหน่อยค่ะ เจไม่รู้จะพูดว่าอย่างไงแต่พล็อตเรื่องนี้เจอยากบอกว่ามันดีมาก น่าติดตามยิ่งกว่าเรื่องๆ อื่นๆ ที่มีพล็อตเรื่องอย่างนี้เจขอชื่นชม ในส่วนนี้ไม่หักคะแนนใดๆ ทั้งสิ้น

บทนำ/บทย่อ:
บทนำหรือบทย่อเป็นอะไรที่สำคัญมากและคุณต้นในก็เขียนออกมาได้ดี อ่านแล้วทำให้น่าติดตาม ตรงนี้ก็ไม่มีส่วนใดที่หักคะแนน

การนำเรื่อง (บรรยาย):
การบรรยายของคุณต้นน้ำแทบจะเรียกได้ว่าอยู่ในระดับขั้นเทพ! สามารถนึกภาพตามได้อย่างไม่ติดขัด เป็นการบรรยายที่ไหลลื่นมากค่ะ ยิ่งในการแต่งนิยายแนวนี้ค่อนข้างจะต้องใช้ทักษะการบรรยาย แต่คุณต้นน้ำก็สามารถสื่ออารมณ์ออกมาได้อย่างดีเยี่ยม ไม่มีอะไรจะติอีกเช่นกัน

บทพูดของตัวละคร:
สำหรับคำพูดของตัวละครก็สามารถเชื่อมต่อกับบทบรรยายได้อย่างไม่มีปัญหา บ้างครั้งอาจจะดูหยาบคายไปบ้างแต่เจจะไม่ตัดคะแนนอะไรตรงนี้อีกเช่นกัน

อื่นๆ ที่น่าสนใจ:
ส่วนตัวแล้วเจเป็นคนชอบนิยายแนวนี้นะคะ ทุกอย่างในเรื่องดูเป็นเงื่อนปริศนาน่าสนใจมากค่ะ ทุกการกระทำและคำพูดนั้นเชื้อเชิญให้คิดตาม ไม่มีอะไรจะติค่ะ


หากการวิจารณ์นี้มีข้อผิดพลาดใดๆ ก็ต้องขอโทษเป็นอย่างสูงเลยนะคะ เพราะเจไม่ใช่มืออาชีพ คำวิจารณ์เรื่องนี้เป็นเพียงแค่ความคิดของเจเท่านั้น เจไม่รู้ว่าสำหรับคนอื่นจะคิดเหมือนเจรึเปล่า แต่สำหรับเจมันยอดเยี่ยมมากค่ะ! ^^

Ps.ไปเซ็นรับผลคะแนนอย่างละเอียดด้วยนะคะ ^^

The Ecchymosed Sin – บาปห้อเลือด :วิจารณ์โดย Poseidon

อ้ากกก ก่อนอื่นเจขออภัยอย่างสูงเลยนะคะที่เพิ่งมาวิจารณ์ให้เพราะคุณ Zombie Butterfly ฝากงานไว้ตั้งแต่ต้นธันวาปีที่แล้ว มาวิจารณ์ตอนนี้คงยังไม่ช้าไปใช่มั้ยคะ =_=

พล็อตเรื่อง
พล็อตเรื่องเอาเต็มไปเลยค่ะ แหวกได้อีก ออกแนวจิตดี (ฮา) ชอบชอบชอบ >.<

บทนำ/บทย่อ
สำหรับบทย่อหรือการแนะนำเรื่องย่อๆ แค่เห็นก็อยากอ่านไส้จะบิดแล้วค่ะ ส่วนบทนำเปิดเรื่องมาได้อย่างน่าสนใจทีเดียว เป็นการปูพื้นของนิยายว่าไปในแนวไหน เนื้อเรื่องจะเป็นอย่างไร น่าติดตามมาก! ทันทีที่อ่านบทนำจบนี่ก็กระดี๊กระด๊าเปิดหน้าต่อไปทันที -.,-

การนำเรื่อง(บรรยาย)
ในส่วนนี้คุณ Zombie Butterfly ทำได้อย่างดีเยี่ยมทั้งการบรรยายเรื่องเวลา สถานที่ การกระทำ อารมณ์ บรรยากาศ ฯลฯ นึกภาพตามได้แถมยังพาอารมณ์ในเหมือนเรากำลังเข้าไปยืนอยู่ในเรื่องนั้น (เว่อร์ไปมั้ย? =_= *ฮา*) อ่านแล้วเจจะนอนภาพยังติดตา อ้ากก *คลั่ง* >>กลับเข้าเรื่อง ในส่วนการดำเนินเรื่องเป็นไปด้วยความสมเหตุสมผล ทุกการกระทำ ทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมีเหตุไม่ใช่ว่าอยู่ดีๆ โผล่มา ความสมจริงนี้ยิ่งช่วยเสริมอารมณ์ให้อินเข้าไปอีก คุณเป็นคนที่เยี่ยมมากจริงๆ ข้าน้อยขอคารวะ =0=

บทพูดของตัวละคร
เยี่ยม! เยี่ยมอีกแล้ว เยี่ยมเยี่ยมเยี่ยม! เจชักหมั่นไส้แล้วนะ =3= สำหรับในส่วนนี้การพูดของตัวละครนั้นประสานกับการบรรยายได้อย่างดีเยี่ยม สามารถถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกของตัวละครออกมาในขณะนั้นได้ควบคู่ไปกับการบรรยายได้อย่างอเมซิ่ง! ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาเปรียบ ฉะนั้นหยุดพูดล้ะในจุดนี้ -x-.

อื่นๆ ที่น่าสนใจ
เต็มเต็มเต็ม~ เต็มจนจะล้นแล้วจ้า! =0= สำหรับอื่นๆ ที่น่าสนใจในจุดนี้เจให้เต็มเพราะนิยายเรื่องนี้เป็นแบบนี้!! งงล่ะสิ -.- เพราะทุกจุดของนิยายเรื่องนี้น่าสนใจไปหมด ทุกปมปริศนาน่าติดตามให้แก้ไขเป็นที่สุด! อีกอย่างเจเป็นคนที่ชอบนิยายแนวนี้อยู่แล้วด้วย เพราะฉะนั้นเอาเต็มไปเลยเหอะ!!!

Ps. ไปเซ็นรับคะแนนอย่างละเอียดได้ที่บทความนะคะ ;)

วู้ววววว!!! วิจารณ์โดย JustCry TT TT นะคะ

พล็อตเรื่อง:15/15
โอ๊ะ! เต็ม! พล็อตน่ารักอ่ะ>__<

บทนำ/บทย่อ:20/20
ถือว่าอยู่ในเกณฑ์ดีค่ะ บทนำ.. เริ่มเรื่องได้ดีมากค่ะ วางพล็อตได้ดีค่ะ

การนำเรื่อง (บรรยาย):29/30
จากบทนำค่า ท้ายๆมีส่วนนึงที่ว่า “แล้วคนกรุงเทพฯอย่างฉันฟังไม่ออก” ถ้าให้เราแนะนำนะ จะเป็น “ แล้วคนกรุงเทพฯอย่างฉันจะไปฟังรู้เรื่องได้ยังไง?” หรือถ้าจะสื่อความหมายอีกรูปแบบหนึ่งก็ควรจะบรรยายให้แจ่มแจ้งกว่านี้นะคะ เพราะเราเองก็งงอยู่ แต่คำบรรยายยังถือว่าน้อยไปนะคะ ควรใส่ใจในการบรรยายและอารมณ์ของตัวละครค่ะ

บทพูดของตัวละคร:27/30
คือ.. ที่ตัดคะแนนเพราะบทพูดของตัวละครสับสนนิดหน่อยค่ะ ไม่รู้ว่าใครพูดแล้วใครถาม ในบทนำทำได้ดีค่ะ แต่ในบทที่1 งงมากๆค่ะ

อื่นๆ ที่น่าสนใจ:5/5
การหาข้อมูลดีมากค่ะ เราก็ไม่รู้หรอกนะว่าความเชื่อนั่นจริงไหม เพราะเราก็ไม่ได้ขยันมากขนาดหาข้อมูลมา (แหะๆ) แต่อย่างน้อยก็ทำให้เราจำได้ว่า ย่าโม อยู่โคราช 555 (รู้นะ.. แต่ ลืม ^ ^;)

Ps. ไปเซ็นรับผลคะแนนอย่างละเอียดที่บทความนะคะ :)

Copy girl เพื่อนตัวร้าย ยัยช่างก็อบ

วิจารณ์โดย JustCry TT TT ค่ะ
ถ้าเราผิดพลาดจุดไหนบอกได้เลยนะ

พล็อตเรื่อง
พล็อตเรื่องใช้ได้เลยจ้ะ

บทนำ/บทย่อ
เราไม่แน่ใจว่า ตอนที่1 ของเธอคือบทนำหรือเปล่านะ แต่ถ้าใช่มันก็ยาวไปหน่อยล่ะจ้ะ แต่ถ้าไม่ใช่เราก็ไม่รู้ละ ตอนที่1 ยังเป็นการเริ่มเรื่องที่ธรรมดาไปในความรู้สึกเรานะ แต่แต่งมาขนาดนี้แล้วจะแก้มันคงปวดหัวนะ ^ ^ งั้นทำให้อ่านแล้วลื่นไหลหน่อยจะดีมากเลยจ้า

การนำเรื่อง(บรรยาย)
อย่างแรกเลยนะ คือตัวหนังสือเล็กไปนะจ้ะ เพิ่มหน่อยก็ดีนะ การตกแต่งบทความยังดูธรรมดาเกินไปจ้ะ (แต่อันนี้ไม่ได้หักคะแนนนะ)
ประโยคแรก = = แรกจริงๆอ่ะ “สีหน้าแบบอี๋” มันฟังดูตลกไปนะ ลองเปลี่ยนเป็น “สีหน้าขยะแขยง” การบรรยายเยอะดีจ้ะ แล้วก็ไม่ใช้คำฟุ่มเฟือยด้วย คำผิดก็น้อยนะ ถือว่ารอบคอบดีมาก

บทพูดของตัวละคร
ดีแล้วจ้า....

อื่นๆ ที่น่าสนใจ
วิธีการนำเรื่องของเธอแปลกดีจ้ะ

Ps. ไปเซ็นรับคะแนนอย่างละเอียดที่บทความนะคะะ:)

วิจารณ์โดย JustCry TT TT นะคะ

ถ้าเราผิดพลาดจุดไหน บอกกันได้นะคะ และเราไม่ได้วิจารณ์เก่งมากมายนะ

พล็อตเรื่อง
ให้เต็มค่ะ สร้างสรรค์ดีมากค่ะ นางเอกมีความโดดเด่นดีมากค่ะ

บทนำ/บทย่อ
ตอนแรกๆก็เหมือนพอให้เดาว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไรนะเริ่มเรื่องโดยการที่ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นคนอื่นใช่มั้ยคะ? อ่าๆ เป็นเรื่องที่น่าสนใจดีมากค่ะ

การนำเรื่อง (บรรยาย)
การบรรยายดีมากเลยค่ะ แต่มีบางจุดที่จะแนะนำนะคะ แต่มันขึ้นอยู่กับวิจารณญานของเธอนะว่าจะแก้ไขตามที่เราบอกหรือเปล่า ในบทที่1 who are these guy นะ ประโยคที่ว่า “ฉันปรายตาไปมองไปที่นาฬิกาที่หัวเตียงนอน” เราคิดว่าจุดนี้ดูใช้คำฟุ่มเฟือยเกินไปหรือเปล่า ลองตัดออกบ้าง เช่น “ฉันปรายตามองไปที่นาฬิกาบนหัวเตียง” เราลองแนะนำดูนะ หลังจากนั้นมาหน่อยๆ ประโยคที่ว่า “เอ่ยทักขึ้นด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มและมีความสุขที่สุดในโลกที่ฉันเคยเห็นมา” ลองเปลี่ยนเป็น “เท่าที่ฉันเคยเห็นมา” น่าจะลื่นกว่านะ แล้วก็มีประโยคที่เราคิดว่าเขียนผิดหรืออะไรสักอย่างอีกนะ เช่น “ฉันไม่ยงไม่มันอยู่แล้วบ้านนี้น่ะ” ใช่ “ฉันไม่ยงไม่อยู่แล้วบ้านนี้น่ะ” หรือเปล่าคะ? หลังจากนั้น มีอีกประโยคที่ควรตัดคำค่ะ คือ “ และอีกอย่าง แล้วดูสิ!” คือมีคำว่า “และอีกอย่าง” แล้วน่าจะตัดคำว่า “แล้ว” ในวลีถัดมานะคะ แล้วก็มีพิมพ์ผิดนิดหน่อยค่ะ ประโยคที่แพนนาร่วมโต๊ะอาหารอ่ะค่ะ “ทำเอาอาหารอยากกระซวกอาหารของฉัน” น่าจะเป็น “ทำเอาอาการอยากกระซวกอาหารของฉัน” ค่ะ
และประโยคเดิมค่ะ ท้ายประโยคควรตัดคำว่า “เกลี้ยงเลย” ออกนะคะ จะทำให้อ่านลื่นขึ้นค่ะ

บทพูดของตัวละคร
ยอดเยี่ยมมมม!!!!!!!! ปรบมือล้านครั้ง!

อื่นๆ ที่น่าสนใจ
บุคคลิกของนางเอกกับการบรรยาย เอาคะแนนเต็มไปกินนน!!!

Ps. ไปรับผลคะแนนอย่างละเอียด และเซ็นรับที่บทความนะคะ :))

วิจารณ์โดย Poseidon

พล็อตเรื่อง
สำหรับพล็อตเรื่องนับว่าดีมากค่ะ น่าติดตาม :D

บทนำ/บทย่อ
สำหรับบทนำและบทย่อไม่มีตรงนี้เราจึงนับจากการเริ่มเรื่องในบทที่หนึ่ง นับว่าน่าติดตามค่ะ เริ่มเรื่องได้ดีมาก

การนำเรื่อง (บรรยาย)
การนำเรื่องหรือการบรรยายเจขอบอกว่าเจ๋งสุดยอดค่ะ อร้ายยย ปรบมือพร้อมยกนิ้วโป้ง >.< (y) เป็นการบรรยายที่ลื่นไหลไม่มีติดขัด อ่านแล้วอินได้อีกค่ะ! แต่ในบางครั้งมันเนิบเกินไปเจหักในจุดนี้นะคะ ลองใส่อะไรที่น่าสนใจลงไปในจุดนี้นะคะ

บทพูดของตัวละคร
สำหรับบทพูดถือว่าเยี่ยมนะคะ สัมพันธ์กับการบรรยายได้ดีมาก อ่านแล้วไม่ตืดขัด แต่ถ้าเอามาเทียบกันแล้วบทพูดยังน้อยไปหน่อยนะคะ

อื่นๆ ที่น่าสนใจ
เต็มไปเลยค่า! (ปรบมือ) คะแนนเต็มนี้คงมาจากกล้องถ่ายภาพแบบใช้ฟิล์มและเหรียญ 5 เยน เจชอบค่ะเป็นรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ที่อ่านแล้วก็น่ารักดี >__<

ถ้าเจวิจารณ์ไม่ดีหรือผิดพลาดตรงไหนต้องขออภัยนะคะ เพราะว่าเจไม่ใช่นักวิจารณ์มืออาชีพและคำวิจารณ์นี้เป็นเพียงมุมมองหนึ่งของเจในอีกหลายๆ มุมมองของหลายๆ คน ผิดพลาดประการใดเจต้องขออภัยจริงๆ นะคะ U . U

Ps. ไปเซ็นรับคะแนนอย่างละเอียดที่บทความด้วยนะคะ :)

วิจารณ์โดย Poseidon
ถ้าวิจารณ์ผิดพลาดประการใดต้องขอโทษด้วยนะคะ และคำวิจารณ์นี้เป็นเพียงความคิดหนึ่งจากหลายๆ ความคิด อย่าท้อนะคะ เจเป็นกำลังใจให้เสมอ :)

พล็อตเรื่อง
สำหรับพล็อตนับว่าดีค่ะ แต่ยังไม่ถึงขั้นแปลกแหวกแนวเท่าที่ควร

บทนำ/บทย่อ
ตรงนี้ถือว่ายังขาดความน่าสนใจอยู่มากนะคะ ควรเพิ่มเงื่อนปริศนาบางอย่างให้ดูน่าสนใจมากกว่านี้

การนำเรื่อง (บรรยาย)
ในส่วนของการบรรยายทำได้ดีนะคะ บรรยายได้ลื่นไหลอ่านแล้วไม่ติดขัดเลย (ปรบมือ) แต่ยังติดอยู่ตรงที่ว่ามันเนิบเกินไป พออ่านไปเรื่อยๆ มันจะเริ่มน่าเบื่อน่ะค่ะ ลองใส่อะไรที่น่าสนใจมากกว่านี้ลงไปนะ จะช่วยเสริมตรงจุดนี้ให้ดูดีมากๆ ค่ะ :)

บทพูดของตัวละคร
สำหรับบทพูดของตัวละคร มันยังค่อนข้างติดขัดอยู่นะคะ มันยังไม่ค่อยสัมพันธ์กับการบรรยายซักเท่าไหร่ ค่อยๆ ลองปรับดูนะคะ

อื่นๆ ที่น่าสนใจ
ในส่วนนี้เจให้เต็มค่า (ปรบมือ) เพราะโดยส่วนตัวเจชอบพล็อตเรื่องแบบนี้ค่ะ แต่เจอยากบอกในเรื่องของเนื้อหาในแต่ละบทน่ะค่ะ มันยังดูสั้นเกินไปนะคะ แต่เจก็ไม่ได้หักคะแนนแต่อย่างใด ลองปรับดูนะคะ

Ps. ไปรับคะแนนอย่างละเอียดที่บทความนะคะ :D

Savor Lie รักลิ้มรส ฉบับยัยลวงโลก

วิจารณ์โดย : makok_num
ต้องขอออกตัวก่อนเลยค่ะว่า makok_num ยังมือใหม่มากๆ เรียกได้ว่านี่เป็นครั้งแรกเลยที่วิจารณ์งานเขียนของคนอื่นอย่างจริงจัง ถ้าผิดพลาดประการใด หรือไม่ถูกใจยังไงก็ต้องขอโทษด้วยมากๆ ค่ะ (. .)

พล็อตเรื่อง
ยังไม่ใช่พล็อตที่แปลกใหม่อะไรเลยค่ะ เพราะหลายเรื่องที่มีตัวเด่นเป็นนักร้องหรือวงดนตรี พล็อตก็จะมาแนวๆ นี้ แต่ก็ใช่ว่าจะไม่น่าสนใจนะคะ มันสามารถดึงดูดนักอ่านได้ เพราะพล็อตแบบนี้มันสามารถใส่อะไรที่น่าสนใจลงไปได้เยอะพอสมควร เรียกได้ว่าผู้เขียนสามารถเล่นกับพล็อตได้สนุกเลยล่ะค่ะ J

บทนำ/บทย่อ
เริ่มเรื่องได้ดีทีเดียวค่ะ การนำความเจ็บปวดของนางเอกมาใช้เป็นประเด็นหลัก ทำให้สามารถดึงอารมณ์ให้นักอ่านอยากอ่านต่อเพราะอยากรู้ความเป็นไปของผู้หญิงคนนี้หลังจากที่ถูกแฟนทิ้ง
แต่ขอแนะนำนิดนึงตรงมุมมองของการบรรยายนะคะ มันตัดไปตัดมาระหว่างมุมมองของพระเจ้ากับมุมมองของนางเอกเอง ซึ่งตรงนี้ทำให้ makok_num ถึงกับชะงักและต้องอ่านทวนใหม่อีกรอบเลยทีเดียวค่ะ น่าจะปรับเป็นมุมมองเดียว คือพระเจ้าก็พระจ้าไปเลย หรือนางเอกก็นางเอกไปเลยน่าจะดีกว่าค่ะ
และอีกจุดนึงคือการบรรยายถึงวง Savor ในตอนท้ายของบท มันดูเป็นการบรรยายที่รวบเกินไป ทำให้สัมผัสไม่ได้ถึงเสน่ห์ของวงดนตรีวงนี้สักเท่าไหร่ น่าจะตัดไปใส่ไว้ตอนอื่น หรือไม่ก็บรรยายให้ภาพลักษณ์ของวงดนตรีดูเด่นชัดขึ้นมาอีกสักนิด เช่นอาจจะบรรยายถึงลักษณะเฉพาะของสมาชิกในวง (โดยเฉพาะพระเอก) แนวเพลง หรืออะไรก็ได้ที่เป็นเอกลักษณ์ของวง Savor น่ะค่ะ (อันนี้แค่แนะนำนะ ถ้าไม่ชอบก็ไม่เป็นไรจ้า ^^)

การนำเรื่อง (การบรรยาย)
การบรรยายถือว่าทำได้ดีทีเดียวค่ะ อ่านแล้วลื่นไหล แต่มันยังดูเป็นการบรรยายที่เนิบๆ ไปหน่อยค่ะ เวลาอ่านติดกันหลายๆ ตอนอาจทำให้คนอ่านรู้สึกเบื่อได้ ลองตัดการบรรยายบางตอนที่ไม่จำเป็นออก และเพิ่มลูกเล่นในส่วนของการบรรยายที่มันเรียบเกินไป ลองปรับเปลี่ยนแนวการบรรยายอีกสักนิดให้เข้ากับบุคลิกของตัวละคร นอกจากจะทำให้คนอ่านไม่เบื่อกับการบรรยายในกรอบเดิมๆ แล้ว ก็ยังจะช่วยให้คาแร็คเตอร์ของตัวละครเด่นชัดขึ้นด้วยค่ะ เพราะเท่าที่อ่านมา คาแร็คเตอร์ของตัวละครดูไม่ค่อยเด่นชัดสักเท่าไหร่ โดยเฉพาะตัวพระเอก ควรจะมีคาแร็คเตอร์ที่ชัดเจนไปเลยค่ะว่าเป็นคนยังไง นิสัยแบบไหน บุคลิกลักษณะเป็นยังไง
นอกจากนี้การบรรยายในส่วนของนางเอกก็ยังดูขัดแย้งในตัวเองอยู่นะคะ นางเอกดูเป็นคนเอาแน่เอานอนไม่ได้เลย อารมณ์เปลี่ยนกลับไปกลับมาจนตามไม่ทัน เดี๋ยวเศร้าเรื่องแฟนเก่า เดี๋ยวโกรธเรื่องข่าวฉาวอะไรประมาณนี้น่ะค่ะ และยังมีอีกหลายจุดเลยที่อ่านแล้วยังไม่เชื่อในความคิด ความรู้สึก หรือการกระทำของนางเอก โดยเฉพาะตอนที่นางเอกเมาค่ะ อ่านแล้วไม่เชื่อเลยว่ากำลังเมาอยู่ เพราะคุณเธอสามารถบอกรายละเอียดของสิ่งที่ผ่านตาได้ทุกกระเบียดนิ้ว ยังไงก็ลองปรับดูนะคะ ^^
อีกเรื่องคือความสมเหตุสมผลของตัวละครค่ะ อย่างที่บอกไปว่าคาแร็คเตอร์ของตัวละครยังไม่ชัดเจนเท่าไหร่ เลยทำให้เวลาคิด หรือตัดสินใจทำอะไร มันดูยังไม่น่าเชื่อน่ะค่ะ เช่นตัวนางเอก ที่ดูเหมือนจะเป็นคนที่ไม่ชอบความวุ่นวาย แต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะเป็นคนวิ่งเข้าหาความวุ่นวายเสียเอง อย่างเช่นตอนที่ถูกนักข่าวถาม ทำไมถึงโกหกล่ะคะว่าตัวเองเป็นแฟนกับพระเอก ทั้งๆ ที่ถ้าปฏิเสธ หรือยอมรับว่าเป็นผู้หญิงในสต็อกของพระเอกไปเลยดูจะทำให้เรื่องมันเงียบลงได้ง่ายกว่า ลองชั่งน้ำหนักตามความเป็นจริงดูนะคะว่าคนที่มีบุคลิก ลักษณะนิสัยแบบนางเอกเนี่ย ควรจะตัดสินใจไปในทางไหน หรือใช้อะไรเป็นเกณฑ์ในการตัดสินใจทำอะไรสักอย่าง เพื่อให้คนอ่านเชื่อถือและเข้าถึงตัวละครได้มากขึ้นค่ะ
อยากจะเสริมอีกนิดเรื่องการตัดฉากนะคะ คือการตัดฉากยังดูห้วนๆ ไป อ่านแล้วชะงัก แบบว่า อ้าวเฮ้ย เปลี่ยนฉากแล้วเหรอ =O= ตัวอย่างเช่น ตอนที่กำลังตกลงกันเรื่องที่ให้นางเอกเป็นแฟนกำมะลอของพระเอก ในตอนที่สอง มันตัดฉากตรง
“เป็นความคิดที่ดีมาก” เฟียวพูดอย่างพอ
แล้วก็ตัดฉึบ! ไปเป็นฉากที่บ้านนางเอกเลย มันดูห้วนไปมาก เหมือนยังคุยกันไม่ทันเสร็จเลยก็เปลี่ยนฉากซะแล้ว น่าจะลองหาประโยคหรือคำบรรยายมาช่วยเติมให้รู้ว่าฉากนี้กำลังจะจบแล้วสักนิดนะคะ เช่น
“เป็นความคิดที่ดีมาก” เฟียวพูดอย่างพอใจ
ฉันมองหน้าเขาและได้แต่แค่นหัวเราะ ความคิดที่ดีเหรอ... เหอะๆ... แต่ฉันไม่ค่อยแน่ใจว่ามันจะเป็น ‘ความคิดที่ดี’ สักเท่าไหร่เลยนะ =_=
อะไรทำนองนี้นะค่ะ (แค่แนะนำค่ะ ไม่ชอบก็ไม่เป็นไร ^^) แต่ถ้าไม่อยากบรรยายเพิ่มก็ลองเคาะเอ็นเตอร์ลงมาอีกบรรทัด ก็น่าจะช่วยได้นะคะ ^^

บทพูดของตัวละคร
สืบเนื่องมาจากหัวข้อที่แล้วเรื่องความเด่นชัดของคาแร็คเตอร์ค่ะ เชื่อว่าถ้าวางคาแร็คเตอร์ไว้อย่างชัดเจนแล้ว ก็จะช่วยให้ในส่วนของบทสนทนาเข้ากับตัวละครได้มากขึ้นค่ะ ^^ แล้วก็ติดนิดนึงตรงที่บางประโยคที่ควรจะเป็นบทพูด นางเอกกลับเก็บไว้ในใจ แต่บางประโยคที่ควรจะเป็นความคิดในใจ นางเอกกลับพูดออกมาซะอย่างนั้น เช่นตอนที่นางเอกไปห้างแล้วเจอน้ำหอมที่ถูกใจ แล้วพูดกับตัวเองว่า “รูปทรงของขวดน้ำหอมสวยแฮะ” เวลานึกภาพตามแล้วมันตลกอ่ะค่ะถ้าคนเราจะมาบ่นกับตัวเองด้วยประโยคที่เป็นทางการแบบนั้น แต่บทสนทนาส่วนใหญ่ก็ทำได้ดีแล้วค่ะ ดูไม่ขาดไม่เกินเข้ากับสถานการณ์ดี ^^

อื่นๆ ที่น่าสนใจ
โดยส่วนตัวแล้วชอบบทนำค่ะ เขียนได้น่าสนใจทีเดียว แต่ตรงส่วนเนื้อเรื่องยังรู้สึกว่ามันดร็อปๆ อยู่ ลองหาจุดขายให้นิยายดูค่ะ อย่างที่บอกค่ะว่าพล็อตแบบนี้สามารถเล่นอะไรกับมันได้เยอะ ถ้าผู้เขียนจับจุดถูกว่าต้องเขียนแบบไหนถึงจะดึงดูดความสนใจของนักอ่านให้อ่านนิยายของเราไปเรื่อยๆ จนจบได้ ก็จะทำให้นิยายประสบความสำเร็จแน่นอนค่ะ ^^ ดึงเสน่ห์ของตัวละครออกมาเยอะๆ บรรยายความคิด ความรู้สึกของตัวละครให้ชัดเจน ให้คนอ่านเข้าถึงตัวละคร และเชื่อว่าตัวละครเหล่านั้นมีอยู่จริงให้ได้นะคะ สู้ๆ ค่ะ ^^

ขอย้ำอีกครั้งนะคะว่า makok_num เป็นนัก (หัด) วิจารณ์ที่มือใหม่มากๆ ถ้าหากขาดตกบกพร่องอะไรไปก็ต้องขออภัยด้วยค่ะ

PS. การวิจารณ์ของ makok_num ถือเป็นความคิดเห็นเพียงเศษเสี้ยวหนึ่งในหลายๆ ล้านความเห็นจากคนอ่านเท่านั้นค่ะ ถ้าตรงไหนที่ไม่ถูกกับแนวทางหรือพล็อตที่ผู้เขียนวางเอาไว้ ก็อย่าถือสาเลยนะคะ (. .)
PSS. ไปเซ็นรับคะแนนอย่างละเอียดที่บทความนะคะ :D

• Ŧhә Killәя • ปิศาจฆาตกร •

วิจารณ์โดย Poseidon
ก่อนอื่นเลยเจอยากจะขออภัยที่มาวิจารณ์งานให้ช้านะคะ ต้องขออภัยจริงๆ T . T และถ้างานวิจารณ์นี้ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยจริงๆ นะคะ

พล็อตเรื่อง
พล็อตเรื่องก็ยังนับว่าค่อนข้างจะธรรมดาอยู่นะคะ สำหรับนิยายแนวฆาตรกรโรคจิต ลองหาอะไรที่แปลกใหม่กว่านี้ใส่ลงไปนะคะ มันจะทำให้นิยายเรื่องนี้น่าสนใจมากๆ เพราะตอนนี้มันก็น่าสนใจอยู่พอตัวเลยล่ะค่ะ ;)

บทย่อ/บทนำ
อ้ากกก เปิดเรื่องมาก็หลอนได้อีกค่า =[]=!! *คลั่ง* >>เข้าเรื่อง ในส่วนนี้นับว่าคุณ พี. เปิดเรื่องมาได้ดีมากค่ะ น่าสนใจและดึงดูดผู้คนที่ชอบนิยายแนวนี้มากทีเดียว อ่านแล้วก็มีความรู้สึกว่าอยากอ่านต่อขึ้นมาตะหงิดๆ -.- แต่การใช้คำยังดูแปลกๆ ไปซักหน่อยนะคะ อย่างประโยคที่ว่า ‘แขนและขาทั้งสี่ของเธอ’ อ่านแล้วมันยังขัดๆ อยู่ ลองปรับนิดนึงนะคะ

การนำเรื่อง (บรรยาย)
ในส่วนนี้ก็นับว่าดีค่ะ บรรยายลื่นไหลใช้ได้ แต่ยังมีบางส่วนที่ใช้คำแล้วมันยังติดขัดอยู่นะคะ เช่นในตอนที่สาม คุณ พี กล่าวถึงฆาตกรโดยใช้คำว่าฆาตกรซ้ำๆ นั่นทำให้เวลาอ่านแล้วรู้สึกขัดอารมณ์ อาจจะเริ่มประโยคแรกด้วยฆาตกร ประโยคถัดมาอาจจะใช้เป็น เขา หรือ มัน ตามสะดวก ย่อหน้าถัดมาก็เปลี่ยนไปใช้คำว่าฆตรกรเหมือนบ้างให้ดูหลากหลายไม่ซ้ำซาก ลองปรับดูนะคะในจุดนี้ แล้วก็อยากเสริมอีกเรื่องนะคะ การเรียกฆาตกรว่ามันอ่านแล้วค่อนข้างจะรู้สึกหยาบยังไม่รู้นะคะ ควรจะใช้คำว่าเขามากกว่า แต่ก็อาจจะใช้มันเข้ามาเสริมด้วยก็ได้ เพราะถึงยังไงเขาก็ยังมีสถานะเป็นคนอยู่ ณ จุดนั้น *ถึงแม้ว่าทุกคนจะคิดว่าเขาเป็นปีศาจก็เถอะ* ลองปรับดูนะคะ

บทพูดของตัวละคร
บทพูดก็นับว่าโอเคเลยค่ะ เชื่อมโยงเข้ากับการบรรยายได้โดยไม่ติดขัด แต่บทพูดบางประโยคยังดูแข็งๆ อยู่นะคะ เจหักคะแนนตรงจุดนี้ ลองปรับดูนะคะ

อื่นๆ ที่น่าสนใจ
โดยส่วนตัวแล้วเจเป็นคนที่ชอบนิยายแนวนี้ ตอนที่คุณ พี บรรยายถึงสภาพศพนั้นทำให้เจรู้สึกเสียวตามไปด้วยเลย เพราะคุณ พี. สามารถบรรยายได้เข้าถึงมาก เจให้คะแนนตรงนี้ไปเต็มๆ เลย แต่ที่เจหักคือคำผิดนะคะ แต่ก็นับว่าน้อยมากเพราะมีแค่ 2 คำ คือ พราย --> ทราย จากตอนที่ 1//ชั้นถาม --> ชั้นสาม

การวิจารณ์นี้เป็นเพียงความคิดหนึ่งจากหลายๆ ความคิดนะคะ และถ้ามีข้อผิดพลาดประการใดก็ขอโทษจริงๆ ค่ะ

Ps. ไปเซ็นรับคะแนนอย่างละเอียดได้ที่บทความนะคะ :)