รั ก นี้ ต้ อ ง -* Za *- ไ ว้ ก่ อ น. . .

ลำดับตอนที่ #1 : บทที่1 First Impression

ที่โรงเรียนประถมSแห่งนี้ เป็นจุดเริ่มต้นของความรักสุดแสบซ่าของ

คนสองคนที่คบกันมาตั้งแต่ประถมจนบัดนี้





“ทำไมฉันต้องทำงานนี้ด้วย คนอื่นยังไม่เห็นต้องทำเลย” โบว์คิดไป

บ่นไปอย่างเบื่อหน่าย แต่ในที่สุดเธอก็ทำเสร็จจนได้



“ไปกินข้าวดีกว่า”

ว่าแล้ว เธอจึงลงไปกินข้าวที่โรงอาหารโรงเรียนประถม S เธอเห็นเพื่อนเธอวิ่งมาท่าทางเครียดจัด



“โบว์ !!มีคนมาแย่งที่นั่ง!!!O_o!” เธอโกรธจัดและเดินไปหากลุ่มที่แย่งที่นั่งของเธอ



“ใครกล้าแย่งที่นั่งฉัน- -***” โบว์พูด



“ทำเป็นงกไปได้ แค่ที่นั่งเอง=_=V” เด็กผู้ชายสายตาคมสีดำผมยาวประบ่าสีผิวค่อนข้างคล้ำพูดขึ้น



“ไม่ได้งก…”โบว์พูดอย่างเยือกเย็น เด็กชายคนนั้นทำสายตาดูหมิ่น

โบว์ทนไม่ไหวจึงคว้าชามก๋วยเตี๋ยวที่อยู่ในมือเพื่อนเธอที่ชื่อโม และราดใส่หัวเด็กผู้ชายคนนั้น

เพื่อนของเด็กผู้ชายคนนั้นจึงกล่าวขึ้นว่า



“พึ่งเคยเห็นคนที่กล้ามีเรื่องกับแกครั้งแรกนี่แหละเอ็ม แถมเป็นผู้หญิงด้วย 5 5 5”

เอ็มยืนขึ้นด้วยความโกรธแล้วตะโกนว่า



“อย่าคิดนะว่าไม่กล้าทำร้ายผู้หญิง!!” (เหลือเชื่อว่าพวกนี้คือเด็กประถม6 อย่างกับเด็กเทคนิคตีกับเด็กเทคโน) ระหว่างที่เหตุการณ์กำลังวุ่นวาย เด็กประถม อีกกลุ่มหนึ่งเข้ามาแซวว่า



“เฮ้ย !!เหมือนหมาทะเลาะกันเลยว่ะ” โบว์และเอ็มหันกลับไปที่ต้นเสียง ทำหน้าแค้นสุดขีด

เอ็มเดินเข้าไปพร้อมกับโบว์ และกระชากคอตัวหัวหน้ากลุ่ม ส่วนโบว์คว้านํ้าแดงของเพื่อนเอ็มที่ตั้งอยู่บนโต๊ะอาหารและราดใส่พวกป า ก เ สี ย รวมทั้งเอ็มด้วย พวกนั้นเหวออยู่พักหนึ่ง ส่วนเอ็มโวยวายถึงความซวยที่เจอ และอาจารย์ฝ่ายปกครองจึงเดินเข้ามาแล้วถามว่า



“ พวกเธอทำอะไรกัน!!!” โบว์ซึ่งสายตาไวกว่าชาวบ้านเอาแก้วนํ้าแดงยัดใส่มือบอย เพื่อนของเอ็ม และกล่าวขึ้นว่า



“หนูก็ไม่รู้ค่ะ เห็นพวกนี้เค้าทะเลาะกัน หนูมาห้ามแล้วแต่เค้าไม่เชื่อ^^” อาจารย์จึงเรียกเอ็ม โบว์ บอย และพวกที่เลอะนํ้าแดงเข้าไปในห้องฝ่ายปกครองและถามว่า



“เกิดอะไรขึ้น” เอ็มเริ่มโวยวายเรื่องนํ้าแดงและก๋วยเตี๋ยว โบว์จึงอ้างไปว่า



“ครูคะ อย่างหนูไม่ทำอะไรแบบนั้นแน่นอนค่ะ ครูก็รู้นี่คะว่าหนูตั้งใจเรียน ไม่เคยทำร้ายใคร ครูเชื่อเค้ามากกว่าเชื่อหนูเหรอคะ T-T ” อาจารย์ฝ่ายปกครองจึงเอ่ยว่า



“นายเอ็ม!! - -** อย่าไปกล่าวหาหนูโบว์เค้าอย่างงั้นสิ!!!!” เอ็มโวยขึ้นว่า



“ผมโดนทั้งก๋วยเตี๋ยวทั้งนํ้าแดงอย่างนี้ครูยังไม่เชื่อผมมอีกเหรอ ถ้าไม่เชื่อลองไปถามอีกกลุ่มดูสิ!!!” โบว์จึงบอกว่า



“เอ็ม อย่าปกป้องเพื่อนตัวเองเลย บอยเป็นคนทำแท้ๆ ทำไมเอ็มต้องปกป้องบอยด้วย” บอยคิดในใจ (เกี่ยวไรกะตูเนี่ย ตูว่าตูอยู่เงียบสุดแล้วนะ) บอยถามครูว่า



“ผมเกี่ยวอะไรด้วย ผมไม่ได้ทำอะไรนะครับTOT” โบว์โกหกต่อไปว่า



“อ่าว ตอนแรกที่เธอทะเลาะกับเอ็มเธอคว้าก๋วยเตี๋ยวของเพื่อนฉันไปราดใส่หัวเอ็มไม่ใช่เหรอ แล้วพออีกกลุ่มมาว่าพวกนาย นายก็เอานํ้าแดงราดใส่พวกนั้น อาจารย์ก็เห็นนี่คะ ตอนอาจารย์เดินมา แก้วยังอยู่ในมือบอยอยู่เลย”



อาจารย์ก็บอกว่า



“เอ็ม เลิกเข้าข้างเพื่อนได้แล้ว ครูจะถือว่าเรื่องนี้เป็นแค่การทะเลาะวิวาทในโรงเรียน ครูจะลงโทษให้พวกเธอสองคนไปคัดลอกรายงานทั้งหมดและเอามาส่งครูภายในพรุ่งนี้” เอ็มทำท่าจะเถียง อาจารย์จึงตัดบทว่า



“ตาเอ็ม ถ้าเธอคิดจะกล่าวร้ายหนูโบว์อีกล่ะก็ ครูจะให้งานเธอเพิ่มไปอีกแผ่น” เอ็มจึงได้แต่บ่นเบาๆ และเดินออกจากห้องพร้อมอีกกลุ่มหนึ่ง โบว์หัวเราะเยาะแล้วพู้ดว่า



“คิดจะชนะฉันก็รอไปอีกชาตินึงเถอะ muahaha ^O^”

เอ็มทำท่าจะเดินไปหาโบว์ บอยเห็นท่าไม่ดีจึงขวางไว้ก่อนเพราะกลัวว่าจะโดนรายงานเพิ่ม เอ็มจึงยอมเดินจากไปกับบอยโดยดี ส่วนโบว์และโมจึงแยกย้ายกลับห้องเรียน



หลังเลิกเรียน....

ระหว่างที่นักเรียนทุกคนกำลังรอรถอยู่คนขับรถของโบว์ได้มารับเธอตามเวลาปกติ เมื่อตาเอ็มได้บังเอิญเห็นจึงแซวไปว่า



“ โห ที่แท้ก็คุณหนูเอาแต่ใจ”

โบว์หันไปบอกว่า “แล้วไง? ^=^” ขณะนั้น คนขับรถของเอ็มก็มาถึง

โบว์จึงหันไปพูดกวนนายเอ็ม



“โห่ ว่าแต่ชาวบ้าน ไม่ดูตัวเองเลยนะคุณหนูขา มีคนถือกระเป๋าให้ด้วย แหมๆ” เอ็มจึงขึ้นรถเบนซ์ขันเดิมกลับบ้านไปโดยดี เพราะกลัวว่ายัยตัวแสบ(ขอเปลียนชือเถอะ เพราะยัยนี้แสบจิงๆ) จะมาหาเรื่องอีก





คืนนั้นเอง....



โบว์นั่งอ่านหนังสือเพราะใกล้ถึงช่วงสอบปลายภาค เธอจึงคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้และนั่งหัวเราะด้วยความสะใจในความชัยชนะของเธอวันนี้ อีกด้านหนึ่ง เอ็มกำลังนั่งหัวเสียคิดถึงเหตุการณ์นั้นเหมือนกันว่าทำไมเขาต้องมาเจออะไรซวยๆยังงี้



2 สัปดาห์ผ่านไป....









โปรดติดตามอ่านตอนต่อไป........