ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ชายคนหนึ่งที่ถูกมองข้าม ตอน1

    ลำดับตอนที่ #2 : ชายคนหนึ่งที่ถูกมองข้าม2

    • อัปเดตล่าสุด 8 มี.ค. 50


    จากเรื่องราวที่ผ่านมาไม่นานนัก  ก็มิได้ทำให้ต้าเปลี่ยนแปลงไป  เบสรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยที่ต้าเป็นคนดีเกินกว่าที่เบสคาดไว้ คนที่ดูธรรมดาๆ ทำไมถึงไม่เคยโกรธ  ด่าว่าใครสักครั้ง  เบสรู้ดีว่าเรื่องวันที่ต้าแบกแม่ไปโรงพยาบาลแล้วตนเมินหน้าหนีอาจทำร้ายจิตใจต้ามากๆ แต่วันนั้นเป็นวันแรกที่เบสเดทกับพี่อาร์ต เบสจำเป็นที่จะเมินหน้าไป

    ณ โรงเรียน ในวันจันทร์ คาบเรียนภาษาไทย

    "ต้า" เบสหันหลังไปหาต้าที่นั่งอยู่โต๊ะหลัง

    "หืม??" ต้ากระซิบ

    "วันนั้น..."

    "วันไหน เบส" ต้าเขยิบเข้าไปเพื่อเงี่ยหูฟัง

           เบสหันหน้ามาพอดีที่ต้ายื่นหน้าเข้าไป  หน้าของต้าและปากของเบสใกล้กันมาก แต่ก็ไม่เกิดอะไรขึ้น เพราะต้าเด้งกลับที่เขาทันที เบสหน้าแดงเล็กน้อย

    "ขอโทษ"ต้าพูดเงียบๆ

    "อืม ให้อภัย ถือว่าเจ๊ากัน"เบสพูดแล้วหันหลังกลับไป

    "เจ๊ากันเรื่องอะไร" ต้ายังคงสงสัยอยู่

    "ก็วันที่เธอรอฉันที่โรงเรียน และก็ที่ฉัน..." เบสไม่ทันพูดจบ

    "ไม่เป็นไรๆ เรียนต่อเถอะ" ต้าพูดอย่างรีบๆและหันไปตั้งใจฟังอาจารย์ต่อ แม้ว่าเบสพยายามจะพูดกับต้าต่อก็ตาม

             หลังคาบเรียนภาษาไทย เป็นเวลาพัก  เบสลากต้าไปทำความรู้จักกับพี่อาร์ต แฟนใหม่ของเบส ต้ารู้สึกอึดอัดเล็กน้อย และวางตัวไม่ค่อยถูกที่ต้องมาทำความรู้จักกับคนอื่น เพราะต้าไม่เคยทำความรู้จักกับใครมาก่อน ยกเว้น "เบส"

    "พี่อาร์ต นี่ต้า" เบสแนะนำ

    "  * 0 * ใคร" อาร์ตมีท่าทีตกใจ และพูดต่อ "กิ๊กเบสหรอ...."

    "ป่าวๆๆ จะใช่ได้ไง" เบสรีบส่ายหน้างึกงักทันที ต้าแอบมองแววตาเบสแวบหนึ่ง ทำให้ต้ารู้สึกแปล๊บที่ใจขึ้นมาพิลึก

    "อืม หวัดดีครับ ผมเป็นเพื่อนเบส.......เพื่อนที่ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ พี่ไม่ต้องห่วงครับ" ต้าก้มหน้าพูดอย่างช้าๆ

    "หรอ อืมก็ดี พี่ก็คิดอยู่เหมือนกัน ถ้าเบสสนิทกะนายมากไป มันจะไม่ดี" อาร์ตพูดอย่างวางท่า ทำให้ต้ารู้สึกหงุดหงิดเล็กๆ

    "ครับ" ต้าขานรับอย่างสุภาพ

    "รู้จักกันไว้นะ ต้าเค้าไม่ค่อยมีเพื่อน พี่ก็เป็นเพื่อนกะต้าสิ พี่จะได้ไม่ต้องกลัวว่า เค้าจะมาชอบเบส ^^"เบสพูดอย่างสบายๆ แต่ต้ากลับสะดุ้งขึ้นมาทันที

    "พี่ไม่อยากสักเท่าไหร่เลย แต่ถ้าเบสขอก็ได้" อาร์ตปากหวานใส่ ทำให้ ต้า แสยะ มากๆ

              หลังจากที่ต้าได้ทำความรู้จักกับอาร์ต  ต้ารู้ทันทีว่า ผู้ชายคนนี้ไม่ได้มาดีแน่  ภายนอกอาจจะดูดี แต่ภายในย่อมร้ายลึกเป็นแน่  ต้าไม่สามารถบอกกับเบสได้ตรงๆ  ต้าจึงใช้วิธี เขียนจดหมาย แต่ไม่ระบุชื่อ.......

    ถึง  น้องเบส

                             น้องต้องระวังนะ ตอนนี้คนที่คิดว่าดีสุดๆ อาจเป็นคนที่ร้ายสุดๆก็ได้

                                                                                                                        จาก  คนที่คาดไม่ถึง

               เมื่อเบสได้เปิดอ่านข้อความ  เบสนึกสงสัยขึ้นมาทันทีว่าต้องเป็นต้า........เบสเข้าใจผิดอย่างมาก  เบสจึงตีตัวออกห่างจากต้า  เมื่อต้ารู้ว่าสิ่งที่ทำไปมันวกเข้าหาตัวเอง สิ่งทีเขาทำได้ตอนนี้ก็แค่ รอ ให้เบสได้รู้เองว่า ผู้ชายที่กำลังคบหาอยู่ ร้ายกว่าที่เบสคิดไว้

                ตลอดทั้งอาทิตย์ เบสไม่ติดต่อหาต้า  แถมยังย้ายที่นั่งไปนั่งอยู่หน้าห้อง ทั้งๆที่เบสเกลียดที่จะนั่งหน้าห้องมากที่สุด  ทุกวันเบสจะต้องเดินกลับบ้านผ่านบ้านต้า ซึ่งเป็นทางลัด แต่เบสกลับเลือกที่จะเดินอ้อมกว่าจะถึงบ้านก็มืด  

                ในวันเสาร์ต้านั่งเฝ้าร้านให้แม่  เพื่อให้แม่ไปหาหมอที่โรงพยาบาล  ในขณะที่ต้านั่งเฝ้าแผงขายผลไม้อยู่นั้น  ก็มีหญิงสาว สองคน ในวัยเดียวกันเดินมาเลือกซื้อผลไม้ที่แผงของต้า

    "บีๆ เธอรู้ยังไอ้อาร์ตมันไปหลอก สาว อีกแล้ว" หญิงสาวคนนั้นพูดกับเพื่อนสาวอีกคนที่ มีชื่อว่า บี ต้าถึงกับหูผึ่ง

    "อาร์ตไหนอ่ะ มีเยอะแยะไป"

    "อาร์ตๆๆๆๆ แฟนเก่าแกไง ไอบี" สาวคนเดิมตะคอก

    " - -'' หึ! น่าสงสารผู้หญิงที่ถูกหลอกจัง ฉันว่า ถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่ค่อยมีความสามารถในการหลบหลีกและไหวพริบนะ ถูกต้าจับไป........" บีหันมามองหน้าต้าเล็กน้อย ต้าจึงต้องทำเป็นไม่ได้ยิน

    "หลอกไปให้นอนด้วยแน่ๆ" บีกระซิบ แต่ต้าก็ยังได้ยิน และสะดุ้งเฮือก

    "พี่ครับ ! จริงหรอ เรื่องที่พูด" ต้าทนไม่ไหวที่จะเป็นฝ่ายฟังฝ่ายเดียวโดยไม่ได้พูดอะไรกับความเลวร้ายที่กำลังจะเกิดขึ้น

    "น้องฟังอยู่หรอ พี่ก็ว่าเหมือนเคยเจอที่โรงเรียน" เพื่อนของพี่ที่ชื่อบีถาม

    "ใช่สิ ผมฟังหมด พี่ 2 คน พูดออกดัง"

    "อืมๆ จริง" บีผงกหัวอย่าไวๆ ขานรับ

    "ทำไมหรอ น้องมีอะไรกับอาร์ตหรือเปล่า" บี ถามต่อ

    "ก็เพื่อนผมกำลังคบพี่อาร์ตอยู่!!!" ต้าไม่เคยกระวีกระวาดแบบนี้เลย ถ้าไม่นับตอนที่แม่เป็นลม

    "เอ่า เอาไงดีล่ะน้องคบกันนานยังล่ะ เพื่อนน้องคนนั้นอ่ะ" บีถามต่ออีก

    "ประมาณ..................2อาทิตย์มั้งครับ"

    "ใกล้แล้ว เชื่อพี่ พอครบ 1 เดือน โดนแน่ๆ"

    "ขนาดนั้นเลย?มีนับวันนับเดือนด้วย" ต้ายังคงรุกรี้รุกรนเหมือนเดิม

    "ก็.....ชัวร์ล่ะ อาร์ตมันคบมากี่คน พอ 1 เดือนก็เลิก คิดเอาสิ ว่าจะเป็นเพราะอะไร"เพื่อนพี่บีพูด

    "อืม ขอบคุณพี่มากนะครับ" ต้ากลับมาสงบนิ่ง

    "น้องมีอะไรให้พี่ช่วย บอกได้นะพี่ยินดี....0x-xxx-xxxx โทรมาได้" พี่บีบอกเบอร์ ต้ารีบจดเบอร์โทรใส่ส้มที่วางอยู่บนแผงทันที

              แล้วพี่สาวทั้งสองก็เดินจากไปพร้อมอุดหนุนผลไม้ไปไม่น้อย  ต้าหงุดหงิดมากเมื่อนึกถึงหน้าของคนที่ชื่อ อาร์ต  และยังนึกหาหนทางที่ทำให้เบสหลุดออกมาจากความเลวร้ายที่จะเกิดขึ้นอย่างไร ในเมื่อตอนนี้เบสและต้าช่างห่างเหินกันเหลือเกิน

                 เบสที่นั่งทบทวนเรื่องของต้า เบสก็คิดไม่ตก ว่าคนอย่างต้าจะร้ายกับตนได้อย่างไร  เบสพยายามทำใจและตัดสินใจที่จะโทรไปเคลียเรื่องกับต้า

    "ฮัลโหล เบสๆ เบสระวังพี่อาร์ตไว้นะ เค้าจะทำมิดีมิร้ายกับเธอ!!~ เลิกกับเขาซะ" ต้ารับสายและพูดกับเบสอย่างเร่งรีบ

                  เบสวางสายทันที เมื่อได้ยินสิ่งที่ต้าพูด ทำให้เบสปักใจเชือ่ทันทีว่า ต้าต้องคิดร้ายกับเธอแน่ๆ  แต่เธอหารู้ไม่เลยว่า สิ่งที่เธอคิดตรงข้ามกับความจริงทั้งนั้น.........

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×