ตอนที่ 3 : 'Cinderella [ Hyoutei ] :: 2 ::
Cinderella
: Hyoutei :
2
วันแสดง
“ไม่...ไม่... โอเระซามะจบสิ้นแล้ว ไม่...ไม่...”
อาโตเบะกรีดร้องราวกับคนจะขาดใจตายเมื่อถูกจับสวมกระโปรงฟูฟ่องอลังการสมตำแหน่งนางเอกของเรื่อง ใช่...
ในที่สุดบทซินเดอเรลล่าก็ตกเป็นของคนที่ควรจะได้รับ
ชิชิโดะยิ้มเยาะผ่านกระจกขณะจัดทรงผมของอาโตเบะให้เข้าที่เข้าทาง “เป็นไงล่ะ ‘แสดงๆไปเถอะน่า คนดูเขาจำหน้านายไม่ได้หรอก’ ...ก็นะ แสดงๆไปเหอะ ไม่มีใครเขาเก็บมาแซวนายทีหลังหรอก”
“จะเลิกมั้ย! หา!!” ราชาแห่งเฮียวเทที่วันนี้ถูกจับแปลงโฉมจนเจิดจรัสนั้นถึงกับว้ากลั่น ไอ้เวรนี่! ได้ทีล่ะเอาใหญ่...กระแนะกระแหนกันไม่เลิกจริงๆ
“โอเคๆ ไม่แซวแล้วก็ได้”
“อย่าให้รู้นะว่าใครมันบังอาจปล่อยข่าวผิดๆ ฉันจะกระทืบมันให้ไส้ทะลักแน่ๆ” ร่างเพรียวกัดฟันแน่นพร้อมทุบเบาะที่นั่งคลายความเครียด
ชิชิโดะถึงกับหนาวสันหลังวาบ ไม่...เขาไม่ได้กลัวอาโตเบะกระทืบไส้ทะลักหรอก แต่เขากลัวอาโตเบะ ‘สั่ง’ ให้คาบาจิกระทืบเขามากกว่า
เพราะถ้าเป็นรายหลังจริง... ไม่จบแค่ไส้ทะลักแน่ๆ เพราะเขาจะตายก่อนน่ะสิ!
“นอกจากปล่อยข่าวผิดแล้วยังกรีดชุดฉันซะเละไปหมด สงสัยอยากให้นายขึ้นแสดงจริงๆล่ะมั้ง” ชิชิโดะแสร้งเปรยอย่างเนียนๆ นี่ถ้าผิวปากได้เขาคงทำแล้ว แต่ไม่...ทำไม่ได้ มันดูมีความสุขผิดปกติเกินไป
ตอนนี้ขอแค่ซาบซึ้งกับสุภาษิตสอนใจว่า ‘หัวเราะทีหลังดังกว่า’ ก่อนดีกว่า...หึๆ
อาโตเบะเหลียวมอง “เฮียวเทหละหลวมขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ถึงได้ปล่อยให้คนนอกเข้ามาได้ เดี๋ยวฉันจะไปดูกล้องวงจรปิด ดูซิว่าหน้าไหนมันทำ”
“อ...อือ ก็เอาสิ”
ต้องทำลายหลักฐาน....
“คอยดูเถอะ! ถึงตาริคไคเมื่อไหร่อย่าหวังว่าจะรอดจากฉันคนนี้เลย...ยูคิมูระ!”
ชิชิโดะไม่แปลกใจในน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความอาฆาตนั้นเลยแม้แต่น้อย อันที่จริงเขารู้สึกว่าแค่อาฆาตมันยังจำกัดความน้อยไปด้วยซ้ำสำหรับคนที่ไม่เคยถูกลูบคมมาก่อนอย่างอาโตเบะ
แต่ก็นับว่าคิดถูกที่หันไปหวังพึ่งยูคิมูระ... เห็นอาโตเบะมีความทุกข์แล้วเขารู้สึกมีความสุขจริงๆ
เรื่องของเรื่องก็คือ...
หลังจากที่เขาโทรไปเล่าสู่กันฟังกับยูคิมูระแล้ว ปลายสายก็เอาแต่หัวเราะแผ่วๆตอบกลับมา ทีแรกชิชิโดะยังนึกด้วยซ้ำว่ายูคิมูระคงไร้น้ำยาจะทำให้อาโตเบะเจ็บช้ำซะแล้ว (เอ่อ... รูปประโยคไม่ได้ตั้งใจให้คิดลึกนะ สาบานได้) ที่ไหนได้...
เช้าวันต่อมามีป้ายประท้วงมากมายโดยประชากรหญิงกว่าร้อยคนมายืนออกันอยู่หน้าประตูทางเข้าของโรงเรียนเฮียวเท! ใช่ อ่านไม่ผิดหรอก ไม่ใช่แค่สิบยี่สิบคน...แต่เป็นร้อยกว่าคน!
บนป้ายประท้วงเหล่านั้นมีใจความหลักๆว่า ‘ถ้าไม่ใช่คุณอาโตเบะ พวกเราไม่ดู!’
โอเค... ฟังดูแล้วอาจเหมือนทำให้ชิชิโดะสูญเสียความมั่นใจ แต่เปล่าเลย เขาแทบจะลุกขึ้นมาเต้นด้วยซ้ำไป
ไม่... แค่นี้ยังไม่สาแก่ใจหรอก
ถึงบทนางเอกจะถูกยืนยันว่าต้องเปลี่ยนจากเขาเป็นอาโตเบะแล้วก็เถอะ แต่บทพระเอกโฉดชั่วไร้ยางอายนี่สิ... อาโตเบะยันหัวชนฝาว่าต้องเป็นโอโทริเท่านั้น! เปลี่ยนคนรับบทเป็นซินเดอเรลล่าแล้วห้ามเปลี่ยนพระเอกเด็ดขาด!
แต่ก็นั่นแหละ... วันต่อมาม็อบที่ก่อตั้งโดยสาวๆก็แห่กันมาอีกครั้ง คราวนี้จำนวนคนมากกว่าเดิม ที่หน้าผากพวกหล่อนคาดว่า ‘บูชาคุณโอชิทาริจากก้นบึ้งหัวใจ’
และตามด้วย...
‘ถ้าไม่คู่กับคุณโอชิทาริเราไม่ดู!’
นับว่าไม่เลวทีเดียวสำหรับยูคิมูระ... แค่สองวันทำอาโตเบะหมดทางสู้ได้เลยจริงๆ
แต่จริงแล้วราชาแห่งเฮียวเทจะทำเมินแยแสก็ยังได้ แม้จำนวนเงินค่าเสียหายจะฟังดูมากมายมหาศาลหากว่าละครเวทีครั้งนี้ล่ม ทว่าสำหรับคุณชายอาโตเบะคงไม่พ้นเหมือนเศษเงินจิ๊บจ๊อยที่จะทิ้งขว้างยังไงก็ได้ เสียแต่ว่าละครเวทีครั้งนี้มีศักดิ์ศรีของเฮียวเทค้ำคอ
และทุกคนร่วมใจกันกดดันสุดชีวิต...
ว่าง่ายๆคือสิ้นสุดเดือนนี้...เหล่าผู้ชมต้องมาโหวตกันว่าโรงเรียนไหนจะได้รับรางวัลชนะเลิศไปครอง แน่ล่ะว่างานหรูหราอลังการแบบนี้อาโตเบะย่อมมุ่งหวังให้เฮียวเทได้รับรางวัล แต่มันดันผิดพลาดตรงที่หมอนี่ใช้ให้โอชิทาริเป็นคนเขียนบทนั่นแหละ
จากการข่มขู่ของหญิงสาวนับร้อยเป็นเหตุให้จอมหยิ่งต้องลดตัวยอมลงมาแสดงบทถึงเนื้อถึงตัวกับคนคิดบทสุดเอาเปรียบจนได้
จุดนี้ต้องคารวะมิสึกิจากรูดอล์ฟที่ช่วยแพร่ข่าว และนับถือยูคิมูระจากริคไคที่ช่วยเสริมแรงกดดันโดยส่งสาวๆจากหลากหลายโรงเรียนมาก่อม็อบประท้วง
แต่ว่า...แค่นั้นมันยังไม่พอหรอก หึ!
เพื่อความไม่ประมาท (ยืมเจ้าเทะสึกะมาใช้หน่อยแล้วกัน) ชิชิโดะต้องทำลายชุดที่ตอนแรกถูกสั่งตัดมาเพื่อตัวเขาซะก่อน จากนั้นไม่ว่าจะยังไงอาโตเบะก็บังคับให้เขาแสดงไม่ได้อีกแล้วเพราะเขาไม่มีชุด! ต่อให้หมอนั่นจะเกิดอายจนอาละวาดขึ้นมาก็ตาม ยังไงก็มัดมือชกเขาไม่ได้อีกแล้ว วะฮ่าๆๆ
(คนที่ไปกรีดชุดซะเละเทะคือเจ้ามุคาฮิที่อาศัยความตัวเล็กโฉบเข้าไปในจังหวะที่คนอื่นๆเผลอ... ร้ายมั้ยล่ะ!)
ทีนี้ทุกอย่างก็ลงตัวเหมาะเจาะ...
เพราะก่อนหน้านี้บทซินเดอเรลล่าโอชิทาริมันเล็งอาโตเบะไว้จึงมีชุดสำรองเตรียมไว้พอดิบพอดี ทีนี้ล่ะถึงตามัดมือชกกัปตันใจทรามบ้างแล้ว หึๆๆ!
จะว่าไป...
โอชิทาริมันรู้ไซส์ของอาโตเบะได้ยังไงกันนะ...
+++++
“เปลี่ยนคู่เป็นว่าเล่นแบบนี้พวกเฮียวเทซ้อมกันทันด้วยเหรอเนี่ย”
คิคุมารุ เอจิถามขึ้นลอยๆขณะที่ดวงตาก้มลงจดจ่อกับใบปลิวขนาดเล็กกว่าเอสี่นิดหน่อยในมือ โดยมีคู่หูอย่างโออิชิครางรับเหมือนเห็นด้วย
ตอนนี้เหล่าชมรมเทนนิสโรงเรียนเซงาคุยืนออกันอยู่หน้าประตูทางเข้าหอประชุมสุดอลังการของโรงเรียนเฮียวเทเพื่อรอเวลาที่จะเริ่มแสดง ซึ่งก็คืออีกไม่กี่นาทีข้างหน้า
ในมือของทุกคนมีใบปลิวซึ่งถูกแจกตั้งแต่หน้าโรงเรียนอยู่ให้อ่านเล่นฆ่าเวลา ใจความเนื้อหาก็ไม่พ้นเนื้อเรื่องหลักๆของเทพนิยายซินเดอเรลล่าที่ไม่ว่าจะยังไงพวกเขาก็ไม่เชื่อว่าเฮียวเทจะทำออกมาได้ตรงกับต้นฉบับ...
สาเหตุน่ะเหรอ?
ใบปลิวดังกล่าวนั้นมีรูปของโอชิทาริที่ใบหน้าซีกหนึ่งแฝงอยู่ในความมืดกำลังจ้องเขม็งตรงมาด้วย นัยน์ตาแข็งกร้าวไม่ต่างจากตัวร้ายในหนัง ไหนจะรอยยิ้มแสยะมุมปากนั่นอีก ดูยังไงมันก็ไม่ได้ให้ภาพลักษณ์ความเป็นเจ้าชายที่ดีเลยสักนิด...จะรู้ว่าหมอนี่แสดงเป็นพระเอกก็เพียงเพราะแต่งชุดเจ้าชายเท่านั้นแหละ
ส่วนข้างๆกันนั้น...
เป็นรูปของอาโตเบะที่ยืนหันหลังแล้วเบี่ยงหน้ามามองเจ้าตัวร้ายทางซ้ายมือนิดๆ เส้นผมสีน้ำตาลอ่อนของเจ้าตัวถูกต่อให้ยาวจรดแผ่นหลังเลยทีเดียว บางส่วนทิ้งตัวปรกใบหน้าสวยอย่างลงตัว ดวงตาที่ทอดมองอีกฝ่ายดูลึกซึ้งในหลายๆความรู้สึก เป็นความรู้สึกก้ำกึ่งที่อยากให้คนดูจินตนาการเอาเองว่านางเอกของเรื่องรู้สึกต่อพระเอกยังไงกันแน่
“ทำไมฉันรู้สึกสมน้ำหน้าคุณชายอาโตเบะแปลกๆนะ”
โมโมชิโระ ทาเคชิเอ่ยลอยๆเมื่อรู้ว่าจอมหยิ่งมาดมากนั้นถูกจับแต่งหญิง แต่ถึงปากจะเสียดสีไปแบบนั้นทว่าก็ต้องยอมรับในจุดนี้เลยจริงๆ...
อาโตเบะสวยเว่อร์มากๆ
สวยแบบ... สวยอลังการอ่ะ! ชุดที่เจ้าตัวใส่ในใบปลิวนี้เป็นชุดของพวกเจ้าหญิงที่ให้อารมณ์หรูหราตระการตา ว่าก็ว่าเถอะ...จะหาผู้ชายที่ไหนแต่งชุดเริ่ดๆแบบนี้ขึ้นอีกนอกจากคนที่ฟุ่มเฟือยเป็นทุนเดิมอยู่ก่อนแล้วอย่างอาโตเบะ เคโกะ!
“ไม่เอาน่า โมโมะ” อัจฉริยะคนงามของเซงาคุยกมือขึ้นปิดปากพร้อมปล่อยเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ “ผมว่าแค่นี้อาโตเบะก็น่าสงสารจะแย่แล้ว”
“ได้ยินมาว่าก่อนหน้าคู่ของชิชิโดะพวกเฮียวเทก็ตั้งใจจะให้โอชิทาริกับอาโตเบะแสดงอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?” คาวามูระ ทาคาชิแทรกขึ้น “จำได้ว่าตอนไปส่งซูชิ บังเอิญได้ยินนักเรียนหญิงของโรงเรียนเฮียวเทพูดกันน่ะ”
“อันนี้ก็ไม่รู้ว่าจริงมั้ยนะ...” อินูอิดันแว่นตาที่สวมอยู่ขึ้นเล็กน้อย ในมือมีสมุดจดสีเขียวอยู่ด้วยไม่ต่างจากทุกที “พวกนายคงนึกกันอยู่ในใจแล้วสิว่าซินเดอเรลล่าที่กำลังจะได้ดูนี้มันต้องไม่มีทางเหมือนต้นฉบับน่ะ อืม ว่าง่ายๆก็สังเกตจากใบปลิวนั่นล่ะนะ ใช้แบ็คหลังโทนมืดหม่นแบบนั้นเนื้อเรื่องต้องดาร์กดราม่าสุดๆอยู่แล้ว...”
เขาทิ้งช่วงเรียกความสนใจของทุกคนให้เพิ่มมากขึ้น เห็นจะมีแต่กัปตันหนุ่มคนเดียวที่เดินแยกตัวออกไปก่อนจะฟังจบ
“แต่... เหมือนว่าโอชิทาริจะเป็นคนเขียนบทล่ะ”
เป็นอันเข้าใจกันแจ่มแจ้งว่าทำไมในทีแรกอาโตเบะถึงไม่ยอมแสดงแล้วโยนไปให้คู่ของชิชิโดะ
.
.
.
.
.
“ไม่เจอกันนานนะ เทะสึกะ”
ยูคิมูระ เซอิจิเอ่ยทักด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส หากทว่าก็ยังคงความนุ่มนวลเยือกเย็นอันเป็นเอกลักษณ์เอาไว้ ก็อย่างว่า... คนสวยคนนี้ถ้าไม่ได้ยืนอยู่บนคอร์ทก็ถือเป็นนางฟ้าเลยทีเดียว
“อืม” เสียงต่ำครางรับเงียบๆ “ไม่น่าเชื่อว่านายจะมาด้วย”
“ไม่มาได้ยังไง...” งานนี้ฉันทุ่มไปเยอะนะ
ยูคิมูระคิดในใจ ก่อนจะขยับยิ้มหวาน
“ริคไคของพวกเราแสดงต่อเป็นโรงเรียนที่สามน่ะ กลัวอยู่เหมือนกันว่าเฮียวเทจะกวาดคะแนนไปจนหมด ก็นะ... อาโตเบะกับโอชิทารินี่ดังจริงๆ ไม่แปลกหรอกที่พวกผู้หญิงจะชอบกันเยอะ”
“ได้เวลาแล้วนะ ยูคิมูระ”
เสียงทุ้มหนักนั้นส่งผลให้บทสนทนาของทั้งสองกัปตันจบลง
ซานาดะ เก็นอิจิโร่ผู้มีสีหน้าบึ้งตึงดุดันเดินตรงเข้ามา “เพราะนายไม่อยู่...ยางิวจะเอาไม่ไหวแล้วนะ”
ร่างเพรียวเบิกตาขึ้นนิดๆ ก่อนจะหัวเราะแผ่ว “นิโอไปหลอกใครมาอีกล่ะ? หรืออาคายะวิ่งซนทำอะไรพังอีก? อืมมม... ของบุนตะก็ไม่น่าจะมีอะไรนี่นา เขากินขนมจนอิ่มแล้วไม่ใช่เหรอ?”
“หนักสุดก็บุนตะนั่นแหละ” ซานาดะเปล่งเสียงขรึม “คนของเฮียวเทที่ชื่ออาคุตางาวะตามติดไม่เลิกเลย วุ่นวายกันใหญ่ ให้ตายสิ”
+++++
หลังเวที...
“ห้ามจับมือฉันเด็ดขาด”
“โอเค ขอแค่ใบหน้าสวยๆของนายก็ได้”
“ห้ามโดนหน้าฉัน”
“งั้นขอแค่ริมฝีปากของนายก็พอ”
“ห้ามแตะต้องตัวฉันเกินความจำเป็น”
“ที่คอนี่ไม่ห้ามใช่มั้ย?”
ปึง!!
“ฉันไม่เล่นแล้ว!!”
“เฮ้ยยย!” มุคาฮิ งาคุโตะเดินมาแยกคู่มวยออกจากกันอย่างเบื่อหน่าย “ยูชิ! เลิกแหย่ได้แล้วน่า อาโตเบะโกรธจนตัวสั่นแล้วไม่เห็นรึไง”
โอชิทาริเหยียดยิ้ม “ที่ตัวสั่นก็เกิดจากอารมณ์... ฉันชอบมองนี่นา”
“อารมณ์โกรธ!! เติมให้มันครบๆหน่อยเซ่ อย่ามาทำเว้นวรรคให้ระแวงแบบนี้นะ ยูชิ”
อย่างน้อยคนตัวเล็กสุดของเฮียวเทก็รักในตัวของอาโตเบะมากพอ เขาจึงขู่แง่งใส่คู่หูทันทีด้วยสายตาที่อ่านได้ไม่ยากว่า ‘จะแกล้งก็ให้มีลิมิตหน่อย!’
อาโตเบะมันกลัวจะเสียตัวกลางเวทีจะตายอยู่แล้ว!
“โอเคๆ” คนที่วันนี้ต้องรับบทเป็นเจ้าชายแบสองมือออกพร้อมยกขึ้นสูงเหมือนจะบอกว่ายอมแล้วก็ได้ แม้ว่าดวงตาจะพราวระยับขัดกับการกระทำอยู่ก็ตามแต่ “จะว่าไป... นี่พวกนายเห็นฉันเป็นคนยังไงเนี่ย”
“ไร้ยางอาย!!”
แทบจะไม่ต้องมองสบตาหรือนัดแนะใดๆกันทั้งสิ้น... อาโตเบะกับมุคาฮิพร้อมใจกันประสานเสียงออกมาจนคนฟังถึงกับต้องเบ้หน้าเคือง
“ฉันน่ะแค่เขียนบทไปตามอารมณ์เท่านั้นเอง ทำไมต้องว่ากันขนาดนี้ด้วย”
“แล้วในหัวนายมันมีอารมณ์อะไรอย่างอื่นนอกจากเรื่องลามกอยู่อีกรึไง!” อาโตเบะปราดมองอย่างเอาเรื่อง ริมฝีปากบางที่ถูกแต่งแต้มจนดูอวบอิ่มนั้นเม้มหากันแน่น...
อืม ภาพตรงหน้าก็ทำให้คนถูกกล่าวหาชักเอนเอียง
โอชิทาริกลืนน้ำลายเล็กน้อย เริ่มรู้สึกอยากลาก ‘เพื่อนสนิท’ ไปต่อกันที่เตียง... อืมม สนทนาแบบเพื่อนน่ะ ถ้าจะคุยกันนานๆก็ต้องเป็นเตียงนุ่มๆสิถึงจะดี ใช่มั้ย?
“เรื่องนายไง อาโตเบะ... ก็เพราะ ‘ตัว’ ของนายนั่นแหละทำให้ฉันต้องคิดอะไรลามกน่ะ”
จอมหยิ่งเบิกตากว้าง ริมฝีปากเปิดอ้าออกเล็กน้อยด้วยท่าทางคล้ายจะเป็นลม
ไม่ไหว...
ยังไงก็ไม่ไหว!
“ไม่เอา ฉันไม่เล่นแล้ว!!!!”
“ยูชี้~~~~~~”
แล้วม่านแสดง... ก็ถึงเวลาเปิดฉาก...
+++++
จบไปอีกตอนแล้วค่ะ วู้วววว
ตอนหน้าล่ะ... มาเจอกันนางซินอันแสนเร้าใจกัน ฮ่าๆ >w<
(ตอนนี้เริ่มเขียนสโนไวท์มรณะแล้วล่ะ 5555+)
มีใครอยากเสนอเทพนิยายเรื่องไหนมั้ยเอ่ย? -..- ไรท์เตอร์จะให้ริคไคแสดง คิดไว้แล้วเหมือนกันแต่ก็อยากฟังความเห็นของลีดเดอร์
ตอนนี้เปลี่ยนหน้าบทความใหม่ >0<
จริงๆไม่ค่อยได้จั่วหัวไว้แล้วว่า “ถ้าไม่ชอบ Y กรุณาออกไป” เพราะชื่อเรื่องมันก็เด่นเป็นสง่าอยู่แล้วน่ะนะ แต่เผอิญไปเจอเม้นแรงๆที่กีดกั้นสาววายอย่างเราๆ ทั้งที่ไรท์เตอร์ของเรื่องนั้นเค้าก็บอกอยู่แล้วว่ามันวาย... ดังนั้นไรท์เตอร์จึงใช้ยุกกี้เป็นตัวแทนประกาศความวายของบทความนี้ค่ะ (ฮา)
แล้วก็... เรื่องสำคัญที่อยากพูด
หลายคนถามถึง “ยุกกี้เรียว” ที่ไรท์เตอร์เคยลงไว้เมื่อนานมาแล้ว >.,< อยากบอกว่าที่ลบไปนั่นก็เพราะ “ภาษาไม่ถูกใจ” ค่ะ (ไรท์เตอร์ก็ไม่ได้เขียนเก่งอะไร แต่ก็อยากปรับปรุงงานสมัยก่อนโน้นให้มันดีกว่านี้ กร๊ากกก)
ไม่คิดจริงๆว่าจะมีคนรออ่านอยู่อีก T^T บอกตรงๆว่าดีใจมากๆ เพราะงั้นขอเวลาสักหน่อยนะจ๊ะลีดเดอร์ที่รัก ไรท์เตอร์จะขลัดเกลา “เขียนใหม่” ทั้งหมด โดยคงพลอต “คล้ายๆ” แบบเดิมเอาไว้ (<อัศจรรย์มากที่ยังจำพลอตได้ =[]=!!)
เจอกันตอนหน้าค่ะ J
เม้น + โหวต + แอด Fav.
รักลีดเดอร์ทุกคน
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
โฉดโครตๆ>O
อยากอ่านของริคไคบ้างจัง อิอิ
ยูชิแกลามกมาก-*-
ถ้าของริคไคเซอิจิจังต้องเป็นางเอกชิมิ อิอิ
>< อยากเห็นอาโตเบะแต่งหญิงจริงๆ คงสวยน่าดู ว่าไปนั่น
บนเวทีจะต้องที่ฉากตบจูบทั้งเรื่องชิมิ ><
ชี่หื่นได้ใจเมี้ยว~~ถ้าไม่หื่นไม่ใช่ชี่สินะเนี่ย>_<
ยุกกี้ท่าจะทุ่มทุนไปเยอะแฮะอยากอ่านของริคไคเมี้ยว~~
อ๊ากกกกกก อยากอ่านของริคไค ไรท์เตอร์ขามาอัพด่วนนนนน *-*
ตายละ ! โอเรซามะ จบสิ้นซะแล้ว 5555
ชิชิโดะซังคะ แค้นอาโตเบะมากขนาดนั้นเลยใช่มั้ยเนี่ย !!
ขอบคุณมิสิกิกับยูคิมูระ ทุ่มทุนสร้างอย่างอลังการอล่างฉ่างมาก 5555
ฮามากๆ กับผ้าคาดหัว "บูชาคุณโอชิทาริจากก้นบึ้งหัวใจ"
บอกถึงความ POP ของแว่นกระจกเป็นอย่างดี 555 หมอนี่มันเรทจริงอะไรจริง โอ๊ยยย !!
ฟูฟูจังโผล่มาแล้ว โอ๊ย กรี๊ดอีกรอบบบบ >_< ฟูฟูของเทะ !!!
ริคไคยูคิมูระตกขอบไปเลย 5555 ไม่ใช่ละ ชอบมากกับยูคิมูระ 'งานนี้ฉันทุ่มทุนไปเยอะนะ'
คนสวยน่ากลัวจริง ทั้งเนตรสะพรึงและบุตรแห่งพระเจ้า 555
หลังเวทีก็ปั่นป่วนวุ่นวายได้ที่ ชี่จะเรทไปไหนคะ ! ! !
มุคาฮิน่ารักอ่ะ น่ารักมากๆๆๆๆๆ >_< เคะสุดๆ น่ารักที่สุด คนตัวเล็กที่สุดของเฮียวเท !!!
(ลำเอียงอย่างเห็นได้ชัด)
แว้บไปอ่านตอนสามและ !!! ฟิ้ววว
แต่ยุ้กกี้นี่....ทุ่มไปเยอะน่าดูแฮะ
เคย์ซังน่ารัก
หื่นมว้ากกกกกกกกกกกกกกก !!!
แต่รักอ่ะ หลงอ่ะ //โดนโอเระซามะฆ่า
ยุกกี้สุโค่ยยยยยยย >
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 14 เมษายน 2554 / 23:33
ยูชิ แบบว่า หื่น !!
ฮาชิชิโดะ ต้องทำลายหลักฐาน..กร๊ากก
โอ้ โอชิทาริ นายเขียนบทตายอารมณ์! ยอดมาก =.,=
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 25 มีนาคม 2554 / 20:06
ชี่หื่นเเบบหยุดไม่อยู่จริงๆ ให้ตายเถอะ
ชิชิโดะซังคะ...อย่าดูถูกยุกกี้ ยูคิมูระเขาทำได้ทุกอย่างค่ะ=w=;;;;;;
แล้วก็ไม่อยากจะนึกเลย ม่านการแสดงเปิดฉากแล้ว เจ้าชายของนางซิน เวร์ชัน ยูชิ จะโฉดแค่ไหนเนี้ย
555 แต่จะรออ่านค่ะ ชอบจังอยากเห็นเบะสู้ไม่ได้ (หวังว่าแกคงไม่เสียตัวกลางเวลาต่อหน้าประชาชีที่มาชมนะ)
ชอบหลักๆก็ ยูชิอาโตเบะ กับ เทะสึกะอาโตเบะ
เรื่องของริคไคนั้น
เจ้าหญิงนิทราเป็นไง? ให้ยูคิมูระเป็นเจ้าหญิง โฮะๆ สุดยอด
ซานาดะก็มาดเท่ห์เป็นเจ้าชายขี่ม้าขาวมาช่วยนางเอกจากหอคอย
เสนอไปงั้นแหละจ้ะ ยังไงก็รออัพต่อนะ >.,<
ชอบๆ
อาโตเบะจะโดนกดกลางเวทีหรอ 5555
อยากจะเห็นหน้าจริงๆ
เป็นประเภทร้ายแต่รักสินะ อิอิ ><
อัพหน่อยสิคะ
ค้างอยู่ตอนนี้นานแล้ววววว *_*
ยูคิมูระ กลายเป็นคนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย =[]=
เลวได้ใจ//หลบดงลูกเทนนิส
ไรเตอร์รีบมาต่อนะค้า อยากรู้เหมือนกันว่าเรียวมะจะไปจริงๆรึเปล่า
อัพฉลองปีใหม่นะคะ ^^ อยากรู้ว่าเรียวมะจะไปจริงหรือเปล่า
หนุกมากๆ
รีบมาต่ออีกน๊า~~
ปล.รีเควสขอเรื่องได้ไหมอ่ะ ถ้าได้ขอคู่ฟูจิเรียวมะ กับ ซานาดะเรียวมะนะเจ้าค่า>w<
อัพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพ !!
เริ่มติดใจแล้วล่ะสิ ! +___+ ''
นู๋มะแอบชอบเทะหรอเนี่ย แหมๆ*-* ยูคิก็นะเจ้าเหล่จิงจิ๊งงง แล้วทำเนียนมืออ่ะมือ..ลวนลามนู๋มะช้านน=[]=
แล้วเทะล่ะมีใจให้นู๋มะมิ- - รึจิคบกะฟู เง่ะๆงั้นนู๋มะก็อกหักน่ะเส่ะ-0-มะเปงไรมียูคิมาเสียบ55 งุงิ
รักทุกคู่ที่นู๋มะเปงเคะ5555
ไรเตอร์จ๋าอัพไวเน่อๆ อัพไวน่ารักตลอดสก*0*
แต่ก้อน่าร้ากกกกก
อัพไวๆ
นะคะ นะค๊า
สนุกมาก ๆ เลย
แล้วมาอัพอีกบ่อย ๆ นะ
ฮิฮิ
ชอบแบบนี้จิงๆ
ต่อด่วนๆจ้า
เมื่อไหร่เซจังจะบังคับลักตัวเรียวจังออกจากเซงาคุซะทีอ่า (ความจริงก็ไม่อยากให้ออกจะเซงาคุหรอกนะ)
แต่ว่าถ้าไม่ออกแล้วเซจังจะู่โจมได้ไงอ่า
คุณป๊าเทะกับม๊าฟูอย่าเพิ่งปล่อยลูกสาว?ตัว้อยไปให้กับคนเจ้าเล่ห์น้าาาา
สงสารเด็กหรือเชียร์ให้ผู้ใหญ่กลั่นแกล้งดีนะ?
มาอัพไวไวนะคะ่ ขอยาวๆๆๆๆๆนะค่ะ
จะมาคอยทุกวันเลยค่ะ
=[]= อัพอีกนะค่ะ
เรียวมะจะไปอยู่ริคไคจริงๆหลอ