~ห้องเก็บของส่วนตัว~

ลำดับตอนที่ #4 : ลำดับตอนที่ 4

ใบสมัคร
[ขอโทดนะค้า ไม่ได้ใช้ภาพที่ไรท์ให้ไว้ พอดีว่าอัพผ่านโทรศัพท์มันเอาภาพลงไม่ได้อ่าาาา]

ดูรูปจิ้มค่ะ><~
 

[โทดน้าทำเป็นลิงค์ ลงภาพไม่ได้]

"อย่าทำให้ฉันหงุดหงิดเชียวนะ! ไม่งั้นล่ะก็..."

 

 

 

นามสกุล-ชื่อ. ซาฮามูระ มินาอิ [Sahamura Minai]

 

 

ชื่อเล่น. มิอุ [Miu]

 

 

อายุ. 17

 

 

เพศ. หญิง

 

 

นิสัย. มิอุเป็นคนขี้หงุดหงิด ขี้รำคาญ ชอบมองข้ามอะไรเล็กๆน้อยๆไป ไม่รอบคอบ ขี้โวยวาย ชอบทำเสียงดัง ปากร้าย ปากดี ร่าเริง ขี้เล่น กวน ชอบทำอะไรต๊องๆ มองโลกในแง่ดีแต่ก็ไม่ถึงกับโลกสวย ชอบพูดโดยไม่คิด ขี้ลืม แต่เจ้าคิดเจ้าแค้น ใครเคยทำอะไรไว้จำได้หมด ต้องแก้แค้นให้ได้ เธอรักอิสระ ไม่ชอบการบังคับ ชอบทำตัวเนียนๆ หาข้อแก้ตัวเก่ง ไร้เหตุผล ดื้อ ซน ชอบทำหน้างงทั้งๆที่เข้าใจ ชอบอะไรที่น่าตื่นเต้น ถ้าหงุดหงิดจะเล่นกีฬา มิอุเป็นคนรักเพื่อนพ้องมาก ต่อให้อยู่ต่อหน้าเครื่องประหารเธอก็จะไม่มีวันทรยศหักหลังเพื่อนตัวเอง

 

 

ประวัติ.นักกีฬาหญิงประจำโรงเรียน ชอบเล่นกีฬาเป็นชีวิตจิตใจ แต่ความใฝ่ฝันเมื่อโตขึ้นกลับไม่ใช่การเป็นนักกีฬา มิอุใฝ่ฝันอยากเป็นนักสืบ สายลับ หรือะไรก็ได้ที่มันลับๆและได้ทำอะไรที่น่าตื่นเต้น แต่เธอไม่เคยบอกความฝันที่แท้จริงของเธอให้พ่อแม่รับรู้ เพราะพ่อแม่ของเธออยากให้เธอเป็นแพทย์ มิอุเกลียดอาชีพนี้สุดๆ เธอคิดว่าอาชีพแพทย์นี้มันต้องเกี่ยวข้องกับเลือดแน่ๆ แล้วนี่เธอก็ใกล้เรียนจบมัธยมแล้วด้วย ความเครียดและความวิตกกังวลจึงตกมาอยู่ที่เธอเต็มๆ 

 

 

ความสามารถพิเศษ. โกหกได้เนียนมาก / เล่นกีฬาเก่ง

 

 

ชอบ. เรื่องลึกลับ[น่าตื่นเต้นและชวนพิศวง เธอชอบเล่นเป็นนักสืบ สะกดรอยตาม ไขคดีต่างๆ] / กีฬา[ผ่อนคลายสบายใจ ปล่อยวางและลืมทุกสิ่ง ไม่คิดถึงเรื่องน่าหงุดหงิด]

 

 

ไม่ชอบ. อากาศร้อน[หงุดหงิดๆ] / การบังคับ[หงุดหงิดอีก]

 

 

กลัว. เลือด เพราะเห็นแล้วจะเป็นลม น่าสยดสยอง / ผี เพราะน่ากลัว สยอง เห็นแล้วตกใจร้องแหกปากดังสนั่นโลก+วิ่งหนีไปถึงยุโรปได้(เว่อร์!)

 

 

เหตุการณ์สมมติของตัวละคร

 

"นี่ๆพี่สาว/พี่ชาย เห็นของๆหนูไหม??"เด็กน้อยคนหนึ่งมากระตุกชายเสื้อคุณแล้วมองคุณด้วยสายตาคาดหวัง

 

 

"ง่า...แล้วมันคืออะไรอ่ะ"

 

 

"มันสวยมากๆเลยละแต่หนูไม่เคยจับต้องมันเลย"เด็กน้อยพูดเชิงอวดๆ

 

 

"แล้วมันคืออัลไลเล่า!!!"

 

 

"สรุปพี่สาว/พี่ชาย เห็นไหมคะ?"เด็กน้อยยังคงคาดหวังกับคำตอบ

 

 

"จะไปรู้มั๊ยเนี่ย!!! ถามว่ามันคืออะไรก็ไม่บอก สรุปว่าไม่เห็นละกัน!"

 

 

"อย่างนั้นหรอคะ?แล้วนี้พี่สาวจะไปไหนหรอคะ?"เด็กสาวเอียงคอถามอย่างสงสัย

 

 

"นี่! ไปไหนมันก็เรื่องของฉัน!!!"

 

 

"คะๆอย่างนั้นหนูไม่กวนแล้วนะคะ ลาก่อนคะ พี่สาว/พี่ชาย"เด็กน้อยพูดแล้วยิ้มหวานก่อนจะวิ่งเข้าไปในความมืด..

 

 

"อืม รีบๆไปเถอะ"

 

 

มุมผู้อาวุโส#ผิด

 

ดีจ้า เรากิมนะ เธอละ?

 

- เราป็อบอายจ้า

 

คิดว่าเรื่องนี้น่าสนใจบ่?

 

- น่าสนใจมากเลยค่ะ เราเป็นคนชอบนิยายแนวนี้

 

อย่างนั้นหรอ แล้วอยากให้ลูกคุณมีคู่ไหม?แล้วจะเอาคุ่แบบไหน?

 

- ก็แล้วแต่ไรท์เลยค่า มีหรือไม่มีก็ได้

 

จ้าๆงั้นบายยยย

 

- บายค่า จะรอติดตามนะก๊ะ นิสัยและประวัติสั้นมากเลยใช่มั๊ยคะ แล้วมันก็ออกจะมั่วๆงงๆด้วย มีแววไม่ผ่านเยอะเลย แต่ยังไงก็...ฝากลูกสาวด้วยน้า~