ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : พระนางจันทวดีพันปีหลวง(ตอน2)
ในวันเดียวกันนั้นเอง พ่อเงือกก็ได้พาบุตรภรรยามารอรับพระอภัยที่ปากถ้ำตามสัญญา
นี่คือ ครั้งแรกที่พระอภัยได้พบกับนางเงือกน้อย บุตรสาวของพ่อเงือกผู้วางแผนพาพระองค์หนีนางยักษ์ และเพียงแค่แรกเห็นรูปร่างหน้าตาของเงือกน้อยนางนี้ ก็สั่นจิตใจไหวอารมณ์ของหนุ่มผู้กำลังจะหนีจากภรรยาย
ถึงแม้พระอภัยจะรู้สึกชื่นชมกับนางเงือกน้อยเบื้องหน้ามากแค่ไหนก็ตาม แต่การหนีเอาชีวิตรอดจากนางยักษ์ กลับเป็นเรื่องเร่งด่วนที่รั้งรอไม่ได้ยิ่งเสียกว่า ดังนั้น ทั้งหมดสามเงือกสองคนรวมห้าชีวิต จึงรีบเร่งแหวว่ายไปในสายน้ำ มุ่งหน้าตรงสู่เกาะแก้วพิสดารอันเป็นที่หมาย โดยหวังอาศัยพระฤาษีผู้ทรงฤทธิ์บนเกาะเป็นที่พึ่ง
และแล้วก็เป็นจริงดังคาด ในวันที่หก นางผีเสื้อสมุทรก็ติดตามมาทัน สินสมุทรซึ่งรักบิดามากกว่า จึงหลอกล่อถ่วงเวลาของมารดาไว้เปิดโอกาสให้พวกเงือกพาพระอภัยล่วงหน้าไปก่อนแล้วค่อยหลบนางยักษ์วกไปสมทบด้วย
ในการหลบหนีและตามล่ากันอย่างทรหดนี้กินเวลาถึงเจ็ดวันเต็ม ในที่สุดพ่อเงือกกับแม่เงือกที่ผลัดกันแบกพระอภัยว่านน้ำมาตลอดทาง ก็เหน็ดเหนื่อยอ่อนแรงยิ่ง จึงเปลี่ยนให้นางเงือกน้อยรับหน้าที่นี้ในช่วงทางสุดท้าย และขณะที่นางเงือกน้อยพาพระอภัยเร่งรุดเดินทางต่อไป พ่อเงือกแม่เงือกที่อ่อนแรงอยู่ล้าหลัง ก็ถูกนางผีเสื้อสมุทรตามทัน กลายเป็นอาหารของนางไปตามระเบียบ
นางผีเสื้อสมุทรที่ยิ่งไล่ตามยิ่งแค้นเคืองแลเห็นพระอภัยกับเงือกน้อยและสินสมุทรอยู่ลิบๆใกล้เกาะแก้วพิสดารเข้าไปทุกทีแล้วจึงไม่คำนึงมากความ กระโจนพรวดเข้าไขว่คว้า แต่การเคลื่อนไหวอย่างรุนแรงเช่นนี้กลับก่อเกิดระลอกคลื่นปั่นป่วน สาดซัดพวกพระอภัยทั้งสามเข้าสู่เขตเกาะแก้วเร็วยิ่งขึ้น เป็นเหตุให้นางคว้าผิด
พระอภัยและสินสมุทรลนลานช่วยกันทั้งฉุดทั้งอุ้มนางเงือกสาว หนีขึ้นมาบนชายหาดที่พระฤาษีกับบรรดาสานุศิษย์ยืนรออยู่
พระฤาษีที่ล่วงรู้เรื่องนี้จากญาณอยู่ก่อนแล้วจึงได้มารอที่ชายหาดทรายเพื่อช่วยเหลือพระอภัยได้บอกให้นางยักษ์กลับไปเสีย แต่นางไม่ยอมทั้งยังด่าประณามอีก พระฤาษีต้องใช้ทรายเสกซัดขับไล่ นางยักษ์ซึ่งได้รับความเจ็บปวดสุดทนจึงจำใจจากไป แต่ก็ทิ้งคำอาฆาตมาดร้ายไว้แถมท้าย
บัดนี้ แม้เหตุการณ์เลวร้ายจะผ่านพ้น แต่นางเงือกน้อยก็ได้กลายเป็นเงือกกำพร้าไร้ที่พึ่งพิงอีกต่อไป ดีที่พระฤาษีเมตตา ให้นางอาศัยในเวิ้งน้ำเชิงเขาหลังเกาะ ทั้งยังเสกด้ายสายสิญจน์ให้สวมคอป้องกันภัย
ในขณะที่นางเงือกน้อยยังโศกเศร้าต่อการสูญเสียบิดามารดาไม่สร่าง ตกดึกพระอภัยก็มาเยี่ยมปลอบนาง แล้วเลยเกี้ยวพานด้วยคำหวาน
เงือกสาวเพิ่งเจอคารมเหนือชั้นอย่างนี้เป็นคราแรก ย่อมรู้สึกหวานดื่มด่ำยิ่ง ดังนั้น นางจึงมอบความรักแท้ต่อพระอภัยอย่างหมดใจ
พระอภัยซึ่งอาศัยอยู่เป็นศิษย์พรฤาษีก็แวะเวียนมาหานางเงือกน้อยทุกคืน พอรุ่งเช้าจึงกลับกุฏิไป เป็นเช่นนี้ตลอดระยะเวลาเจ็ดเดือน
****ติดตามต่อคราวหน้าด้วยนะคะ****
นี่คือ ครั้งแรกที่พระอภัยได้พบกับนางเงือกน้อย บุตรสาวของพ่อเงือกผู้วางแผนพาพระองค์หนีนางยักษ์ และเพียงแค่แรกเห็นรูปร่างหน้าตาของเงือกน้อยนางนี้ ก็สั่นจิตใจไหวอารมณ์ของหนุ่มผู้กำลังจะหนีจากภรรยาย
ถึงแม้พระอภัยจะรู้สึกชื่นชมกับนางเงือกน้อยเบื้องหน้ามากแค่ไหนก็ตาม แต่การหนีเอาชีวิตรอดจากนางยักษ์ กลับเป็นเรื่องเร่งด่วนที่รั้งรอไม่ได้ยิ่งเสียกว่า ดังนั้น ทั้งหมดสามเงือกสองคนรวมห้าชีวิต จึงรีบเร่งแหวว่ายไปในสายน้ำ มุ่งหน้าตรงสู่เกาะแก้วพิสดารอันเป็นที่หมาย โดยหวังอาศัยพระฤาษีผู้ทรงฤทธิ์บนเกาะเป็นที่พึ่ง
และแล้วก็เป็นจริงดังคาด ในวันที่หก นางผีเสื้อสมุทรก็ติดตามมาทัน สินสมุทรซึ่งรักบิดามากกว่า จึงหลอกล่อถ่วงเวลาของมารดาไว้เปิดโอกาสให้พวกเงือกพาพระอภัยล่วงหน้าไปก่อนแล้วค่อยหลบนางยักษ์วกไปสมทบด้วย
ในการหลบหนีและตามล่ากันอย่างทรหดนี้กินเวลาถึงเจ็ดวันเต็ม ในที่สุดพ่อเงือกกับแม่เงือกที่ผลัดกันแบกพระอภัยว่านน้ำมาตลอดทาง ก็เหน็ดเหนื่อยอ่อนแรงยิ่ง จึงเปลี่ยนให้นางเงือกน้อยรับหน้าที่นี้ในช่วงทางสุดท้าย และขณะที่นางเงือกน้อยพาพระอภัยเร่งรุดเดินทางต่อไป พ่อเงือกแม่เงือกที่อ่อนแรงอยู่ล้าหลัง ก็ถูกนางผีเสื้อสมุทรตามทัน กลายเป็นอาหารของนางไปตามระเบียบ
นางผีเสื้อสมุทรที่ยิ่งไล่ตามยิ่งแค้นเคืองแลเห็นพระอภัยกับเงือกน้อยและสินสมุทรอยู่ลิบๆใกล้เกาะแก้วพิสดารเข้าไปทุกทีแล้วจึงไม่คำนึงมากความ กระโจนพรวดเข้าไขว่คว้า แต่การเคลื่อนไหวอย่างรุนแรงเช่นนี้กลับก่อเกิดระลอกคลื่นปั่นป่วน สาดซัดพวกพระอภัยทั้งสามเข้าสู่เขตเกาะแก้วเร็วยิ่งขึ้น เป็นเหตุให้นางคว้าผิด
พระอภัยและสินสมุทรลนลานช่วยกันทั้งฉุดทั้งอุ้มนางเงือกสาว หนีขึ้นมาบนชายหาดที่พระฤาษีกับบรรดาสานุศิษย์ยืนรออยู่
พระฤาษีที่ล่วงรู้เรื่องนี้จากญาณอยู่ก่อนแล้วจึงได้มารอที่ชายหาดทรายเพื่อช่วยเหลือพระอภัยได้บอกให้นางยักษ์กลับไปเสีย แต่นางไม่ยอมทั้งยังด่าประณามอีก พระฤาษีต้องใช้ทรายเสกซัดขับไล่ นางยักษ์ซึ่งได้รับความเจ็บปวดสุดทนจึงจำใจจากไป แต่ก็ทิ้งคำอาฆาตมาดร้ายไว้แถมท้าย
บัดนี้ แม้เหตุการณ์เลวร้ายจะผ่านพ้น แต่นางเงือกน้อยก็ได้กลายเป็นเงือกกำพร้าไร้ที่พึ่งพิงอีกต่อไป ดีที่พระฤาษีเมตตา ให้นางอาศัยในเวิ้งน้ำเชิงเขาหลังเกาะ ทั้งยังเสกด้ายสายสิญจน์ให้สวมคอป้องกันภัย
ในขณะที่นางเงือกน้อยยังโศกเศร้าต่อการสูญเสียบิดามารดาไม่สร่าง ตกดึกพระอภัยก็มาเยี่ยมปลอบนาง แล้วเลยเกี้ยวพานด้วยคำหวาน
เงือกสาวเพิ่งเจอคารมเหนือชั้นอย่างนี้เป็นคราแรก ย่อมรู้สึกหวานดื่มด่ำยิ่ง ดังนั้น นางจึงมอบความรักแท้ต่อพระอภัยอย่างหมดใจ
พระอภัยซึ่งอาศัยอยู่เป็นศิษย์พรฤาษีก็แวะเวียนมาหานางเงือกน้อยทุกคืน พอรุ่งเช้าจึงกลับกุฏิไป เป็นเช่นนี้ตลอดระยะเวลาเจ็ดเดือน
****ติดตามต่อคราวหน้าด้วยนะคะ****
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น