คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : [SF:2]Oh!Be Mine แฟนรับจ้าง 3[The End]
Title: Oh! Be mine แฟนรับจ้าง
Author: WolF_BuNnY
Greet: ตอนจบของ Sf เรื่องนี้แล้วครับ รู้สึกว่าไรเตอร์จะแต่งให้ดราม่าไปรึเปล่า แต่ยังไงรับรองว่าตอนจบคงอาจจะถูกใจหลายๆคนแน่นอนครับ
3
Chanyeol’s Part….
“ฮึก.....คนบ้า..ฮึก....มาหลอกกันทำไม”หลังจากที่โดนปฏิเสธจูบจากชายคนที่ผมคิดว่าเขาชอบผมแน่นอน แต่ทุกอย่างมันกลับผิดคาด เขาเพียงทำให้ผมรักเพราะผมคิดว่าเขาชอบผม สุดท้ายเขากลับปฏิเสธผม อาทิตย์กว่าแล้วที่ผมไม่ยอมออกไปไหน ไม่ยอมลงไปทานข้าว เพราะผู้ชายคนนั้นเพราะนาย..เพราะนายคนเดียว
“พอเถอะ...”เสียงทุ้มที่ฟังดูห่างเกินของเขายังคงก้องอยู่ในหูของผมจนวันนี้ เขาดูไร้เยื่อใย และทำเหมือนกับว่า สิ่งที่ผมทำเขาไม่รู้สึกอะไรเลย สรุปว่าที่ผมทำมันดูรุกเกินไปใช่มั้ย พี่เขาถึงไม่แคร์ผมเลย
“เข้าใจแล้วล่ะฮะ สิ่งที่ผมต้องการมันคงจะไม่มีอยู่จริงหรอก”ผมตัดสินใจพูดออกไปพลางยิ้มให้เขาก่อนที่น้ำตาของผมมันจะไหลออกมาซะก่อน ผมรีบวิ่งออกมา และจะไม่มีทางหันกลับไปมองผู้ชายคนนั้นอีกเด็ดขาด
Kris Part….
อาทิตย์กว่าแล้วที่ผมไม่ได้เจอกับชานยอลหลังจากที่วันนั้น ผมไล่ให้เขาไปเดี๋ยวการปฏิเสธจูบของเขา ผมรู้ดีว่าผมผิด และผมก็สูญเสียสิ่งที่ผมต้องการที่สุดไป ผมรู้แล้วล่ะว่าความรักบางทีมันก็ไม่ได้ต้องการเวลาว่าเราควรศึกษาดูใจกันไปนานๆแต่ที่แท้จริงแล้วความรักมันขึ้นอยู่ที่ความต้องการของคนทั้งสองคนต่างหาก
Tru~Tru~
“มีอะไรอี้ชิง”
(มีคนมาขอพบครับ)
“ใครล่ะ นัดไว้รึเปล่า”
(เอ่อ.....)
“ว่ายังไงล่ะอี้ชิง”
(อ่อ ไม่ได้นัดหรอกครับ แต่เขาบอกว่าอยากจะพบคุณเดี๋ยวนี้น่ะครับ)
ใครกันนะที่มาขอพบแบบเร่งด่วนขนาดนี้ แถมไม่ได้นัดไว้อีกต่างหาก ถ้าหากมาคุยเรื่องงานผมคงคุยไม่รู้เรื่องหรอกนะ ตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมา ผมทำงานแบบเอ้อระเหยไม่รู้เรื่องอะไรเพราะในหัวสมองของผมมันเต็มไปด้วยชานยอล เจ้าเด็กคนนั้น ที่ทำให้ผมลืมเขาไม่ลง
“ถ้าอย่างนั้นบอกเขาไปว่าฉันไม่ว่าง วันหลังค่อยมาใหม่”
(ครับ) ผมวางสายไป แล้วก้มหน้าเคลียเอกสารอย่างไม่รู้เรื่องต่อไป จนกระทั่ง....
“ไม่ได้นะครับ ตอนนี้คุณคริสไม่ว่าง ไว้วันหลังค่อยมาใหม่นะครับ” เสียงอี้ชิงนี่ แล้วมันเกิดอะไรขึ้น
“ไม่ได้ ยังไงผมก็ต้องผมก็ต้องเจอเขาให้ได้”
“ไม่ได้จริงๆนะครับ”ผมชักจะรำคาญ เลยเดินออกไปดูที่ด้านหน้าห้องทันที
“มีอะไรอี้ชิง”
“ผมขอโทษจริงๆครับคุณคริส แต่ว่าเด็กคนนี้น่ะ....”ผมมองไปตามมือของอี้ชิงทำให้ผมเจอกับเด็กคนที่ผมเฝ้าคิดถึงอยู่ตลอดชานยอลนายกลับมาหาฉันแล้วเหรอ
“ชานยอล”ผมรีบโผเข้ากอดเขาด้วยความคิดถึง ผมไม่รู้ว่าสิ่งที่ผมทำมันสมควรรึเปล่า แต่ที่ผมรู้ตอนนีคือผมคิดถึงเขา
“พี่คริส....ปล่อยก่อนฮะ...ผมหายใจไม่ออก”เหมือนกับว่าชานยอลจะดูซีดเซียวลงไปมากผมก็เลยค่อยๆคลายอ้อมกอดออก แล้วมองหน้าของเขาอย่างจริงใจ ผมรู้แล้วล่ะว่าตอนนี้ผมต้องการอะไร
“ชานยอล สิ่งที่นายต้องการน่ะมันมีอยู่จริงนะ”
“ฮะ?”ดูท่าทางจะงงเอาการแฮะ ยังไงก็ถามไถ่ธุระก่อนแล้วกัน
“ว่าแต่นายมาหาพี่มีธุระอะไรรึเปล่า”แล้วชานยอลจึงเปิดประเป้าเป้หยิบเอาสิ่งของบางอย่างออกมา ให้ผม มันคือเงินนั่นเอง
“อะไรของนายเนี่ย”ผมชักงงใหญ่แล้วนะ เด็กนี่เป็นหนี้ผมเหรอ??แล้วตอนไหนล่ะ???
“ผมจ้างพี่ฮะ”
“หา”
“เป็นแฟนกับผมเถอะนะฮะ”คำพูดของชานยอลเล่นเอาผมอึ้งกิมกี่ นี่จ้างให้ผมเป็นแฟนกับเขางั้นเหรอ น่ารักชะมัดเลยนะนายน่ะ
“ไม่ต้องจ้างหรอก”ผมยิ้มให้เขาก่อนที่จะเอื้อมมือไปขยี้หัวของชานยอลจนฟู
“หมายความว่าไงล่ะฮะ”
“ก็หมายความว่า พี่จะเป็นแฟนกับนายโดยไม่คิดเงินไง”ว่าแล้วผมจึงเชยคางชานยอลขึ้นมา ประกบจูบกับเขาอย่างแผ่วเบา เพื่อเป็นการบอกว่า ต่อจากนี้ไป ผมจะไม่ปฏิเสธเขาอีกแล้ว
…The End…
จบแล้ว บอกหน่อยสิครับ ว่าสนุกมั้ยสู้เรื่องแรกได้รึเปล่า เม้นหน่อยนะครับ ถ้าคุณไม่เม้นไรท์ฯก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะแต่งทำไม
รายงานผลการโหวต...
รู้สึกว่าฟิคแนวเดิมที่ไรเตอร์แต่ง จะโดนคู่แข่งอย่างแนวหื่นๆแซงตามแล้วสิครับ ตายๆล่ะ ชอบแบบไหน อยากให้ไรเตอร์แต่งแนวไหนอย่าลืมบอกป๊อปด้วยการโหวตนะครับ เรื่อง 3 ขอซัก 60 เม้น แล้วจะมาเพิ่มเรื่องที่ 3 ให้นะครับผม
APPLE PIE★
ความคิดเห็น