คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : [SF:3]Kiss Candy 3
Title: Kiss Candy
Author: WolF_BuNnY
Greet:ตอนจบแล้วครับ ขอบคุณสำหรับการติดตาม และทุกคอมเม้น แล้วเจอกัน Sf เรื่องหน้าครับ
3
Beakhyun’s Part…
“เอาล่ะ ทุกคนเงียบก็ดีแล้ว ฉันคริส อู๋ มีเรื่องจะประกาศ”ในขณะที่ผมกำลังอ่านการ์ตูนเล่มโปรดอย่างมีความสุข จู่ๆตัวอันตรายของห้อง ไม่สิของทั้งโรงเรียน เดินเข้มาพร้อมกับจูงมือปาร์ค ชานยอล นักเรียนร่วมห้องของผมเดินเข้ามา มันชักแปลกๆแล้วนะ
“นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปฉันจะมาโรงเรียนทุกวัน เพราะฉะนั้นฝากตัวด้วย”นั่นไงแปลกจริงๆด้วย ปกติคนอย่างนายคริส ไม่เคยคิดที่จะมาเหยียบห้องด้วยซ้ำแต่นี้....กลับบอกว่าจะมาโรงเรียนทุกวัน เพราะฉะนั้น สาเหตุของเรื่องนี้ก็มีอยู่เพียงคนเดียวเท่านั้นล่ะ ปาร์ค ชานยอล
“ปาร์ค ชานยอลคือแฟนของฉันห้ามใครมาแกล้งหรือแตะต้องแฟนของฉันเด็ดชาด ถ้าใครกล้าขัดคำสั่งอู๋ อี้ฟานคนนี้มาเคลียกับฉันได้”พอนายคริสพูดแบบนั้นออกมาผมกลับรู้สึกว่าหัวใจผมเจ็บจี๊ด ปาร์ค ชานยอล ผมแอบชอบเขาตั้งแต่ผมเข้ามาเรียนที่นี่ใหม่ๆแต่ก็ไม่กล้าเปิดเผยความในใจออกไปซักที สุดท้ายคนกลับได้ชานยอลไปกลับไม่ใช่ผมแต่กลับกลายเป็นไอ้ตัวอันตรายของโรงเรียนแบบนี้
“ถ้าฉันจะมีล่ะ มีอะไรมั้ย”พอเสียงบุคคลที่สามดังขึ้นมาทุกคนรวมทั้งผมต่างหันหน้าไปมองเธอ ผมรู้จักเธอดี เธอชื่อ เจสสิก้า จอง ที่เพิ่งย้ายเข้ามาและเริ่มเข้ามาเรียนวันนี้วันแรก เธอเดินเข้ามาดูท่าทางนายคริสจะรู้จักเธอดี และชวนเธอคุยอย่างสนุกสนานจนลืมไปเลยซะว่า มีชานยอลอยู่ข้างๆเขา
“ฮึก...หัวหน้าห้อง ลาครูให้ฉันทีนะ”เขาเดินมาบอกผมด้วยท่าทีที่น่าสงสารที่สุด ดวงตากลมโตของเขาเอ่อล้นไปด้วยน้ำตา ผมแอบชอบเขามาตั้งหลายปี ผมรู้ดีว่าชานยอลเป็นคนร่าเริงและยิ้มอยู่ตลอดเวลา จึงมีโอกาสน้อยมากที่เขาจะร้องไห้ออกซักครั้ง นี่คงจะแสดงว่าตัวชานยอลเองก็คงรักนายคริสเหมือนกันสินะ นี่ผม คงหมดความหวังไปแล้วสินะ
“อืม แล้วจะบอกครูให้นะ”ผมคุยกับเขาสองสามประโยคก่อนที่จะสัญญาว่าจะลาครูให้หลังจากนั้นชานยอลจึงสะพายเป้ของเขาวิ่งออกจากห้องไป ส่วนคริสนั้นกลับนั่งคุยกับเจสสิก้าเฉยโดยที่ไม่สนเลยว่าชานยอลนั้นได้เดินออกไปแล้ว ด้วยความเป็นคนดีเกินเหตุของผม ผมรู้ดีว่าหัวใจของชานยอลถูกคริสจับจองไว้แล้ว แต่คุณคงรู้ดีใช่มั้ยว่าพระรองอยากผมก็ทำได้แค่เสียสละ ผมไม่อยากให้ชานยอลต้องร้องไห้ ผมทนไม่ได้หรอกนะกับไอ้การกระทำที่เมินเฉยอย่างนั้น ผมจึงเดินตรงเข้าไปหาคริสทันที
“ขอเวลาฉันคุยกับคริสซักครู่ได้มั้ย”
“อืม ตามสบายสิ”เจสสิก้าตอบตกลงแล้วเดินออกไปนั่งที่อื่นรอ ผมจึงนั่งลงแทนที่เจสสิก้าทันที
“มีอะไรหัวหน้าห้อง ตกใจรึไงที่ฉันจะมาโรงเรียนทุกวัน”
“มันก็ถูกอยู่เพียงแค่เล็กน้อย แต่นั่นมันไม่ใช่ประเด็นหลัก”
“แล้วอะไรคือประเด็นหลักล่ะ”
“แฟนนายไปไหนซะแล้วล่ะ”ผมใบ้เล็กน้อยเพื่อให้เขารู้ตัว
“แฟน?เออ ใช่สิ ชานยอลไปไหน ชานยอล!นายอยู่ที่ไหน”
“ตะโกนไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรหรอก”
“นายต้องการอะไรแบคฮยอนถ้าชานยอลเป็นอะไรไปนายตายแน่”จู่ๆนายคริสก็เลือดขึ้นหน้าแล้วกระชากคอเสื้อจนผมลอยตัวขึ้น นี่ คนอุตส่าห์จะช่วยมาพาลใส่แบบนี้ได้ยังไงล่ะ
“ฉันไม่ได้ต้องการอะไร แค่ฉันจะบอกว่ารีบไปง้อเขาซะ ฉันไม่อยากให้ชานยอลต้องร้องไห้อีก”
“หมายความว่ายังไง”
“ก็การกระทำของนายไง รีบๆไปซะล่ะ ตอนนี้ชานยอลสะพายเป้ไปที่ห้องพยาบาลแล้ว และถ้าตามการคาดการณ์ของฉันไม่ผิดเพี้ยน ฉันคิดว่าเขาคงต้องโดดเรียนกลับบ้าน แล้วที่บ้านของชานยอลก็มีพี่ชายเขาอยู่ ถ้าพี่ชายเขารู้ว่าชานยอลต้องร้องไห้เพราะนายล่ะก็นายตายแน่”ผมพูดแค่นั้นนายคริสจึงรีบบึ่งไปทันที เฮ้อ!เสียสละซักเล็กน้อยดีกว่าต้องแย่งชิงสินะ เพราะผมเองก็ไม่อยากบังคับชานยอลให้มาชอบผมเหมือนกัน
Chanyeol’s Part…
ผมเดินกลับเข้าบ้านด้วยใจที่ห่อเหี่ยว ตอนนี้ผมกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เหมือนอะไรมาจุกที่ลำคอ ผมกลั้นใจมาตลอดทางไม่อยากร้องไห้ต่อหน้าใคร เพราะเขาจะมองว่าผมอ่อนแอ แต่ผมว่าผมคงอ่อนแอจริงๆนั่นแหละ
“อ้าว ยอลเพิ่งออกไปเมื่อกี้ ทำไมกลับมาแล้วล่ะ ลืมของไว้เหรอ”พี่เถานั่งดูทีวีอยู่ที่โซฟาถามผมอย่างเป็นห่วง น้ำตาของผมมันเริ่มจะไหลออกมาซะแล้วสิ
“ยอล...เป็นอะไรบอกพี่มาสิ”พี่เถาเอามือมาวางไว้บนไหล่ผมที่ก้มหน้างุดเพราะไม่อยากให้พี่เถาเห็นน้ำตาของผม ถ้าพี่เถาเห็นผมร้องไห้ นายคริส...นายคริส คงจะไม่รอดแน่ๆ
“เงยหน้าขึ้นมามองพี่สิยอล”
“ฮึก...พี่เถา”ในที่สุดผมก็ทนไม่ไหว หลั่งน้ำตาออกมาแล้วกอดพี่เถาแน่น แต่รู้สึกว่าพี่เถาก็ไม่ได้โกรธผมแต่อย่างใด แล้วเอามือลูบหลังผมเบาๆ
“อย่าร้องไห้เลยนะ น้องชายของพี่ต้องเข้มแข็งต้องยิ้มเข้าไว้สิ”
“แต่...แต่..ตอนนี้ผมคงยิ้มไม่ออกแล้วล่ะฮะ”
“เพราะไอ้คนเมื่อเช้าใช่มั้ย”
“ฮะ?”นี่พี่เถารู้เรื่องทั้งหมดแล้วเหรอนี่
“พี่รู้ตั้งนานแล้วล่ะ พี่แค่รอให้ยอลพูดความจริงออกมาก็แค่นั้น แต่ยอลก็ไม่ยอมบอกพี่ แล้วสุดท้ายไอ้หมอนั่นก็ทำให้ยอลของพี่ต้องร้องไห้ ยังไงมันก็ต้องตาย”
“พี่เถา...อย่านะฮะ อย่าทำแบบนั้นนะฮะ”ผมพูดขอร้อง แต่พี่เถากลับไม่ตอบอะไรเพราะไอ้ตัวปัญหาโดดเด้งไปเด้งมาอยู่หน้าบ้านแล้ว
“ชานยอล ฉันขอโทษ นายอย่าโกรธฉันเลยนะ”จู่ๆพี่เถาก็ปล่อยกอดออกจากผมแล้วเดินไปคว้าเอากระบี่อาวุธประจำกายอยู่ที่ฝาบ้านมา
“พี่เถา..ฮึก...ผมขอร้องล่ะ..อย่าทำอะไรนายคริสเลยนะฮะ”ผมกอดขาพี่เถาไว้แน่น กะจะไม่ให้พี่เคลื่อนที่ไปฆ่านายคริสได้เด็ดขาด
“ยอล เชื่อพี่ ถ้าหมอนั่นรักนายจริงๆยังไงหมอนั่นก็ต้องไม่ตาย”พี่เถาพูดแค่นั้นก่อนที่จะยื่นกระบี่อาวุธประจำกายให้ผม
“ให้ผมทำไมฮะ”
“พี่จะยอมออมมือให้มัน พี่จะไม่ยอมสู้กับคนที่เสียเปรียบพี่เด็ดขาด”พี่เถาว่าก่อนจะเดินออกไป พี่เถากำชับผมไว้ว่าห้ามออกไปข้างนอกเด็ดขาด จนกว่าพี่เถาจะหยุด ไม่ว่าคริสจะปางตายแค่ไหน ผมได้แต่ภาวนาขออย่าให้นายคริสเป็นอะไรมากถึงตายเลยนะ
Kris Part…
“ชานยอล ฉันขอโทษ นายอย่าโกรธฉันเลยนะ”รู้สึกว่ากำแพงบ้านหลังนี้จะสูงเกินความสามารถของผม ผมจึงลองโดดไปมาเพื่อมองหาคนในบ้าน ผมเห็นคนสองคนอยู่คนหนึ่งคือชานยอล ส่วนอีกคนหนึ่งน่าจะเป็นพี่ชายจอมโหดที่แบคฮยอนเล่าให้ฟัง ไม่ว่าจะเป็นตายร้ายดียังไง ผมก็จะปรับความเข้าใจกับชานยอลให้ได้
“ตามฉันเข้ามา”ผู้ชายตัวสูงเกือบๆเท่าผม ขอบตาดำเหมือนหมีแพนด้า หน้าโหดยังกะโจรในหนังภารตะ เดินออกมาเปิดประตูบ้านให้ผม นี่พี่แกจะทำอะไรของแก ผมเดินตามเขาเข้าไป แล้วเขามาผมมาหยุดอยู่ที่สนามหน้าบ้าน แล้วพูดจาแปลกๆว่า
“มา ต่อยกับฉัน”
“นี่คุณพูดอะไรของคุณครับ”
“มาต่อยกับฉัน ถ้าฉันแพ้ฉันจะยอมให้นายไปหาชานยอล แต่ถ้าไม่นายต้องเลิกยุ่งกับชานยอล”พี่แกยื่นคำขาด ดูจากรูปร่างสัดส่วน ผมค่อนข้างได้เปรียบอยู่มาก แต่มันก็ไม่แน่ว่าพี่ชายของชานยอลอาจจะเก่งก็ได้ แต่ถ้าผมไม่ลองเสี่ยงดูซักครั้งผมก็จะไม่ได้เจอกับชานยอลอีก เอาวะ เป็นไงเป็นกัน
“ขอความกรุณาด้วยนะครับ”ผมโค้งให้เขาหนึ่งทีก่อนจะรีบเสยหมักเข้าทันที แต่พี่ชายของชานยอลดูท่าทางจะไวกว่ารับหมัดผมในมือเดียว แล้วเสยหมัดเข้าที่ท้องผมให้ตายสิ จุกชะมัดเลย เห็นตัวแบบนี้แต่หมัดหนักใช่เล่นเลยนะเนี่ย
“นายมีพี่ชายชื่อจาง อี้ชิงใช่มั้ย”
“รู้ได้ยังไงครับ”นั่นสิ รู้ได้ยังไง
“วิธีพุ่งเข้าหาแบบนี้ก็มีอยู่คนเดียวนั่นล่ะนะ ทีนี้ฉันจะไม่ออมมือให้อีกแล้วนะ”แล้วพี่แกก็พุ่งมาที่ผมเล่นเอาผมตั้งตัวไม่ทัน ผมคิดว่าผมคงตายแน่ๆเลยครับ
30 นาทีผ่านไป....
Chanyeol’s Part….
ผมยืนมองคริสที่นอกหน้าต่างอย่างหวั่นๆแม้ว่าดูจากสัดส่วนนายคริสจะได้เปรียบก็จริง แต่ตอนนี้พี่เถาได้เปรียบกว่าอยู่สูงมาก ต่อยนายคริสกลับไปกลับมาจนหมอนั่นคลุกอยู่กับพื้นสนามหญ้าหน้าบ้านกี่รอบแล้วก็ไม่รู้ พี่เถากะจะเอาถึงตายเลยเหรอเนี่ย
“พี่เถา...”ในที่สุดผมก็ทนไม่ไหววิ่งออกมาหน้าบ้านประคองนายคริสที่หน้าอยู่ในขั้นที่เรียกว่าไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตให้ขึ้นมา พี่เถาจ้องหน้าผมเขม็ง ผมจ้องตากลับจนกระทั่งพี่เถายอมแพ้แล้วพูดขึ้นว่า
“ก็แล้วนายนะยอล เพราะพี่ก็แค่อยากไม่ให้นายเจ็บ ส่วนนาย.....”จู่ๆพี่เถาก็ชี้มาที่นายคริส
“ถ้าทำน้องชายฉันร้องไห้อีก นายเละกว่านี้แน่”พี่เถาพูดแล้วถือกระบี่เดินออกนอกบ้านไป
“พี่เถา จะไปไหนฮะ”
“จะให้พี่อยู่เป็นก้างรึไง ไม่เอาหรอก เดี๋ยวพี่ไปหากระทืบคนเล่นซักพักเดี๋ยวก็กลับเข้ามาเองล่ะน่า”พี่เถาว่าไล่หลังก่อนจะเดินจากไปแถวส่วนสาธารณะ
“เป็นห่วงฉันเหรอ”จู่ๆนายคริสก็พูดออกมาทั้งที่กระอักเลือดแทบจะตายอยู่แล้ว
“ก็ถ้าไม่เป็นห่วงฉันจะออกมาห้ามมั้ยล่ะ”
“ขอบใจนะ”
“ขอบใจเรื่องอะไร?”
“ก็ที่รักฉัน เป็นห่วงฉัน งอนฉัน ร้องไห้เพราะฉัน ยอมให้ฉันหอม ยอมให้ฉันกอด ยอมให้ฉันจูบ และยอมให้ฉันรัก”
“ไอ้บ้าเอ๊ย!พูดอะไรออกมาล่ะ จะตายอยู่รอมร่อแล้วนะ ยังจะมีอารมณ์มาเสี่ยวอีกนะ”
“เสี่ยวแล้วรักมั้ยล่ะ”
“ไม่รู้ หาคำตอบเอาเองแล้วกัน”พอผมพูดแค่นั้นล่ะ นายคริสก็ยกหน้าขึ้นมาจูบผมจนกลิ่นคาวเลือดที่มุมปากของหมอนั่นยังติดอยู่ในปากผมอยู่เลย
“เพราะอย่างนี้ล่ะฉันถึงชอบนาย นายนี่เหมือนลูกกวาดจริงๆ”
“เหมือนตรงไหนไม่ทราบฮะ”ผมตีหมอนั่นเข้าไปเต็มๆแรงโดยที่ลืมไปเลยว่า หมอนี่ปางตายอยู่แล้ว
“ตัวแค่นี้มือหนักชะมัดเลย อยากรู้จริงว่าตอนอยู่บนเตียงจะร้อนแรงขนาดไหน”
“นี่ ใกล้ตายขนาดนี้ยังจะมาทำปากเก่งอีกนะ”
“ยังไงฉันก็ยังไม่ยอมตายหรอก”
“ทำไมล่ะ”แล้วนายคริสก็ยื่นหน้ามากระซิบผมเบาๆ
“ก็ถ้าฉันไม่ได้ซั่มนาย ฉันไม่ยอมตายหรอก”
“ไอ้คริสบ้า ไอ้หน้าหื่น”ผมว่าก่อนที่จะไล่วิ่งตีเข้าไปเรื่อย นี่ล่ะนะความรัก ไม่ว่าเขาจะเป็นยังไงแต่ผมก็รับได้เพราะเขาคือ คนที่ผมรัก
...The End....
Ps.ขอ 85 เม้นยาวๆนะครับคนสวยของอีเตี้ย เพราะป๊อปชอบอ่านคอมเม้นยาวๆ แล้วอีเตี้ยมีข่าวดีจะมาบอก เรื่องหน้าจะเป็นแนวสนองนีดส์แล้ว โดยไรเตอร์จะเรียงตามแนวที่มีคนโหวตมามากที่สดมาแต่งก่อนะคับ เพราะเม้นยาวๆนะเบ่เบ๋
Ps2. อันคุณ belizeZzZ เป็นคนจันรึ ถ้าอย่างนั้น ก็เตรียมเจอไรเตอร์ได้เลยครับ เดี๋ยวอีเตี้ยไปเซอร์วิสถึงที่(หรา) อหาอีเตี้ยๆอย่างไรเตอร์ป๊อปได้ไม่อย่างหรอกครับ อีที่ดูทอมๆอวบๆเตี้ยๆคนนั้นล่ะ ทักเลย 555+
APPLE
ความคิดเห็น