คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : [ตอนที่7]คู่แข่งปรากฎ!!!
หลังจากใช้เวลาพอสมควร ฉันกับซาสึเกะคุงก็มาถึงแคว้นซึนะ และมุ่งไปหากาอาระคุงที่เป็นคาเสะคาเงะ
"สงครามงั้นหรอ?" กาอาระที่นั่งอยู่โต๊ะทำงาน หันหน้ามาถาม
"อืม" ซาสึเกะคุงตอบเบาๆ
"ไม่มีปัญหา พันธมิตรย่อมช่วยเหลือกัน ทางเราจะส่งคนไปช่วย" กาอาระคุงตอบตกลง
"ท่านคาเสะคาเงะคะ มีคนมาขอพบค่ะ" อยู่ๆก็มีคนพรวดพราดเข้ามา
"ไม่เห็นหรือไงว่าฉันมีแขก?" กาอาระคุงทำหน้าเหี้ยมใส่=o=!!! แบบว่าน่ากลัวมากเลยอ่ะ=____=
"เอ่อ....เห็นค่ะ แต่แขกท่านนี้ก็มาจากหมู่บ้านโคโนะฮะเหมือนกัน"
"งั้นหรอ? ให้เข้ามาได้" หรือว่า....จะเป็นพวกซาโตรุจังๆๆๆๆ เย้ๆ แสดงว่ายังปลอดภัยกันอยู่
"ซาสึเกะคุงงงงงงงงงง>___<!!!" บุคคลปริศนาเข้ามาสวมกอดซาสึเกะคุงทันที ตอนนี้ฉันรู้สึกอยากให้ยัยโรลลี่เข้ามามากกว่ายัยนี่จังเลย- -^ ยัยคู่แข่งตลอดกาลของฉัน!!! ยัยมอมอเอ๊ย!!! (มันชื่อโมโมจัง:ไรท์เตอร์จัง) เออ ก็ฉันจะเรียกมอมอ ใครมีปัญหา ยกมือขึ้น!!!!- -*
"โมโม" ซาสึเกะคุงเรียกชื่อ แล้วทำหน้าไม่พอใจ(นิดนึง)
"จ้ะ ซาสึเกะคุงเนี่ย มาแคว้นซึนะก็ไม่ยอมบอกกันเลยนะ เค้าเหงานะรู้ปล่าว?" ไม่รู้เว้ย เรื่องของแก!!!
"ไม่รู้ ภารกิจเสร็จแล้ว ฉันจะกลับหมู่บ้านแล้ว" ใช่ๆ สมน้ำหน้ายัยมอมอ
"อ้าว! ทำไมกลับเร็วจังเลยล่ะ อยู่เที่ยวก่อนสิ"
"ไม่ล่ะ ฉันอยากกลับไปรายงานท่านโฮคาเงะเร็วๆ"
"แหม ซาสึเกะคุง อีกตั้ง3อาทิตย์ถึงจะทำสงครามนะ" แน่ะ ยังจะตื้อีก ยัยผู้หญิงหน้าปูนซีเมนต์ (โอ้ แรง!!! : ไรท์เตอร์จัง)
"อุจิวะ ซาสึเกะ ฉันว่านายน่าจะอยู่นี่ก่อน ฉันมีเรื่องจะขอให้นายช่วยพอดี"
"แปลกจังนะ คนอย่างกาอาระมาขอคนอื่นช่วย"
"หึ ไม่แลกเท่าไหร่หรอก ถ้าเทียบกับเรื่องของนาย"
"เรื่องอะไร?"
"สงคราม"
"ได้ ตกลง งั้นฉันจะอยู่ที่นี่2-3"
"งั้นฉันจะบอกให้เทมาริเตรียมที่พักให้ ตอนนี้พวกนายไปข้างนอกก่อนเถอะ เย็นๆค่อยมาอีกที"
"อืม"
"อ้าว! ยัยมิเอโกะอยู่ด้วยหรอยะ?" เพิ่งจะเห็น-*-
"อืม ก็ฉันมาที่นี่"กับ!!!"ซาสึเกะคุงนี่นา"
"หน็อย..." ซาสึเกะคุงหันหลังเดินออกไป
"อ๋อ มาด้วยกันแค่นี้ด้วย" ฉันหันไปชูสองนิ้ว ก่อนจะเดินตามซาสึเกะคุงไป"
"กรี๊ด!!!!!!!!!" 555+ กรี๊ดแตกเลยค่า ท่านผู้อ่านนนนนน>.<!!! ว่าแต่? ซาสึเกะคุงเดินไปไหนแล้วก็ไม่รู้อ่ะ
แง้ๆ ซาสึเกะคุงหายไปไหนไม่รู้อ่ะ เกิดฉันหลงทางทำไงเนี่ย ไม่รอกันมั่งเลย อ๊ะ! เจอแล้ว
"ซาสึเกะคุง รอด้วย" สิ้นสุดเสียงฉัน ซาสึเกะคุงก็หันมา
"มีอะไร?"
"ฉันก็แค่....อยากจะไปด้วยน่ะ"
"อืม งั้นก็ตามมาสิ"
"จ้ะ!!" ฉันรีบวิ่งตามไป
ฉันกับซาสึเกะคุงอยู่ด้วยกัน2คน เดินเที่ยวแคว้นซึนะ อ๊ายยยยยย แบบนี้เรียกเดทสินะ เขินจังเลย>\\\<
"เธอเป็นอะไรน่ะ ทำไมหน้าแดงๆ"
"เอ่อ....ปล่าว ไม่มีอะไรจ้ะ สงสัยแดดจะร้อนมั้ง แหะๆ"
"งั้นหรอ? ถ้างั้นไปเดินหลบแดดเถอะ" ไม่จริงงงงง=o=!!! ซาสึเกะคุงใจดีขนาดนี้เลยหรอ ไม่เจื้อออออออออ>___<?? มันอะไรกันเนี่ย งง ?___?
"จะทำหน้าเอ๋ออีกนานมั้ย?"
"ก็....."
"รีบๆมา"
"จ้ะๆ"
เงียบ.......... ไม่นานก็เกิดความเงียบขึ้น
"ซาสึเกะคุง" ฉันเริ่มประเด็นเองก็ได้ฟะ=___=!!
"หืม?"
"ซาสึเกะคุง เป็นอะไรกับโมโมหรอ?"
"ฉันรู้จักยัยนั่นตอนเป็นเกะนิน"
"แค่นั้นเองหรอ?"
"อืม แล้วยัยนั่นก็ชอบทำตัวติดกับฉัน"
"แล้วซาสึเกะคุงคิดยังไงกับโมโมงั้นหรอ?"
"ถามทำไม?"
"ก็แค่อยากรู้น่ะ"
"ไม่มีความจำเป็นต้องตอบ" ซาสึเกะคุงทำหน้าเย็นชาใส่ฉัน แล้วเดินตีตัวออกห่างไป ทำไมล่ะ? ฉัน...ฉันพูดอะไรผิดไป ทำไมเค้าถึงต้องทำท่าแบบนี้ หรือฉันมันยุ่งไม่เข้าเรื่องเอง?
ชั่วโมงคุยกับไรท์เตอร์จัง
ซาโตรุ : เป็นไง อัพได้แล้วหรอยะหล่อน?
ไรท์เตอร์จัง:ย่ะ
ซาโตรุ:ไปทำอะไรมาล่ะ
ไรท์เตอร์จัง:เพิ่งเคลียร์งานเสร็จย่ะๆๆๆ ตอนนี้ทุกอย่างเคลียร์เสร็จลงตัวแล้วด้วย ฉันก็รีบมาเขียนนิยายนี่ไง
ซาโตรุ:แกลืมเขียนบทฉันแน่ะๆๆๆ ฉันไม่ได้มีบทออกเลยนะตอนนี้น่ะ
ไรท์เตอร์จัง:ทนหน่อยสิแก ฉันอยากให้คู่ยัยมิเอโกะลงตัวก่อน
ซาโตรุ:ทั้งปีเหอะแก-*- คู่นี้กว่าจะลงตัวได้ อีกกี่ชาติก็ไม่รู้
ไรท์เตอร์จัง:แกอย่าเสียงดังจิ ยัยมิเอะนั่งซึมแล้วเห็นมั้ย?
ซาโตรุ:เอ่อ...โทษทีๆ
ไรท์เตอร์จัง:งั้นเอางี้ดีมั้ย? ให้คนอ่านโหวต
ซาโตรุ:เอาจริงอ่ะ
ไรท์เตอร์จัง:อืม แกจะเอาม้ยล่ะ
ซาโตรุ:OK!!
ความคิดเห็น