ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC 1D : ONE DIRECTION] Don't Forget Me ~IMAGINE

    ลำดับตอนที่ #1 : INTRO

    • อัปเดตล่าสุด 23 มิ.ย. 56


    INTRO

     


     

         โอยยย!! เครียดๆๆๆๆ ฮืออ! ฉันจะทำยังไงดีเนี่ยค่าห้องก็ไม่มีจ่าย ค่าอาหารก็แทบจะไม่มีกิน แถมคุณพ่อกับคุณแม่ของฉันก็ยังสั่งอีกว่าห้ามโทรไปขอเงิน ให้ช่วยเหลือตนเอง T T ไม่ใช่ว่าบ้านฉันจนนะแต่ท่านอยากให้ฉันช่วยเหลือตัวเองบ้าง แต่วิธีนี้มันโหดเกินไปอ่ะ ฉันจะทำยังไงดีเนี่ย!   เห้อ..แต่นี่มันฉุกเฉินจริงๆนี่นาโทรไปหาท่านสักครั้งท่านคงไม่ว่าอะไรหรอกมั้ง ช่วยลูกด้วยยย T[]T

     

     

         ฉันหยิบโทรศัพท์ของฉันขึ้นมาเพื่อที่จะโทรหาคุณป๋าของฉันแต่มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น เพราะว่าฉันลืมไป!! ฉันไม่ได้เติมเงินค่าโทรศัพท์มา 2 อาทิตย์แล้ว อ้ากก!ฉันจะทำยังไงดีเนี่ย เพื่อนก็ไม่มีสักคน เพราะฉันพึ่งมาอยู่ได้แค่ 1 เดือนแถมทางบ้านก็ส่งฉันมาแค่คนเดียวให้ลองมาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ ...หิวจังเลยอ่ะ T^T นี่ฉันอดข้าวมาสองมื้อแล้วนะเพื่อประหยัดเงินเก็บเนี่ย และฉันอยากจะบอกทุกๆคนว่า..เงินเก็บของฉันเองเหลือไม่ถึงพันบาทแล้วจ้า Y Y ฉันต้องอดตายแน่ๆเลย ส่วนเงินที่พ่อแม่ให้มาเกือบแสนต่อหนึ่งเดือนอย่ามาถามเลย ฉันใช้หมดไปตั้งแต่สองวันแรกที่มาที่นี่แล้วอ่ะ แง้! ฉันจะทำยังไงดีเนี่ย!

     

     

         ฉันเดินวนอยู่ในห้องพักของฉัน ห้องพักที่นี่ไม่ได้ใหญ่นักแต่ก็พออำนวยความสะดวกสบายให้ฉันได้ แต่ห้องพักที่นี่ก็ไม่สามารถจุปริมาณคนได้ถึง 3 หรอกน่ะ และใช่ค่ะ!ที่บ้านเป็นคนเลือก อพาร์ทเม้นท์ที่นี่ให้ฉันอีกเช่นกัน นี่จงใจแกล้งชัดๆ U _ U ตอนนี้ฉันก็แทบจะอยู่ไม่สุขแล้วเนี่ยอีกตั้งอาทิตย์กว่าๆ กว่าฉันจะได้เงินรอบใหม่ที่พ่อกับแม่ส่งมาให้ แล้วระหว่างนั้นฉันจะกินอะไรค่ะ TT เฮ้ยย!!!! ลืมไปเลย ฉันก็ทำงานสิ เยสส!! ฉันก็พูดภาษาอังกฤษถือว่าคล่องเลยล่ะ การติดต่ออะไรก็ไม่ค่อยยากอะไรมาก แต่ที่ยากคือ..ฉันจะทำอะไรนี่สิ..แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหา พอคิดได้ดังนั้นฉันจึงรีบไปหยิบไอแพดขึ้นมาเสิร์ชหางานทันที พอฉันใส่ตำแหน่งที่อยู่คือลอนดอน อังกฤษปุ้ปกดค้นหาปั้ป งานมาเป็นแพรเลยจ้า ^0^ ฉันจะรอดตายแล้วววว!! ไชโย! เอ๊ะ!แล้วนี่มันงานอะไรเนี่ย

     
     

    ‘รับสมัครคนงานทำสวนที่บ้านของ...หากสนใจโปรดติดต่อกลับมาที่..

         ฮ่ะ -0- โนวเวย์! ฉันทำสวนไม่เป็นจ้า ขอบายล่ะ! จำได้ว่าตอนสมัยเด็กที่คุณครูให้ปลูกถั่วงอก ฉันยังทำมันตายเลยแล้วจะให้ฉันมาทำสวนนี่..เงินก็ไม่ได้ แถมยังไม่รอยบาทาติดตัวมาด้วยจ้า ไม่ไหวๆ


    ต้องการสาวสวย อายุ 18-25 ปี มาเป็นสาวนวดพริตตี้ รายได้ดี! ติดต่อ...

         เอิ่ม -..- ถึงฉันจะขาดรายได้ขนาดหนัก แต่ฉันก็ไม่ได้หมดทางเลือกไปเป็นอย่างนั้นนะ ข้ามๆ


    ต้องการแม่บ้านด่วน ไม่จำกัดอายุ เพศ ติดต่อมาที่ คุณพอล..

    ไม่นะ! ไม่ไหวจริงๆงานนี้ จะบอกอีกว่าฉันยังล้างจานของตัวเองไม่ค่อยสะอาดเลยอ่ะ เกิดมาก็มีแต่ไปจ้างเขาไม่เคยช่วยเหลือตัวเอง งืออ! ไม่อาวววว..

     

     

         หลังจากนั้นก็มีงานแบบว่า...สาวเชียร์เบียร์  โคโยตี้  สาวเสิร์ฟ บาร์เทนเนอร์ คนซักผ้า ตำรวจ ทหาร บลาๆๆๆ คิดว่างานพวกนี้ฉันทำได้เรอะ! โอยยตายแล้ว นี่ฉันต้องอดตายจริงๆชิมิ T_T ฉันจึงถอดใจและกำลังจะออกจากเว็บไซต์หางานแต่ปรากฏว่า...

     
     

    ‘ ต้องการเด็กช่วยงานกองถ่าย ด่วน! ดูแลนักแสดง เพศไม่จำกัด อายุ 18-30 ปี คุณสมบัติ ทุ่มเทกับงาน มีใบรับรองการเป็นนักศึกษา กิริยามารยาทดี มีที่อยู่เป็นหลักเป็นแหล่ง (งานหนัก รายได้ดี) หากท่านมีคุณสมบัติเหล่านี้และสนใจ กรุณาติดต่อเเละมากรอกใบสมัครได้ที่บริษัท......ลอนดอน,อังกฤษ  [พอล] ’

    ว้าวว! O__O น่าสนใจแฮะ! เอ..ว่าแต่ใช่พอลคนที่รับสมัครเเม่บ้านคนเมื่อกี้ไหมหนอ.. แต่ช่างมันเถอะ! เพราะตอนนี้ฉันกำลังจะมีงานทำแล้ว! คุณสมบัติฉันครบ เหลือแต่มารยาทนี่แหละแต่เขาคงไม่อะไรมากหรอกเนอะ ฉันเลยรีบแต่งตัว และ หยิบโทรศัพท์(ที่ไม่มีเงิน)กับเอกสารรับรองออกไปจากห้องพัก และที่ดีกว่านั้นคือบริษัทที่ว่านี้มันก็ไม่ไกลจากอพาร์ทเม้นท์แห่งนี้เท่าไหร่ ก็แค่เดินข้ามซุปเปอร์มาร์เก็ตกับสวนเล็กๆไปก็ถึงแล้วถ้าฉันดูไม่ผิดนะ

     

     

     

         อา..มาถึงจนได้ แต่..โอเอ็มจี ที่นี่มันโครตใหญ่เลยอ่ะ *0* มันต้องเป็นค่ายเพลง หรืออะไรสักอย่างแน่นอนฉันมั่นใจ ตึกเป็นตึกสูงที่กะแล้วน่าจะไม่เกิน 20 ชั้น แต่ฉันก็ไม่ได้ดูชื่อบริษัทหรอกว่ามันชื่ออะไร พอเห็นปุ้ปก็รีบวิ่งเข้ามาเลยย ยามหน้าบริษัทก็แทบจะไม่ตรวจอะไรฉันเลยด้วยซ้ำ -*- อ้ากก!บริษัทหรูๆอย่างนี้ใครไม่รับงานก็บ้าแล้ววว ฉันไม่ลังเลที่จะเดินไปที่ประชาสัมพันธ์เพื่อที่จะไปถามเกี่ยวกับการสมัครงานทันที

     

     

    “อะ..เอ่อ..ขอโทษน่ะค่ะ คือฉันเห็นที่ลงในอินเตอร์เน็ตเอาไว้ว่าต้องการคนช่วยงานกองถ่ายอ่ะค่ะ ต้องทำยังไงบ้างค่ะ”  ฉันถามพนักงานหญิงสาวสวยซึ่งอายุก็น่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับฉันแต่เธอโครตน่ารักเลยอ่ะ เหมาะสมกับเป็นแฟนสาวของพวกดาราหรือไม่ก็นักร้อง งามมากก *[]*

     

     

    “อ่อ..ฉันก็ไม่ทราบหรอกค่ะ พอดีฉันมานั่งรอเฉยๆอ่ะค่ะ เดี๋ยวฉันถามพอลให้ล่ะกันน่ะค่ะ นั่นไงพอลมาแล้ว เฮ้!พอลค่ะ ทางนี้”  เธอตะโกนเรียกชายหนุ่มวัยกลางๆคนที่อยู่คนล่ะฝั่งให้เดินมาหาฉันกับเธอ

     

     

     

    สวัสดีเอล ลูอิสอยู่กับพวกหนุ่มๆอยู่ข้างบนน่ะ แล้วแม่สาวนี่ใครกัน?”  พอลพูดจบแล้วหันมามองหน้าฉัน

     

     

     

    “ลูอิสเขาบอกฉันแล้วล่ะค่ะ คือเธอมาติดต่อจะสมัครงานน่ะค่ะ เห็นเธอบอกว่าคุณลงเน็ตไว้”  สาวสวยคนที่ถูกพอลเรียกว่า เอลบอกเขาไป

     

     
     

    “งั้นโอเคขอบใจมากน่ะ เอเลเนอร์ เธอขึ้นไปหาลูอิสเถอะเดี๋ยวฉันจัดการต่อเอง”  พอลบอกแล้วยิ้มให้เธอทีนึงก่อนเดินมาหาฉัน พอพอลพูดจบเอเลเนอร์ก็เดินไปที่ทางขึ้นลิฟท์ของบริษัททันที

     

     
     

    สะ..สวัสดีค่ะ ^^;”  ฉันพูดกับพอลแล้วยิ้มให้เขาไปหนึ่งที

     

     
     

    “จ้า แล้วนี่หนูมาสมัครเป็นแม่บ้านใช่ไหม”  พอลถามอย่างเป็นกันเอง แต่เอ่อ..ฉันไม่ได้จะมาสมัครเป็นแม่บ้านนะ - -

     

     

     

    “ไม่ใช่ค่ะ ที่คุณลงในเน็ตเอาไว้ที่ต้องการผู้ช่วยกองถ่ายอ่ะค่ะ พอดีฉันสนใจและมีคุณสมบัติครบพอดีเลยมาสมัครค่ะ แล้วมีคนสมัครไปรึยังค่ะ”  ฉันบอกเขาไป

     

     

     

    “อ้อ! ไม่นึกว่าจะมีคนสมัครงานนี้ งานนี้มันหนักน่ะหนูจะไหวหรอตัวแค่เนี้ยะ ยกเก้าอี้ได้รึเปล่ายังไม่รู้เลย ฮ่าๆ”  พอลหัวเราะเพราะความเอ็นดูฉันล่ะมั้ง เห็นอย่างนี้ฉันก็ถึกเหมือนนะ!

     

     

     

    ฮ่าๆ ฉันแข็งแรงนะค่ะ ไม่ว่าจะเป็นเสิร์ฟน้ำ จัดที่นั่ง วิ่งส่งเอกสารได้หมดค่ะพอฉันพูดดังนั้นพอลก็ยิ้มออกมาทันทีและหัวเราะฉันอย่างเอ็นดูอเกน -3-

     

     

     

    งั้นก็เยี่ยมไปเลย ตามฉันมาล่ะกัน”  พูดจบพอลก็เดินนำฉันไปที่ลิฟท์ตัวเดียวกับที่เอเลเนอร์ สาวสวยนางนั้นขึ้นไป อา..ถ้าฉันขึ้นลิฟท์ตัวเดียวกับเธอคนนั้นเชื้อความสวยจะติดมาไหมน่ะ อิ้อิ้ เริ่มบ้าล่ะ -0-//

     

     

         ฉันขึ้นลิฟท์มากับพอลจนถึงชั้นที่ 12 อูยย..แต่ลิฟท์ที่นี่ก็เร็วจังแฮะ แอร์ก็เย็นฉันเริ่มปวดฉี่แล้วล่ะเนี่ย..ขอพอลไปห้องน้ำสักแปปนึงดีกว่า

     

     

    “พอลค่ะที่นี่มีห้องน้ำไหมค่ะ”  ฉันถาม

     

     
     

    “มีสิตรงไป ซ้ายมือน่ะติดกับห้องซ้อม 1 เธอไปเข้าก่อนก็ได้เดี๋ยวฉันไปหยิบเอกสารแล้วมาให้เธอเซ็นต์ที่ห้องประชุมดีกว่า”  พอลุงพอลพูดจบเขาก็เดินแยกไปอีกด้านหนึ่ง แต่ห้องน้ำที่นี่หายากจังตึกก็ใหญ่ ห้องก็เยอะ แล้วพอลบอกให้ฉันไปเจอที่ห้องประชุมแล้วมันอยู่ไหนล่ะเนี่ย -*- เยี่ยม!

     

     

         ตรงไป..ซ้ายมือ.. ฉันคิดว่าฉันมาถูกแล้วนะ ทำไม่มันมีแค่ห้องซ้อมมืดๆอ้า T^T น่ากลัวจังเลยอ่ะ ถึงจะตอนกลางวันก็เถอะ ฉันก็กลัวผีหลอกน่ะ เฮ้ย! ฉันเห็นคนด้วยล่ะเขายืนหันหลังอยู่ไปถามทางเขาดีกว่า ฉันเดินไปหาเขาแล้วสะกิดที่หลังเบาๆ

     

     

    “พี่ค่ะๆ ขอโทษน่ะค่ะห้องน้ำอยู่ทางนะ..กริ้ดดดด!!!! ผีหลอกกกก!!!!!!!”   อ้ากก! ฉันกริ้ดใส่หน้าของเขาแล้ว ปั้ก! ใช่ค่ะ!ฉันตกใจจนถีบเป้าผีตัวนั้นไปทีนึงแล้วรีบชิ่งออกมา แง! ผีอังกฤษหลอกหนู T_____T หน้าขาวปั้ดเลยอ่ะแถมยังใส่หมวกด้วยทาขอบตาดำๆ ไม่ใช่ผีแล้วมันอะไร แถมอยู่ตรงห้องมืดๆด้วย ไม่ใช่ผีแล้วอะไรกันล่ะค้า.-

     

     

    โอ้ยย ยัยต๊อง!”  เสียงของผีตัวนั้นตามหลังของฉันมา ผีตัวนั้นเป็นผู้ชายสินะ..เอ๊ะ!แต่ผีอะไรเจ็บเป็นด้วยอ่ะ ไม่มีนะ..นอกจากเป็นคนไม่ใช่ผี!! อย่าบอกนะว่า..ฉันทำร้ายคนในบริษัทของเขา แล้วพอลยังจะรับฉันทำงานอยู่ไหมเนี่ย YOY   “เธอน่ะ! หยุดนะโว้ย ถีบคนอื่นแล้วคิดจะหนีเรอะ! กล้าดียังไง!!”  เขาวิ่งตามหลังฉันมาอย่างรวดเร็วและก็หนีไม่รอดจนได้ ซวยแล้วไงทีนี้ ช่วยด้วยค่าทุกโค้นนนนน! แง่ง

     

     


     

    สวัสดีค่ะรีดเดอร์ทุกๆคนน เป็นไงบ้างกับฟิคอิมเมจิ้นของไรท์เตอร์
    ย้ำอีกครั้งว่าเรื่องนี้นางเอกคือ 'คุณ' น่ะค่ะ ^^
    สนองความฟิน 55555 ด้วยการเจอกับไนออลน้อยเเบบพิสดาร ฮ่าๆ

    ฝากติ+ชมด้วยน่ะค่ะ เค้าอยากอ่านเม้นท์ยาววๆ ขอบคุณค่า
    เค้าอยากได้คำติของตะเองจังเบยย .____.
    ไม่เม้นท์ไม่อัพนะ อิ้อิ้ ถ้าไม่มีเม้นท์สัญญาว่าจะดองนานเบยย -0-//

    © Tenpoints!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×