คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : สงครามโลกครั้งที่สองในประเทศไทย
สรามโลรั้ที่สอในประเทศไทย
สรามโลรั้ที่สอในประเทศไทย เรื่อราวเริ่มึ้นาสรามโลรั้ที่สอในยุโรปที่เริ่มึ้นในปี พ.ศ. 2482 เมื่อเยอรมันโย ออล์ฟ ฮิเลอร์ ไ้ยาราทัพบุโปแลน์และอีหลายประเทศในยุโรป และสถานาร์ทาเอเีย ี่ปุ่นเริ่มใ้นโยบายาินิยมและ่อสรามมหาเอเียบูรพาึ้นที่ีนและเาหลี
รันิยม
นับั้แ่รัสมัยพระบาทสมเ็พระุลอมเล้าเ้าอยู่หัว สัมไทยไ้่อยๆ ้าวสู่วามเป็นอารยะามแบบะวัน โยเพาะอย่ายิ่วามเริที่ปราอยู่ในรูปอวัถุไม่ว่าะเป็นถนนหนทา รถไฟ ไฟฟ้า ประปา เื่อนลประทาน โรพยาบาล ระบบารสื่อสารมนาม ที่ทำารรับาล ห้าร้าน และึรามบ้าน่อ ลอนเรื่อใ้อันทันสมัย อันมีเ้านายและนั้นสูเป็นผู้นำารเปลี่ยนแปล ส่วนาวบ้านสามันเป็นผู้าม ในแ่ารเมือ อิทธิพลอเ้านายและุนนายุเ่าในารนำสัมไทยเร่ลลอย่าเห็นไ้ั ภายหลัารเปลี่ยนแปลารปรอ พ.ศ. 2475 ใน่วรัสมัยพระบาทสมเ็พระปเล้าเ้าอยู่หัว ะราษร์ไ้เ้ามามีบทบาทสูในารนำสัม และบุลหนึ่ที่เป็นผู้นำฝ่ายทหารอะราษร์ และเป็นหนึ่ในผู้่อารเปลี่ยนแปลารปรอในฝ่ายทหาร ือ อมพล ป. พิบูลสราม ็ไ้ึ้นสู่อำนาและำรำแหน่นายรัมนรี( พ.ศ. 2481-2487 ) อันเป็น่ว่อนและระหว่าสรามโลรั้ที่สอ ในยุนี้ มีารปรับปรุเปลี่ยนแปลวันธรรมไทยให้เป็นสาลและสอล้อับวามเป็นไป อโล โยไ้มีบััิเรียว่า “ รันิยม “ ึ่แสนโยบายอประเทศว่า้อารให้ประานนไทยรัหวแหนและภูมิใในวาม เป็นไทย เ่น ให้้าราารแ่เรื่อแบบามที่ำหน ห้ามสวมาเแพร ให้ทัทายัน้วยำว่า “ สวัสี “ ห้ามินหมา ให้สวมหมวทุรั้ที่ออาบ้าน ใ้ำวัปลุใทุเ้า่อนเรียน ารยเลิบรราศัิ์โยให้ใ้เพียื่อ สุล เหมือนนทั่วไป ารเารพธาิ ฯลฯ นอานั้นยัมีารปลุระมวามรู้สึาินิยมอย่ารุนแร้วย
สภาพสัมหลัารเปลี่ยนแปลารปรอ พ.ศ. 2475 ทำให้สัมไทยเป็นสัมประาธิปไย ึ่มีลัษะที่สำั ือ ประานึ้นมาเป็นเ้าอประเทศและมีบทบาทในารปรอประเทศ้วยระบวนาร หมายรัธรรมนู นั้นลา พวพ่อ้า ปัาน ึ้นมามีบทบาทในสัมแ่ผูุ้มอำนายัไ้แ่ทหารและ้าราาร นายทุนเิบโาาร้าและอุสาหรรมอย่ารวเร็วพร้อมทั้มีอิทธิพลและบทบาท นไ้เปรียบในสัม เิ่อว่าในสัมทำให้าวไร่ าวนา และรรมรมีานะและีวิอยู่ับวามยานและถูเอารัเอาเปรียบาสัม
รีพิพาทอินโีน
สถานาร์ในประเทศไทยเริ่มึ้นในวันที่ 8 ุลาม พ.ศ. 2483 เมื่อะนิสิุฬาลร์มหาวิทยาลัยและนัศึษามหาวิทยาลัยธรรมศาสร์และารเมือ รวมทั้ประานร่วมันเินบวนเรียร้อรับาลเรียเอาินแนืนาฝรั่เศสาเหุาร์ ร.ศ. 112 เ่น เสียมรา พระะบอ ำปาศัิ์ เป็น้น อมพล ป. พิบูลสราม นายรัมนรีและผู้บัาารทหารสูสุในะนั้น ไ้ส่ทหาร้ามพรมแนเ้าไปยึินแนืนทันที ท่ามลาระแสาินิยมอย่าหนั เพลปลุใในเวลานั้นไ้ถูเปิอย่า่อเนื่อ เ่น เพล้ามโ เพลำปาศัิ์ เพลเสียมรา เป็น้น
เิารยิ่อสู้ันอย่าหนัระหว่าทหารไทยับทหารฝรั่เศส ในบา่วทหารไทยสามารถับทหารโมร็อโทหารประเทศอาานิมอฝรั่เศสมาไ้ และไ้นำเลยศึเหล่านั้นมาแสให้ประานทั่วไปไู้ที่สวนสัว์เาินวนา โยาร่อสู้ที่เป็นที่ล่าวานมาที่สุือ ยุทธนาวีที่เาะ้า .รา เมื่อเรือหลวธนบุรีออทัพเรือไทยไ้เ้า่อสู้ับเรือรบลามอ์ปิเ์อ ฝรั่เศส เรือหลวธนบุรีเสียเปรียบเรือรบลามอ์ปิเ์ทุ้าน ไม่ว่าะเป็นเทโนโลยีหรือำลัพล ที่สุเรือหลวธนบุรีโยารบัับบัาอ นาวาโทหลวพร้อมวีระพันธ์็ ไ้ถูยิมล นายทหารบนเรือเสียีวิรวม 36 นาย รวมทั้ัวหลวพร้อมวีระพันธ์เอ้วย แ่ในะเียวัน็ยัสามารถสร้าวามเสียหายให้แ่เรือรบลามอ์ปิเ์ นฝ่ายฝรั่เศสไม่ล้าส่เรือรบมาลาระเวนในน่านน้ำอ่าวไทยอีเลย เหุาร์นี้ไ้ถูเรียในเวลา่อมาว่า ยุทธนาวีเาะ้า
ในส่วนออทัพอาาศไทย เรื่อบินรบอฝ่ายไทยและฝรั่เศสไ้ปะทะันในสมรภูมิภาะวันออ าร่อสู้ที่ไ้รับารล่าวานอย่าที่สุ ือ ในวันที่ 10 ธันวาม เรืออาาศโทศานิ นวลมี ไ้นำเรื่อับไล่แบบอร์แร์ เ้าโมีทิ้ระเบิเมือเวียันทน์ในระยะ่ำ เรื่อบินอเรืออาาศโทศานิไ้ถูระสุนปืน่อสู้อาาศอฝ่ายฝรั่เศส ทำให้เิไฟลุท่วมเรื่อบิน นับินพลปืนหลัไ้เสียีวิทันทีเนื่อาถูระสุน เรืออาาาศโทศานิไ้ระโร่มลในฝั่ไทย แ่ไ้รับบาเ็บสาหัสเนื่อาถูไฟลอและระสุนทะลุหัวเ่า ถูส่เ้ารัษาัวในโรพยาบาลที่รุเทพมหานร และไ้เสียีวิในเวลา่อมา
าร่อสู้ยัำเนินไปถึปลายเือนมราม พ.ศ. 2484 ไม่มีทีท่าว่าะสบ ทาี่ปุ่นแสเำนเ้ามาไล่เลี่ยวามัแย้ เหุาร์ไ้บลโยที่ฝรั่เศสไ้มอบินแนบาส่วนืนให้แ่ไทย ฝ่ายไทยึัารปรอเป็น 4 ัหวั ือ ัหวัพิบูลสราม ัหวัพระะบอ ัหวันรัมปาศัิ์ และัหวัลาน้า
เหุาร์ารสู้รบในรั้นี้ไ้ถูเรียว่า รีพิพาทอินโีน หรือ สรามอินโีน และ่อมาไ้มีารสร้าอนุสาวรีย์ัยสมรภูมิึ้นเป็นที่ระลึถึเหุาร์รั้นี้้วย
เริ่มสู่สราม
หลัารเ้ามามีบทบาทอี่ปุ่นในเหุาร์นี้ เป็นที่าหมายว่า ี่ปุ่นะยาราทัพเ้าสู่ประเทศไทยแน่ในอนา รับาลไทยโย อมพล ป. ไ้รร์ให้ประานปลูผัสวนรัว เลี้ยสัว์ และารเสริมสร้าเศรษิระับ้น ๆ อย่าเ้มแ็ เพื่อรอรับสถานาร์ที่อาเิึ้น เ่นารออพระราบััิสวนอาีพบาประเภท ที่ส่วนมาเป็นานฝีมือ เพาะแ่นไทย เป็น้น
บรรยาาศโยทั่วไปทั้ในพระนรและ่าัหวั ประาน่าพาันวิพาษ์วิาร์ในเหุาร์สรามที่อาเิึ้นในเวลาอันใล้ เพลปลุใำนวนมาไ้ถูเปิึ้นโยสถานีวิทยุระายเสียแห่ประเทศไทย โยส่วนมาะเป็นเพลมาร์อเหล่าทัพ่า ๆ
ในวันที่ 8 ธันวาม พ.ศ. 2484 ั้แ่เวลาประมา 02.00 น. อทัพี่ปุ่นไ้ยพลึ้นบที่ประวบีรีันธ์ ุมพร นรศรีธรรมรา สลา สุราษร์ธานี ปัานีและบาปู สมุทรปราาร และบุเ้าประเทศไทยทาบที่อรัประเทศ อทัพี่ปุ่นสามารถึ้นบไ้โยไม่ไ้รับาร่อ้านที่บาปู ส่วนทาภาใ้และทาอรัประเทศมีาร่อสู้้านทานอย่าหนัอทหารไทย ประานทั่วไปและอาสาสมัรที่เป็นเยาวน ที่เรียว่า ยุวนทหารในบาัหวั เ่นารรบที่สะพานท่านาสั์ ัหวัุมพร ล่าวือ ลุ่มยุวนทหารและอำลัผสมทหารำรวึ่ำลัะ่อสู้ปะทะันอยู่ที่ สะพานท่านาสั์ โยที่ลุ่มยุวนทหารนั้นมีผู้บัับารือร้อยเอถวิล นิยมเสน ในระหว่าารสู้รบร้อยเอถวิลนำำลัยุวนทหารออมาปะทะอทหารี่ปุ่น แม้ร้อยเอถวิละถูทหารี่ปุ่นยิเสียีวิ แ่ยุวนทหารยัสู้่อไปนระทั่รับาลสั่หยุยิ เมื่อเวลา 11.00 น. โยประมา เมื่อรับาลี่ปุ่นทราบว่าลุ่มยุวนทหารหลายนเป็นเพียนัเรียนมัธยม ึส่หนัสือเิูวามล้าหามายัระทรวลาโหม และร้อยเอถวิล นิยมเสน ไ้รับแ่ั้ึ้นเป็นพันโท ส่วนารเิูเียริอยุวนทหารผู้เสียีวิและผู้ร่วม่อสู้ในรั้นั้น มีอนุสาวรีย์อยู่ที่ริมสะพานท่านาสั์ เป็นรูปยุวนทหารพร้อมับอาวุธปืนยาวิาบปลายปืน ในท่าเียอาวุธ ยืนอยู่บนแท่น สร้าแล้วเสร็เมื่อวันที่ 3 ธันวาม 2524 เป็นสมบัิอัหวัุมพร
ึ่ในระยะแรอทัพี่ปุ่นยัไม่อาบุเ้ามาไ้ ทาี่ปุ่นเอไ้ประาศว่า ไม่้อารยึรอประเทศไทยแ่ะอใ้ไทยเป็นทาผ่านไปยัพม่าและอินเีย เท่านั้น าร่อสู้ทำท่าว่าะยืเยื้อ่อไป นระทั่อัรราทูี่ปุ่นเินทามาพบนายรัมนรีเมื่อเวลาประมา 07.55 น. พร้อมับำู่ว่า ี่ปุ่นไ้เรียมเรื่อบินทิ้ระเบิไว้ 250 ลำที่ไ่่อน เพื่อะมาทิ้ระเบิรุเทพ ถ้าไทยไม่ยอมให้ผ่าน มีำหนเวลา 10.30 น. รับาลไทยเห็นว่า ไม่อา้านทานอำลัี่ปุ่นไ้นาน ึยอมยุิาร่อสู้ และประาศทาวิทยุให้ทุฝ่ายหยุยิ เมื่อเวลา 10.00 น. ในวันที่ 11 ธันวาม ในอี 4 วัน่อมา และทำพิธีลนามร่วมเป็นพันธมิรับี่ปุ่นในวันที่ 21 ธันวาม ที่พระอุโบสถวัพระศรีรันศาสาราม
ระหว่าสราม
ในเวลานั้น ทหารี่ปุ่นำนวนมาไ้เ้าสู่พระนรเ็มไปหม และไ้ใ้สถานที่ทาราารบาแห่เป็นที่ทำาร รับาลไ้ประาศให้ี่ปุ่นเป็น มหามิร ประานทุน้อให้วามร่วมมือและสนับสนุนับทาี่ปุ่นอย่าเ็มที่ ารระทำใ ๆ ที่เป็นปรปัษ์มีโทษถึประหารีวิ แ่็มีประานบาส่วนลับหลัไ้เรียี่ปุ่นอย่าูถูว่า "ไอ้ยุ่น" หรือ "หมามิร" เป็น้น
ะเียวัน ทาสหรัอเมริา ม.ร.ว.เสนีย์ ปราโม เออัรราทูไทยประำสหรัอเมริา ไม่อายอมรับารประาศเป็นพันธมิรับี่ปุ่นอรับาลไทย และไ้ประาศบวนารเสรีไทยึ้นที่นั่น ในวันที่ 12 ธันวาม พร้อม ๆ ับบวนารเสรีไทยในที่อื่น ๆ ็ไ้เิึ้น และเสถียรภาพวามมั่นอรับาลไทย็ไ้สั่นลอน เมื่อะราษรฝ่ายพลเรือนหลายน เ่น ปรีี พนมย์ ทวี บุยเุ ว อภัยวศ์ ไ้แยัวออมา เนื่อาไม่อารับับารระทำอรับาลเ่นเียวัน และลายมาเป็นบวนารเสรีไทยในประเทศ
สถานาร์โยทั่วไปในพระนรนั้น ประานไ้รับำสั่ให้ทำาร พราไฟ ือารใ้ผ้านหนูหรือผ้าาวม้าปิบัแสไฟในบ้าน ให้เหลือเพียแสสลัว ๆ เพื่อป้อันมิให้เรื่อบินอฝ่าย้าศึมาทิ้ระเบิลไ้ ส่วนสถานาร์โยรวมอสราม ฝ่ายอัษะมีทีท่าว่าะไ้รับัยนะในสมรภูมิยุโรปและแอฟริาอนเหนือ ส่วนในเอเียี่ปุ่น็สามารถยึมลายูและสิโปร์ไ้แล้ว
ฝ่ายสัมพันธมิรเริ่มส่เรื่อบินเ้ามาทิ้ระเบิในพระนร ารทิ้ระเบิรั้แร เิึ้นเมื่อวันที่ 8 มราม พ.ศ. 2485 เวลาประมา 04.00 น. หลัานั้น ในวันที่ 25 มราม พ.ศ. 2485 รับาล็ไ้ประาศสรามับอัฤษ สหรัอเมริา และฝรั่เศสอย่า เ็มัว ผลอารประาศสรามทำให้ไทยไ้ินแนในแหลมมลายู ที่เสียให้อัฤษลับืนมา (ไทรบุรี ปะลิส ลันัน รัานู ) และยัไ้ินแนในแว้นรัาน (เียุ เมือพาน) ในเประเทศพม่าอี้วย
่วสราม
28 มราม พ.ศ. 2485 ประเทศไทยไ้เ็นสัาร่วมรบับี่ปุ่นึมาั้ทัพในไทยานะพันธมิร ทหารไทย้อถูส่ไปรบที่เียุโย่อั้อพลพายัพเพื่อรบับอัฤษและสาธารรัีน าม้อลแบ่เารรบที่ทำไว้ับี่ปุ่นว่าั้แ่ฝั่ะวันอออแม่น้ำ สาละวินนถึแม่น้ำโเป็นเารรบอไทย ฝ่ายไทย้อรบเพื่อรัษาอาวุธยุทธภั์ไว้ไม่ให้โนฝ่ายสัมพันธมิรไถไปน หม ้ำอทัพไทยยัสามารถออาวุธอี่ปุ่นมาเพิ่มเิมไ้้วย
ทิ้ระเบิ
เมื่อไทยประาศสรามอย่าเ็มัวับฝ่ายสัมพันธมิร ทาสหรัอเมริาและอัฤษไ้ส่เรื่อบิน บี 24,บี 29และวินเอร์ อันเป็นเรื่อบินนาให่มาทิ้ระเบิอาารบ้านเรือน่า ๆ ทั่วพระนร โยเพาะอย่ายิ่ในเวลาลาืน ทำให้แหล่อุสาหรรมที่สำัๆถูทำลาย วัวาอาราม็ถูระเบินย่อยยับ เส้นทามนามถูัา นรับาล้อประาศให้ประานเรียมพร้อมสำหรับารทิ้ระเบิในรั้่อไป เมื่อมาถึทาาระเปิเสียสัาหวอเสียัเพื่อเือนให้ประานไ้ระวั ัว เ่น หลบอยู่ในหลุมพราทีุ่ึ้นเอ หรือทำารพราไฟ เป็น้น แ่ประานบาส่วน็ไ้อพยพย้ายไปอยู่ามานเมือหรือ่าัหวั ลอนลไปอยู่ในหลุมที่ทาารัสร้าไว้ เป็น้น ึ่ารอพยพนั้นมัะเินันไปเป็นบวนลุ่มให่เหมือนบวนาราวาน โยานเมือที่ผู้นนิยมไปันเป็นำนวนมาือ บริเวถนนสุุมวิท ึ่ในเวลานั้นเรียว่า บาะปิ ฝ่ายสหรัอเมริาเริ่มเปลี่ยนเป้าหมายารทิ้ระเบิาพระนรเป็น่า ัหวัเพราะาว่าอาะเป็นที่สะสมอาวุธ หรือานทัพทหาร โยหันไปทิ้ระเบิแถวๆ ธนบุรี สมุทรปราาร สมุทรสราม
ในปลายปี พ.ศ. 2485 เิน้ำท่วมรั้ให่ึ้นที่พระนรและธนบุรี ทำให้สภาพวามเป็นอยู่อประานเลวร้ายลไปอี ้ำสภาพเศรษิอินอใ้็าแลนไปแทบทุอย่า ทั้้าวสาร ยารัษาโร ราา้าวสารถัละ 6 บาท แม้ะหาื้อไ้ยาอยู่แล้ว็ยั้อัุนเพื่อให้ไว้สำหรับอทัพี่ปุ่น ้วย และมีพ่อ้านไทยบาส่วนไ้ัุนสิน้าไว้เพื่อโ่ราา ึ่เรียันว่า ลามื และพ่อ้าที่ไ้ผลประโยน์ในรั้นี้ว่า เศรษีสราม เพราะร่ำรวยไปาม ๆ ันาเหุนี้ แ่เป็นที่น่าสัเว่าเมื่อถึราวนี้ เรื่อบิน บี 29 ลับไม่ไ้มาทิ้ระเบิเหมือนอย่าเย
รับาลไทย โย อมพล ป. พิบูลสรามไ้เปิทำเนียบรับาลึ่ะนั้นั้อยู่ที่พระที่นั่อนันสมามให้ประานทั่วไปมารับแ้าวสารไ้ โยนำหลัานือสำมะโนรัวไป้วย โยทำารแ 1 รั้่อ 1 สัปาห์ ะผู้แโยมาะเป็นนัเรียนนายร้อยทหารบ แ่ัวี ทำารแอย่าะมัะเม่น สร้าวามประทับใให้แ่ผู้ที่มารับเป็นอันมา
ในเวลาเียวัน ็เิบวนาร่อ้านี่ปุ่นโยนไทย้วยันเอ เรียว่า บวนารไทยถีบ บวนารนี้ทำหน้าที่ัปล้นอเล็อน้อย ยุทธปััย่า ๆ ออทัพี่ปุ่น ไป่อนามป่าเา โยเพาะารับวนรถไฟะลำเลียสิ่อ่า ๆ ให้าาัน อีทั้บารั้ยัแอบเ้าไปลัลอบโมยาบามูไรอ ทหารี่ปุ่นในเวลาหลับอี้วย เรียว่า ไทยลัหลับ แ่เป็นที่น่าสัเว่า บวนารนี้บารั้โมยแม้แ่ทรัพย์สินอรับาลไทยเอ เ่น ลวทอแ สายโทรศัพท์ เป็น้น อีทั้บวนารเสรีไทย็ไม่ไ้นับบวนารไทยถีบเป็นแนวร่วมแ่อย่าใ
นอานี้ มีารปล้นทหารี่ปุ่นันอย่าหนั ึ่มีทั้ใ้ารปล้นสะม้วยารรมยาให้หลับ ที่สุมีแม้แ่ารปล้นในเวลาลาวัน โยที่โรถึับทัทายทหารี่ปุ่น่อนลมือปลทรัพย์ทรัพย์และอาวุธ หรือ ปล้นทหารี่ปุ่น้วยไม้ะพิเอาอาวุธปืนไปไ้ โยไม่เรลัวอาาแผ่นิน
หลัสราม ำรว้อ ระมำลัปราบปรามบรราโรผู้ร้ายึ่มีอาวุธที่ิมาาทหารี่ปุ่น และ บรราเสือร้าย่า ๆ เ่น รีารถล่มุมโรที่บาไผ่ ึ่อยู่บริเวรอย่อระหว่า อำเภอปาท่อ ราบุรี และ ัหวัสมุทรสราม เมื่อ ปี พ.ศ. 2490 ว่าะราบาบ ็ินเวลาหลายปี
หลัสราม (นถึ พ.ศ. 2493)
สรามโลรั้ที่สอในไทย ยุิลเมื่อวันที่ 11 สิหาม พ.ศ. 2488 เมื่อสหรัอเมริาไ้ทิ้ระเบิปรมาูลูที่สอลที่เมือนาาาิ สมเ็พระัรพรริฮิโรฮิโอี่ปุ่นไ้ประาศยอมแพ้และสั่ให้ทหารี่ปุ่นทั่วโลวาอาวุธ รวมทั้ในประเทศไทย้วย ในวันที่ 14 สิหามและทาี่ปุ่น็ไ้ทำพิธียอมแพ้อย่าเป็นทาารเมื่อวันที่ 16 สิหาม ที่อ่าวโเียว
าารยอมแพ้รั้นี้ส่ผลให้ผู้นำประเทศหลายประเทศที่เ้าร่วมับฝ่าย อัษะ เป็นอาารสรามทั้สิ้น นายว อภัยวศ์ ไ้ึ้นมาเป็นนายรัมนรีแทนที่ อมพล ป. พิบูลสราม ึ่ะ้อถูแวนอใน้อหาอาารสราม นายวไ้เร่รีบออพระราบััินิรโทษรรม และออหมายที่เรีย ประาศสันิภาพ มีผลให้ารประาศสรามอไทยับฝ่ายสัมพันธมิรเป็นโมะโยอ้าเหุว่าะที่ประาศสรามนั้นหนึ่ในผู้สำเร็ราารแทนพระอ์ือ นายปรีี พนมย์ ไม่ไ้ลนาม้วย ึ่นับว่าเป็นประเทศเียวที่เป็นรับาลไ้เ้าทำารบร่วมับฝ่ายอัษะนแพ้ สรามแ่สามารถพลิลับมาให้มีสถานะไม่ใ่ประเทศแพ้สรามไ้ (ทั้นี้ านอบวนารเสรีไทยเป็นเหุผลสนับสนุนารอ้าอไทยเ่นนี้้วยส่วนหนึ่) แ่สภาพเศรษิโยร่วมะนั้นย่ำแย่ ประอบับประเทศสัมพันธมิรบาประเทศอย่าอัฤษไม่ยอมรับในสถานภาพนี้อ ไทย ้ำยัะเรียร้อสิทธิบาประารเ่นประเทศที่แพ้สรามับไทย้วย ะที่ไทยไ้เราเรียร้อินแนบาส่วนืน นายว อภัยวศ์ ึไ้ลาออ และนายทวี บุยเุ ึ้นมาเป็นนายรัมนรีั่วราว เพื่อรอารลับมาอ ม.ร.ว.เสนีย์ ปราโม เออัรราทูที่สหรัอเมริาและหัวหน้าบวนารเสรีไทยที่นั่น เพื่อมารับำแหน่นายรัมนรีามำร้อออนายปรีี พนมย์ ึ่ในะนั้นเป็นผู้สำเร็ราารในรัาลที่ 8
ม.ร.ว.เสนีย์ ออเินทาาสหรัอเมริาเมื่อวันที่ 1 ันยายน พ.ศ. 2488 ถึประเทศไทยเมื่อวันที่ 17 ันยายน และไ้ำเนินารเราับอัฤษและล้อสัาบาประารับทาอัฤษ นแล้วเสร็และไ้ทำบันทึอย่าเป็นทาารลวันที่ 1 มราม พ.ศ. 2489 เป็นอันเสร็ภาริและม.ร.ว.เสนีย์ ็ไ้ยื่นใบลาออในวันนั้นทันที แ่้ออยู่รัษาารไปนระทั่สิ้นเือน
ระหว่านี้ไ้มีารออหมายอาารสรามมาเพื่อให้ผู้ระทำผิ้อึ้น ศาลไทย อมพล ป. พิบูลสราม รวมทั้อีผู้ใ้บัับบัาระับสูหลายน เ่น หลววิิรวาทาร พลเอมัร พรหมโยธี เป็น้น ึถูับุมและถูำเนินีในประเทศไทย และ่อมาไม่้อรับโทษเพราะศาลีาวินิัยว่าหมายไม่มีผลย้อนหลัและอ้า รัธรรมนูแห่ราอาาัรไทยที่ระบุเรื่อสิทธิเสรีภาพอบุลึ่เป็น หมายที่มีศัิ์สูว่าหมายอาารสราม ทั้นี้มีผู้วิาร์ว่าารออหมายอาารสราม็เพื่อไม่ให้นไทยถูส่ ไปำเนินีใน่าประเทศอันะส่ผลเสีย่อภาพลัษ์อประเทศและทำให้เสีย เปรียบในารเราหลัสราม หรือบาแหล่็ว่าเป็นาร่วยเหลืออมพล ป. ให้พ้นโทษ ในะที่อาารสรามอประเทศอื่นๆ ถูับุมและประหารีวิในที่สุ
ความคิดเห็น