คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : New Faces,New Freinds
“เฮ้ การ์เน็ต อคุอะ”เสียงที่คุ้นเคยดังมาจากเด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลทองใส่แว่นที่เดินมาอย่างเอื่อยๆ
“หืม”การ์เน็ตหันมาตามคำทัก
“พวกนาย 2 คนมานี่หน่อยสิ”โทแพซเดินนำเพื่อนทั้ง 2
“มีอะไร”เด็กชายผมสีเทาเงินเอ่ยหลังจากที่โทแพซพาเขาและพี่ชายฝาแฝดมาที่ลับตาคน
“คือ...นี่...”โทแพซชี้ขึ้นไปบนหัวตัวเอง ชายผมสีน้ำตาลยาว นั่งๆลอยๆอยู่บนอากาศพลางหันมายิ้มให้ 2 พี่น้องอย่างเป็นกันเอง
“อ้าว...นายก็มีเหมือนกันเหรอ”การ์เน็ตยักคิ้ว เด็กหนุ่มผมสีแดงกับสีฟ้าปรากฏขึ้นบนข้างๆอคุอะกับการ์เน็ต
“สวัสดี ชั้นชื่อพลัสเซิล”เด็กหนุ่มหัวแดงเอ่ยพลางเรียกลูกบอลไฟเล็กๆขึ้นมาในมือ “ก็อย่างที่เห็นชั้นเป็นภูตประจำธาตุไฟ”
“ชั้นชื่อไมนัส”อีกคนกล่าวเรียบๆ “ชั้นเป็นภูตธาตุน้ำ ส่วนนี่มังกรวารีของชั้น” มังกรตัวน้อยตัวใสราวกับน้ำปรากฏตัวขึ้นที่บ่าของผู้พูด “ฉันรู้แล้วว่านายมี”โทแพซพูดเนือยๆ “หมอนี่บอกฉันแล้ว”พูดจบก็ชี้ไปที่ชายผมสีน้ำตาลอีก
“ชั้นชื่อไมนัส”อีกคนกล่าวเรียบๆ “ชั้นเป็นภูตธาตุน้ำ ส่วนนี่มังกรวารีของชั้น” มังกรตัวน้อยตัวใสราวกับน้ำปรากฏตัวขึ้นที่บ่าของผู้พูด
“ฉันรู้แล้วว่านายมี”โทแพซพูดเนือยๆ “หมอนี่บอกฉันแล้ว”พูดจบก็ชี้ไปที่ชายผมสีน้ำตาลอีก
“ชั้นชื่อ ดิฟ”นายผมสีน้ำตาลยาวตอบด้วยท่าทางที่ดูเหมือนว่าจะเป็นผู้ใหญ่ที่สุด
“นายคิดยังไงไปอยู่ในเจ้าเด็กแว่นนั่นหละ”พลัสเซิลพูดงงๆ
“หือ...ไม่ดีเหรอไง แต่ว่านะดูยังไง...เจ้าเด็กนี่ก็ดูฉลาดกว่านายกับไอ้เด็กผมส้มนั่นตั้งเยอะ”
“เฮ้ย...หมายความว่าไง? แล้วชั้นก็ชื่อ การ์เน็ต ด้วยไม่ใช่ ไอ้เด็กผมส้ม…มีชื่อเพราะๆให้เรียกไม่เรียก” “นี่...กลับโรงเรียนกันดีกว่า”อคุอะพูดเนือยๆ แต่ทันทีทีเขาทันหลังกลับก็ปะทะกับบุคคลที่พุ่งมาอย่างจัง “โอ้ย...โธ่เว้ย ตามมาทันแล้ว”เสียงดังมาจากคนที่พุ่งมาหลังล้มลงไปนั่งแปะที่พื้นเรียบร้อยแล้ว “อ่ะ เอ่อโทษที”อคุอะพูดพลางพยายามพยุงบุคคลที่ตัวเล็กกว่า หมวกสีน้ำตาลเก่าๆที่ร่างเล็กใส่หล่นลงพื้น ผมสีทองกับดวงตาสีทองเผยให้คนทั้ง 3 เห็น
โทแพซชะงักเล็กน้อย การ์เน็ตสังเกตุเห็นอะไรบางอย่างที่วิ่งตามหลังอคันตุกะผมทองมา “พวกนาย...ทำให้พวกนั้นตามทัน...”เด็กชายผมทองเอ่ยปากด้วยน้ำเสียงอู้อี้
“นายคิดยังไงไปอยู่ในเจ้าเด็กแว่นนั่นหละ”พลัสเซิลพูดงงๆ
“หือ...ไม่ดีเหรอไง แต่ว่านะดูยังไง...เจ้าเด็กนี่ก็ดูฉลาดกว่านายกับไอ้เด็กผมส้มนั่นตั้งเยอะ”
“เฮ้ย...หมายความว่าไง? แล้วชั้นก็ชื่อ การ์เน็ต ด้วยไม่ใช่ ไอ้เด็กผมส้ม…มีชื่อเพราะๆให้เรียกไม่เรียก” “นี่...กลับโรงเรียนกันดีกว่า”อคุอะพูดเนือยๆ แต่ทันทีทีเขาทันหลังกลับก็ปะทะกับบุคคลที่พุ่งมาอย่างจัง “โอ้ย...โธ่เว้ย ตามมาทันแล้ว”เสียงดังมาจากคนที่พุ่งมาหลังล้มลงไปนั่งแปะที่พื้นเรียบร้อยแล้ว “อ่ะ เอ่อโทษที”อคุอะพูดพลางพยายามพยุงบุคคลที่ตัวเล็กกว่า หมวกสีน้ำตาลเก่าๆที่ร่างเล็กใส่หล่นลงพื้น ผมสีทองกับดวงตาสีทองเผยให้คนทั้ง 3 เห็น
โทแพซชะงักเล็กน้อย การ์เน็ตสังเกตุเห็นอะไรบางอย่างที่วิ่งตามหลังอคันตุกะผมทองมา “พวกนาย...ทำให้พวกนั้นตามทัน...”เด็กชายผมทองเอ่ยปากด้วยน้ำเสียงอู้อี้
“หือ...ไม่ดีเหรอไง แต่ว่านะดูยังไง...เจ้าเด็กนี่ก็ดูฉลาดกว่านายกับไอ้เด็กผมส้มนั่นตั้งเยอะ”
“เฮ้ย...หมายความว่าไง? แล้วชั้นก็ชื่อ การ์เน็ต ด้วยไม่ใช่ ไอ้เด็กผมส้ม…มีชื่อเพราะๆให้เรียกไม่เรียก” “นี่...กลับโรงเรียนกันดีกว่า”อคุอะพูดเนือยๆ แต่ทันทีทีเขาทันหลังกลับก็ปะทะกับบุคคลที่พุ่งมาอย่างจัง “โอ้ย...โธ่เว้ย ตามมาทันแล้ว”เสียงดังมาจากคนที่พุ่งมาหลังล้มลงไปนั่งแปะที่พื้นเรียบร้อยแล้ว “อ่ะ เอ่อโทษที”อคุอะพูดพลางพยายามพยุงบุคคลที่ตัวเล็กกว่า หมวกสีน้ำตาลเก่าๆที่ร่างเล็กใส่หล่นลงพื้น ผมสีทองกับดวงตาสีทองเผยให้คนทั้ง 3 เห็น
โทแพซชะงักเล็กน้อย การ์เน็ตสังเกตุเห็นอะไรบางอย่างที่วิ่งตามหลังอคันตุกะผมทองมา “พวกนาย...ทำให้พวกนั้นตามทัน...”เด็กชายผมทองเอ่ยปากด้วยน้ำเสียงอู้อี้
“เฮ้ย...หมายความว่าไง? แล้วชั้นก็ชื่อ การ์เน็ต ด้วยไม่ใช่ ไอ้เด็กผมส้ม…มีชื่อเพราะๆให้เรียกไม่เรียก”
“นี่...กลับโรงเรียนกันดีกว่า”อคุอะพูดเนือยๆ แต่ทันทีทีเขาทันหลังกลับก็ปะทะกับบุคคลที่พุ่งมาอย่างจัง
“โอ้ย...โธ่เว้ย ตามมาทันแล้ว”เสียงดังมาจากคนที่พุ่งมาหลังล้มลงไปนั่งแปะที่พื้นเรียบร้อยแล้ว
“อ่ะ เอ่อโทษที”อคุอะพูดพลางพยายามพยุงบุคคลที่ตัวเล็กกว่า หมวกสีน้ำตาลเก่าๆที่ร่างเล็กใส่หล่นลงพื้น ผมสีทองกับดวงตาสีทองเผยให้คนทั้ง 3 เห็น
โทแพซชะงักเล็กน้อย การ์เน็ตสังเกตุเห็นอะไรบางอย่างที่วิ่งตามหลังอคันตุกะผมทองมา “พวกนาย...ทำให้พวกนั้นตามทัน...”เด็กชายผมทองเอ่ยปากด้วยน้ำเสียงอู้อี้
โทแพซชะงักเล็กน้อย การ์เน็ตสังเกตุเห็นอะไรบางอย่างที่วิ่งตามหลังอคันตุกะผมทองมา
“พวกนาย...ทำให้พวกนั้นตามทัน...”เด็กชายผมทองเอ่ยปากด้วยน้ำเสียงอู้อี้
ทันใดนั้นพื้นดินก็สั่นสะเทือน ดินที่อยู่บริเวณตรงกลางของพวกเด็กชายกับพวกที่คนผมทองกล่าวถึงยกตัวขึ้นจากที่ๆควรจะอยู่และกลายเป็นกำแพงดินที่ยาวพอที่จะกั้นทั้ง 2 ฝ่ายจากกันได้
“หรือว่า...นี่พลังของนายโท...”
“โครม!!!”ยังไม่ทันที่จะกล่าวจบกำแพงดินที่ดูแข็งแรงก็ถูกเจาะให้เป็นรูใหญ่รูปร่างคล้ายประตู น้ำสีเขียวที่ดูเหมือนจะมีชีวิตประกอบตัวกันเป็นสิ่งที่รูปร่างคล้ายเสือค่อยๆปรากฏตัวให้เด็กชายทั้ง 4 เห็น
“โครม!!!”ยังไม่ทันที่จะกล่าวจบกำแพงดินที่ดูแข็งแรงก็ถูกเจาะให้เป็นรูใหญ่รูปร่างคล้ายประตู น้ำสีเขียวที่ดูเหมือนจะมีชีวิตประกอบตัวกันเป็นสิ่งที่รูปร่างคล้ายเสือค่อยๆปรากฏตัวให้เด็กชายทั้ง 4 เห็น“ไม่ได้ผลหรอก”เด็กชายผมทองพูดขึ้นเบาๆก่อนที่จะเขยิบตัวออกจากอคุอะเล็กน้อย สิ่งมีชีวิตสีเขียวค่อยๆใกล้เข้ามา
“เฮ้ย ระวัง มัน...”ยังไม่ทันได้พูดจบการ์เน็ตก็รู้สึกได้ว่าไอ้ลมเย็นๆที่เคยพัดพาลมเย็นมาที่บริเวณที่เขายืนอยู่ได้หายไปเหลือไว้แต่ความอบอ้าว
น้ำสีเขียวข้นคลั่กกระจายเต็มพื้นหลังจากที่การ์เน็ตรู้สึกถึงความอบอ้าวสักพักหนึ่ง เด็กชายแปลกหน้ายิ้มน้อยๆก่อนที่จะสะบัดผมสีทองของตน
“ยังไม่ได้แนะนำตัวเลย...ชั้นชื่อโอปอล”พูดพลางเก็บหมวกสีน้ำตาลขึ้นมาใส่อย่างเก่า
“เดี๋ยวนะ...ผมสีทอง ตาสีทอง...โอปอล หรือว่า คริปตั้น ราดอน โอปอล? เจ้าชาย คริปตั้นที่ 12 ?”โทแพซพูดน้ำเสียงที่ค่อนข้างตกตะลึง
“อ๊ะ...ใช่เลย แต่ว่าชั้นชอบให้คนเรียกว่าโอปอลเฉยๆมากกว่านะ…แล้วก็อย่ามาใช้คำราชาศัพท์ด้วย มันยุ่งยาก....”
“อ๊ะ...ใช่เลย แต่ว่าชั้นชอบให้คนเรียกว่าโอปอลเฉยๆมากกว่านะ…แล้วก็อย่ามาใช้คำราชาศัพท์ด้วย มันยุ่งยาก....”
“เป็นไปไม่ได้…เจ้าชายอายุ 2 5 แล้วนะ”อคุอะค้าน
“เป็นเพราะผลสะท้อนจากการที่กระผมเข้าสิงในร่างน่ะครับ”ชายผมสีเทาโผล่หัวออกมาจากหมวกสีน้ำตาลปอนๆของเด็กชาย “เหวอ...”การ็เน็ตอุทานเบาๆ “ขอประทานโทษครับ…ผมชื่อมัลติพครับ”ชายคนเดิมกล่าวเรียบๆด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูสุภาพ
“เป็นเพราะผลสะท้อนจากการที่กระผมเข้าสิงในร่างน่ะครับ”ชายผมสีเทาโผล่หัวออกมาจากหมวกสีน้ำตาลปอนๆของเด็กชาย
“เหวอ...”การ็เน็ตอุทานเบาๆ
“ขอประทานโทษครับ…ผมชื่อมัลติพครับ”ชายคนเดิมกล่าวเรียบๆด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูสุภาพ
“ชื่อแปลก...”อคุอะพูดเซ็งๆ
“เอ่อ...จะว่าไปชื่อนายก็แปลกเหมือนกันนะ...อคุอะ”การ์เน็ตพูดพลางกลั้นหัวเราะ
“เอ่อ...จะว่าไปชื่อนายก็แปลกเหมือนกันนะ...อคุอะ”การ์เน็ตพูดพลางกลั้นหัวเราะ
ความคิดเห็น