คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : เลือดขึ้นหน้า(complete)
ลุ่มอเมษาอนนี้อธิบายแผนาร ที่พวเาั้ใไว้ว่าะหลบหนีออาที่นี่ให้ปลัระทรวฟั เมื่อเ้าัวไ้ฟัแล้วูเหมือนเาะไม่่อยพอใเท่าไหร่เพราะารออไป้านอเามีโอาสายเหมือนัน
"ทำไมถึไม่ส่เฮลิอปเอร์มารับที่นี่เลยล่ะ?" ปลัระทรวเอ่ยถาม
"เราไม่สามารถทำไ้่ะ เพราะว่าบริเวนี้มีเสาไฟฟ้าแรสูอยู่้าๆ ทำให้ารเอาฮอลอแทบะเป็นไปไม่ไ้" มะลิล่าวอบ้วยน้ำเสียนอบน้อมแ่ไม่ไ้บอวามริไปเพราะเธอี้เียเล่ามันยาวและไม่อยาะุยับปลัระทรวมานั
านั้นเธอ็เินไปหาลุ่มเพื่อนๆ ทหารอเธอ โยมีสายาอปลัระทรวามมอเรือนร่าอเธอ้วยสายาที่ระหาย
เอและอาารย์หอยที่เห็นร่าายสี่นถูมัอยู่้วยวามสสัยึเินไปหาพวเา และพบว่าพวเามีสภาพที่ไม่ีนั ามัวมีแ่บาแผลและรอยฟ้ำำเียว เอึเอ่ยถามเรื่อราววามเป็นมาาายทั้สี่น แ่ยัไม่ทันะถามปลัระทรวร่าอ้วน็เินมาทาพวเา
"อย่าไปสนใพวมันเลย พวมัน็แ่พวไม่ทำามำสั่อัน" ปลัระทรวล่าวึ้น้วยน้ำเสียเยาะเย้ยพวายทั้สี่
"แ่ไม่ทำามำสั่ถึับ้อทำถึนานี้เลย?" เอถามึ้นพร้อมับมวิ้ว
"แล้วะทำไม? ันเป็นผู้นำอที่นี่ันะทำอะไร็ไ้" ปลัระทรวทำน้ำเสียเยาะเย้ยเอ
"ั้นหรือ? ุแ้มัพวเาหน่อยสิ?" เอล่าว้วยวาาเร่รึม
"ะไม่ไ้เพราะพวไม่ทำามำสั่้อไ้รับบทลโทษ!"
ปลัระทรวล่าวอบพร้อมับส่สายาเิะบอว่าอย่าเ้ามาสอถ้าไม่อยาโนอย่าพวนี้ อาารย์หอยูเหมือนะเริ่มมีน้ำโหบ้าแล้ว แ่เอเอามือไปวาที่ไหล่ออาารย์หอยเพื่อเือนว่าอย่าทำอะไรไม่ิ นเาสามารถสบสิอารม์อัวเอลไ้
เอพยัหน้าึ้นลเมื่อฟัเหุผลอปลัระทรว เาสาวเท้าเ้าไปใล้ปลัระทรวพร้อมับับไปที่ไหล่อายร่าอ้วน มือที่อยู่รหัวไหล่่อยๆ ลูบไล่ไปอยู่ที่หลัศีรษะอปลัระทรว้าๆ
"ันเพื่อนเล่นนายหรือไมาับหัวัน!" ปลัระทรวพยายามส่ายหัวสะบัมืออเอออ้วยสีหน้าท่าทาไม่พอใ แ่อยู่ๆ มืออเอ็ำเส้นผมที่มีอยู่อันน้อยนิอเาไว้แน่น
"ปล่อย!" ปลัระทรวล่าวึ้นเิออำสั่
เอส่ายหัวให้ับวามบ้าอำนาอายนนี้ พร้อมับระาหัวอเา้มล่ำอย่ารุนแร ายหนุ่มอเ่าึ้น ระแทเ้าับศีรษะอปลัระทรวเ้าเ็มๆ
"โอ๊ย!" เสียร้อแห่วามเ็บปวอปลัระทรวัสนั่นหวั่นไหว ึูให้ผู้นรอบ้าหันมามอร่าอเาที่ลไปนอนบิไปมาับพื้น โยมือทั้สอ้าับุมบริเวศีรษะที่มีเลือไหลออมา
ลุ่มทหารทั้สี่รีบเ้ามาูเป็นลุ่มแร ามมา้วยรและมะลิ เมื่อพวเามาถึที่เิเหุทั้หม็มอไปที่เออย่าสสัย เพราะพวเาเห็นว่าเอเป็นนทำร้ายท่านปลัระทรว
"แ.....บัอาทหารัารมัน!" ปลัระทรวออำสั่ให้ลุ่มอเมษา่วยัารเอ แู่เหมือนพวเาะไม่ไ้ยับามำสั่อเา แ่ลุ่มอเมษาำลัมอไปที่ร่าอเอที่ำลัเินมาใล้ร่าปลัระทรว
"ปั ปั! ปั!"
เอใ้เท้าเะไปที่หัว แน และหน้าท้ออปลัระทรว โยมีสายาอทุน้อมออย่าะลึอยู่รอบ้าน
"ันสั่ให้แปล่อยพวเาสี่นถูไหม? แล้ว....แ็ยับออีว่านที่ไม่ทำามำสั่ะถูลโทษ" เอล่าวึ้นและระมลูเะใส่ร่าอปลัระทรวที่นอนอยู่อย่า่อเนื่อ
ลุ่มอเมษารีบเ้ามาเพื่อที่ะล่าวห้ามปรามเอ
"่วยหยุ่อนเถอะ่ะ!" เมษาล่าวอร้อ
เอที่เห็นแ่หน้าอเหล่าทหารึหยุเะ และเินถอยไปเล็น้อยพร้อมับล่าวว่า
"ะให้หยุ็ไ้แ่ออีรั้นะำลัิลม"
เมื่อพูบเอ็วิ่เ้าไปหาร่าอปลัระทรวที่นอนเ็บอยู่พร้อมับออแรเะสุแรเะร่าอ้วนๆ อปลัระทรวม้วนลิ้ไปับพื้น
เมื่อเอระทืบปลัระทรวนพอใแล้ว็หยุและล่าววาา้วยน้ำเสียวนๆ
"ันลืมบอไปที่นี่ อนนี้ันือผู้นำ ฮ่า ฮ่า ฮ่า..."
เาล่าวบ็เินออไปพร้อมับมีร่าออาารย์หอย มะลิ ร และพล เินามไป้วย ส่วนทหารทั้สีเลือที่ะเ้าไปูอาารอปลัระทรว่อนเมื่อเห็นว่าไม่เป็นอะไรมามายึเินลับไปหาพวเอที่ำลั่วยันแ้หมัร่าอายทั้สี่
เอสัเเห็นหนึ่ในายทั้สี่ที่ย้อมผมสีน้ำาลหมอบ้มหน้าอยู่ลอึเินเ้าไปรวสอบโยารเย่าัว แู่เหมือนายนนี้ะไม่แสปิิยาอีวิใๆ ออมาให้เห็น
"ูเหมือนเาะถูระทบที่บริเวศีรษะอย่ารุนแรนเลือไหลในสมอและาย" รที่มา่วยเอเ็สภาพอายนนี้ล่าวึ้น้วยน้ำเสียที่เศร้าสล
เอเมื่อไ้ยินว่าายนนี้ไ้ายไปแล้ว็รู้สึโรธเป็นอย่ามา ไม่ใ่แ่เานเียวที่โรธ มีพล มะลิและอาารย์หอยที่มีอารม์อยาไประทืบปลัระทรว่อาเอ
เอหันวับไปมอหน้าอปลัระทรวที่นั่เ็เลือบนัวอัวเออยู่้วยสายาโรธเือ ปลัระทรวบัเอิหันไปสบาับเอพอี สีหน้าอเาเปลี่ยนเป็นหวาลัว
วามยโสอเา่อนหน้านี้ไ้หายไปหมแล้วหลัาไ้ยินำบอเล่าอเมษาว่าเอที่ระทืบเา มียศเป็นนายทหารั้นสู เาึไม่ิใะเอาวามใๆ าเออี แ่ในอนนี้เาที่ำลัหวาลัวายรหน้าเพราะเหมือนว่าเาะไปทำให้เอไม่พอใอีรั้
เอลุึ้นอย่ารวเร็ว พร้อมับเอื้อมมือ้าหนึ่ไปหยิบปืนพที่เหน็บไว้้าหลั และเินเ้าไปหาปลัระทรวอย่า้าๆ
ปลัระทรวที่เห็นปืนในมืออเอเยิบถอยหลัไป้วยวามหวาลัวอย่ารวเร็ว ลุ่มอเมษาที่เห็นว่าเรื่อมันัะไม่ีแล้ว ึพาันเ้าไปห้ามเอที่ำลัหน้ามืะ่าน
แู่เหมือนแ่วาาห้ามปรามะไม่สามารถทำให้เอเปลี่ยนใไ้ ทำให้พวเาทั้สี่้อล้มัวลอาเอเอาไว้และส่สายาให้อาารย์หอยและนอื่นๆ เ้ามา่วยห้าม้วย
ทหารทั้สี่นพยายามะุเ่าอร้อเอว่าอย่า่าเป้าหมายในภาริ แ่เอ็ไม่ไ้สนใและล่าวออไปว่า
"เลือมัน้อล้า้วยเลือริไหม?"
เอล่าวึ้นโยไม่มีใรเถียสันเพราะพวเาเห็นารระทำและผลาระทำอปลัระทรวันหม แู่เหมือนทุนะโีเพราะว่าอาารย์หอยสามารถพูหว่านล้อมให้เอใเย็นลไ้
เมื่อเอใเย็นลเา็เ็บปืนล และหันไปมอปลัระทรวอีรั้พร้อมับล่าวึ้น
"ันะบอเอาไว้่อนว่า ันไม่ใ่นีและัน้อาระ่านายโปรระวััวเอาไว้ให้ี!"
เอล่าวบและเินไป่วยเหลือายอีสามนที่ถูมั่อ
ความคิดเห็น