ข้ามภพมาพบรัก

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่2 สลับร่าง

แว๊บบบบบบบบบบบ!!!!!!!!

“ริทๆๆๆเป็นไงไหม?” ร่างคมเข้มรีบถามร่างเล็ก หลังจากเห็นว่าคนรักตัวเองเริ่มฟื้นจากการจมน้ำ

“ปล่อยกู ไอ้โจรชั่ว ปล่อยกูเดี๊ยวนี้!!!!!” ร่างเล็กทั้งถีบทั้งผลักเขาเต็มที่

“อะไรริท นี่กันไงที่รัก ริท”พยายามจับหน้าร่างเล็กให้มองเขาเต็มๆ

ผัวะ!!!!!

ร่างเล็กถีบเขาจนหน้าหงายก่อนจะรีบวิ่งไปคว้าก้อนหินก้อนใหญ่เตรียมจะทุ่มใส่เขา

“เฮ้ยยยยริททททททท นี่กันนะจะทำอะไรเนี่ย???” รีบยกมือห้ามทั้งที่ยังไม่หายจุกจากที่โดนถีบ

“กูรู้ว่ามึงชื่อกัน มึงฆ่าแม่กูไอ้โจรชาติชั่ว กูจะเอาเลือดหัวมึงออก”

“เฮ้ยยยยกันไม่ได้ทำ เหวอออออออริทๆๆๆๆ” หลบก้อนหินที่ทุ่มใส่ตัวเอง ร่างเล็กพอเห็นอีกคนหลบได้ก็หงุดหงิดรีบหาก้อนใหม่มาทุ่มอีก

            คนผิวเข้มรีบลุกขึ้นไปรวบร่างเล็กที่ยังวนหาก้อนหินมาทำร้ายเขาอีก

“ริทครับเป็นอะไรไปครับ เล่นแบบนี้กันกลัวนะ เด๋วเจ้าบ่าวตายไปแล้วริทจะแต่งงานกับใคร ฮึ” กอดร่างเล็กเอาไว้แน่น

“ใครจะแต่งกับมึง ปล่อยกู”

“ริทดูดีๆซิ วันนี้เรามาฮันนีมูนกันนะจำไม่ได้หรือไง?”

“ฮันนีมูนคืออะไรกูไม่รู้จัก ปล่อยกู!!!!!!!” เท้าของคนผิวขาวกระทืบเท้าอีกคนเต็มแรง ได้ผลคนผิวเข้มรีบปล่อยและยกเท้าขึ้นมาร้องโอดครวญ

“ริทจ๋า กันเจ็บนะเนี่ยยยย?” แม้จะบ่นเจ็บแต่ก็พยายามจะเข้าไปกอดร่างเล็ก

            ริทมองคนที่พยายามเข้ามาหาเขาแล้วอดแปลกใจไม่ได้ ทำไมมันไม่โหดเหมือนเมื่อกี้ที่มันฆ่าแม่เขาเลยวะ?

....... แม่? พ่อ?

รีบวิ่งไปหาพ่อกับแม่ตัวเองแต่มีแต่ความว่างเปล่า? ที่พบคือทะเลที่มีแต่ผู้คนแปลกๆ ทั้งผมทอง น้ำตาล แดง การแต่งตัวก็ไม่เหมือนกับเขา ใช่แต่งตัวไม่เหมือนเขา ก้มมองตัวเองที่ใส่เพียงกางเกงขาสั้นสีเขียว

“เฮ้ย ทำไมตัวข้าถึงแต่งตัวเช่นนี้ว่ะ นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ท่านพ่อ ท่านแม่ พวกท่านอยู่ที่ไหน?” ตะโกนร้องหาคนที่ตัวเองอยากเจอ

“ริท พ่อกับแม่ริทอยู่ต่างประเทศไงครับ? เด๋วท่านกลับมาในงานแต่งของเราไง?”

“แต่งงาน ใครจะแต่งงานกับโจรเช่นมึง มึงเอาพ่อแม่กูไปไว้ไหน? แล้วทำไมถึงมีคนแปลกๆอยู่เต็มไปหมด ที่นี่มันที่ไหน?”

“หัวหินไงครับ? เรามาพักผ่อนกันที่หัวหิน นี่เดี๊ยวพี่โน่ก็จะตามมาอีกคน นั่นไงพี่โน่มาแล้ว?”

“ว่าไงรอพี่นานไหม? สวีทหวานแหววกันเต็มที่หรือยัง?” คนตาตี่ที่เพิ่งมาถึงกล่าวทักทายน้องชายล้อๆ

“ไอ้นักต้มตุ๋น มึงยังมีหน้ามาระรื่นอีกเหรอ? กูจะไปตามพี่รุจมาฆ่ามึง!!” ร่างเล็กรีบวิ่งไปคว้าคอเสื้อร่างสูงโปร่ง

“เฮ้ยยยยย ริทนี่พี่เอง นี่พี่โตโน่พี่ชายไอ้กันไง?”

“กูจำมึงได้ มึงมาหลอกให้น้องเกตตาย แล้วยังพาพี่น้ำอินทร์เมียพี่รุจหนีไปกับมึงอีก ไอ้ต้มตุ๋นปลิ้นปล้อนอย่างมึง น่าฆ่าและเสียบมาประจานให้ชาวบ้านรู้กันนัก”

“เฮ้ยยไอ้กันช่วยกูด้วย แฟนมึงเป็นไรไปวะ?”

“กันก็ไม่รู้พี่เมื่อกี้ริทจมน้ำฟื้นมาก็เป็นแบบนี้เลย” รีบดึงร่างเล็กให้ปล่อยพี่ชาย

“ปล่อยกูนะ พวกมึงจะต้องได้รับโทษ”

“เหวอออออออออริทอย่ากัดแขนกันสิครับที่รัก!!!!!”

หลายชั่วโมงผ่านไป.....

            ร่างเล็กเริ่มเหนื่อยและนั่งมองหน้าไอ้คนเลวทั้งสองคน ไม่ว่าเขาจะกัด จะทุบจะตี จะเตะ จะด่าแค่ไหน? พวกมันก็ไม่ตอบโต้กลับ มันเกิดอะไรกันขึ้น

            กันกับโตโน่นั่งจ้องร่างเล็ก สองมือก็ลูบแผลที่ตัวเองได้รับจากการกระทำของอีกคนป้อยๆ เจ็บและงงกับร่างเล็ก

“เอ่อ..ริทครับ ริทบอกกันได้ไหม?ริทเป็นอะไรครับ โกรธกันทำไม?”

ใบหน้าหวานหันขวับ ตากลมโตมองมาเหมือนจะฆ่าจะแกงเขาอีกรอบ

“พวกมึงสองคนทำครอบครัวกูพินาศ มึงไอ้โจรเลว” ชี้ไปที่หน้ากัน “ มึงมาดักปล้นขบวนเดินทางของกู ฆ่าทหารของกู และยังฆ่าแม่ของกู มึงสั่งให้ลูกน้องกดกูจนจมน้ำแต่กูรอดมาได้..ส่วนมึง” ชี้ไปที่โตโน่ ร่างผอมสะดุ้งเฮือก “มึงทำร้ายครอบครัวพี่ชายกู มึงมาหลอกให้น้องสาวพี่กูรักแล้วมึงก็ทิ้งเขาจนเขาเสียใจผูกคอตาย แถมมึงยังเลวพาเมียพี่ชายกูไปกับมึงอีก”

กันกับโตโน่มองหน้ากัน ก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่น

“555555555555555555+ริท นี่กันนะ กันเป็นแฟนกับริทมา5ปีแล้ว อาทิตย์หน้าเรากำลังจะแต่งงานกัน ส่วนนี่พี่โน่พี่ชายกัน”

“กูไม่เคยคบกับมึง” ร่างเล็กสวน

            โตโน่สะกิดร่างเข้มและกระซิบในสิ่งที่ตัวเองคิด

“ไอ้กันกูว่าไอ้ริทผีเข้าว่ะ? การพูดการจามันแปลกๆ”

“บ้าเหรอพี่โน่ มันจะเป็นไปได้...” เหลือบไปมองร่างเล็กที่ยังจ้องเขาไม่กระพริบตา “อาจจะจริงก็ได้ว่ะพี่?”

“ขอโทษนะริท ช่วยมองกระจกนั่นหน่อยได้ไหม?”ชี้ไปทางกระจกตรงผนังห้อง “นั่นใช่หน้าริทไหม?”

            คนตัวเล็กยอมหันไปมอง ภาพตรงหน้าคือหน้าเขา แต่ทำไมผมถึงยาวกว่าเดิมเล็กน้อย แถมแก้มยังป่องดูอมชมพูแบบนี้วะ?

“ทำไมหน้ากับผมกูถึงได้ไม่ค่อยเหมือนเดิม”

“ตอนนี้ปีอะไรน่ะริท?” กันถามต่อ

“1883 ไงแกเป็นโจรไม่มีสมองหรือไง?”

กันกับโตโน่มองหน้ากัน

“ริท นี่มันปี2557นะ”

“อย่ามาหลอกกู กูไม่เชื่อ”

กันพยายามหาหนังสือต่างๆมาให้ริทดู พร้อมทั้งอุปกรณ์ต่างๆนาฬิกาบอกเวลา ปฎิทิน

“นี่ไงดูซะ?”

“มีแต่ของแปลกๆมันคืออะไร?” ริทหยิบของมาดูแต่ละอย่าง รวมทั้งหนังสือหลายเล่มที่เขาไม่เข้าใจว่ามันคือหนังสืออะไร? แต่มันบอกวันที่และเวลาตามที่ไอ้โจรนั่นบอกจริง

“เฮ้ยยยยยยยย นี่ตัวข้า...........”

กันโตโน่รีบต่อให้ทันที

“ข้ามภพ?”

.........................................................................................................................

“มันหยุดดิ้นไปแล้วตายหรือยังวะ?”

“คงจะตายแล้วมั้งลูกพี่” ไอ้ยมรีบรายงานลูกพี่เพราะคนที่เขากดน้ำนิ่งไปแล้ว

“หึหึ ต่อไปก็คิวแกแล้วไอ้เรืองเดช เมียมึงกับลูกมึงไปรอมึงที่นรกแล้วนี่” คนผิวเข้มแสยะยิ้ม เช็ดดาบที่ยังเปื้อนเลือดกับเสื้อของร่างที่ไร้วิญญาณของปราณี

“กูขอแช่งให้มึงตกนรก ฮือๆๆ กูขอแช่งมึง ถ้ากูรอดกูจะตามฆ่ามึงให้ได้”

“มึงยังคิดจะรอดอีกหรือวะ?ฮะฮะฮะฮะ”

ยังไม่ทันได้ลงดาบ ร่างคมก็ต้องชะงัก เมื่ออยู่ๆร่างที่ตัวเองคิดว่าจมน้ำตายไปแล้ว สำลักน้ำขึ้นมา

“เฮ้ย มันฟื้นได้ไงวะ?” กันรีบถามลูกน้องเตรียมให้ลูกน้องกดมันลงไปอีกรอบ

“ริท ลูกยังไม่ตาย”

“เฮ้ยยยยยลูกพี่ ทหารมาช่วยพวกมันแล้ว รีบหนีเร็ว”

“ไอ้สัตว์เอ๊ยยยยยยย เฮ้ยยยย รีบจับพวกมันไปด้วย”

            เรืองเดชรีบคว้าดาบใกล้ๆมือ แล้วรีบลุกขึ้นสู้กับพวกลูกกระจ๊อกของกัน กันจะรีบไปช่วยลูกน้องแต่ติดตรงทหารเข้ามาใกล้แล้ว

“เฮ้ย ถอยก่อนเว้ยยยย” รีบตะโกนบอกลูกน้อง ก่อนสะดุ้งที่อยู่ๆร่างบางมากอดเขาเอาไว้ ตาคมโตมองหน้าคนหน้าหวานอย่างไม่เข้าใจ แต่เพราะเหตุการณ์คับขันทำให้มือใหญ่รีบคว้าแขนร่างเล็กให้มาด้วยกัน ซึ่งร่างเล็กก็ยอมมาอย่างโดยดี

“ริท ตามมันไปมันจับลูกข้าไปแล้ว” เรืองเดชรีบตะโกนบอกทหาร

            ร่างคมเข้มต้องต่อสู้กับทหารที่ตามติดตัวเองมา โดยมีร่างเล็กแอบอยู่ด้านหลัง

“กัน ๆ คนพวกนี้เป็นใครน่ะ? ระวังๆๆๆ” ตามคำเตือน กันหันไปรับดาบทัน แล้วแทงไอ้ทหารที่จะทำร้ายเขาเมื่อกี้ เสร็จแล้วเลยหันมาหาลูกชายของศัตรูที่ตัวเองแสนเกลียด

“มึงมาทำดีกับคนอย่างกูทำไม? แผนของพวกมึงใช่ไหม?” กำข้อมืออีกคนแน่น

“กันริทเจ็บนะ กันเป็นอะไรน่ะ? แล้วทำไมถึงแต่งตัวแบบนี้ เซอร์ไพรส์อะไรริทก่อนแต่งงานเปล่าเนี่ย? ไหนๆมีกล้องมีใครแอบถ่ายริทด้วยเปล่าเนี่ย แล้วคนพวกนี้จ้างมาเล่นดีจังนะ” ร่างเล็กยิ้มร่า มือข้างหนึ่งหยิกแก้มคนรักตัวเองอย่างหมั่นเขี้ยว

            คนผิวเข้มรีบผลักร่างเล็กให้ออกห่างตัวเขา ตาคมมองคนตรงหน้าไม่เข้าใจหนักกว่าเดิม ดาบคมกริบถูกจ่อไปที่คอเรียวเล็ก

“กูไม่ใช่คนรู้จักของมึง อย่ามาแตะต้องตัวกู”

            ริทมองคนรักอย่างไม่เข้าใจ ตากลมโตมองร่างที่ตัวเองคิดว่าโดนจ้างมา คนพวกนั้นไม่กระดุกกระดิก.......ตาย คนพวกนั้นตายจริงๆหรือนี่

“งั้นนายเป็นใครบอกฉันได้ไหม?” พยายามตั้งสติถามคนตรงหน้า…คนที่หน้าเหมือนคนรักเขาอย่างกับแกะ

“มึงโดนกดน้ำจนสมองเบลอหรือไง? กูก็คนที่เพิ่งแทงแม่มึงตายไปไง? แถมเปนคนสั่งให้คนจับมึงกดน้ำ นึกว่าตาย ไม่นึกว่าจะรอดมาได้”

“ไม่ใช่กัน?”

“กูชื่อกัน”

ขนาดชื่อยังเหมือนกันอีก.......ร่างเล็กถอนหายใจเบาๆ มันเกิดเรื่องบ้าอะไร? เขาข้ามภพมาอีกภพหนึ่งหรือไง? มองมุมปากคนผิวเข้มเห็นเลือดที่ซึมออกมา  ริทมองสภาพตัวเอง เออว่ะ เขาเองก็แต่งตัวแปลกๆเช่นกัน นี่เขาเข้าร่างใครเข้าเนี่ย มองไปรอบๆเห็นลำธารใกล้ๆเลยรีบเดินไปที่ลำธาร

“มึงจะไปไหน?” ร่างคมรีบมาคว้าตัวร่างบางไว้

“ไปลำธารแปบนึง รออยู่ตรงนี้นะ....ไม่หนีไปไหนหรอกไม่รู้จักใคร” หันมาสั่งคนเจ็บ

            ร่างเล็กฉีกเสื้อตัวเองเป็นชิ้นเล็กๆพอประมาณ แล้วก้มลงชุบผ้า มองเงาตัวเองในน้ำ หน้าตาก็เหมือนเดิม ทรงผมแตกต่างจากเดิมแฮะ

“ขยับเข้ามาหน่อยได้ไหม? ริท เอ๊ย ฉันเช็ดแผลให้ไม่ถึง” รีบบอกร่างคม

คนผิวเข้มยอมให้อีกคนเช็ดแผลให้เขา ทั้งความระแวงและแปลกใจมันมาพร้อมๆกัน

“ไม่ต้องกลัวหรอกน่า ไม่เจ็บหรอก ขนาดเด็กๆที่มาให้ฉันรักษายังไม่กลัวเลย นายตัวใหญ่กว่าเด็กตั้งเยอะอย่าใจเสาะน่า”

“กูกลัวมึงต่างหาก”

“ ฮะๆ กลัวอะไรริท ริททำอะไรกันไม่ได้หรอกน่า”

            คนผิวเข้มมองหน้าหวานที่ยิ้ม เขายอมรับเลยว่าคนตรงหน้าแม้จะเป็นผู้ชายเหมือนกับเขา แต่ด้วยรูปร่างและหน้าตากลับไม่มีสรีระเหมือนชายทั่วไปที่เขารู้จัก ผิวขาวอมชมพู ยิ่งมองในมุมนี้ทำให้เห็นแพขนตาหนาที่ล้อมกรอบตากลมโต จมูกโด่งรั้นนึดนึง กับปากชมพูที่ดูอ่อนนุ่มยามได้สัมผัส

“เห็นไหม ไม่เจ็บสักนิด น่าจะมียาใส่แผลเนอะ แต่ในป่าแบบนี้คงไม่มีสินะ”

“เลิกพร่ามได้แล้ว กลับไปที่หมู่บ้านกันได้สักที” รีบกระชากร่างเล็กให้เดินตาม

“เฮ้อ ทำไมต้องชอบทำเจ็บๆด้วยล่ะ แค่บอกก็เดินตามแล้ว” ริทท้วงคนที่ทำตัวเองเจ็บ หน้าคมหันมาทำหน้าไม่พอใจ

“งั้นก็เดินดีแล้วกัน ถ้าหนีข้าฆ่าเจ้าแน่” ขู่ให้อีกคนหนึ่งกลัว แต่กลับได้รอยยิ้มหวานตามมา

“ครับๆจะเดินตามไม่ให้คลาดสายตาเลยครับ” ร่างเล็กตะเบ๊ะรับ

            เอาเถอะตอนนี้ตามน้ำไปก่อน จะให้ทำอะไรตอนนี้ก็คงทำไม่ได้ เอาไว้ค่อยคิดหาวิธีกลับร่างเดิมแล้วกัน อีกอย่าง...มองคนผิวเข้มที่เดินนำหน้าเขา

กันคงไม่ใช่คนไม่ดีหรอกมั้ง?




++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


 ใครอ่านแล้วงงบอกด้วยเด้อ 555555555+ ขนาดเขาแต่งเองสลับไปสลับมาอย่างงงๆ 



ขอสปอยด์.....ใครรอ รุจโน่ ตอนหน้าจะได้เจอกันแบ๊ว อุ๊บส์!!!!!!!!!!