คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ไอ้หมาาาาาาา.....ของริท?
วันนี้เป็นวันบวงสรวงละครซิทคอมเรื่องใหม่ที่เขาได้เล่นกับพี่ชายคนสนิทของเขา พอเห็นชื่อเรื่อง”ลูกพี่ลูกน้อง”ก็คิดถึงอีกคนที่ต้องได้เล่นเรื่องนี้ด้วยอีกคน แต่เพราะเวลาที่ไม่ตรงกันทำให้บทของคนๆนั้นต้องหยุดมาก่อน ตามที่ผู้กำกับบอกริทอาจได้มาร่วมแจมกับเขาและพี่โตโน่แน่นอน รอแค่เวลา ซึ่งเขามั่นใจว่าเขารอได้ เพราะอีกไม่นานเขาอาจต้องรออีก 5 ปีเพื่อที่คนๆนั้นจะทำตามความฝันของตัวเองสำเร็จ
“แฟนคลับเมิงเริ่มเรียกเมิง ชาละวันน้อยแล้วว่ะไอ้กัน” คนตาตี่เดินมาตบบ่าน้องชายตัวเอง
“เพราะใครล่ะพี่โน่?” เหวี่ยงใส่พี่ชายตัวต้นเหตุ
“ก็เมิงเริ่มก่อนนี่หว่า เสือกมากวนกุก่อน โดนกุเอาคืนทำมาเหวี่ยง เด๋วปั๊ดดด!!!” ทำท่าจะต่อยน้องชาย
“กันไม่ได้เหวี่ยงสักหน่อย แต่พี่โน่เล่นกันเกินไปอ่ะ จอมกระชากไก่อะไรกัน? เล่นซะกันเกือบหลุดเลย” บอกสาเหตุที่โมโหแท้จริง
โตโน่หัวเราะขำในใจ ไก่คือชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งของคนใกล้ตัว ที่ชอบทำตาจิกๆเหวี่ยงๆมัน แต่ถ้าคนอื่นฟังจะไม่รู้เรื่อง และมักจะเรียกคนนั้นว่า “เป็ด”มากกว่า เพราะพอไอ้บ้านั่นจิกหน้าเหวี่ยงใส่ อีกคนก็จะชอบบ่น ว่า “เซ็งเป็ด”
“กุอุตส่าห์พูดอ้อมๆแล้วนะ ถ้ากุบอก จอมกระชากเป็ด!!! เมิงมีหวังไม่ได้เกิดแน่ไอ้กัน” ไอ้พี่ชายยังทวงบุญคุณ
“ถ้าพี่พูดงั้นไปนะ รับรอง”ทำท่าปาดคอ “แต่ไม่ใช่ผมทำนะไอ้เป็ดต่างหากฆ่าพี่แน่!!”
ฟังน้องชายผิวเข้มพูดก็เริ่มใจคอไม่ค่อยดี เขารู้ดีว่าไอ้ริทมันโหดดดดดดดดดดดดดดขนาดไหน?
“กุหนาวสันหลังแล้วว่ะไอ้กัน ช่วยพี่ทีดิ” ขอความช่วยเหลือ
“อันนั้นเรื่องของพี่กันไม่เกี่ยว”
“ไอ้กัน ไอ้ใจดำตัวดำ” ด่าน้องชายผิวเข้มตามหลัง ..........คิดไปคิดมากุไม่น่าแกล้งมันเลย
เพราะเลิกกองดึกมากทำให้คนที่ปกติไม่ค่อยมีเวลานอนตาละห้อย แถมพรุ่งนี้ต้องมีอัดรายการแต่เช้าอีก.......กุจะได้นอนไหมเนี่ย?
“เห้ยไอ้กัน ไอ้ริทมันโทรเข้าเครื่องกุแล้วกุไม่ได้รับ มันโทรหาเมิงด้วยป่าว?”ถามน้องชายที่ตอนนี้สะโหลสะเหลเต็มที่ไม่ได้ฟังเขาเลย
“กันไปแล้วนะพี่ บายยย” บอกลาพี่ชาย
“เฮ้ยไอ้กัน” พยายามเรียก แต่น้องชายเดินขึ้นรถไปแล้ว เออเขาลืมบอกมันไป ไอ้ริทมันจะกลับบ้านที่ร้อยเอ็ดนี่หว่า?.........ช่างเถอะเด๋วมันก็คุยกันเอง
มาอัดรายการตอนเช้าจนเสร็จก็ต้องตอบคำถามเดิมๆที่เขาเคยให้สัมภาษณ์เกี่ยวกับเพื่อนสนิทอีกคนที่เป็นข่าวด้วย และก็ต้องมาโดนพี่มดดำแซวเรื่องเพลงอีก.....พอพูดเรื่องที่มาของเพลงว่าแต่งให้ผู้หญิงในวงการคนที่สวยๆ แกก็แกล้งกระแอ่มๆดังๆให้สะดุ้งอีก....แถมอยู่ๆแกดันพูดชื่อคนพิเศษขึ้นมาให้ใจหายแวบเกือบหลุดท่าทางอะไรออกมา.......
หลังจากอัดรายการโปรโมตเพลงตัวเองที่ตัวเองแต่งให้.....จากรายการแฉแต่เช้า ก็เกือบเป็นเขาเองที่โดนพี่มดดำแฉ...........โหยยยพี่มดดำแกล้งผมช่ายไหมเนี่ย?
“เออจะว่าไป ปิดเครื่องเอาไว้ตั้งแต่เมื่อคืนนี่หว่า?” รีบเปิดโทรศัพท์เช็ดเบอร์และข้อความ
5สายไม่ได้รับ//ริท
ข้อความ3ข้อความ//ริท
เปิดอ่านดู
//กุกลับบ้านแล้วนะไอ้กาก คิดถึงบ้าน//
คนผิวเข้มอ่านข้อความแล้วน้ำตาแทบร่วง............อะไรวะทำไมไม่บอกกันก่อน เขาอุตส่าห์มีเวลาว่างอยากจะไปหา มือเรียวรีบกดเบอร์โทรหาคนที่ทำให้เขาวุ่นวายใจ
“ริท เมิงอยู่ไหน?” ถามน้ำเสียงแบบปนโมโห
“ทำไมทำเสียงดุจังวะ? เป็นไรป่าว?”อีกคนแกล้งพุดกวน
“ตอนนี้เมิงอยู่ไหน? ตอบดีๆอย่ากวน”
“ถ้ากุกวนแล้วเมิงจะทำไมกุ ตอนนี้กุอยู่บ้าน”ยังคนกวนต่อไป
“โหยยย ริทอ่ะกลับบ้านไปแล้วทำไมไม่บอกกันก่อนอ่ะ?” คนผิวเข้มโอดครวญกับโทรศัพท์
“กุโทรไปแล้วแต่เมิงไม่รับโทรศัพท์นี่หว่า?” ปลายสายเหวี่ยงกลับ
“กุเข้าฉากถ่ายละครอยู่เหอะตอนเมิงโทรมา เลิกกองตั้งตีสี่ ตอนเช้ากุก้อไปอัดรายการกับพี่มดดำอีกเพิ่งมาเห็นเบอร์เมิงโทรมาเมื่อกี้นี้เอง.............บอกตามตรงกุเสียใจว่ะริท” คนที่น้อยใจพูดตรงๆ
“เอ้า กุขอโทษก็แล้วกัน แค่นี้นะถ้าเมิงจะโทรมาบ่นเรื่องนี้ กุไปเล่นกับไอ้หมาริทดีฟ่า”
“เฮ้ย หมาริทคืออะไร ใครให้มา เห้ยยยยยยริทอย่าเพิ่งวางงงงงงง” ไม่ทันพูดจบปลายสายวางเป็นที่เรียบร้อย โทรกลับไปก็ไม่รับอีก.........ไอ้ริทเห็นหมาดีกว่ากุช่ายไหมเนี่ย?
คนที่โดนวางสายใส่ไม่รู้จะไประบายอะไรกับใครดีทั้งๆที่วันนี้เขาอัดรายการอีกรายการเสร็จก็จะว่างไปหามันแล้วเชียว แต่มันดันทำแบบนี้กับเขาได้ ...........ว่าแต่ไอ้หมาริทมันคือหมาของใครวะทำไมริทตั้งชื่อแบบนั้น? หรือมีใครซื้อให้มันมันเลยรักและเอ็นดูจนตั้งชื่อนั้น..............นี่กลับบ้านไม่ถึงวันเมิงนอกใจกุแล้วเหรอริท?
มือเรียวกดเบอร์ไอ้พี่ชายคนสนิทที่รุเรื่องทุกอย่างเพื่อไขข้อสงสัยให้กระจ่าง
“ฮัลโหลลล? ว่าไงไอ้กัน” ตอบเสียงแบบเก็กหล่อ
“พี่โน่ กันมีเรื่องจะถาม?” ปลายสายไม่สนใจเล่นด้วยกับอีกคนสักนิดแถมยังเร่งถาม
“เรื่องอะไรวะไอ้กัน ทำไมเสียงเมิงดูเร่งรีบจัง” เอะใจเลิกแกล้งเก็กหล่อ
“เรื่องไอ้ริท? พี่โน่มีเวลาคุยกับกันไหม? กันอยากคุยด้วย”
“เออวันนี้กุว่าง ไม่มีถ่ายละครเพราะหยุดสงกรานต์ เมิงมาที่คอนโดดิ”
“อือเด๋วกันไปหา แต๊งค์นะพี่”
วางสายจากไอ้น้องชายผิวเข้มก็ขมวดคิ้วคิดถึงเรื่องที่มันจะมาถามเขา........เรื่องไอ้ริท? เรื่องอะไรวะ?ที่จริงมันสองคนแทบจะไม่เคยมีความลับกันเลยนี่หว่า?
พออัดรายการเสร็จคนผิวเข้มก็รีบตรงปรี่ไปที่คอนโดพี่ชายอยากจะรู้เรื่องไอ้หมานั่นใจจะขาด
“ไอ้กัน มาๆเข้ามาก่อน” เปิดประตูรับน้องชายที่ยืนทำหน้าขมวดคิ้วหน้าประตู
“เมิงเป็นอะไรวะไอ้กัน?” ถามก่อน เพราะคนมาถึงดันนิ่ง
“พี่โน่ ไอ้ริทมันซุกแฟนเอาไว้ที่ร้อยเอ็ดบ้างหรือเปล่า?”
คำถามน้องชายเล่นเอาคนที่ฟังนั่งฮา
“555555555555+อะไรวะไอ้กัน เมิงคิดได้ไงเนี่ยคำถามเนี๊ยะ?”
“เฮ้ยพี่โน่กันจริงจังนะเว้ย”
“ก็กุถึงถามเมิงไง? ว่าทำไมเมิงคิดแบบนั้น?” มือยังจับท้องที่แข็งเพราะหัวเราะมากเกิน
“ก็มีคนเอาหมามาให้ไอ้ริทอะดิ”
“หา!!!” โตโน่แปลกใจมันเพิ่งกลับไปเมื่อวานเองนะ
“กันคิดว่าต้องมีคนชอบไอ้ริทแล้วเอาหมาไปให้มันแน่ๆเลยพี่โน่” ไอ้คนพุดสวมวิญญาณโคนันพูดคดีเป็นฉากๆ
“หมาอะไรของเมิงวะไอ้กัน แล้วเมิงรุได้ไง?”
“รุดิพี่ ก็ไอ้ริทมันบอกกันว่าจะไปเล่นกับหมาริท หมาไอ้ริทมันชื่อตัวเล็กไม่ไช่เหรอไง? แล้วนี่หมาใหม่ใครให้มาไอ้ริทถึงเรียกมันว่าอย่างนั้น”
“หมาริท?” ถามย้ำไอ้คนผิวเข้ม ไอ้กันพยักหน้า
“ใช่มันชื่อ หมาริท”
โตโน่ถอนหายใจเบาๆ ไอ้ริทยังไม่ได้บอกไอ้กันเหรอเนี่ย? เดินไปหยิบไอแพดแล้วเปิดเว็บบ้านของไอ้คุณหมอเตี้ย เลื่อนดูรูปที่ตัวเองต้องการ
“อันนี้คือ ไอ้หมาริท” ชี้ให้คนผิวเข้มดู
ภาพคนคุ้นตานอนหลับข้างๆสุนัขตัวสีขาว หน้าตาน่ารักเหมือนกันไม่มีผิด
“แล้วไง?พี่โน่” ให้ดูรูปแล้วก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี
โตโน่ถอนหายใจรอบสอง
“เด๋วกุเล่าเรื่องหมาตัวนี้ให้ฟังเอาไหม? ว่ามันมาจากใคร?ทำไมถึงชื่อนี้?” โตโน่เสนอ ส่วนไอ้คนอยากรู้รีบพยักหน้ารับ
“กาลครั้งหนึ่ง........” คนตาตี่เริ่มเกริ่น แต่ไอ้คนฟังดันขัด
“พี่โน่นี่เรื่องจริงหรือพี่มั่วเนี่ย?” โตโน่มองน้องชายที่พูดขัดแล้วยก(ตีน)ชูขึ้นแกล้งจะถีบ ไอ้คนจะโดนรีบหลบ
“ฟังๆไปเหอะ” พูดดุใส่ คนผิวเข้มยอมเลิกกวนตั้งใจฟังอีกครั้ง
“กาลครั้งหนึ่งเมื่อไม่นานเท่าไหร่ คนตัวเตี้ยกับคนตัวดำที่เป็นเพื่อนสนิทกันและรักกันมากได้ห่างกัน โดยคนตัวดำต้องเล่นละครเวที เรียนและทำงานต่างๆ ส่วนคนตัวเตี้ยก็ต้องออกงานอีเว้นท์และต่างจังหวัดบ่อยครั้งทั้งคู่แม้รักกันแต่ก็ไม่มีเวลาได้เจอกัน”
กระแอมสองสามทีแล้วเก็กหล่อเล่าต่อ
“คนตัวเตี้ยได้อาศัยอยู่ร่วมกับคนสุดหล่อ แต่คนสุดหล่อก็ถ่ายละครไม่ค่อยว่างมาฟังคนตัวเตี้ยบ่นเรื่องคนตัวดำ ทำให้คนตัวเตี้ยซึ่งขี้เหงาได้พบกับเทพบุตรซึ่งเลี้ยงหมา พอไปเล่นก็อยากได้ก็เลยซื้อเป็นของตัวเองบ้างเพราะจะได้เอาไว้แก้เหงา?”
มาถึงตอนนี้คนที่กำลังงอนรู้ถึงที่มาของหมาตัวนั้นแล้วว่าตกลงริทเป็นคนซื้อ หน้าคมถอนหายใจเบาๆ โตโน่ยิ้มกับไอ้น้องชาย
“แล้วเมิงอยากรู้ไหม?ทำไมคนตัวเตี้ยถึงตั้งชื่อหมาแบบนั้น?” ยิ้มกริ่มถามน้องชาย ซึ่งพยักหน้าอยากฟังต่อ
“คนตัวเตี้ยเลือกซื้อหมามา ซึ่งมันได้เล่าให้คนสุดหล่อฟังว่า...........”
“พี่โน่ริทซื้อหมามาด้วยแหละน่ารักมากเลย นี่ไง?” เล่าไปก็ทำท่าประกอบแถมยังดัดเสียงให้คล้ายคนที่ตัวเองกำลังเลียนแบบอยู่ กันยิ้มขำกับท่าแอ๊บๆของพี่ชาย
“เหรอ เออน่ารักว่ะทำไมไม่ซื้อสีดำวะ เอามาแก้เหงาไม่ใช่เหรอ?”
“ไม่เอา ริทอยากได้สีขาว เพราะมันคือลูกของริท” คนที่นั่งฟังอมยิ้มเล็กๆ
“อ้าวแล้วลูกริทไม่ใช่ลูกของไอ้กันด้วยเหรอ” โตโน่ยังเล่าเหตุการณ์วันนั้นต่อ ลอบมองคนฟังเกาหัวเกาหูประมาณว่าเขิน แถมยังบิดตัวไปมา........กุหมั่นไส้เมิงแระไอ้กัน แต่ก็ยังเล่าต่อ
“ชิ ริทไม่สนใจไอ้หมาใจร้ายแบบมันหรอกพี่โน่ ไปเล่นกันเถอะเนอะ ไอ้หมาริท” เรียกหมาตัวเอง ทำให้คนเป็นพี่เริ่มงง ถึงตอนนี้คนฟังเองก็ยังไม่เก็ตถึงชื่อของไอ้หมาริทสักเท่าไหร่?
“กันฟังกันก็ยังงงอยู่ดีอ่ะพี่โน่ ว่าทำไมมันถึงชื่อแบบนนั้น?” เกาหัวแกรกๆ
โตโน่มองน้องชายที่ดูท่าทางจะไม่เข้าใจจริงๆ ก็อ่อนใจต้องเฉลย
“ไอ้กัน เพลงหนุ่มสุพรรณร้องยังไงวะ?” ถามเอาดื้อๆ
“อ้าวพี่โน่อยู่ๆทำไมมาถามเรื่องเพลงได้เล่า? กันถามเรื่องชื่อหมาอยู่นะ?”
“เออน่า ร้องให้กุฟังหน่อย เอาท่อนเด็ดๆเลยนะ?”ยังยัดเยียดให้น้องชายร้อง
คนผิวเข้มถอนหายใจเล็กน้อยแต่ก็ยอมร้อง
“แต่นี้ต่อไป เห็นทีจะไม่เหน่อแล้ว
เมื่อมีน้องแก้วคอยสอนให้เจรจาสวัสดีครับ ผมก็มาแฟนผมก็มาเราสองคนต่างคนต่างมาเห็นมั๊ยล่ะว่าหมากันทั้งสองคน”
ร้องจบก็มองหน้าคนฟัง
“เมิงคิดว่ายังไง? รู้หรือยัง?” โตโน่ถามน้องชาย กันทำหน้างงเล็กน้อย ก่อนจะคิดทบทวนแล้วร้องอ๋ออย่างเข้าใจ
“กันรู้แล้วพี่โน่!!!! ขอบใจพี่โน่มาก ...........ทำไงดีอ่ะพี่กันอยากไปร้อยเอ็ดตอนนี้เลยอ่ะ?” คนที่ดีใจจนแทบบ้าพุดเสียงเร่ง
“เห้ยไอ้กัน พรุ่งนี้เมิงมีงานนะเว้ย โทรไปหาไอ้เตี้ยมันดิ เคลียร์กันซะ กุจะไปนอนแระ” ยิ้มบอกน้องชายแล้วเดินไปอีกห้อง
“ว่าไงไอ้ดำ โทรมาน้อยใจอะไรกุอีก?” ปลายสายรับเหวี่ยงๆ คนที่โทรนั่งยิ้มแล้วร้องเพลงท่อนเมื่อกี้ที่ร้องให้พี่ชายฟังใส่โทรศัพท์
“แต่นี้ต่อไป เห็นทีจะไม่เหน่อแล้ว
เมื่อมีน้องแก้วคอยสอนให้เจรจาสวัสดีครับ ผมก็มาแฟนผมก็มาเราสองคนต่างคนต่างมาเห็นมั๊ยล่ะว่าหมากันทั้งสองคน”
“อะไรของเมิงเนี่ย อยู่ๆร้องหนุ่มสุพรรณให้กุฟัง ปัญญาอ่อนหรือเปล่า?”
“ไรริทกุร้องให้ลูกกุฟังต่างหาก นั่นลูกกุอยู่กับเมิงป่าวเนี่ย?” คนตัวเล็กไม่เข้าใจเรื่องที่อีกคนพุด
“ลูกอะไร?”
“ก็หมาริทไง?” คนเฉลยยิ้มแป้นจนตาหยี
“อะไร? มั่วแล้วเมิง นั่นหมากุลูกกุต่างหาก” คนที่ฟังหน้าแดงขึ้นทันที ไอ้กากนี่รุได้ไง?
“มั่วที่ไหน ก็ กุเป็นไอ้หมาสุพรรณ เมิงเป็นแฟนกุก็ต้องเป็นหมาด้วย ส่วนนั่นก็ลูกของเราไง?”
“ไอ้บ้าใครจะเป็นหมาเหมือนเมิง เมิงเป็นคนเดียวเลยไป๊” ด่าแก้เขิน
“5555555555+เมิงไม่สนใจจริงๆเหรอริท กุเป็นหมาพ่อพันธุ์เลยนะเว้ย!!!!”
คนฟังยิ่งหน้าแดงไม่รู้จะหาคำไหนมาด่ามันดี
“ช่างเมิง เชิญเมิงไปผสมพันธุ์ที่อื่นไป อย่ามายุ่งกับกุแค่นี้นะ” รีบตัดบท เขินจะบ้าตาย ไอ้บ้ากันทำไมมันไม่มียางอายบ้างเลยวะ?
“55555555+เออก็ได้ แค่นี้ก็ได้ เด๋วกลับมาเจอกันกุจะเล่นให้หนักเลย” พูดทิ้งท้าย
“เมิงจะทำอะไรกุไอ้กัน!!!” ถามเพราะคาใจกับที่มันขู่
“กุจะทำลูกหมาพันธุ์ใหม่ “สุพรรณ+ร้อยเอ็ด” ว่ามันจะหน้าตาเป็นยังไง?555555555+”
คนฟังแทบปาโทรศัพท์ทิ้งด้วยความเขิน
“ไอ้บ้ากันนนนนนนนนนนนนนนนนน”
คนตัวเล็กตัดสายเขาทิ้งไปแล้ว พอเรื่องทุกอย่างเข้าใจกัน เขาก็ยิ้มแก้มแทบแตก มีกำลังใจในการทำงานต่อ มือเรียวเปิดรูปที่พี่ชายเขาเปิดไว้ให้ดู รูปริทกับหมา
“นอนหลับฝันดีนะ หมาริท
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อันนี้เขาเวิ่นเองล้วนๆ เอาภาพพี่ริทนอนคู่กับหมาริทอัพแล้วไม่ขึ้นอ่ะ ไปหาดูกันเองแล้วกัน
ส่วนคลิปพี่มดดำกับพี่กันอ่ะ คนอื่นดูอาจธรรมดาแต่เราดูแบบจิ้นมาก พี่มดดำพูดดักทางกันได้สุดยอดไปเลย
แถมกระแอมทำไมไม่รุตอนพี่กันพุดถึงสาวสวยๆในวงการ เราดูแล้วเพ้อไกลเลย55555555+(เพ้อเจ้อจริงๆช้าน)
*****ส่วนใครที่รอ "พลิกล็อคหัวใจ" เรื่องยาวที่แต่งอ่ะตอนหน้า(ขอสปอยด์ตัวเองหน่อย) เชิญมาสมน้ำหน้าพี่รุจได้
เต็มๆเลยเน้ออออออออออออ เขาเองแต่งเองก็สมน้ำหน้าเองด้วย
ความคิดเห็น