คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : สุขสันต์วันแห่งความรัก
ก่อนวันวาเลนไทน์
“ไอ้กันๆ วันวาเลนไทน์เมิงไปไหนป่ะ?” รีบถามทันทีที่อีกคนหนึ่งรับโทรศัพท์ ถามแบบนี้ไม่ได้คิดอะไรจริงๆ
“ก็มีเดินสายเรื่องซิงเกิ้ลใหม่อ่ะ แล้วก็มีเรียน ทำไมริทอยากอยู่กับกันเหรอ?” คนเจ้าเล่ห์แกล้งถาม
“กากแระ ใครจะอยากอยู่กับเมิง?กุเองก็มีงานเหมือนกันแหละ” คนปากแข็งเริ่มร้อนตัว
“อ้าวริทมีงานเหรอ? กันอยากอยู่กับริทอ่ะวันนั้นน่ะ” ทำเสียงเศร้าเล็กน้อย
“ก็งานเสร็จค่อยเจอกันก็ได้ จากชลบุรีขับมากรุงเทพแป๊บเดียวเอง” คนไม่รู้เรื่องอะไรเริ่มตามน้ำ
“555555555+นี่แบบนี้แปลว่าริทอยากอยู่กับกันจริงๆใช่ไหมนี่” คนตัวพ่อหัวเราะชอบใจที่หลอกล่อคนปากแข็งให้พูดความจริง
“ไอ้บ้า ไอ้ปัญญาอ่อน กุแค่สงสารเมิงหรอกกลัวเมิงจะอินกับBad valentineตายไป” คนรู้ตัวว่าโดนให้พุดความจริงด่าแก้เขิน
“โหยยยยยยกันรู้หรอกน่าว่าแฟนครับของกันไม่ปล่อยให้กันBad valentineหรอก จริงมั๊ย?” ถามเสียงอ้อน
“ชิ.....แล้วเมิงอยากไปไหน?” เปลี่ยนเรื่อง .....ยิ่งพูดยิ่งหลงกลมัน
“ไปดูหนังกันไหม? ดูหนังรักสักเรื่อง” ตัวพ่อเสนอ
“เออแล้วดูเรื่องอะไรล่ะ กุไม่ค่อยเช็คโปรแกรมหนังเลยไม่รุว่าเรื่องไหนดี?” ให้โอกาสคนกากเลือก
“love melodyไหม? หนังรักแบบซาบซึ้งแถมนางเอกก็น่ารักโครต!!!!” คนมีโอกาสเลือกรีบบอก
“ใครเล่นวะ กุไม่รู้จักเรื่องนี้” เพราะเขาไม่ค่อยสนใจข่าวหรือหนังเท่าไหร่เลยต้องถามอีกคนไป
“ก็ฉัตรไง? กันรับปากเขาว่าจะไปดูหนังที่เขาเล่น นี่กันเลยมาชวนริทไปดูด้วยกัน หนังดีแน่นอนฉัตรเขารับรองมาเลย” คนที่แนะนำยังพุดไปเรื่อยไม่รู้ตัวว่าทำคนนอยด์ต่อมนอยด์กำเริบ
“งั้นเมิงไปดูคนเดียวเหอะไม่ก็ไปดูกับฉัตรคงจะดีกว่าดูกับกู” เริ่มน้อยใจ อุตส่าห์ไม่คิดอะไรแล้วนะเรื่องมันกับฉัตรแต่ไอ้บ้านี่ก็ชอบมาสะกิดต่อมคิดมากเขาอยู่เรื่อย
“เห้ยริท อย่านอยด์ดิกุไม่ได้คิดไรจริงๆ กุเป็นเพื่อนกับเขาจริงๆ”คนที่รุตัวว่าตัวเองพลาดเริ่มง้อ
“กุก็เป็นเพื่อนกับเมิงเหมือนกันแค่นี้นะ” ตัดสายโทรศัพท์ไม่ฟังคนที่จะง้อได้แก้ตัว
กันมองโทรศัพท์ที่โดนตัดสาย “งานเข้าแล้วเมิง”
13 กุมภาพันธ์
จากวันที่ตัวเองเผลอพูดอะไรไม่คิดออกไป ร่างเล็กก็ไม่ยอมแม้แต่จะรับสายเขาสักนิด ยิ่งวันนี้รู้ว่าอีกคนมีถ่ายเอ็มวีแล้วมีแฟนคลับไปเซอร์ไพรส์ทำให้คนที่เซ็นซิทีฟอย่างริท บ่อน้ำตาแตก ยิ่งทำให้เป็นห่วง แต่ก็ไม่ยอมรับสายเขาสักที บีบีไปก็ไม่ตอบ เอางี้แล้วกันวะ
“พี่โน่ ริทอยู่ไหม?” โทรเข้าเครื่องพี่ชาย เพราะยังไงคนเป็นพี่คงบังคับอีกคนได้
“ก็อยู่แต่มันเศร้าๆอยู่ แล้วทำไมเมิงไม่โทรเข้าเครื่องไอ้ริทมันวะไอ้กัน” งงกับไอ้สองตัวนี้ งอนกันอีกแล้วดิเนี่ย?
“มันงอนผมอยู่อะพี่” นั่นไง...... ทำไมกุซื้อหวยไม่ถูกอย่างนี้วะ
“เออๆได้ๆ เด๋วกุส่งให้มันคุยกับเมิงให้ แล้วเมิงพูดจาเข้าหูน้องกุหน่อยแล้วกัน ชอบทำมันคิดมากคิดจนเตี้ยลงๆทุกวัน” คนพี่แขวะทั้งกันและริท
ยื่นโทรศัพท์แทบทิ่มหน้าน้องชายตัวเองที่ยังตาบวมจากการร้องไห้ไม่หาย คนตาบวมมองหน้าพี่ชายงงๆ
“ไอ้กันโทรมา มันเป็นห่วงเมิง” บอกน้องชาย คนหน้าหวานเมินหน้าหนี
“มาห่วงอะไร ริทก็แค่เพื่อนของมัน เชิญมันไปห่วงเพื่อนของมันอีกคนหนึ่งเหอะ” ปัดมือที่ถือโทรศัพท์พ้นจากหน้าตัวเอง
คนโก้มองน้องชายตัวเองอย่างอ่อนใจ แม้จะไม่รู้ว่าไอ้น้องชายทั้งสองคนงอนกันเรื่องอะไรแต่เขาก็ไม่สบายใจ
“เฮ้ยกัน ไอ้เตี้ยไม่อยากคุยกับเมิงว่ะ” บอกน้องชายผิวเข้มที่รอโทรศัพท์
“อืมกันได้ยินแล้วพี่โน่ บอกริทด้วยแล้วกันว่ากันเป็นห่วง แล้วกันจะไปเคลียร์วันหลังแล้วกัน” พูดเสียงอ่อนลง
“เออรีบๆมาเคลียร์มันล่ะ กุไม่อยากเห็นพวกเมิงงอนกันนาน”โตโน่เสริม เขารู้ว่าพวกมันสองตัวแทบไม่มีเวลาเจอกันเลย แล้วนี่มาทะเลาะกันไม่คุยกันน่าจะหลายวันแล้ว ยิ่งน่าเป็นห่วง
“อืมงั้นแค่นี้นะพี่โน่” ตัวพ่อบอกพี่ชายแบบหงอยๆ
โตโน่มองน้องชายตัวดีที่งอนอะไรไม่รู้ ร่างเล็กเอียงหูมาทางที่เขาโทรศัพท์ดูก็รู้ว่ามันต้องการแอบฟังที่เขาคุยกับอีกคนแต่ยังเล่นตัวไม่ยอมรับ
“ไอ้กันมันฝากบอกว่าเป็นห่วงเมิงว่ะริท” คนตัวเล็กได้ยินพี่ชายตะโกนแต่ก็แกล้งทำหูทวนลมจนคนเป็นพี่หมั่นไส้เดินมาตบหัวคนที่แกล้งไม่สนใจ
“โอ๊ย!!ตบริททำไมพี่โน่” คนตัวเล็กบ่นอุบ จับหัวที่โดนตบป้อยๆ
“พวกเมิงงอนอะไรกัน พรุ่งนี้วาเลนไทน์แล้วนะเว้ย!!เมิงจะปล่อยให้ไอ้กันแห้งเหี่ยวตายแบบเพลงของมันเหรอไง?” คนโก้พูดด้วยความเป็นห่วง
“ไม่แน่หรอกพี่โน่ มันอาจจะไปดี๊ด๊ากับคนอื่นก็ได้” พุดเสียงเบาจนพี่ชายไม่ได้ยิน
“ว่าไงนะ?” ถามน้องชายอีกครั้งแต่คนตัวเล็กไม่ตอบ แถมพลิกตัวเองไปอีกทาง โตโน่มองน้องชายของตัวเองแล้วก็อ่อนใจอีกครั้ง ก่อนจะเดินออกจากห้องไปทิ้งให้ใครบางคนทบทวนหัวใจตัวเอง
14กุมภาพันธ์
จบงานก็ขับรถรีบกลับมากรุงเทพ แล้วพยายามคิดทบทวน ตั้งแต่เช้าไม่มีข้อความที่ถูกส่งมาง้อเหมือนทุกวัน ไม่มีเบอร์โทรเข้าจากคนกาก แม้จะรู้ว่าวันนี้มันต้องออกเดินสายโปรโมทแต่เช้าแถมยังต้องไปสอบอีก แต่มันไม่มีเวลาโทรหาเขาเลยเหรอไง? ทั้งๆที่เมื่อคืนเขาตั้งใจเอาไว้ว่าถ้าวันนี้มันโทรมาจะยอมรับโทรศัพท์แล้วฟังคำง้อของมัน
“ไอ้กากไอ้บ้า กุอุตส่าห์จะหายงอนเมิงดันไม่โทรมาอีก” ด่าโทรศัพท์ตัวเอง แล้วพลิกโทรศัพท์ไปมา ..........โอเคกุโทรไปหาเมิงก่อนก้อได้
////หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ขณะนี้///
คนที่ตั้งใจโทรไปวางโทรศัพท์ ปิดโทรศัพท์ทำไม? ดูเวลา สี่ทุ่มกว่า มันน่าจะเสร็จงานหมดแล้วนี่หน่า?.........แล้วอยู่ๆความคิดบางอย่างก็แว่บเข้ามา....หรือมันไปดูหนังกับฉัตรจริงๆ พอคิดถึงเรื่องนี้น้ำตาก็ดันไหลขึ้นมาซะงั้น
“เนื่องในวันนี้เป็นวันวาเลนไทน์นะคะ แต่บางคนก็ไม่มีคู่ไม่มีคนรักอยู่ข้างๆลองฟังเพลงนี้ดูนะคะ ของ กัน นภัทรกับ Bad Valentineค่ะ” เสียงดีเจเสียงใสพูดขึ้นมาพร้อมกับดนตรีคลอเพลงที่คุ้นหูดี เพลงของใครคนนั้น
มองคนมีความรัก มองไปก็ยังยิ้ม
ในใจเขาคงอิ่ม อิ่มไปด้วยรัก รักที่ให้กัน
ในตาเริ่มมีน้ำ ซึมๆอยู่ในนั้น
และใจเริ่มไหวหวั่น ไม่เคยมีวันของฉันสักที
มองไปนอกหน้าต่างรถ คู่รักหลากหลายคู่ต่างเดินกอดกัน ไม่เหมือนกับเขาที่ต้องอยู่คนเดียวเพราะคนบางคนคงกำลังไปมีความสุขกับคนอื่นอยู่
ดอกไม้ละลานตา ที่เขาให้กันในวันนี้
แต่ฉันไม่เคยมี กี่ปีก็เป็นอยู่อย่างนั้น
ร้านขายดอกไม้ของขวัญข้างทางต่างถูกรุมล้อมไปด้วยคู่รักที่มาเลือกซื้อของขวัญให้กัน
สุขสันต์วันแห่งความรัก ให้ใครต่อใครเขา
แต่สุขสันต์วันแห่งความเหงา ให้เราที่ต้องเดียวดาย
วันนี้เป็นอีกปีแล้ว Bad Valentine
ที่ยังต้องหายใจ ทิ้งมันไปอีกวัน
เกลียดความเหงา ณ จุดนี้ อยากผ่านพ้นไปสักที
เกลียดวันนี้ ไม่รู้ทำไม no no no
สุขสันต์วันแห่งความรัก ให้ใครต่อใครเขา
สุขสันต์วันแห่งความเหงา ให้เราที่ต้องเดียวดาย
วันนี้เป็นอีกปีแล้ว Bad Valentine
ที่ยังต้องหายใจ ทิ้งมันไปอีกวัน อีกวัน อีกวัน
มันเป็น Bad Valentine มันเป็น Bad Valentine อีกวัน
จะไปหวังอะไรมากก็แค่วันวาเลนไทน์ไม่เห็นจะเป็นอะไร?........จริงไหม?
“เฮ้ยริทกลับมาแล้วเหรอวะ?........เห้ย!!!” หันมาทักน้องชายที่เพิ่งกลับเข้ามาแต่ดันมาเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตา คนโดนทักไม่พูดอะไรพยายามวิ่งหนีเข้าห้อง
“เฮ้ยริทเมิงเป็นอะไร” บิดลูกบิดประตู แต่ห้องดันล็อค
“พี่โน่ ริทเป็นอะไร?” คนที่ไปแอบหวังจะทำเซอร์ไพรส์อีกคนเดินออกมาจากที่แอบ เพราะงงกับเหตุการณ์ทั้งหมด โตโน่หันมามองหน้าน้องชายอีกคน ก่อนจะส่ายหัว
“พี่มีกุญแจสำรองไหม? ไปเอาให้หน่อยดิ”บอกพี่ชาย คนเป็นพี่พยักหน้า
“เออเด๋วกุไปเอามาให้”
ได้ยินเสียงไขประตู ร่างเล็กที่นอนคลุมโปงอยู่บนเตียงจึงคิดว่าพี่ชายเป็นห่วงเลยใช้กุญแจสำรองเปิดเข้ามา
“พี่โน่ ริทไม่เป็นอะไร?ออกไปข้างนอกเหอะเด๋วริทหายริทจะออกไปคุยด้วย” พูดไม่ให้พี่ชายเป็นห่วง
แต่สักพักคนที่นอนคลุมโปงอยู่ก็รู้สึกถึงที่นอนที่ขยับ มีบางอย่างพยายามรวบร่างเขาให้โน้มเข้าไปหา
“แต่กันเป็นห่วงริท ขออยู่ตรงนี้ได้ไหม?” เสียงนุ่มพูดบอกคนใต้ผ้าห่ม
คนตัวเล็กรีบดึงผ้าห่มออก หันไปมองหน้าคนพูด ใบหน้าคมฉายแววเป็นห่วง
“กันมาได้ไง?” ตกใจที่เห็นหน้าตอนนี้
“ก็เป็นห่วงเลยมาหาริทไง?” ตัวพ่อยิ้มเล็กน้อย มือหนาลูบแก้มใสที่มีรอยน้ำตาเป็นคราบอยู่
“ไม่ต้องมายุ่ง อยากไปดูหนังกับใครก็ไปสิ” ปัดมือที่ลูบแก้มออกแล้วลุกลงจากเตียง
“โธ่ ริทกันไม่ได้มีอะไรจริงๆ ที่ชวนริทดูหนังเรื่องนั้นเพราะฉัตรเล่นก็จริงแต่นั่นเพราะเขาแนะนำมา” คนตัวพ่อพยายามเดินเข้าหาคนที่หนีเขา
“ก็เขาแนะนำเมิงมา เมิงก็ไปดูกับเขาสิจะมาชวนกุทำไม?.......ปล่อย” ตัวพ่อพยายามกอดคนตัวเล็กให้มาอยู่ในอ้อมกอดเขา
“ก็เขาแนะนำมาว่า ถ้ากันไปดูกับคนรัก จะทำให้รักกันมากขึ้นน่ะสิ กันก็เลยมาชวนริทไง?” กันรวบตัวยุ่งไว้ในอ้อมกอดพร้อมกระซิบข้างหู
“แล้วเมิงจะมาชวนกุทำไม?” ทำไมเข้าใจอะไรยากจังวะริท?
“ก็ริทคือคนรักของกันไง.......กันเลยอยากชวนไปดูเผื่อริทจะได้รักกันมากขึ้น” พูดแล้วหอมแก้มใส คนโดนลักหอมตีแขนคนที่กอดตัวเองอย่างเขินๆ
“ดำ เตี้ย ตกลงพวกเมิงดีกันยังเนี่ย?” โตโน่ชะโงกหน้ามาดูไอ้น้องสองคน เห็นคนสองคนกอดกันกลมก็อดหมั่นไส้ไม่ได้
“แหมดีกันไม่บอกกุเลยนะ นี่กุนึกว่าพวกเมิงจะฆ่ากันตายซะอีกช้ากว่านี้3นาทีกุจะตามปอเต็กตึ้งแล้ว” แขวะน้องชายทั้งสองคน
“5555555+พี่โน่ตอนนี้กันกับริทคืนดีกันแล้ววานพี่โน่ช่วยปิดประตูห้องให้ด้วยดิ” คนตัวพ่อบอกพี่ชาย ริททำหน้างงๆ ทำไมต้องปิดประตูห้อง
“เมิงคืนดีกันแล้วทำไมต้องปิดประตูห้องวะ?”ดูเหมือนโตโน่ก็ไม่เข้าใจความคิดของไอ้น้องชายสุดแสบของเขาเหมือนกัน
“ก็วันนี้วันวาเลนไทน์กันก็ขอฉลองวาเลนไทน์กับริทสองต่อสองอะดิ ถ้าพี่โน่อยู่ด้วยกันได้Bad valentineเพราะอดแน่ๆ” จบคำตัวพ่อเฉลย คนในอ้อมกอดรีบดันคนคิดทะลึ่งออกจากตัว โตโน่มองหน้าน้องชายอย่างเอือมๆ .............ไอ้กันเจ้าเล่ห์ตลอด!!!!!
“งั้นกุขอไปฉลองวาเลนไทน์กับคนนั้นกุบ้างนะ ไม่กวนพวกเมิงแระ” บอกน้องชายสองคนที่ตอนนี้ไม่สนใจเขาสักนิด
.............ว่าแล้วก็ปิดประตูให้พวกมันสักหน่อย.......เด๋วมีคนแอบดู
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนแรกว่าจะไม่แต่ง แต่สุดท้ายทนไม่ไหวแต่งดีกว่า5555555+
ฟิคนี้เวิ่นเอง แต่งสดเอง มั่วเองด้วย (เจ๋งว่ะ)
ฝากฟิคยาวของตัวเองด้วยนะคะ เผื่อใครยังไม่เคยอ่าน
http://writer.dek-d.com/suzank/story/view.php?id=775934
ความคิดเห็น