ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    sf กันริท38 special*

    ลำดับตอนที่ #1 : รักหนึ่งคำจดจำตลอดไป

    • อัปเดตล่าสุด 14 ม.ค. 55





    เรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะความจิ้นส่วนตัวของไรท์เตอร์เอง จึงมาแต่งเพื่อระบายความจิ้นของตัวเองเฉยๆ

    ปล.ไม่เคยเขียนเรื่องสั้นแบบตอนๆจบอ่ะเคยแต่อ่าน เลยไม่รู้ว่าจะจบตอนยังไง?5555555555+


    _________________________________________________________________________









     เพิ่งบอกรักกันวันนั้น จากกันแล้วหรือวันนี้ 

    อยากยืดเวลาออกไปแต่ก็คงไม่มีทาง

    ก่อนจะไม่ได้พูดแล้ว แลกคำนี้กันอีกครั้ง 
    โบกมือลาแล้วกระซิบคำว่ารักกันค่อยๆ

    เก็บรอยยิ้มฉันไว้ในใจของเธอ โอบกอดทุกนาทีของเรา 
    ปล่อยให้รักทำงานเบาๆ ในใจฉันและเธอ 
    ร่ำลาด้วยยิ้มนี้ที่มี...


    #รักหนึ่งคำจดจำตลอดไป

     

    ร่างเล็กมองดูท่อนฮุกของเนื้อเพลงของตัวเอง เพลงใหม่ที่ถูกแต่งขึ้นเพื่อให้แฟนคลับของเขาได้ฟังเพื่อเป็นการขอบคุณช่วงเวลาดีๆที่แฟนคลับเคยให้เขา

    “ขนาดเนื้อเพลงยังมีคำว่า กัน ตั้งสี่คำแน่ะ” ผมยิ้มให้กับเนื้อเพลงที่มีชื่อใครคนนั้นตั้งเยอะ จนไม่ทันรู้สึกถึงการมาถึงของใครอีกคน

    “ทำอะไรน่ะริท?” คนมาถึงถามเสียงดังข้างหูแถมยังสวมกอดร่างเล็กจากทางด้านหลัง

    “ไอ้บ้า ปล่อยนะเว้ย!!” ร่างในอ้อมกอดดิ้นเพื่อให้หลุดจากวงแขนแกร่ง

    “กันถามว่าทำอะไรอยู่ ยังไม่ตอบกันเลยถ้าไม่ตอบก็ไม่ปล่อย”ตัวพ่อเริ่มเนียน

    “อาบน้ำอยู่มั้ง ถามเนี่ยหัดดูซะบ้างดิ”

    “ ก็เห็นว่าอยู่ว่านั่งเหม่อคิดถึงกันอยู่เลยถามเนี่ย?”

                คนในอ้อมกอดมองหน้าคนกอด สีหน้ามีรอยยิ้มของคนตรงหน้าทำให้หัวใจของตัวเองเจ็บขึ้นมาโดยไม่มีสาเหตุ

     

    “กัน จำวันแรกที่เราเจอกันได้ไหม?” อยู่ๆคนที่เจ็บหัวใจก็ถามคนที่กำลังยิ้มจนแก้มขึ้นหลุม

    “ จำได้สิ ตอนนั้นกันนั่งมองริท เพราะเห็นริทนั่งยิ้มนั่งหัวเราะกับคนอื่นอยู่เสมอ แต่พอริทหันมาเจอกัน ริทจะชอบทำหน้าบึ้งหาเรื่องกันตลอด แต่นั่นอาจเป็นจุดเริ่มต้นเล็กๆที่ทำให้กันรักริท และรักมากขึ้นมากขึ้นจนหมดหัวใจแบบในปัจจุบัน”

                คนที่เล่าไม่พูดเปล่ายังเอาคางมาเกยไหล่คนฟังพร้อมกระชับแขนให้กอดรัดคนตรงหน้าแน่นมากขึ้น

    เพิ่งบอกรักกันวันนั้น จากกันแล้วหรือวันนี้ 
    อยากยืดเวลาออกไปแต่ก็คงไม่มีทาง

             

    เวลาผ่านไปเร็วเหลือเกินจากวันที่กันบอกรักเขาในวันที่แข่งเดอะสตาร์จบจนถึงวันนี้วันที่เขาต้องกลับไปเดินบนเส้นทางอื่นที่ไม่ใช่ที่เดียวกับกัน เวลาที่กำลังใกล้เข้ามาวันที่เขาต้องจากอ้อมกอดที่อบอุ่นเพื่ออนาคตของตัวเอง

     

    ก่อนจะไม่ได้พูดแล้ว แลกคำนี้กันอีกครั้ง 
    โบกมือลาแล้วกระซิบคำว่ารักกันค่อยๆ

     

    “ฮึกๆ กัน ริท รักกันนะ รักมาก” ตัวพ่อตกใจเมื่ออยู่ๆคนในอ้อมกอดก็ร้องไห้บอกรักเขา

    “ริท เป็นอะไรไปน่ะ กันทำอะไรให้ริทเสียใจหรือเปล่า?” คนโดนถามส่ายหัวแทนคำตอบ เมื่อเห็นคนตรงหน้าไม่ตอบอะไร ตัวพ่อเลยหยิบกระดาษเนื้อเพลงในมือของคนขี้แยมาอ่านดู พออ่านจบก็พอจะเดาเรื่องทั้งหมดได้

    “เพลงนีความหมายดีจังเลยนะริท คล้ายกับพวกเราสองคนเลย” คนขี้แยหันมามองคนพูดที่ไม่รู้ว่าตอนนี้กำลังอยู่ในอารมณ์ไหน? ยิ้มแต่ก็ดูเศร้า

     

    เก็บรอยยิ้มฉันไว้ในใจของเธอ โอบกอดทุกนาทีของเรา 
    ปล่อยให้รักทำงานเบาๆ ในใจฉันและเธอ 
    ร่ำลาด้วยยิ้มนี้ที่มี...

     

                อยู่ๆคนที่เพิ่งร้องไห้ก็ร้องเพลงท่อนนี้ขึ้นมา คนที่กำลังอยู่ในโหมดเศร้าอีกคนหันหน้ามามองคนร้องที่ตอนนี้เปลี่ยนจากรอยน้ำตาเป็นรอยยิ้มส่งมาให้เขา

    “เพลงนี้มันคล้ายกับเราสองคนจริงๆนั่นแหละ ตอนริทได้เพลงนี้ครั้งแรกริทก็คิดถึงกัน คิดถึงคำบอกรักของกัน คิดถึงช่วงเวลาที่เรามีให้กัน คิดถึงอ้อมกอดของกันที่กอดริท คิดถึงรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของกันที่ส่งมาให้ริท คิดถึง...............ฮือออออ!!!” คนขี้แยร้องไห้อีกรอบ อีกคนที่พยายามกลั้นน้ำตาของตัวเองได้แต่ดึงคนที่ขี้แยมากกว่ามากอดไว้

     

    “ริท กันสัญญานะริทว่ากันจะรอ ถึงแม้ทางมันจะไกลกัน ถึงแม้จะไม่ได้เจอหน้ากันบ่อยๆแต่กันจะไม่ลืมริท กันจะจำทุกเรื่องราวของเราเอาไว้เสมอ” คนที่ให้สัญญากอดคนที่ร้องไห้แน่นขึ้นเหมือนจะเป็นการย้ำให้คนๆนี้มั่นใจ

    “คำว่ารักของกัน เมื่อกันให้ใครไปแล้วกันจะให้คนๆนั้นไปตลอดไม่เปลี่ยนแปลง”

    รักหนึ่งคำจดจำตลอดไป





    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×