คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Ep1 : นอกกายนอกใจ (Partจบ) มีebookแล้ว
(สามารถาวน์โหลอีบุ๊ไ้รหน้าปนิยายเลยนะะ)
ราาอีบุ๊ 129 บาท
--------------------------------------------
“อ๊าห์...”
เสาวภาหลับาพริ้มพร้อมส่เสียร้อรวราไม่หยุปาเมื่อถูระุ้น้วยปลายนิ้วบีบบีุ้ไว้่อสัมผัสสลับับารถูไถ้อนิ้วับพวเนื้ออวบให่นลำน้ำาวุ่นไหลเอ่อปาบ่อออมายั่วน้ำลายพ่อนัรััวา เอราลืนน้ำลายอึให่พลาแลบลิ้นยาวปาลบนเนื้อหอยที่มีน้ำ่ำเยิ้ม้วยวามเอร็อร่อย
“ี้...โอ้ว...ีเหลือเินเอ้า ันอนิ้วยาวๆอุ้วยะไ้ไหมที่รั ่วยระทุ้มันเ้ามาแรๆ ันอยาแิ้นาย้วยปลายนิ้วอุแทบาใ” เ้าอห้อัริมฝีปาล่าส่สายายั่วเย้าร้ออวามสยิว้วยปลายนิ้ว่อนะเออร์ปิโัวเื่อที่เธอแสนิใ
“ไ้ามำอรับที่รั” เอราระุยิ้มร้ายเมื่อเ้าอบ่อเินบ่อทอร้ออปลายนิ้วร้ายอเา ายหนุ่มแทนิ้วี้เ้าปาโพรนสุโน ระแทเ้าระแทอออย่าไม่ออมแร
“เย็สสสส....อ๊า....” เอราโน้มายึ้นนั่ันเ่าเพื่อ้อารเปลี่ยนท่วท่าหาทว่านิ้วมือแร่แสนร้ายนั้นยัไม่หยุยับเ้าออโพรเนื้อหวาน
“อุยัูแน่นอยู่เลยนะรับ” เาเอ่ยปามเมื่ออนถอนปลายนิ้วออาพลูเนื้อนวล แล้วันมันเ้าไปใหม่อย่าไร้วามปรานี
“อูยยยย...เอ...แบบนั้นแหละันอบ” วามเสียวส่ผลทำให้ลำาเสลาสั่นผับๆ ้อยมือึ้นมาบีบเ้าอัวเอไว้เพื่อลายอาารสยิว่าน
เมื่อโพรเนื้อโนแ่ละ้อนิ้วยาวรูไปามผนัเนื้อ้านในนสุโน สร้าวามเสียวสะท้านนเสาวภาแอ่นหยัสะโพึ้นสูระเ้รับทุ่วยามามแรระแทเ้าระแทอออนิ้วให่ เธอิปลายเล็บลบนผ้าปูนที่นอนเพื่อระบายวามเสียว่าน เิใบหน้าสวยส่เสียร้อรวราลั่นไปทั้ห้อ
นทำให้ฝีเท้าหนัอผู้มาเยือนนใหม่ถึับะันิ่อยู่ับที่ ลมหายใสม่ำเสมอ่อนหน้าแทบหยุ ฝ่ามือหยาบเพราะารทำานในไร่อย่าหนัหน่ว้าเิ่รลูบิ นัยน์าสีนิลแรล้าวาวโรน์ึ้น้วยวามะลึ...
“ี๊...อร๊าย…”
ร่าอรรามเพราะูแลัวเอเป็นอย่าีมาลอระุเร็เมื่อถูปลายนิ้วเรียวยาวทะลวเ้าอลีบผาอย่าไร้วามปรานีนสุโน แม้แ่ยอออิ่มูันสีมพูเ้มยัถูายหนุ่มบีบยำนเิเป็นรอยแเป็นปื้น หาทว่าเ้าอร่าามไร้ไมันส่วนเินนั้นลับไม่สนใไยี ทำเพียระเ้เอวพลิ้วามัหวะทแยเ้าทแยอออนิ้วยาวให่
“อบไหมรับุภา” ใบหน้าหล่อเหลาไม่แพ้นายแบบเยึ้นมาถามอย่าเอาอเอาใ โยไม่ลืมเพิ่มวามหนัหน่วยามทะลวเ้า้านในผนัถ้ำ
“อบสิ...ันอบทุอย่าทีุ่เอปรนเปรอให้นั่นแหละ ไม่ว่าะเป็นนิ้วมือ ลิ้น หรือแม้ระทั่ท่อนเอ็นอุ ล้วนพาันึ้นสวรร์ไ้อย่าสุสมสุๆทั้นั้น” เสาวภาเิใบหน้าึ้นหลับาพร้อมับัฟันพูื่นมายหนุ่มร้อนรั เมื่ออนนี้โพรสวรร์อเธอำลัถูวามเสียวเล่นานหนัหน่วเหลือี ไม่ิเสียายเินที่่าย้อนหนาให้ับวามสุทุรั้เลยริๆ
นิ้วแสนร้ายนั้นระแทเ้าระแทอออยู่ในโพรสวรร์าสอนิ้วลับลายเพิ่มเป็นสามนิ้วามำร้อออเ้าอเรือนร่าเ่ึ
“โอ้ว...ันเสียวเหลือเินุเอา ระแทแรๆ แรอี่ะ ันอยาไ้แรๆ”
เอรายิ้มริ่มรู้สึพอใในผลานอัวเอที่ทำให้บ่อเินบ่อทอพึพอใ เาใระแทปลายนิ้วเ้าโพรสวรร์แรๆามำอสุแราย นในที่สุน้ำหวานสีาวุ่นรสาิมปร่าแ่ทว่าลับหวานลิ้นนั้นไหลย้อยิ่ามนิ้วเรียวยาวอเาออมาเป็นทายาว เรียใบหน้าาวที่เริ่มมีเหื่อผุผายเ็มหน้าผาแ่ำ้วยวามสุสมฤทัย
“ี๊...เยี่ยมริๆเลย่ะ ุทำให้น้ำันแอีแล้วนะพ่อนเ่อัน”
เสาวภาระุร่าปลปล่อยน้ำหวาน พร้อมเบ้หน้าพึมพำเสียระเส่าเอ่ยปามผู้ายอเธอ้วยวามสุนล้นอ นระทั่น้ำหวานเริ่มไหลเยิ้มออมานอรูลีบผาบวมเ่อ้วยฤทธิ์ันีถึสามนิ้วมาึ้นเรื่อยๆ เอรา้มใบหน้าหล่อเ้มลมอภาพสวยาม่อนลืนน้ำลายลอ เาอใไม่ไหวรีบโน้มายแนบใบหน้าเ้าหาแหล่น้ำหวานมาล้นนั้น พร้อมแลบลิ้นยาวทั้ปาทั้เลียเนินเนื้ออวบสีแ เ็ทำวามสะอาไปรอบลีบอูมนสะอาเอี่ยม
“น้ำหอยอุอร่อยัเลยรับ ผมอยาินมันอีั” เอราหลิ่วาเ้าู้ เาไม่พูเปล่าหาทว่าายหนุ่มยันิ้วลบนะอยอหอยัวเมีย นเสาวภาสะท้านไปทั้ายสาว เธอระเ้สะโพบเ้าหาปลายนิ้วร้ายเพื่อเพิ่มวามสยิวให้ับัวเอ
“อ๊า...ที่รัแบบนั้นแหละบีบมันแรๆเลยันอบ” เสาวภาระุยิ้มเสน่ห์พร้อม้วยอ้าเรียวาเสลาออว้าว่าเิม เมื่อสายาพร่ามัว้วยฤทธิ์ัหานั้นเห็นเส้นผมำทำท่าะ้มลเ้าหาลีบผามาศอเธออีรั้ และเป็นั่ใปรารถนา เมื่อวามื้นแะาปลายลิ้นร้อนอหนุ่มู่นอนนล่าสุห่อทแยแทเ้าไปในรูถ้ำสวาทอเธออีรา
เอราอบสนอวาม้อารอเธอ้วยวามำนา ถึอถึใเธอเป็นที่สุ ไม่ว่าะร้ออให้เาปนเปรอสวาทรุนแรแ่ไหน เาะรีบอบสนอเธอในทันที โยไม่รอให้เธอหุหิใ
“ี๊…อืม....เสี่ยวเหลือเิน” ายหนุ่มแทลิ้นเ้าออในโพรสวรร์นน้ำหวานที่เาอยาื่มไหลเยิ้ม ่อนเปลี่ยนเป้าหมายเป็นะอยเม็สีเอร์รี่ส เาใ้ปาูมันเ้าไปใน้าในใ้ฟันัเม้มเบาๆลบนเม็ไหว่อเส้นประสาท พร้อมวัปลายลิ้นถี่ๆทำสลับอยู่แบบนี้นเสาวภาระุเฮือเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วเธอ็ำไม่ไ้
“รี๊...โอ้ว...เอ้า” เสาวภาร้อราลั่นไม่่าาสัว์บาเ็บยามเมื่อเธอแะอบสวรร์อีรา เธอหลับาพริ้มทิ้เรียวาราบไปับพื้นเียเพราะหมเรี่ยวแร ปล่อยให้เ้าอลิ้นร้อนปาทำวามสะอาหอยัวเมียามอำเภอใ
“ผมอยาเอาุแล้วรับ ุภา” พอเ็ทำวามสะอานเสร็สมใายหนุ่ม วามเป็นายรลาเป้านั้นเ้นุบับ ร้ออให้เา่วยปลปล่อยมันออาวามทรมานนี้เสียที
ผามาศึรั้ร่าให่ให้โน้มึ้นมาทาบทับร่าเธอ เสียสีร่านุ่มเ้าับร่าแร่เรียเสียระเส่าแหบห้าวัลั่น เมื่อใบหน้าเลื่อนมาพอีันทั้สอน เสาวภาึึใบหน้าัวเอึ้นประบปาูบแลลิ้นับายหนุ่มอย่าูื่มเพื่อส่สัาอนุาให้ท่อนเอ็นนา้อมือเธอไ้ทำหน้าที่อมันเสียที
“ันเอ็ทนไม่ไหวแล้ว่ะุเอ ่วยเอาันเสียทีเถอะ ันระสันท่อนเอ็นอุใะาแล้วอนนี้” หิสาวเลื่อนริมฝีผาบวมเ่อระิบเสียแหบพร่าิริมหู ปลายนิ้วเรียวรีรายออพร้อมับับท่อนเอ็นให่ร้อนมือรูเ้ารูออ เรียมวามพร้อมให้มันยายัวเ็มที่ยาม้อออศึรบ
ทุถ้อยำทุประโยอนรับาลึเือเือนเ้าไปนถึั้วหัวใอัร ายหนุ่มำมือเ้าหาันแน่น ่อนะ่อยๆแ้มประูอ้าออเล็น้อย พอไ้เห็นสิ่ที่ทำให้วาุล้านั้นลุโนเป็นวไฟ เามอายหิบนเียนาิไ์ำลัโยโยนัวเ้าหาันอย่าถึพริถึิ้วยวามแ้นสุหัวใ
“ี๊...เอ้าันเสียวถึใเหลือเิน” เสาวภาพร่ำเพ้อเมื่อ้อเท้าเธอถูเ้าอมือให่ึึ้นไปพัไว้ร่วบ่า ่อนเอ็นให่หัวบานสีล้ำนั้นะระแทเ้าหาถี่ๆ
เสียร้อรวราภายในห้ออีทั้ลิ่นาวละลุ้ยิ่ทำให้ายำยำรบานประูแ็เป็นหินถูสาป ัรำใบหน้าไอ้ายู้บนเียไ้อย่าึ้นใ เมื่อรั้หนึ่้วยวามบัเอิ เาเยเห็นทั้สอนนั่ทาน้าวอยู่ในร้านอาหารแห่หนึ่้วยันมา่อน เสาวภาบอว่าเป็นลู้ารายให่อเ้าหล่อน ำเป็นะ้อพามาเลี้ยอาหารเพื่อเป็นารอบแทนน้ำใ อนนั้นเายุ่เรื่อานเลยไม่ไ้ัไ้หรือิใอะไรเี่ยวับเรื่อนี้อี เาให้เียริเ้าหล่อนและเฝ้าทะนุถนอมมาโยลอ หวัให้่ำืนแห่ฝันในวันแ่านอเาับหิสาวะ้อเป็น่ำืนแห่วามทรำแสนสุอุรา เาเลยไม่เยล่วเินอะไรหิสาว แม้แ่แอลบนอใไปมีใรเา็ไม่เย แล้วนี่ืออะไร มันเิอะไรึ้นันแน่ ทำไมผลอบแทนวามรัวามภัี้วยหัวใอผู้ายนหนึ่ที่มี่อเ้าหล่อน ถึไ้มีผลลัพธ์อบแทนลับเาลับมา้วยารที่เสาวภานอใแถมยันอายเาไปนอนับผู้ายนอื่นแบบนี้นะเหรอ
เลวสิ้นี!...
ัรัรามอมือยัำเ้าหมัแน่น ในั้นอยาเ้าไประาร่าหิร้ายายั่วมายำให้แหลามือ ่าไ้็ะ่าให้ายทัู้่ แ่เมื่อนึถึบทบาทและหน้าที่สำัอนเอ่อลูน้อในไร่อีเือบร้อยีวิ ายหนุ่มึัใเินหันหลัให้ับภาพบาารหน้า รออยวันที่ะหวนลับมาเอาืนนทัู้่ให้สามสมับหัวใที่แสลายย่อยยับไม่เหลือิ้นีอเา
อยู...เาะลับมาอบแทนวามเลวระยำนี้อนทัู้่ให้สาสมับวามเ็บปวที่เาำลัเผิอยู่ โยเพาะไอ้ายู้ เาะทำให้มันไม่เหลือแม้แ่วิาิร่า...
ัรทิ้สายาอาาแ้นไว้่อนที่ร่าให่ะเินหายลับออไปาห้อพัอนรั โยที่เสาวภาไม่อารับรู้ารมาปราัวอายหนุ่มไ้ เ้าหล่อนยัระเริไปับรสรัที่เอราปรนเปรอให้อย่าหัวสั่นหัวลอน าบทแรเรื่อยไปนถึรุ่เ้าออีวัน
************************************
ความคิดเห็น