คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Ep3 : ครั้งแรก (Part1) ebookมาแล้ว
สามารถโหลื้อีบุ๊ไ้รปนิยายเลยนะะ
ราาอีบุ๊ 35.-
----------------------------------------
ผิวายอันเราาวละเอียไร้สิ่สะุา ส่วนเว้าส่วนโ้่าเหมาะเาะลัว เาไม่อยาะเื่อสันินี่หรือือหิสาวาวบ้านธรรมาที่วันๆเอาแ่ลุัวทำแ่สวนทำแ่ไร่อยู่ลาแ้ ไม่ไ้นั่าแอร์เย็น่ำในห้อ หาทว่าหิสาวลับมีรูปร่าผิวพรรหมไม่่าาลูผู้รามาี หรือแม้ระทั่บรราหิสาวในสัมั้นสูที่เาเยเอาไว้วเล่นๆเสียอี
ทยริื่นมในใ ันเราอเาทั้สวยหมทั้อ่อนหวานนุ่มนวล เ้าัวไม่มีแม้ระทั่รอยให้ำหนิิเียน ไม่ว่าะสัมผัสไปรส่วนไหน ล้วนทำให้เารู้สึพึพอใเหลือเิน
ายหนุ่มเฝ้าวนเวียนลูบไล้ในะที่ริมฝีปาร้อนระอุะโบมูบลีบปาอิ่มราวับนหิวระหายอยามาเป็นเวลานาน ปลายลิ้นร้อนสอวัรัเอาลิ้นเล็เ้ามาหยอเย้า วาเอาวามหวานละมุนอสาวเ้ามาเป็นอัวเอ ันเรายอมโอนอ่อนผ่อนาม ปล่อยให้ทุารระทำเป็นไปามธรรมาิ ทำานให้เสร็แล้วเธอะไ้ลับไปใ้ีวิเียบสบเหมือนเ่า ันเราไม่รู้หรอว่า่อานี้ ีวิอเธอมันะไม่มีทาลับไปเป็นเหมือนเิมอีเลย...
แรสัมผัสาายหนุ่มรุนแรึ้นามอารม์พลุพล่าน ัวยาปลุำหนัทำให้วามปรารถนาอทยรรุนแรไม่่าาสายน้ำเี่ยวรา ถึเาะรู้ัวว่าำลัทำสิ่ใอยู่ในอนนี้็ริ ทว่า็่ายาเย็นเหลือเินับาร้อหัห้ามใไม่ให้ัวเอะละมูมมามัินอาหารเลิศรสที่เาเฝ้าแอบมอมาเป็นเวลานาน
ันเราิ้นส่ายหนีปลายนิ้วมือ มันำลัยุ่มย่ามอยู่แถวเนินสาว เสื้อนอนัวบาพลิ้วถูทยรเี่ยทิ้ไป่อนร่าอรระล้มถึฟูหนานุ่ม้วย้ำ รานี้เลยสะว่อนระทำ
“ุร...อืม...”
หิสาวหลุเสียไ้แ่นั้น ่อมาเสียพู็ลายเป็นเสียรายาวระโหย เธอโนปลายนิ้วทู่มนลี่ลีบเนื้อออ นิ้วร้ายยัแหวสอแมแบะอ้านแลเห็นเม็ละมุนอสาวผลุบโผล่ ปลายนิ้วมน็เปลี่ยนมาลึเล้นเม็สวาทนั้นแทน ันเราห่อปาพยายามส่ายสะโพบิหนีแ่็หนีไม่พ้น เธอโนนิ้วแ็แรสอแทรรอยแยผ่านลึ ุ่มหายเ้าไปในโพรลีบนเือบถึโน ผิวหยาบรูไปามพนัเนื้ออ่อน ันเรา็สั่นไปทั้ร่า
ทยรยัแ่ปลายนิ้วเรียวอยู่อย่านั้น เาูปาเสียว่าน นี่นาเพียนิ้วเียวยัถูรัแน่นไ้นานี้ ถ้าเปลี่ยนเป็นแท่ร้อนอเาล่ะ ะหนึบหนับนาไหน
ส่วนันเรานั้นเธอรู้สึทั้เ็บแล้ว็ุ เพราะว่าเส้นทารัอเธอยัไม่เยมีสิ่ใล่วล้ำเ้ามา่อน เธอึรีบว้า้อมือให่ ันให้เารีบเอาออมาารุนั้นเสียที ทยรัืน้อมือไว้ไม่ยอมให้ถูึออมาาแอ่น้ำทิพย์ ายหนุ่มแล้ทำเสียุ ห้ามไม่ให้หิสาวื้อ
“อย่าเร็สิรับ แล้ว็ปล่อยัวามสบาย้วย”
“แ่ันเ็บนี่ะ ทั้เ็บแล้ว็รู้สึแปลๆ...”
เธอประท้วเา้วยน้ำเสียสั่นเรือ สีหน้าื่นระหนใ เพราะว่าเายับนิ้วในัวเธอ เสียนิ้วสอผ่านร่อแบั แะ แะ สร้าระแสอารม์ปั่นป่วน
หิสาวสะบัศีรษะนเส้นผมสีำนุ่มสลวยแผ่ระายเ็มฟูนอน สีผมำสนิทมันัับผ้าปูสีาวา้า ทยรเหลือบามอภาพนั้น้วยห้วแห่อารม์ล้ำลึ หัวใเาสั่นไหว ร่าายเาร้อนรุ่ม อาวุธประำายเาปวหนึบ
“โอ้ว!ัน๋า ันอผม” ทยรราเสียระโหยอย่าับนพ่ายแพ้ให้ับวามามแสนบริสุทธิ์แ่โยี
“ผมทนรออีไม่ไหวแล้วัน๋า...”
เาว่าพร้อมโหย่ัวึ้นสู ใ้เพียมือ้าเียวปลเปลื้ออาภร์บนร่าำยำออนหมเลี้ย ส่วนอีมือบีบเล้นบนเ้าาม ปล่อยให้แท่เนื้ออันให่ระเ้ถูหน้าท้อแบนราบ หัวบานรบราวอเห็อนนี้ปริ่ม้วยน้ำเื้อสีาวุ่นเหนียวยื มันหยเปื้อนบนลำัวอสาวเ้า ันเราไม่ล้าเหลือบามอ เธอึเอียหน้าหลบเอียอาย แ่ทยรไม่ยอม เาปล่อยมือายอถันันปลายามนบัับให้หิสาวับ้อมายััวนอเาแทน
“ยัะอายผมอีหรือัน เราเยเห็นันและันมา่อนแล้วนะ”
นถูบัับให้มอ ะพริบาปริบใส่ื่อ ่าเป็นภาพน่ารัน่าใร่อะไรเ่นนี้ ทยรโถมทับร่าามผุผาเพราะเาัทนไม่ไหว เส้นีวามำัเาำลัะพัพินาศ เาอยาส่เ้าแท่เนื้อเ้าไปทัทายหิสาวเร็วๆ ลีบปาร้อนระมูบปาอิ่มสีหวานอย่าูื่ม มือให่ปัผ่านไปทั่วเรือนร่าอรร ลน้ำหนัในุที่้อลและผ่อนปรนในุที่้อารวามอ่อนนุ่ม
สอร่าบเบียแนบิ ันเราผ่อนลมหายใยืยาว เธอหลับาล ปล่อยให้ทุสิ่เป็นไปามธรรมาิอมันะนำพา...
-------------------------------------
ความคิดเห็น