สวัสดีจ้า
เหอ เหอ เปิดเรื่องใหม่อีกแล้ว
เรื่องนี้ไม่รู้จะแต่งจบไหม
ช่างเถอะ คงเรื่อยๆนั่นแหละ
เดี๋ยวคงจะจบ.....แหละมั้ง
เกี้ยวรักท่านแม่ทัพ
อ่ะแฮ่ม!! ฉัน คือสาวสวยดีกรีดาวมหาลัย ที่เปี่ยมเสน่ห์ มากฝีมือ เก่งบุ๋นและบู๊ หึหึหึ ฮ่าฮ่าฮ่า โฮ่โฮ่โฮ่
ได้หลงยุคมายังยุคคล้ายจีนโบราณ มันก็คล้ายๆกับนิยายย้อนยุคทั่วไปนั่นแหละ ที่นางเอกต้องย้อนยุคไปทำงานหาเงิน ต่อยตี กู้โลก หรือสร้างฮาเร็มต่างๆมากมาย แต่ฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นกับตัวเอง ฉันไม่อยากเหนื่อยแบบนั้น คิดว่ามันเป็นเรื่องไกลตัว และไร้สาระมาก แต่ว่า....
นรก...ช่างโหดร้ายยิ่งนัก
ฉันตายแล้วตื่นขึ้นมาสิงร่างใครอยู่ก็ไม่รู้ บรรยากาศรอบตัวแค่ดูก็รู้ว่ามันไม่ใช่ยุคปัจจุบัน
เจ้าของร่างเก่านั้นตายแล้ว เนื่องมาจากลื่นตอนแช่ถังอาบน้ำหัวฟาดขอบถังน้ำหมดสติจมน้ำตาย ตายได้น่าอนาจกว่าฉันอีก
ตอนแรกก็ตกอกตกใจ พอคิดว่าจะต้องทนอยู่ในยุคโบราณ ที่ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกใดๆแล้ว ฉันก็แทบจะรีบวิ่งไปกระโดดน้ำ?....เปลี่ยนดีกว่า แทบจะรีบไปคว้ามีดมาปาดคอตัวเองให้ตาย?....แทงหัวใจตัวเองดีกว่าน่าจะเจ็บแปปเดียว?
.
.
.
????
ช่างเถอะ ฉันแทบอยากจะตายอีกรอบ แต่ฉันก็ยังพอมีสติอ่ะน่ะ เกือบแล้วๆเอามือลูบอก
เกิดคิดขึ้นได้ว่า ตายแล้วอาจจะไม่ได้เกิดใหม่อีกก็ได้
หรืออาจจะเกิดเป็นตัวอะไรสักอย่างก็ได้ นั่นแหละ
ด้วยความดีที่เคยทำมาตลอด ที่บวกลบคูณหารแล้วอาจน้อยกว่าความชั่วที่ฉันเคยทำ...นิดนึง
ก็เลยคิดว่า อืม...อยู่เฉยๆไปก่อนแล้วกัน
ผ่านไปสักพัก ด้วยแต้มบุญที่มียังเหลือเยอะมั้ง จึงทำให้รู้ว่าตัวเองยังมีความโชคดีมากๆอยู่
จากความทรงจำอันเลือนลาง ของร่างนี้ จึงรู้ว่าร่างๆนี้ก็ไม่เลว
เป็นลูกของมหาเศรษฐีผู้ร่ำรวยมั่งคั่งอันดับหนึ่งของเมือง ยังไม่พอ
ร่างนี้ยังเป็นลูกคนโปรด พ่อแม่รักตามใจ เป็นที่สุด
อาจจะมีชื่อเสียงไม่ดีนัก เนื่องจากนิสัยค่อนข้างเอาแต่ใจ
แต่โดยรวมแล้วถือว่าโอเค
ชีวิตใหม่นี้ก็ถือว่าอยู่ได้อย่างสุขสบายตลอดชีวิต
อากาศดี ครอบครัวอบอุ่น มีอะไรไม่ดีล่ะ
ร่างนี้ ครอบครัวใหม่นี้ ฉันคนนี้จะครอบครองล่ะน่ะ เจ้าของร่างคนเก่าในเมื่อตายแล้ว ก็ไปที่ชอบๆเถอะ ฉันจะสานต่อทุกๆอย่างของเธอเอง
ดั่งสวรรค์ลิขิต หรือนรกสรรสร้างก็ตาม
ทำให้ฉันได้กับเจอเขา ว่าที่สามีในอนาคต
ท่านแม่ทัพผู้เพอร์เฟค พระเอกของฉันนั่นเอง
เจอกันครั้งแรก เขาก็ทำเอาฉันตกหลุมรักเข้าอย่างจัง
ฉันจึงได้เริ่มทำการปฏิบัติภารกิจที่สำคัญระดับชาติ
คือการตามจีบท่านแม่ทัพ ตามหยอด ตามต้อนลงหลุม คอยขายอ้อย คอยตามอ่อย คอยส่งแม่สื่อไปขอ แถมส่งท่านพ่อไปทาบทามให้มาเป็นลูกเขยกิตติมศักดิ์
เขาก็ยังปฏิเสธ
ชีวิตของฉันคนนี้จึงพบเจอวิกฤตอย่างหนัก
คิดมากจนหัวแทบจะระเบิด
ตลอดชีวิตไม่เคยจีบใครไม่ติดมาก่อน
แล้วทำไม ทำไม นี่มันเกิดอะไรขึ้น
ฉันกำลังนก นกครั้งแรก ตั้งแต่เกิดมาทั้งชีวิตก่อนและหลัง
ไม่ได้สิ ฉันจะนกง่ายๆแบบนี้ไม่ได้
ไม่ได้เด็ดขาด
ศักดิ์ศรีของผู้หญิงยุคสมัยสองพันยี่สิบมันค้ำคอ
หากฉันนก ก็แปลว่าผู้หญิงยุคใหม่นก
ต้องแพ้ให้กับผู้หญิงยุคโบราณเนี่ยน่ะ
ไม่ได้ ไม่งั้นผู้หญิงในยุคสองพันต้องรุมประชาทัณฑ์ฉันแน่ๆ
ชื่อเสียงของสตรียุคใหม่ต้องหม่นหมองป่นปี้ม่เหลือชิ้นดีหมดแน่ๆ
ท่านแม่ทัพ....
ในเมื่อจีบแบบปกติไม่ติด
ก็ต้องจีบแบบอภิมหาสเปเชี่ยล
ดักซุ่ม ลักพาตัว มอมเหล้า ไม้หน้าสามต้องมาแล้วล่ะ
ท่านแม่ทัพหากไม่แต่งกับข้าดีๆก็คงต้องมีเสียน้ำตากันไปบ้าง
อย่ามาโทษว่าข้าหนักมือหนักเท้าไปก็แล้วกัน
.
.
.
.
.
.
.
ความคิดเห็น