ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO
Pledga’rankle มัดจำแค้น
INTRO
เรื่องราวทั้งหมดน่ะหรอ... มันเกิดจากความผิดพลาดในคืนนั้น !!
รถแม็คลาเรนคันสีขาวสะอาดตาขับพุ่งทะยานด้วยความเร็วระดับสูงตลอดเส้นทางบนท้องถนนด้วยความเร่งรีบ แต่ดูเหมือนฝนฟ้าในวันนี้จะไม่ค่อยเป็นใจนักไหนจะฝนที่ตกลงมาระห่ำใหญ่ ไหนจะรถติดกันเป็นขบวน มันทำให้ร่างบางที่เป็นเจ้าของรถรู้สึกโมโหอยู่ไม่น้อย
“บ้าเอ้ยย !! จะมาติดห่าเห่วอารัยกันตอนนี้วะ แล้วจะไปทันไหมเนี้ยย !! “ ร่างบางสบถออกมาอย่างหัวเสีย พร้อมกับมือเรียวที่บีบแตรเสียงดังลั่นก่อนจะกลับมาสนใจพวงมาลัยแล้วขับออกไป อย่างรวดเร็ว
ปัง ! เสียงเปิดประตูรถเสียงดังขึ้น พร้อมกับร่างบางที่ก้าวเท้าสับขาเข้ามาในคอนโดระดับหรูห้าดาวอย่างรวดเร็ว ไม่นานประตูลิฟก็เปิดออกเช่นเดียวกับร่างบางที่อยู่ในลิฟก้เปิดออกเช่นเดียวกันกับร่างบางที่อยู่ในลิฟก็ไม่รอช้าที่จะเดินออกมาเพื่อหาห้องของเป้าหมาย
2159 หมายเลขห้องคุ้นเคยปรากฏอยู่ตรงหน้า แต่ไว้ปฎิกิริยาของคนหน้าห้องที่กำลังลังเลว่าจะทำไรต่อไปดี
“เอ๊.. จะเปิดดีมั้ยนะ “ ร่างบางที่ถือกล่องเค้กพึมพำอยู่คนเดียว ใช่แร้ววันนี้เป็นวันเกิดของคนรักของเรา เขาจึงอยากจะทำของขวัญมาให้ เพราะนี้ไม่ใช่แค่วันเกิดธรรมดา แต่มันเป็นวันครบรอบ 4 ปีทีเราคบกัน ‘แบคฮยอน’ อยากที่จะทำเค้กมาให้ร่างสูงเจ้าของห้องนี้ได้เห็นความใส่ใจของเขา และรับรู้ว่าร่างสูงนั้นสำคัญกับเขามากแค่ไหน
“เซอไรแล้วกัน” ^^ ในที่สุดก็ได้คำตอบ ร่างบางยิ้มตาหยีให้กับความคิดของตัวเอง ก่อนที่จะล้วงหยิบคีย์การ์ดของห้องร่างสูงเคยทำไว้ให้ แล้วรูดเข้าห้องไปอย่างใจเย็น
กริ๊ก.. ! เสียงประตูเปิดเบาๆ ดังขึ้นมาเล็กน้อย แต่ร่างบางมั่นใจว่าเจ้าของห้องไม่มีทางได้ยินแน่ เท้าเล็กสาวขาอย่างรวดเร็วและเงียบเชียบ ไปที่ห้องครัวเพื่อจะนำเค้กมาใส่จาน ก่อนที่เดินนำไปไว้ที่โต๊ะกระจกใสตรงโซฟาหน้าทีวี คือตัวเล็กขมวดฉิบ เมื่อสังเกตได้ว่าห้องมันเงียบจนเกินไป
“หรือจะอยู่ในห้องนอน” แบคฮยอนคิดได้ดังนี้จึงเดินไปที่หน้าห้องนอนอันคุ้นเคยมือเรียวเอื่อมไปหัวจะ เปิดออกแต่ก็ต้องชะงักเมื่อรับรู้ได้ถึงความผิดปกติภายในห้อง
“ อ๊ะ .. อื๊ออ ~ อออ อะ..อ๊า~ อ๋อออ .. “
แค่ฟังก็รู้ว่ามันคือเสียงอะไร แบคฮยอนไม่ได้ใสซื่อขนาดนั้น และก็ไม่ได้โง่ขนาดนั้น ที่จะไม่รู้ว่าคนรักของตนกำลังร่วมกิจกรรมเข้าจังหวะ บนเตียง *** กับคนอื่น
แต่ก็ไม่รู้ว่าคนฉลาดที่ไหนจะทนยืนฟังในสิ่งที่ทำให้ตัวเองเจ็บปวด...
“ ซี๊ดดดด~ดด อีกนิด ”
“ อ๊าห์ / อ่าา..าส์ ” จนเสียงสวรรค์ที่ทำให้แบคฮยอนรู้ว่าทั้งสองคงจะเสร็จภารกิจกันแร้ว ร่างบางรีบยกมือปาดน้ำตาที่ไหลมาอย่างไม่รู้ตัวอย่างลวกๆ ก่อนที่จะได้ยินเสียงเปิดประตูจากคนภายในห้องคงจะออกมาชำระล้างตัวจากกิจกรรม ‘โสมม’ นั้น
“ บะ.. แบคฮยอน ” ร่างสูงที่เปิดประตูออกมาเอ่ยเสียงเบาหวิวพร้อมกับท่าทางที่งงงวย ที่ร่างบางมองแร้วรู้สึกสมเพช แต่ยังคงรักษามาดนิ่งแล้วเอ่ยต่อ “ มาได้ยังไง ”
“ นายคงจะจำไม่ได้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดของนาย... ฉันก็แค่อยากมาทำเซอร์ไพรซ์ *** แต่ไม่คิดว่าจะถูกทำเซอไพรซ์ซะเอง ” เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเรียนเหมือนไม่รู้สึกอะไร แม้ว่าภายในใจจะตรงกันข้ามกับน้ำเสียงอยู่มาก
“ .... ” ไม่มีคำอธิบายจากร่างสูง นั่นทำให้แบคฮยอนยิ่งรู้สึกผิดหวัง น้ำตาที่อัดอั้นไว้ ไหลลล ออกมาเป็นสายอย่างทนไม่ไหว แต่ก็ไว้ซึ่งเสียงสะอื้น และแน่นอนว่าร่างสูงไม่มีทางเห็นความอ่อนแอนั้น เพราะแบคฮยอนยืนหันหลัง... ปิดกั้นความอ่อนแอของตัวเองไว้ TT ไม่อยากให้ร่างสูงรู้ ไม่อยากจะดูน่าสมเพชไปมากกว่านี้..
“ สิ่งที่ฉันให้นายไปมันคงไม่พอสิน่ะ นายถึงทำแบบนี้ ”
“ .... ”
“ ถ้าอยากนัก อึ้ก.. ก็บอกฉันสิ ! บอกฉัน ! ทำไมต้องทำแบบนี้ ! ” ตะโกนออกมาอย่างเหลืออดทั้งๆ ที่ยังฝืนหันหลังกลั่นเสียงสะอื้นจนตัวโยน
“ .... ” แต่ก็ยังไว้ซื่งเสียงของร่างสูง ( ไรท์เศร้าแปป TT )
“ หึ ! ไม่คิดจะแก้ตัวหน่อยหรอ.. แปลว่ายอมรับแล้วสินะ ว่านายมันสำส่อนนะ ! ” หันกลับมาตวาดใส่หน้าร่างสูงพร้อมคาบน้ำตา “ ก็ดี.. ฉันจะได้เลิกโง่งี่เง่า เลิกจมปลักอยู่กับความรักที่จอมปลอมของนาย ! ” พูดพร้อมเดินห่างออกมา แต่ก็ชะงัดฝีเท้าก่อนจะ
ปรายดาไปพูดกับร่างสูง ที่ยังยืนนิ่งหน้าประตูห้อง “ แต่นายก็น่าจะรู้นิสัยฉันดีนะ ว่าคนอย่างชั้น.. ไม่เคยยอมแพ้ใครง่ายๆหรอก หึ !!! ”
TALK
-----------------------
งื่อออชานยอลทำตัวเองน้าาาา
สงสารแบคฮยอนจาเบยยยยย
เจอกัน Ep.1 อาทิตหน้านะแจ๊ะ
ฝากเม้นกันด้วยนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น