ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : SPECIAL BAMBAM PART เผยอดีตของนุ้งแบม
Special Bambam Part
สวัสีรับ ผมแบมแบมนเิมเพิ่มเิมือวามหล่อมาแล้วรับ 555 ผมมีเหุาร์มาเล่าให้ฟัล่ะรับ มันเป็นเรื่ออเพื่อนผมล่ะ ริๆนะ ไม่ใ่เรื่ออผมหรอ อ่า.... มันือเรื่ออผมและรับ อนอยู่ที่ไทย เมื่อสามปี่อน.................. อนนั้นผมมีเพื่อนสนทื่อเนล์ล่ะ มันเป็นเพื่อนายอผมเลยล่ะรับ และทีสำัอนนั้นผมแอบอบเพื่อนในห้อนนึล่ะรับ เธอื่อ มินอา เธอสวย น่ารั และูเป็นันเอล่ะ แหะๆ พูแล้ว็เิน อยุ่ีวันีืนี มินอา็เินเ้ามาผมทัผมล่ะ
'เฮ้! นายื่อแบมแบมใ่มั้ย' เธอทัผม้วยเสียใสๆอเธอ าว์นมารับ
เือบลืมหายใเมื่อเธอเ้ามา ใล้ๆ // ถึับเป็นเพลไม่บอเธอเลย ลับเ้าเรื่อเถอะรับ
'อื้อ เราื่อแบมแบม ทำไมหรอ?'
'แบม มินอามีอะไระบอ'
'มีอะไรหรอมินอา?' ลุ้นอยู่รับ ลุ้นอยู่ๆ
.
.
.
.
.
.
'แบม เป็นแฟนเรานะเราแอบอบแบมมานานแล้ว' มินอาพูรวเียว อย่าเินอาย ฟีลอนนั้นเหมือนุพลุในหัวเลยล่ะรับ อิอิ
'อ่า......มินอาอบเราหรอ' ผมถามออไปเพื่อวามแน่ใ เธอพยัหน้าอบผม ผมียิ้มว้าลับไปให้เธอพร้อมับอบไปว่า
'อื้อ เรา็อบมินอาเหมือนัน ่อไปนี้เราเป็นแฟนันแล้วนะ'
และนี่ือุเริ่ม้นอเรื่อราวทั้หม //แสยะยิ้ม
หลัาที่ผมบับเธอไ้ 2 วันเท่านั้นแหละ เธอ็เริ่มเปลี่ยนไปแล้วล่ะรับ หึๆ ถ้าเธอแ่เือนไป ผมยัพอรับไ้นะ เธอยัน่ารัในสายาผมนั่นแหละ แ่มันไม่ใ่แ่นั้นไ ผมบับเธอมาหนึ่เือนเ็มแล้วล่ะรับ ผมบับเธอท่ามลาำบอเล่าาปานอื่นที่ว่า 'ไอ้แบมไอ้ทุเรศ นั่นเลนส์แว่นใ่มั้ยเนี่ย หนาว่าำแพบ้านูอี มึล้าบมินอาไ้ไ' อะไรประมาเนี้ย ่าๆนานา ผมรู้ว่ามินอาไม่อบำ่าพวนี้เลย ผม็ไม่อบเหมือนันมินอาเปลี่ยนไปที่ละนิ ทีละนินมันเริ่มไม่เหมือนเิม เธอลายเป็นใรไปแล้ว ผม็ไม่รู้ ผมไปหาเธอหลัเลิเรียนามปิ แ่มันไม่ปิรที่
'โห้ เนล์ ทำไมพึ่มาอ่ะ เ้ารอเนล์ั้นาน เี๋ยวอีแปปแบม็มาแล้ว' หื้ม? เนล์ั้นหรอ
'แล้วเมื่อไหร่มินอาะไปบอเลิมันะทีล่ะ เนล์อยาอยู่ับมินอ่ะ' มะ มะ มันไม่ริใ่มั้ย
'อีแปปเียวหน่า รอหน่อยนะ เี๋ยวเ้าเลิให้'
'อื้ม โอเ รัมินนะ' ม่ะ ม่ะ มันไม่ริ
'อื้อ รัเนล์เหมือนัน อื้มมม' เ้าูบันแล้ว ผมพยายามปิหู ปิาัวเอ ไมให้ไ้ยิน ไม่ใ่ิมา แล้ววิ่ลับบ้านโย
ทันที
วันรุ่ึ้นมินอานัผมไปุย สสัยะเป็นเรื่อที่เมื่อวานผมหนีลับบ้าน่อนสินะ ผมวระเลิมั้ยนะ
'แบม ทำไมเมื่อวานไม่มารับเราอ่ะ' เธอพอ้มึ้นมาอย่าน่าเอ็นู แ่อนนี้ผมลับรู้สึสะอิสะเอียนมาว่า ผมหันไป
มอหน้าเนล์ที่ยืนอยู่้าๆ เหอะ พวมึแม่เลว
'เมื่อวานเราิธุระอ่ะมินอา' ผมโหไป เพราะถ้าบอวามริไปอายายเลย เหอะๆ
'อ้อหรอ ือว่า..' ไม่ทันที่มินอาะพูบ ผม็พูแทรธอึ้นมา
'มินอา เลิันเถอะ'
'บะ แบม' มินอาเสียสั่น เนล์แสยะยิ้มร้ายอยู่้าๆัวเธอ
'พอเถอะมินอา ไม่้อแล้เป็นนี่อหน้าแบมแล้ว' ผมพูออไป้วยน้ำเสียเรียบ
'ว้าย!รู้แล้วหรอ เห็นโ่อยู่ั้นาน รัมินอาไม่ใ่หรอ' หึๆ
'็แ่เย ในเมื่อเธอเป็นอย่านี้แล้ว ทำไมแบม้อรั เนล์็้วยทำไมหัหลัแบมอย่านี้'
'เพราะมึมันโ่ไแบมแบม ไม่รู้หรอว่าทีู่เป็นเพื่อนมึเพราะเิน ถ้าบ้านมึไม่รวยมึไม่ไู้เป็นเพื่อหรอ' อ้อ มันเป็นยัี้
มาโยลอเลยหรอ หึๆ ผมไม่เยรู้เลย.....
'แล้วมินอาล่ะ ไม่รัแบมมาบแบมทำไม' ผมถามออไปอีรั้
'เพราะว่ามินโนท้ามา ให้มาอแบมบ แล้วที่ยับ่อเพราะเมส์มันยัไม่บ มิน้อบไปเรื่อยๆนว่าะถึวันเลี้ยส่
แล้ว่อยเลิเพื่อหัหน้า ีันะที่แบมไหวัวทัน' เธอยิ้มแล้วมอหน้าผม ีแล้วสินะที่ผมเลิไป
'พวมึมันน่ารัเีย' ผมหลุปาพูไปแล้ว
'มึนี่ปาวอนีนริๆเลยไอแบม' ผลั่ หมัหนัอมันเสยมาที่าผม
'ว้าย เนล์ ่อยแบมทำไมเี๋ยวมือ้เปื้อนเสนียหรอ'
'เออว่ะ เนล์ลืมอโทษนะมิน ลับบ้านันเถอะ'
'อื้ม ไปันบ้ายบายนะแบม' บาย ็แ่พูในใเท่านั้นแหละ เพราะอนนี้ผมเ็บไปหมแล้ว พูไม่ออ ลิ่นาวเลือเ็มปาเลยรบแหม่ มันเป็นนัมวยโรเรยน้วยไ เ็บว่ะ อ่า...... ฝนันมาอะไรวันนี้เนี่ย ลืมเอาร่มมาอี วยะมัเลย ไม่เป็นไราฝนอีนิหน่อยไม่เป็นไรหรอ
วันนั้นผมเินาฝนลับบ้านรับ แม่หุหิใหเลยที่เห็นผมลับมาในสภาพนั้น วันรุ่ึ้นเป็นหวัเลย แหะๆ ไม่เป็นไรรับ ถือว่าเราพัผ่อน้วยลับไปเรียนไ้แ่ไม่เหมือนเิม ผมไม่ใ่แบมแบมนเิมแล้ว นระทั่บม.้นแล้วึบินมาเรียนเาลีเนี่ย
ท้ายนี้ ผมบอไว้เลยนะ เมื่อผมอยู่ในสถานาร์ที่โนนประนาม โน่อว่า หรือึเรียมาเินไปเมื่อไหร่ร่าายผมะัาว์นนเอโยอัโนมัิเลยล่ะ ็อย่าที่ผมบอว่าผมไม่เหมือนเิมอ่ะ ผมมีสอบุลินะ อยู่ที่ว่าพวุะเห็นผมใน้านไหน
End BamBam Part
Talk
รู้ยัแบมเป็นอะไร ฮือ อนนี้ันมาเลยล่ะรั เนื้อเรื่อเป็นไิมไ้น้า เราไม่ัหรอ เม้นไ้โลย 555 เี๋ยวเราะมา่อเรื่อยนะ เราปิเทอมแล้วเราเลยมาลฟิไ้ รันอ่าน ุฟๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น