คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : 01
บทเรียนศาสตร์แห่งการรักษาครั้งที่ 1
บรรยายโดย
Professor Dawn Iqwirious : ศาสตราจารย์ ดอว์น อิควิเรียส
หมายเหตุ. ในวงเล็บใหญ่สีแดง คือจุดที่จำเป็นต้องโรลนะครับ
ส่วนอื่นๆ สามารถโรลได้ตามใจเลยครับ
ชายหนุ่มเดินเข้ามาในห้องเรียนเมื่อเห็นว่านักเรียนเริ่มพร้อมเรียนกันแล้ว
เขามีท่าทีผ่อนคลายมากกว่าการสอนในวิชาปรุงยา
เพราะเขาเชื่อว่าหากนักเรียนผ่านวิชาปรุงยามาได้
เรื่องการรักษานั้นไม่ยากเกินไปเลย
“สวัสดีครับ นักเรียนทุกคน
ชั่วโมงนี้เป็นชั่วโมงแรกของการเรียนในวิชาศาสตร์แห่งการรักษา
ผม ดอว์น อิควิเรียส เป็นผู้รับผิดชอบการเรียนในวิชานี้ทั้งหมด จนพวกเธอจบชั้นปีที่สามครับ
งั้น เรามาเริ่มจากเช็ดชื่อกันก่อนเลยนะครับ”
ชายหนุ่มเปิดสมุดเช็คชื่อออกและเริ่มร่ายยาวชื่อนักเรียนทั้ง 20 คน
[ ขานรับการเช็คชื่อ พร้อมแปะบัตรนักเรียน ]
หลังจากเช็คชื่อเรียบร้อยแล้ว
ศาสตราจารย์หนุ่มก็ปิดสมุดลง พร้อมกับเดินไปที่กระดานดำ
หยิบชอล์คสีขาวสะอาดขึ้นมา ขีดเขียนลงไปบนกระดานดำ
ทำให้เกิดเสียงเอี๊ยดอ๊าดบาดแก้วหูของนักเรียนในห้อง
นักเรียนหลายคนต้องเอามือปิดหูเพราะเสียงนั้น
แต่คนเขียนก็ยังคงเขียนต่อไปอย่างไม่สะทบสะท้านจนจบ
‘ศาสตร์แห่งการรักษา’
นี่คือสิ่งที่ชายหนุ่มเขียนบนกระดาน
“มีใครบอกผมได้มั้ยว่า ศาสตร์แห่งการรักษา มันคืออะไร ?”
ชายหนุ่มถามรอคอยคำตอบจากนักเรียน
[ ตอบหรือแสดงอาการอื่นๆ ]
หลังจากที่ถามตอบกันเสร็จสรรพ
ดอว์นก็หันมาเริ่มการสอนของเขาในวันนี้
“เอาล่ะครับ ในวันนี้ผมจะเริ่มสอนพวกคุณทุกคนจาก ศาสตร์แห่งการรักษาคืออะไร
ศาสตร์แห่งการรักษา คือ ศิลปะ มันเป็นมากกว่าการแพทย์ การแพทย์เป็นเพียงส่วนหนึ่งของมันเท่านั้น
ศาสตร์แห่งการรักษา มีนิยามที่ค่อนข้างกว้าง
มากกว่าการรักษาบาดแผล หรือ ฟื้นฟูบาดแผล แต่มันยังสามารถประยุกต์ใช้ในทางอื่นๆได้อีกมาก
ยกตัวอย่างเช่น...”
ดอว์นเปิดฝาขวดแก้วที่วางอยู่บนโต๊ะด้านหน้ากระดาน
ก่อนจะกำอะไรบางอย่างออกมา
เขายื่นกำมือไปด้านหน้า ก่อนจะค่อยๆแบมันออก
ปรากฎร่างของหนอนตัวอ้วนยักษ์สีขาวสะอาดตา
แต่กลับให้ความรู้สึกน่ารังเกียจและน่าสะอิดสะเอียนจาเมือกที่ไหลออกมาจากทั่วทั้งร่างกายกลมโตของมัน
“คอยดูให้ดี ผมจะลองถ่ายพลังเวทย์ที่ใช้ในการรักษามนุษย์เข้าไปในตัวมัน
ในขณะที่เจ้านี่ยังปกติอยู่ ไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด”
มือของชายหนุ่มข้างที่ประคองตัวหนอนอ้วนนั้นไว้ ลดระดับลงเล็กน้อย
จากนั้น ส่แสงสีฟ้านวลแลดูอบอุ่นก็ค่อยๆส่องประกายขึ้นเป็นไอวนรอบๆตัวหนอนอ้วน
ก่อนจะค่อยๆซึมซาบลงไปในตัวของมัน
ชายหนุ่มกำมือนั้นอีกครั้ง แสงนั้นส่องประกายเจิดจ้าที่สุดหลังจากที่ฝ่ามือนั้นกำสนิท
เขายื่นมือนั้นมาข้างหน้าอีกครั้ง
และคลายมือออกจากรวดเร็ว ภาพที่ปรากฎคือ ผีเสื้อสีขาวนวลบินออกมาจากฝ่ามือของเขาราวปาฏิหารย์
ผีเสื้อบินวนอยู่รอบห้อง ผ่านหน้านักเรียนหลายๆคนไป
ก่อนมันจะกระพือปีก ออกทางหน้าต่างสู่อิสระภาพ
“เมื่อครู่นี้ คือการใช้เวทย์ในการรักษาชนิดหนึ่ง
สิ่งที่ผมทำคือการใช้เวทย์ในการรักษามนุษย์ตามปกติ
แต่ว่าสิ่งมีชีวิตที่ผมใช้ด้วยคือ หนอนคันเดร์
ซึ่งมีลักษณะทางกายภาพที่แตกต่างจากมนุษย์โดนสิ้นเชิง
ผลที่ได้ จึงกลายเป็นไปกระตุ้นเซลล์ในการเจริญเติบโตของมัน ทำให้มันกลายเป็นผีเสื้อ
โดยที่ไม่ผ่านขั้นตอนดักแด้เลย และนี่แหละคือ ศาสตร์แห่งการรักษา มันไม่เพียงรักษา
แต่ยังสร้างสรรค์สรรพสิ่งอีกด้วย”
ดอว์นเว้นระยะเล็กน้อย
ก่อนเขาจะเริ่มเดินไปรอบห้องเพื่อกระตุ้นความสนใจของนักเรียน
“และสิ่งสำคัญสำหรับการเรียนศาสตร์แห่งการรักษา ก็คือ พลังเวทย์
พลังเวทย์นั้น จะไม่หายไปไหน มันไม่สูญสลาย ยกเว้นจะมีสิ่งที่มาหักล้างมัน
ดังนั้น การที่เราใส่พลังเวทย์เข้าไปในสิ่งใด มันจะอยู่กับสิ่ง อาจจะแปรเปลี่ยนไปเป็นพลังงานรูปแบบอื่น
แต่มันจะไม่หายไป นี่คือหัวใจหลักของการรักษา
และสิ่งที่สำคัญอีกอย่างหนึ่งก็คือ คุณสมบัติเฉพาะตัวของพวกเธอ”
ชายหนุ่มนิ่งไปสักพัก เมื่อเขาเริ่มสังเกตว่าที่มือของตนเริ่มมีของเหลวจากร่างกายไหลออกมา
ทั้งๆที่หน้าต่างเปิดอยู่ทุกบาน อากาศไม่ได้ร้อน ตรงข้าม มันกำลังเย็นสบาย
แต่เขากลับเริ่มมีเหงื่อตามตัว
มือแข็งแรงรีบหันไปหยิบขวดใส่น้ำอะไรบางอย่างที่วางอยู่บนโต๊ะหน้าห้องเรียนขึ้นมาดื่ม
และแล้วเหงื่อนั่นก็เริ่มจางหายไป
ชายหนุ่มกลับมาสอนต่อ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“คุณสมบัติเฉพาะตัวของพวกเธอ คือสิ่งที่ทำให้แต่ละคนมีความสามารถในการควบคุมพลังได้แตกต่างกันไป
สำหรับธาตุแห่งการสร้างสรรค์อย่างเช่น ธาตุ แสง ไม้ น้ำ หรือ ดิน จะสามารถควบคุมได้ดี ในขณะเดียวกัน
ธาตุ ความมืด ไฟ หรือ สายฟ้า อาจจะทำได้ไม่ดีเท่า แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา
พวกเธอส่วนใหญ่เป็นพวกธาตุผสม เกิดจากพ่อแม่ที่มีธาตุต่างกัน ทำให้มีธาตุที่ไหลเวียนในตัวมากกว่าหนึ่งธาตุ
น้อยคนนักที่จะเป็นพวกธาตุบริสุทธิ์
แต่หากพลังของธาตุทั้งสองหรือมากกว่าในตัวของพวกเธอมันแตกต่างกันเกินไป
เช่น ไฟ กับ น้ำ นั่นจะทำให้มันทำลายกันเอง
และร่างกาย จะแสดงลักษณะเด่นออกมาเพียงธาตุเดียว
ส่วนอีกธาตุจะยังคงหลับใหลอยู่ ถูกแสดงออกมาเพียงน้อยนิด
และนั่นล่ะคือกุญแจ ในการควบคุมมัน พวกเธอต้องควบคุมมัน ไม่ใช่ปล่อยให้มันมาควบคุม
นี่แหละคือสิ่งสำคัญสู่ความสำเร็จ ทั้งในการรักษา และการต่อสู้”
ดอว์นเดินกลับมาที่หน้าห้องเรียน
เขาดูเวลา ที่ใกล้หมดลงทุกที
“ถ้าอย่างนั้น ผมจะขอสรุปเลยก็แล้วกัน
สิ่งสำคัญสำหรับการเรียนศาสตร์ในการรักษา คือ
หนึ่ง พลังเวทย์ สอง การเข้าใจในคุณสมบัติของพลังและควบคุมมัน
สาม หนังสือ The Complete Anatomy อนาโตมี่ ฉบับสมบูรณ์
เขียนโดย Professor Shwagen Dofman ศาสตราจารย์ ชวาเก็น ดอฟแมน”
ชายหนุ่มยิ้มกริ่มก่อนพูดต่อ
“เพราะฉะนั้นอย่างที่พูดมา การบ้านของพวกเธอในวันนี้ก็คือ
การไปซื้อหนังสือเล่มที่ว่า และนำหนังสือนั้นมาเรียนในคาบต่อไป
อ้อ แล้วก็อย่าลืมนำหนังสือมายืนยันว่าซื้อแล้ว ที่ห้องส่งการบ้านด้วยล่ะ
วันนี้เอาไว้เท่านี้ก่อน สวัสดีครับ”
[ ตอบรับการบ้าน ]
ความคิดเห็น