คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Intro....Welcome to Monster 'world
Love you ,Only my Devil !!!!
Title : Love you ,Only my Devil [yaoi][yunjae]
Writer : Sus-sa-rii
Rate : ???????
Intro…
“Happy Birth Day นะพี่แจจุง” หญิงสาวรูปร่างเล็ก ในชุดเดรสสั้นสีเหลืองอ่อนพูด ด้วยน้ำเสียงหวานใส ขณะที่ยืนอยู่หน้าห้องคอนโดหรู
“เธอบอกพี่กี่รอบ แล้ว ซุงอา ไปเถอะรีบกลับบ้านได้แล้ว นี้ก็ดึกแล้วนะ”แจจุง ชายหนุ่ม ร่างเล็กผิวขาวจนซีด เอ่ยเสียงหวาน ไล่รุ่นน้องกลับบ้าน
“อายุเพิ่มขึ้นปีเดียว กะบ่นให้อายุเท่าป้าเลยเหรอพี่ งั้นเจอกัน วันจันทร์นะพี่แจ”หญิงสาว ลา ก่อนจะเดินออกไป
“ อื้ม เดินกลับบ้านดีๆล่ะ ซุงอา” แจจุงตะโกนไล่หลัง สาวน้อยที่เดินหายพ้นตาไป ก่อนจะเดินกลับเข้ามาในห้องอีกครั้ง
ร่างบาง มอง ไปรอบๆห้องที่ รกไปด้วยขยะมากมาย หลังงานปาร์ตี้วันเกิด ครบ 17 ปีของตัวเอง ก่อนจะเริ่ม ลงมือจัดเก็บ
“กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง” เสียงโทรศัพท์ดังขี้น แจจุงรีบละมือจากจานที่กำลังล้างอย่างรวดเร็ว
“สวัสดีครับ” เสียงหวานกรอกไปตามโทรศัพท์
“ฮัลโหล โบแจเหรอ นี้แม่เองนะ แฮปปี้เบิร์ทเดย์นะลูก”เสียงหญิงสาวที่ดังมาจากปลายสายทำเอาแจจุงยิ้มแก้มแทบปริ
“ครับแม่ ความจริงแม่ไม่จำเป็นต้องโทรมาก็ได้ โทรข้ามประเทศแพงจะตาย” แจจุงพูด ถึงปากจะพูดอย่างนั้น แต่ก็ดีใจจะตายที่ผู้เป็นแม่โทรมาหา แม่ของเขาเป็นนักธุรกิจรายใหญ่ที่ทำงานอยู่ที่ต่างประเทศ แจจุงเป็นลูกคนเดียวส่วนพ่อก็เลิกกับแม่ไปนานแล้ว เขาจึงใช้ชีวิตอยู่ที่เกาหลีเพียงลำพัง
“ได้ยังไงกัน วันเกิดลูกแม่ทั้งคน ว่าแต่ลูกเห็นของขวัญที่แม่ส่งไปให้รึยัง”
“ของขวัญ.....” ดวงตาคู่โต สีดำสนิท มองไปยังกองของขวัญที่ตั้งอยู่ข้างๆ “กล่องสีฟ้า โบว์ขาวใช่มั้ยฮะ”
“อะไรกัน นี้ลูกไม่ได้แกะของขวัญแม่ทีเหรอ รีบแกะ เดี๋ยวนะเลยนะโบแจ แม่ไม่ยอมจริงๆด้วย”ผู้เป็นแม่ตวาดเสียงแว๊ด มาตามสาย เขาไม่เข้าใจเหมือนกันว่าอายุปูนนี้แล้วแม่ไปเอาเสียงแปดหลอดแบบนี้มาจากไหน ....แต่ ความจริง แม่ยังไม่เคยบอกเลยว่าอายุเท่าไร
“ได้ฮะๆ แม่สบายดีใช่มั้ยครับ”
“สบายดีซิจ๊ะ อ่ะ เดี๋ยวนะ มีสายซ้อน แม่วางก็นะ อย่าลืมแกะของขวัญแม่นะลูก แม่รักลูกนะ”
“ฮะ แม่ ผมก็รักแม่ ดูแลสุขภาพดีๆนะครับ” แจจุงพูดก่อน ผู้เป็นแม่จะกดสายทิ้งไป ร่างบาง มองไปยัง กล่องของขวัญสีฟ้า ที่ผู้เป็นแม่ส่งมาให้ ก่อน จะตัดสินใจแกะมันออก
Snow ball อันสวยปรากฏแก่สายตาแจจุง เมื่อกล่องของขวัญถูกแกะออก ข้างในsnowball เป็นรูป ชายหญิงคู่หนึ่ง ชายคนหนึ่ง มีปีกสีดำดูน่ากลัวยาวสยายออกจากกลางหลัง แจจุงมองรูปชายคนนั้นในใจก็รู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาด ส่วนหญิงสาว เป็นหญิงสาวสวยในชุดสีขาวที่มีปีกสีขาวเล็กงอกยาวออกมาจากกลางหลังเช่นกัน ชายหญิงทั้งสองถูกจับให้ยืนหันหน้าเข้าหากันคนละฝั่งกัน ให้ความรู้สึกเหมือน ทั้งสองถูกจับแยกออกจากกัน
แจจุง หันไปเห็นกระดาษการ์ดสีขาวที่ตกอยู่ข้าง ก่อนจะหยิบขึ้นมาอ่าน เป็นลายมือของคุณแม่ที่แจจุงจำได้ดี
Happy Birthday นะจ๊ะ โบแจ ครบ 17 แล้วสินะลูกแม่
ต่อไปลูกต้องมีความสุขมากๆ ยิ้มหวานๆเหมือนตอนนี้นะลูก
แม่ขอ คืน “ส่วนที่หายไป” ให้กับลูก
แม่รักลูกนะ
P.s. อ้อ ลืมไปเลย เปิดเพลงที่ สโนว์บอลล์ ดูสิจ๊ะ ลูกต้องชอบแน่ๆ
แจจุงอ่านการ์ดอย่างงงๆ ส่วนที่หายไป คืออะไรกันแน่ ร่างบางคิด ก่อนจะตัดสินไป หมุน กลไกเล็กๆที่อยู่ใต้ สโนว์บอล
ท่วงทำนอง ดนตรีที่ไพเราะลึกซึ้ง แฝงไปด้วยความเศร้าและความห่วงหา ดังขึ้น เสียงสูงแหลมของไวโอลิน ปนกับ คีย์เศร้าๆของคอร์ดเปียโน ในท่วงทำนองเพลง ทำเอาแจจุงรู้สึกเศร้าตามไปด้วย ร่างบาง มองตุ๊กตาผู้ชายกับผู้หญิง ในแก้วกลมๆที่ค่อยเลื่อนห่างกันออกไปทุกที พร้อมเกล็ดหิมะเล็กๆที่ร่วงหล่นลงมา
ฉับพลัน ร่างกายก็พลันหนักอึ้ง ท่วงทำนองดนตรีที่ลึกซึ้ง แต่ฟังไปก็รู้สึกคุ้นเคย อย่างประหลาด ยังคงไม่หยุด เรื่องราวมากมายราวกับถูกอัดเข้าไปในหัวจนแทบจะระเบิด แจจุงกุมหัวแน่นอย่างเจ็บปวด ความเจ็บปวดไหลพล่านไปทั่วร่างราวกระแสน้ำที่เชื่ยวกราด และแล้วในช่วงเสี้ยววินาที ความเจ็บปวดทุกอย่างก็พลันสลายไป แจจุงล้มตัวลงอย่างเจ็บปวด ความรู้สึกอบอุ่นเหมือนได้ถูกเติมเต็ม ปรากฏขึ้น เหมือน สิ่งที่หายไป ได้หวนคืนแล้ว ดวงตาคู่โตปิดลง และสติพลันดับวูบ !!!
ท่วงทำนองแห่งความโศกเศร้า หยุดลงแล้ว พร้อมตุ๊กตาชายหญิงที่แยกห่างจากกันไปอีก หิมะในแก้วกลม ยังคงไม่หยุดตก แต่ร่างบางของผู้เป็นเจ้าของห้องได้หายไปแล้ว...
Spoil !!!
ร่างบางขยับตัวขึ้นช้าๆ อาการปวดหัวยังคงไม่หายไป มือขาวๆ จับผ้าสีขาวที่แปะ อยู่บนหัวออกอย่างงๆ ‘ใครมาแปะหัวให้เราเนี่ย เราอยู่คอนโดคนเดียวไม่ใช่เหรอ หรือว่าซุงอา’
แจจุงขยับตัวก่อนจะ ปรับสายตาให้พอดี สิ่งแรกที่ปรากฏแก่ สายตาทำเอาเขาแทบพูดไม่เป็นภาษา ห้องที่เขาอยู่ น่าจะเป็นคอนโดย่านกรุงโซล ที่ตกแต่งสไตล์นำสมัย แต่นี้มัน... ห้องนี้ใหญ่กว่า ห้องคอนโดของเขามาก แถมยังตกแต่ง สไตล์หลุยส์ ดูแล้วชวนให้คิดถึงปราสาทของเจ้าหญิงในนิทานสมัยเด็กๆ
“ฟื้นแล้ว เหรอ” เสียงทุ้มๆดังขึ้นจากข้างตัวทำเอา แจจุงสะดุ้งเฮือก เสียงนั้นดูเย็นชา ฟังแล้วเสียวไปถึงขั้วหัวใจ
SuS*
ความคิดเห็น