คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ลำดับตอนที่ 8
“เฮ้ย! ทำอะไรกันวะ!” เสียงผมไปก่อนตัว มันหยุดหมัดของเด็กหนุ่มได้ทันท่วงที เด็กหนุ่มร่างใหญ่ที่กำลังจะอัดหน้าของเด็กที่ตัวเล็กกว่าชะงักแล้วมองมาทางผม คราวนี้ผมเห็นอะไรได้ชัดขึ้น ผมจึงรู้ว่าคนที่ถูกรังแกคนนั้นคือ ไอ้เมฆ เด็กแว่นขี้ฟ้องเพื่อนร่วมห้องผม ส่วนไอ้คนที่กำลังง้างมัดคนนั้นคือไอ้โจ มันอยู่ห้องถัดจากผมแต่ผมไม่เคยคุยกับมันเลยสักครั้งเดียว
“เกี่ยวอะไรกับเอ็งวะไอ้คอยล์” ไอ้โจหันมาถามผม ก่อนที่จะเยาะ “อ้อ เพราะแบบนี้ล่ะสิ เอ็งถึงมีเรื่องกับชาวบ้านไปทั่วน่ะ ไอ้คอยล์”
“หุบปากไปไอ้โจ” ผมจ้องตากลับอย่างฉุนเฉียว “ไอ้เมฆมันเพื่อนข้า เอ็งจะปล่อยหรือไม่ปล่อย” เขาสะบัดมือจากปกเสื้อของไอ้เมฆทันที “โชคช่วยนะไอ้เมฆ” ไอ้โจกระแทกไหล่ผมแล้วเดินผ่านไป ปล่อยให้ผมอยู่กับไอ้เมฆที่ยังยืนงงอยู่ตรงนั้น
“เอ็งโอเคมั้ย” ผมถาม เมฆพยักหน้าช้าๆ พอผมเห็นว่ามันโอเค ผมก็เดินออกจากห้อง
“เดี๋ยวก่อน คอยล์!” เมฆเรียกผม ผมหันกลับไปมองเมฆ แต่เมฆนิ่งไปชั่วครู่เหมือนคิดอะไรบางอย่าง “…ขอบใจนะ” เมฆบอกผมสั้นๆ
“อื้อ ไม่เป็นไรหรอก” ผมคิดว่ามันไม่สมกับที่เขาคิดนานเท่าไหร่ ผมก้าวขาจะออกจากห้องเรียน
“เพราะงี้หรือเปล่า นายถึงมีเรื่องต่อยตีบ่อยๆน่ะ” จู่ๆเมฆก็ถาม และมันทำให้ผมหยุดการกระทำ ผมชะงักไปชั่วครู่ ผมไม่หันไปมองเมฆ “ถ้านายเป็นอย่างที่คนอื่นเขาว่า นายไม่ช่วยฉันหรอกคอยล์” เมฆพูดโดยไม่น้ำเสียงลังเลเลยแม้แต่น้อย ผมไม่พูดอะไร “ถ้าคนอื่นรู้ว่าจริงๆแล้วนายเป็นคนยังไง จะไม่มีใครว่าอะไรนายเลย คอยล์” เมฆบอกผม ผมถอนหายใจแล้วเดินออกจากห้องเรียนไปโดยไม่หันมามองหน้าไอ้เมฆอีกเลย
ความคิดเห็น