คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : มันเป็นไปไม่ได้แล้วเจ้าคะ
ร่าอาระเที่วาาลริมหน้า่าอย่าเ่นเยเธอเสียใมาับเรื่อนี้แ่เธอ้อำใอยู่่อไปอย่าัไม่ไ้
เวลาผ่านไปไ้ประมาเือนว่าๆ
แม่มะลิพยายามหลบหน้าาระเไม่พยายามออมาเอ หน้าาระเ
เเ่นาระเที่ไม่ออาหอนอนไปไหนเลย
ส่วนาระเ็อยู่ไหนถานะหลานสาวอพระเพทและเหมือนมีสัเป็นน้อสาวอออหลวสรศัิ์ แ่ะผิไม่ถ้าพี่ับน้อะรััน
่วนี้ออหลวสรศัิ์ ไปว่าราารทำให้ไม่ไ้เอหน้าาระเหรือแม่มะลิบ่อยนั
"แม่นายเ้าาทานอะไรบ้าเถอะเ้าะ"
ผินเห็นแม่นายอนโศเศร้ามาแรมเือน็อเป็นห่วไม่ไ้
"้าไม่หิ้วเอาไปเ็บเถอะ"
"แ่..."
"มึอย่าัำสัู่เลยูมิอยาทำร้ายมึ"
าระเพู้วยเสียนิ่ราวไม่มีวามรู้สึ. ้าในอเธอป่นปี้แหลเหลวเละเทะไปหมสิ้นแล้ว
ยามเมื่อแสอาทิย์เริ่มลาลับอับแสาท้อฟ้า วามสว่า็ะ่อยๆ ลืนหายลับลายเป็นสีำ แ่็ไม่เินัหรอนะ ทั่วท้อฟ้าไม่ไ้มืำเสียที่เียว เพราะไ้แอบ่อนแสระยิบระยับอเ้าาวน้อย เล็บ้า ให่บ้า ประับประาให้เิวามสวยาม ึ่แสอเหล่าวาวนี้่วยแ้มแ่ให้ท้อฟ้ายาม่ำืนวนมอ ล้ายๆ ผ้าใบผืนให่ที่ิรรเอื่อว่าธรรมาิ ไ้บรรแ่แ้มสีสันไว้อย่าลัวยิ่นั
บา่ำ บาืน แสาวที่ระยิบระยับ ลับมอไม่เห็น หรือเห็นเพียแสอันริบหรี่ ูบาายามมอ เปล่าเลย....เหล่าวาวไม่ไ้แอบหนีหายไปไหนหรอ แ่เป็นเพราะว่า ่ำืนนั้นมีแสสีเหลือนวลาเ้าวลมวให่ที่ื่อว่าพระันทร์ ไ้ทอแสอาบไล้ปลุมทั่วท้อฟ้านลืนแสอเหล่าาววน้อยนริบหรี่ลหรือหมสิ้นไป
ท้อฟ้ายาม่ำืน นับว่าเป็นมน์เสน่ห์อธรรมาิที่วนหลใหล ใรที่ลัววามมือฟ้ายาม่ำืน สูเสียโอาสที่ะไ้พบวามามอรารีาล
ไม่ว่า่ำืนนี้ะประับ้วยแสาวหรือแสันทร์ มน์เสน่ห์อฟ้ายาม่ำืน็ยัมีให้้นหาอยู่ร่ำไป เพียเราเปิโอาสให้นเอ ให้เวลาับนเอสันิ เยหน้าาภาระานหรือสิ่อื่นใ แล้วแหนหน้าึ้นมอท้อฟ้ายาม่ำสันิ
ออบู Read more: https://krunongkala.blogspot.com/2009/10/blog-post_19.html#ixzz5KUEuLlgq
Under Creative Commons License: Attribution
ความคิดเห็น