คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Dead land : Chapter 2
Chapter 2…
'โปรดระวังด้วยนะขอรับ ตอนกลางคืนกรุณาอย่ามาเดินตามระเบียงนะครับ ผมเตือนด้วยความหวังดี'
คำเตือนเด็ดขาดของพ่อบ้านหนุ่มประจำคฤหาสน์ยังคงติดอยู่ในหัวของ ‘ฮิบาริ เคียวยะ’ ตลอดเวลา…ในตอนนี้ชายหนุ่มกำลังตั้งคำถามกับประโยคนั้นว่า…’ทำไม?’ ‘ทำไม?’ และ ‘ทำไม?’
..หรือว่า…จะมีอะไรสนุกๆ…
ความคิดตามประสาพวกชอบเรื่องเสี่ยงตายผุดขึ้นมาในหัวทันที ส่งผลให้สมองสั่งการให้ร่างกายลุกขึ้นจากเตียงนุ่มที่กำลังนอนอยู่ และเดินลงไปข้างล่างแถวๆระเบียงอย่างไม่ลังเล…
แถวระเบียงนั้นถูกกั้นด้วยบานเลื่อนกระจกอย่างดี..สามารถมองเห็นบรรยากาศภายนอกได้ เด็กหนุ่มทอดมองไปยังนอกระเบียงด้วยนัยน์ตาสีรัตติกาล ..ท้องนภาที่เคยเป็นสีฟ้าสดใส บัดนี้กลายเป็นสีดำมืดอย่างผิดธรรมชาติ ไม่มีเมฆ..ไม่มีนก…มีเพียงดวงจันทร์ครึ่งเสี้ยวที่ส่องแสงสีเหลืองนวล..อาจพูดได้ว่ามันคือความงดงามเดียวที่มีอยู่ ณ เวลานี้…ตามหาดทรายมีโครงกระดูกที่คาดเดาได้ง่ายๆว่าเป็นของมนุษย์…ผืนน้ำทะเลเป็นสีแดงฉาน... ทุกอย่างเปลี่ยนไปราวกับถูกเสกด้วยเวทย์มนตร์ไม่มีผิด
และในขณะที่ฮิบาริกำลังจะออกจากคฤหาสน์เพื่อที่จะออกไปดูใกล้ๆนั้น…
‘ฝึ่บ!’
หางตาที่คมดุจเหยี่ยวนั้นก็ดันเหลือบไปเห็นเงาสีดำที่เพิ่งหายไป ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเจ้าเงานั่นต้องมีเจตนาที่ไม่ดีกับเขาอย่างแน่นอน จากความเร็วที่หลบนั้น…เดาได้ง่ายๆเลยว่า
ไม่ใช่คนธรรมดา…
เมื่อเห็นว่าไม่มีวี่แววของเงาปริศนา…ชายหนุ่มจึงทำเป็นไม่สนใจแล้วออกเดินต่อ ..แต่ด้วยความที่เขาผ่านการสู้กับคนอื่นมามาก…ในตอนนี้ประสาทสัมผัสนักฆ่าจึงกำลังเตือนว่ากำลังมีสิ่งๆหนึ่งพุ่งเข้ามาหาตน !
‘ฝึ่บ!’
ฮิบาริกระโดดหลบตามสัญชาตญาณไปยืนบนราวบันไดเวียนที่เลี้ยวไปมาอย่างสบายๆ ก่อนจะหันกลับมามองวัตถุอันตรายนั้น..ก็ต้องเผลอขมวดคิ้วเล็กๆด้วยความที่ไม่เข้าใจนัก… มันมีรูปร่างเป็นพลาสติกแผ่นบางเฉียบ…มีรูปกบสีเหลืองที่ถูกรายล้อมไปด้วยไอสีเขียวประหลาดตา…
‘ไพ่…?’
ชายหนุ่มในชุดกรรมการคุมกฎมองไพ่ลายแปลกตานั้น…ดูจากลายของไพ่แล้ว มันไม่ใช่ไพ่ที่สามารถหาได้ตามร้านขายของทั่วไปแน่ๆ…แล้วก็คงจะไม่ไช่ไพ่ธรรมดา…ฮิบาริคิดถูก…เพราะทันทีที่เขาหลบมันได้ ไพ่ใบนั้นก็เปลี่ยนทิศทางแล้วพุ่งมาทางชายหนุ่มอย่างรวดเร็วราวกับเหยี่ยวที่กำลังจะโฉบเหยื่อ ยิ่งไปกว่านั้น..มันยังแตกตัวเพิ่มจำนวนแล้วพุ่งเข้ามาหาเป้าหมายพร้อมๆกัน ! ดูจากสถานการณ์…เขาไม่มีวันหลบทันแน่…ฮิบาริตัดสินใจควักทอนฟาออกมาจากเสื้อกักคุรัน แล้วฟาดไปที่วัตถุอันตรายเต็มแรงเพื่อให้มันหลีกไปให้พ้นๆทาง แล้วก็ได้ผล..ไพ่ทั้งหมดถูกอาวุธคู่ใจของเขาฟาดลงไปเต็มๆ ทำให้มันพุ่งไปยังรูปปั้นซาตานที่กำลังถูกตรึงไว้กับไม้กางเขนพอดิบพอดี
ฮิบาริมองตามไปว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีกหรือเปล่า…ทันใดนั้น..รูปปั้นที่ทำมาจากหินชั้นดีก็ถูกกัดกร่อนโดยของเหลวสีเขียวขุ่นที่ไหลออกมาจากไพ่เหล่านั้น…มันกำลังกัดกร่อนหินเหล่านั้นอย่างเชื่องช้าแต่ร้ายกาจ มีเสียงฟู่เป็นระยะเหมือนกรดเจอหินปูนในการทดลองทางวิทยาศาสตร์ ถึงจะโง่ก็รู้ว่าของเหลวน่าขยะแขยงนั่นคือยาพิษ ! หินที่ถูกสลักเป็นรูปปั้นสวยงามนั้นกำลังถูกยาพิษเหล่านั้นกลืนกินเข้าไปเรื่อยๆ…เด็กหนุ่มมองอานุภาพของมันด้วยความสนใจ แต่ไม่ทันไร..เสียงแปลกๆเหมือนตอนที่ได้ยินยาพิษกัดกินรูปปั้นซาตานก็ดังขึ้นข้างๆหู…ฮิบาริเบิกตาขึ้นเล็กน้อยด้วยความตกใจ ก่อนจะหันไปเห็นทอนฟาข้างหนึ่งที่กำลังถืออยู่เริ่มถูกกัดกร่อนอย่างช้าๆเหมือนกับรูปปั้นตรงหน้านั้น !
เขารีบเหวี่ยงอาวุธคู่ใจของตนออกไปจากตัว ทำให้มันหล่นลงกระทบกับพื้นกระเบื้องขัดมันอย่างแรง
‘เคร้ง!’
เสียงของทอนฟาข้างที่กำลังโดนกัดกินอย่างน่าสมเพชนั้นส่งเสียงดังทันทีเมื่อกระแทกกับพื้น ราวกับว่ามันต้องการคำรามเพื่อประกาศให้ทุกสิ่งในบริเวณนั้นรับรู้ถึงความโกรธของเจ้าของผู้ที่สลัดมันทิ้ง
“..หึหึหึ…” น้ำเสียงหวานน่าฟังของสตรีเพศที่กำลังหัวเราะแต่ทว่าน่าขนลุกดังก้องทั่วทั้งบริเวณ ก่อนที่จะเผยร่างหญิงสาวคนหนึ่ง เธอมีเรือนผมสีฟ้ามหาสมุทรกับดวงตาสีเขียวน้ำทะเลคู่สวย เข้ากันได้ดีกับใบหน้าสวยงดงามที่กำลังผุดยิ้มมุมปาก ร่างบอบบางกระโดดลงมายืนบนราวบันไดด้านตรงข้ามฮิบาริ ก่อนจะทอดมองชายหนุ่มแปลกหน้าด้วยความสนใจ ในมือข้างหนึ่งถือไพ่ที่มีลายเหมือนกับไพ่ใบที่ปักอยู่บนรูปปั้น
“….” ฮิบาริหันมามองหญิงสาวนิรนามด้วยสายตาที่เริ่มรำคาญ แต่พอเห็นไพ่ในมือของอีกฝ่ายแล้วก็เริ่มรู้สึกสนใจในตัวของหญิงสาวตรงหน้ามากขึ้น จึงเอ่ยปากถามก่อน “เธอคือเจ้าของไพ่งั้นเหรอ?”
“หึหึหึ…น่าสนใจดีนี่…” คนที่ถูกถามผุดยิ้มมุมปากมากกว่าเดิม ดูจากคำพูดแล้วไม่ได้สนใจกับคำถามของเขาเลยสักนิด “หลบไพ่ของฉันได้…คุณนี่มีค่ามากกว่าเงินซะอีก…” หญิงสาวหัวเราะในลำคอเบาๆก่อนจะกระโดดลงจากราวบันไดแล้วเดินตรงไปหยิบไพ่มากมายที่ปักอยู่กับรูปปั้นออกมาเก็บไว้กับตัว น่าแปลกที่เมื่อมือเรียวสวยของเธอจับไพ่แล้วกลับไม่เกิดอะไรขึ้น… จากนั้นเธอก็เดินมาหยิบทอนฟาที่ฮิบาริเพิ่งสลัดทิ้งไปเมื่อครู่ขึ้นมาดูอย่างพินิจพิจารณาก่อนจะผุดยิ้มเล็กๆ แล้วโยนอาวุธคู่ใจคืนสู่ผู้เป็นเจ้าของ
ฮิบาริรับทอนฟาของตนที่บัดนี้อยู่ในสภาพสมบูรณ์อย่างน่าอัศจรรย์ ก่อนจะมองการกระทำของอีกฝ่ายอย่างงุนงง แต่ก็ไม่คิดจะพูดอะไรออกมา ..ใจจริงอยากจะถามว่าหญิงสาวเป็นใคร แต่…จู่ๆเธอก็พูดขึ้นมาราวกับอ่านใจเขาออก
“ฉันชื่อ…อวาริเทีย โอเพอรอน…ยินดีที่ได้รู้จัก…คุณฮิบาริ เคียวยะ..” หญิงสาวแนะนำตัวเองพร้อมกับเรียกชื่อของอีกฝ่ายเหมือนต้องการจะบอกว่า เธอรู้จักเขา…บางทีอาจจะรู้จักล่วงหน้าก่อนที่เขากับพวกอีกหกคนจะมาถึงด้วยซ้ำ…ทันใดนั้นร่างบอบบางน่าทะนุถนอมนั่นก็หายไปต่อหน้าต่อตา
..อวาริเทีย…โอเพอรอน…
“ฮึ...ก็น่าสนุกดีนี่…” ฮิบาริพึมพำเบาๆด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความโอหัง ก่อนจะเก็บอาวุธคู่ใจไว้ในเสื้อกักคุรันแล้วเดินขึ้นบันไดเข้าห้องนอนไป
--------------------------------------------------------------------------
Khaw : มาอัพแล้วค่ะ! ขอเปิดฉากด้วยคู่เทียร์จังกับฮิบาริคุงค่ะ เอ่อ...ถ้าแต่งเทียร์จังไม่ตรงคาแร็กเตอร์เท่าไหร่ก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ TAT //ผงกหัวขอโทษหลายๆรอบ
Creme brulee
ความคิดเห็น