คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : บทที่8 ทดสอบการต่อสู้ระยะประชิด
บทที่8 ทดสอบการต่อสู้ระยะประชิด
ทวนเหล็กที่มีใบเป็นดาบยาว มีดคู่ที่เริ่มเป็นสนิม และดาบคมเดียว ใบดาบกว้าง1นิ้วตรงไปจนถึงช่างปลายที่แหลมแล็กลงเล็กน้อย มีความยาวประมาณ2ฟุตครึ่ง โกรงดาบถูกถักด้วยโลหะบางอย่าง เป็นลายที่สวยงามทีเดียว ด้ามดาบพันด้วยหนังอะไรซักอย่าง เสียอย่างเดียว ดาบทั้งเล่มตอนนี้ขึ้นสนิมหมดแล้ว
เมื่อลูมิเอลเลือกอาวุธมา3ชนิดแล้ว ซิมเมอร์ก็พาเขามาที่ลานอีกครั้ง
“เอา เริ่มกันเลยแล้วกัน ก่อนอื่นอยากลองใช้อะไรก่อนละ”
“หอกครับ เอาหอกก่อน”
“อ่าได้”
แล้วนายกองก็หันไปสั่งอะไรซักสักอย่าง แล้วหันกลับมาชี้ให้ลูมิเอลไปที่กลางลาน
“เราจะทดสอบด้วยโพริกอนไฟเตอร์นะ มันจะเป็นหุ่นที่มีรูปแบบการต่อสู้ต่างๆบันทึกไว้ เราจะเริ่มด้วยหอกเลเวล1ก่อน แล้วจะไต่ระดับไปเรื่อยๆจนนายไม่สามารถสู้ต่อได้ เราก็จะเอาข้อมูลนั้นมาประเมิน”
เมื่อนายกองอธิบายจบ ด้านหน้าก็มีหุ่นรูปคนสีขาวทั้งตัวปรากฏขึ้น จากนั้น มันก็มีหอกงอกออกมาจากมือ แล้วมันก็ตั้งท่าแบบเก้ๆกังๆ
“เอาหละ เตรียมตัว ... เริ่มได้”
ทันทีที่นายกองให้สัญญาณ เจ้าหุ่นก้วิ่งเข้ามาหาลูมิเอลทันที พร้อมแทงหอกมาตรงๆ ลูมิเอลเพียงบิดตัวหลบออกไปด้านข้าง แล้วกวาดหอกขวางใส่ลำตัวของเจ้าหุ่น แต่มันไม่เสียท่าง่ายๆ มันเอาด้านหอกขึ้นมากันไว้ได้
ลูมิเอลไม่รอช้า บิดตัวกลับอย่างรวดเร็ว แล้วฟาดหอกใส่หลังของเจ้าหุ่นอย่างแรง เจ้าหุ่นล้มลง ไม่นานก็ลุกขึ้นมาใหม่ ตั้งท่าที่ดูเข้มแข็งกว่าเดิม
“ดีๆ ผ่านได้เร็วดี ระดับต่อไปแล้วหละ”
นายกองตะโกนบอก สิ้นเสียง หุ่นก็วิ่งเข้ามาด้วยความเร็วที่มากกว่าเดิม ครั้งนี้มันกระโดดหมุนตัว แล้วฟาดกวาดใส่ลูมิเอล ลูมิเอลถอยหลังไปให้พ้นทางหอก แล้วแทงหอกออกไปตรงๆ เจ้าหุ่นบิดตัวหลบ และแทงหอกสวนกลับมา ลูมิเอล ถอยไปด้านข้าง จะใช้ลูกไม้เดิม แต่เจ้าหุ่นไม่หลงกล มันรีบถอยห่างออกไปตั้งหลักใหม่ทันที
ลูมิเอลเป็นฝ่ายวิ่งเข้าไปก่อนบ้าง เมื่อเข้าถึงระยะก็ประชิดด้วยด้ามหอก ทั้งคนทั้งหุ่นรุกรับไม่มีใครยอมใคร ลูมิเอลดูจะได้เปรียบอยู่หน่อย เขาถอยฉากออกมา แล้วปาหอกใส่หุ่นจังหวะที่มันพุ่งตามเขามา หอกที่ปาไปปักเจ้าหุ่นล้มลง
ลูมิเอลเดินกลับไปหยิบหอก เจ้าหุ่นก็ลุกขึ้น คราวนี้ร่างกายของมันดูมีกล้ามเนื้อมากขึ้น อีกทั้งการตั้งท่าก็ยังดูมั่นคงกว่าเดิมมาก
“โอ้ ถ้าชนะระดับนี้ได้นายได้เลเวลอัพแน่นอน พยายามเข้าหละ”
ลูมิเอลยังงงกับคำของนายกองอยู่ แต่เจ้าหุ่นก็พุ่งเข้ามาด้วยความเร็ว ลูมิเอลก็ต้องรีบรับมือ โดยการแทงดักไปก่อน เจ้าหุ่นคราวนี้ร้ายไม่ใช่น้อย เพียงโยกหลบเล็กน้อย แล้วก็ยังบุกเข้ามาได้เหมือนเดิม ลูมิเอลเลิกคิว แล้วยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย ก่อนแทงหอกออกไปอย่างรัวและเร็วกว่าก่อนหน้านี้สิ้นเชิง ลูมิเอลจับจุดได้แล้วว่า เจ้าหุ่นนี่จะพัฒนาตัวเองไปเรื่อยๆ เขาจึงนึกสนุก ไม่เก็บความสามารถของตัวเองเอาไว้ มีเท่าไหรใส่ไปหมด
เมื่อเจอหอกที่เร็วกว่าที่ระบบประเมินไว้ เจ้าหุ่นก็พลาดท่า โดยหอกเฉี่ยวเล็กน้อย มันถอยกลับไปตั้งหลัก แล้วบุกเข้ามาใหม่ คราวนี้มีการก้าวเท้าที่แปลกๆ ลูมิเอลวิ่งเข้าหามันบ้าง ใช้หอกฟันกับมัน2-3ที แล้วฉากหลบหมุนตัวเอาหอกฟาด เจ้าหุ่นคราวนี้มีฝีมืออยู่ สามารถตอบโต้ได้ทัน แต่หัลงจากสู้กันอยู่ซักพัก เจ้าหุ่นก็มีความเร็วลดลง ความรุนแรงของหอกก็ลดลง เป็นเพราะหุ่นนี้เหมือนจริงมาก มันจะมีความเหนื่อยล้าด้วย สำหรับทดที่เป็นนักกีฬา ออกแรงแค่นี้ยังไม่ทำให้เขาเหนื่อยได้เลย จึงทำให้ไม่นานหลังจากนั้น ลูมิเอลสามารถแทงเข้าที่ท้องของเจ้าหุ่นได้อย่างสวยงาม
“ผู้เล่นลูมิเอล บรรลุความเก่งกาจระดับ2”
เสียงจากระบบดังขึ้นหลังจากเจ้าหุ่นล้มลง ซักพักมันก็ลุกขึ้นมาใหม่ คราวนี้จากหน้ากลมสีขาว ก็มีตาสีฟ้าสว่างขึ้นมา พร้อมกับหอกในมือก็เริ่มเปลี่ยนสภาพ ดูมั่นคงมากขึ้น
“เวลอัพแล้วละสิ ต่อจากนี้ของจริงแล้วหละ แต่มาได้แค่นี้ก็ถือว่าเก่งแล้วแหละ อ้อระวังตัวด้วยหละ มันไม่เหมื่อนที่ผ่านๆมาหลอกนะ”
นายกองร้องบอก พร้อมมองอย่างแปลกใจเพราะปกติแล้วถึงผ่านระดับนี้มาได้ก็มีสภาพย่ำแย่ แต่ลูมิเอลสามารถผ่านมาได้แบบไม่ยากลำบากมากนัก ไม่รู้ว่าจะผ่านไปได้ถึงไหน พร้อมทั้งเตรียมส่งลูมิเอลเข้าสายหอกแล้ว
เจ้าหุ่นพุ่งเข้ามาอีกครั้ง นัวเนียกันอยู่ซักพัก เจ้าหุ่นก็พลาดท่า เพราะลูมิเอลเร็วกว่าเล็กน้อย เจ้าหุ่นโดยคมหอกปาดเข้าที่แขนข้างหวา ทำให้มันแทงหอกยากลำบากขึ้น ไม่นานก็โดยอีกที่ขา สภาพมันย่ำแย่ลงไปใหญ่ สุดท้าย ลูมิเอลแทงมันเข้าที่อก แต่มันก็แสบพอกัน ฝากแผลไว้ที่แขนซ้าย1แผล ถึงไม่เล็กมา แต่เวลาใช้แรงจากสองมือก็ลำบากพอตัว
เจ้าหุ่นลุกขึ้นอีกครั้ง คราวนี้มันมีความเร็วมากขึ้นอีก อีกทั้งกระบวนท่าก็มีช่องโหว่น้อยลง ลูมิเอลใช้ความเร็วที่มากกว่าคอยหลบเลี่ยง แต่ก็ยังโจมตีมันไม่ได้เช่นกัน นายกองซิมเมอณ์มองดูซักพัก ก็ให้สัญญาณหยุดการทดสอบ เพราะเห็นว่าสู้ต่อไปก็เสียแรงเปล่า กินกันไม่ลง เจ้าหุ่นจึงหยุดแล้วถอยกลับไป
แสงสีฟ้าที่ตามันก็ดับลง หอกมือก็หดกลับเข้าไป หลังจากนั้นนายกองซิมเมอร์ก็เดินเข้ามา
“ทำได้ดีมาก มีพื้นฐานที่ดี เจ้าต้องการลองอาวุธอื่นๆที่เลือกมาต่อ หรือจะใช้ผลการทดสอบครั้งนี้ละ”
“เออ ผมว่าขอลองต่อดีกว่าครับ แต่แขนซ้ายเป็นแบบนี้แล้วคงใช้มีดคู่ไม่ไหวแล้ว แต่ขอลองใช้ดาบดูก่อนครับ อยากลองอะไรหน่อย”
“อื่อเอาสิ แต่เจ้าจะใช้เล่มนั้นจิงอ่ะ ไม่เก่าไปหน่อยหรอ”
“ไม่ละครับ ผมถูกใจเล่มนี้มากเลย ถึงเก่าไปหน่อยแต่ก็โอเคครับ”
“อืม งั้นก็ตามสบาย”
นายกองเดินกลับไป ในใจยังสงสัยไม่หายว่าทำไมลูมิเอลถึงเลือกดาบเก่าๆเล่มนั้น แต่ด้วยประสบการณ์ของเขา ทำให้สังหรณ์ใจว่ามันต้องมีอะไรมากกว่านั้นแน่
‘ถึงจะเป็นไปได้น้อยมากก็ตามที แต่ไอ้การที่ดาบหรืออาวุธดึงดูดคนไปครอบครองก็มีให้พบเป็นปกติ แต่ มันไม่น่าจะ...’
เมื่อนายกองเดินกลับไปแล้ว เจ้าหุ่นโพริกอนก็ขยับตัว ในมือมีดาบยืดออกมาเล่มหนึ่ง เมื่อพร้อมแล้ว ครั้งนี้ลูมิเอลเป็นฝ่ายรุกก่อน เขาเคลื่อนที่ด้วยความเร็ว
‘อืม เหมือนที่คิดจริงๆ ประสบการณ์ และพื้นฐานร่างกายในโลกจริง ไม่ถูกนำมาตีค่าเป็นเลเวลในตอนแรก จนกว่าจะได้แสดงความสามารถนั้นออกมาในเกม ถึงจะได้รับการตีเป็นเลเวล นี่เองที่นายกองบอกว่า เลเวลเริ่มต้นที่แท้จริง’
ระหว่างคิด ร่างกายก็ขยับไปตามความเคยชิน เพลงดาบที่เป็นระเบียบแบบแผนถูกใช้ออกอย่างแม่นยำ เพียง3ดาบ หุ่นระดับแรกก็พลาดท่าโดนฟันที่กลางลำตัว
“ผู้เล่นลูมิเอลบรรลุความเก่งกาจระดับ3”
‘หือ แค่ชนะหุ่นเริ่มต้นก็อัพแล้วหรอ หรือว่าเพราะเพลงดาบของเรากันแน่ ไม่รู้หละ แต่ดาบเล่มนี้เหมาะมือจริงๆ ทดสอบเสร็จต้องเอาไปขัดหน่อยแล้ว’
ไม่มีเวลาให้คิดมากมาย เจ้าหุ่นคราวนี้ลุกขึ้นมาพร้อมตาสีฟ้า และเตรียมบุกเข้ามาทันที ลูมิเอลยิ้ม เมื่อกี้นี้เขาใช้แค่เพลงดาบพื้นฐานที่หัดมาตั้งแต่เด็กๆแล้วเท่านั้น ไม่เท่านั้น ในชีวิตจริง ทดเป็นนักดาบฝีมือดี ถึงในโลกตอนนี้การฟันดาบไม่ได้เป็นที่นิยม แต่คนบ้านิยายอย่างทดกลับสนใจมาก
นอกจากนี้ที่บ้านยังเป็นสำนักสอนดาบเก่า ทดจึงได้เรียนวิชาดาบกับคุณปู่ เพราะคุณปู่อยากอนุรักษ์การฟันดาบไว้ และอยากให้หลานได้ออกกำลังกายด้วย ในโลกภายนอกทดเป็นเด็กที่วิ่งเร็วเป็นอันดับหนึ่งของห้อง มีร่างกายที่แข็งแรงมาก นอกเวลาเล่นเกม อ่านหนังสือการ์ตูน ทดก็จะไปออกกำลังกาย ผิดกับนัดที่เวลาว่างก็เอาไปประดิษฐ์ของต่างๆ ทำให้ร่างกายไม่แข็งแรง และส่งฟลให้เลเวลเริ่มต้นที่แท้จริง เป็นแค่1เท่านั้น ซ้ำวิ่งไม่ถึง3กิโลก็เป็นลมซะแล้ว
แม้แต่เจ้าหุ่นตาสีฟ้าที่พุ่งเข้ามาใหม่ก็ยังไม่ครนาฝีมือทดหรือลูมิเอลเลยแม้แต่น้อย เพราะเมื่อทดได้จับดาบ ก็จะเปลี่ยนเป็นคนละคน จากการใช้หอกที่ว่าเก่งแล้ว เมื่อนายกองได้เห็นลูมิเอลตอนจับดาบยังถึงกลับต้องมองอย่างทึ่ง
“ผู้เล่นลูมิเอล บรรลุความเก่งกาจระดับ4”
เสียงประกาศดังขึ้นหลังจากที่ลูมิเอลล้มเจ้าหุ่นลงได้ นายกองตะโกนชม เจ้าหุ่นลุกขึ้นมาอีกครั้ง ดาบนืเปลี่ยนเป็นสีฟ้า รวมถึงขาของหุ่นก็เพลียวขึ้น มันวิ่งเข้ามาด้วยความเร็วมากกว่าระดับที่แล้วเกือบเท่าตัว
ลูมิเอลไม่ประมาท ร่ายเพลงดาบที่พิศดารออกมาทันที การฟันการแทงแต่ละครั้งของลูมิเอลทั้งพลิกแพลง รวดเร็ว และทรงพลัง แต่เจ้าหุ่นดาบฟ้าก็ไม่น้อยหน้าสบัดดาบของมันต้านรับลูมิเอลไว้ได้ทุกครั้ง
ลูมิเอลสังเกตว่าเจ้าหุ่นตอนนี้ได้แต่รับดาบของเขาไว้ ไม่สามารถสวนกลับมาได้ นั่นเพราะมันเร็วไม่พอที่จะหลบแล้วหาจังหวะสวน และก็ไม่มีเพลงดาบที่ดีพอจะเอาชนะลูมิเอล
เมื่อเห็นดังนั้น ลูมิเอลจึงเร่งมืออีก การฟันเร็วขึ้น แรงขึ้น สุดท้ายตวัดดาบของเจ้าหุ่นจนหลุดมือ แล้วฟันเข้าที่คอมันได้สำเร็จ
“ผู้เล่นลูมิเอลบรรลุความเก่งกาจระดับ5”
“โอ้ เจ้าเก่งจริงๆ เอาชนะโพริกอนระดับ5ได้ตั้งแต่วันแรก มีพื้นฐานมาก่อนละสิ เอา เตรียมสู้ต่อได้แล้...ว”
และนายกองก็ต้องอึ้ง เมื่อโพริกอนที่ฟื้นขึ้นมาใหม่มีตัวสีฟ้าทั้งตัว อันเป็นสัญลักษณ์ของโพริกอนระดับ9 เนื่องจาก ก่อนระดับ5 โพริกอนไฟเตอร์จะพัฒนาทีละ 0.5-1.5ระดับ ตามความสามารถของคู่ต่อสู้ พอพ้นระดับ5 มันจะเพิ่มขึ้นไม่จำกัด ตามความสามารถของคู่ต่อสู้ที่มันประเมินได้
“เออ ถ้านายชนะเจ้านี่ได้อีกนะ นายก็ข้ามคอร์สพื้นฐานทั้งหมดไปได้เลย ให้ตายเถอะ ไม่ได้เจอพวกที่พื้นฐานแน่นๆอย่างนี้มานานแล้วนะเนี่ย”
นายกองตะโกนบอก แต่ประโยคหลังพึมพำกับตัวเอง หลังจากลูมิเอลได้พักหายใจ นายกองก็สั่งให้เริ่มต่อได้
โพริกอนระดับ9 ต่างจากที่แล้วๆมาอย่างสิ้นเชิง ความเร็วที่มันพุ่งเข้ามา ทำให้ลูมิเอลเกือบตั้งตัวไม่ทัน ต้องเป็นฝ่ายถอยล่นรอโอกาสที่จะโต้คืน
แต่ละดาบของมันหนักหน่วงทรงพลัง และรวดเร็วนัก ลูมิเอลใช้ความเร็วเต็มที่ถึงจะรับมือได้ทัน ถือว่าด้านความเร็วทั้ง2สูสีกันมาก แต่พลังของลูมิเอลที่ผ่านการศึกมานานย่อมเป็นลองเจ้าหุ่นยนที่เติมพลังงานทุกครั้งที่ขึ้นระดับใหม่
ลูมิเอลเริ่มตั้งตัวติดแล้ว จึงฟันออกในช่องที่ปิดทางรุกต่อไปของเจ้าหุ่น และช่วงชิงเป็นฝ่ายรุกได้
ต่อสู้ไปซักพัก แรงของลูมิเอลเริ่มตกลง จึงเริ่มปรากฏแผลตามร่างกายมากขึ้น
‘นี้เราจะแพ้หรอ ไม่ได้เด็ดขาด เพลงดาบคือความภาคภูมิใจของปู่ เราจะทำให้ปู่ผิดหวังไม่ได้’
ลูมิเอลตวัดฟันกลับไปด้วยแรงฮึดเฮือกสุดท้าย ทุกดาบที่ลงหนักแน่น สนิมที่เกาะอยู่ตามตัวดาบถูกแรงกระแทกกระเทาะออก เผิญให้เห็นใบดาบสีเงิน และโกรงดาบที่เคยเป็นลวดสนิมก็กลายเป็นเส้นทองที่ถักทออย่างสวยงาม
ด้ามดาบที่โค้งพอเหมาะมือ ที่มีหนังเปื่อยๆสีดำพันอยู่ ก็เริ่มหลุดลุย ทำให้ลูมิเอลจับดาบไม่ถนัดมือ จึงคิดที่จะรีบปิดฉาก
ลูมิเอลตวัดดาบต้านดาบของหุ่นโพลิกอน จากนั้นจึงบิดมืออย่างเร็ว สลัดหลุดจากการต้านกันของดาบ2เล่ม แล้วพริ้วเข้าทิ้มที่อกของโพลิกอนไฟเตอร์ทันที
“ผู้เล่นลูมิเอลบรรลุความเก่งกาจระดับ6 7 8 9”
“555 เก่งจริงๆ เก่งจริงๆ ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะเก่งได้ขนาดนี้ ฝีมือดาบเยี่ยมมาก แล้วดาบนั่นอีก ไม่คิดเลยว่าจะป็นดาบระดับสูง แต่มันยังไม่ตื่นหรอกนะ ดาบเล่มนั้นหนะ”
นายกองเดินเข้ามาหา และสั่งคนเก็บโพลิกอนฯออกไป
“เออ ผมมีอะไรสงสัยหนะครับ”
“มันต้องมีอยู่แล้ว เอาหละอยากรู้อะไรหละ”
“เออ อย่างแรกเรื่องเลเวล นี่ใช้มั้ยครับ ที่ว่าไม่ได้เก็บด้วยการฆ่ามอนเตอร์”
“ใช่แล้ว เลเวลในเกมนี้ หมายถึงความเก่งกาจของคนนั้น ในด้านใดด้านหนึ่ง หรือหลายๆด้าน อย่างนาย คงจะเป็นดาบสินะ บางคน ถ้าใช้อาวุธลับได้ดีมากๆ ก็จะได้เลเวลเหมือนกัน ธนูก็เช่นกัน ความจริง ถ้ายิงแม่นมากก็ยิ่งได้ระดับสูง ยังรวมถึงศักยภาพของร่างกาย ไม่ว่าจะการเคลื่อนที่ พลังงานสะสม ความแข็งแรง อะไรพวกนี้ก็เป็นปัจจัยของเลเวล
บางคนแค่วิ่งเฉยๆให้ร่างกายแข็งแรงขึ้น และมีความเร็วมากขึ้นก็ได้ระดับเพิ่มเหมือนกัน หรือบางคนมีความสามารถในการตีดาบสร้างอาวุธ พวกนี้เมื่อตีดาบคุณภาพสูงมากขึ้นก็จะได้เลเวลเหมือนกัน”
เมื่อลูมิเอลได้ฟัง ก็ต้องแปลกใจ เกมนี้มีการเก็บเลเวลที่ประหลาดจริงๆ
‘ถ้างั้น เลเวลก็ไม่ได้กำหนดฝีมือในการต่อสู้เสมอไป บางคนอาจแค่ตีดาบดีๆออกมาซักเล่ม หรือฉลาดๆ วางแผนการรบเก่งๆก็อาจเลเวลสูงได้สินะ’
“เออ เรื่องต่อไปครับ ทำไมถึงรู้ว่าดาบผมมันเป็นระดับสูงละครับ”
“อันนี้ไม่ยาก ตอนแรก ที่เห็นเจ้าเดินเข้าไปหามันแบบเหม่อๆก็ตะหงิดๆแล้ว เพราะอาวุธระดับสูงมันมักจะเรียกหาเจ้าของของมัน ต่อมาเมื่อเห็นนายฟันจนสนิมหลุดนี่ชัวร์เลย เพราะอาวุธระดับสูง จะไม่เป็นสนิม ไม่บิ่น นอกจากจะได้รับการโจมตีจากอาวุธที่ระดับสูงกว่านะ หรือด้วยพลังที่มากกว่าเจ้าของมากๆ
แต่เมื่อมันไม่ได้ใช้งานนานมากๆ มันก็จะหลับ และสร้างสิ่งปกคลุมขึ้นมาอำพลางตัว จนมันจะเจอคนที่มันถูกใจ มันจึงเรียกหาคนๆนั้น และค่อยๆตื่นขึ้นที่ละน้อย”
“อ่าเข้าใจแล้วครับ สุดท้ายแล้วครับ ทำไมไม่ให้ผมสู้ต่อละครับ”
“อ่อ ตอนนี้เจ้าคงระดับ9สินะ(ลูมิเอลพยักหน้า) เจ้าหุ่นนั้นหนะ เมื่อกี้คือร่างระดับ9ของมัน เมื่อเจ้าชนะมัน ต่อไปมันย่อมขึ้นระดับ10 แต่ระดับ10หนะมันเกินความสามารถของเจ้าไปเยอะ เจ้าตอนนี้จะชนะมันได้ก็ต่อเมื่อ ดาบในมือเจ้าตื่นขึ้นมาแล้วนั้นแหละ มันเป้นความต่างของระดับ9กัน10 เช่นเดียวกันที่เจ้าจะเจอไปอีกทุก10ระดับนั่นแหละ”
“เอ๋ ทำไมละครับ 9 กับ10 มันต่างกันขนาดนั้นเลยหรอครับ”
“ดูนะ”
นายกองพูดพร้อมเรียกหุ่นฟางขึ้นมาตัวหนึ่ง
“นี่คือระดับ9”
พูดจบ นายกองก็ชักดาบมาจากเอวทหารคนหนึ่ง แล้วฟันไปที่หุ่นฟาง ทำให้มันขาดครึ่งตัว
“และนี่ คือระดับ10”
เมื่อหุ่นฟางตัวใหม่ขึ้นมา ดาบในมือนายกองเรืองแสงเล็กน้อย นายถอยยออกมา2ก้าวแล้วฟันออกไป ปลายดาบห่างจากหุ่นครึ่งฟุต แต่หุ่นก็ขาดครึ่ง พร้อมกับลุกเป็นไฟโดยเริ่มไหม้จากรอยขาด
“นี่ไงหละ ความต่าง โพลิกอนระดับ10 สามารถทำร้ายเจ้าได้จาระยะครึ่งฟุตเป็นอย่างน้อย และถ้า เป็นอาวุธธรรมดาๆ อย่างหอกนั่น หรือมีดคู่นั้น จะรับการโจมตีไม่ได้แม้ครึ่งครั้ง แม้แต่จะเป็นดาบนั่น ถ้านายใช้รับมันตอนนี้ละก็ มันบิ่นแน่
เอาหละ หมดเรื่องแล้ว เราไปกันเถอะ เจ้ามีแผลต้องทำ มีดกับหอกนั่นข้าจะให้คนเอาไปไว้ที่ห้องให้ถ้าเจ้าต้องการนะ ส่วนดาบนั่น ติดตัวไว้ดีกว่านะ”
“เออ ไม่ละครับ ผมไม่ค่อยถนัดเท่าไหร ใช้แค่ดาบอย่างเดียวดีกว่าครับ”
จากนั้นนายกองก็เดินนำออกไป เมื่อออกไปด้านนอกก็เป็นเวลาบ่ายกว่าๆแล้ว นายทหารต่างก็กำลังเตรียมตัวไปทำเควส เมื่อนายกองเดินผ่านก็จะทำความเคารพ เดินไปซักพักก็มาถึงกระโจมสีขาวขนาดใหญ่หลังหนึ่ง ซึ่งมีคนที่ได้รับบาดเจ็บนอนอยู่เต็มไปหมด
“อ่ะท่านนายกอง มาทำอะไรหรอค่ะ”
หญิงในชุดขาวคนหนึ่งเดินเข้ามาหา พร้อมก้มหัวให้นายกองเล็กน้อย
“ช่วยรักษาคนนี้หน่อยนะ พึ่งเสร็จจากการทดสอบหนะ”
“ได้ค่ะ ซักครู่นะค่ะ”
หญิงคนนั้นเดินหายไปซักพักก็กลับมาพร้อมยาเม็ดหนึ่ง และน้ำ เธอยื่นให้ลูมิเอลกิน
“ขอบคุณครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ เดียวพอกลับกระโจม ให้ใช้ยาสมานแผลทาแล้วพันแผลไว้คืนหนึ่งก็หายแล้วค่ะ แผลแค่นี้เอง”
“ครับ”
“ไปกันต่อเถอะ เราต้องไปหาคนๆหนึ่งก่อนที่นายจะไปพักได้”
นายกองบอกหลังจากที่ลูมิเอลทานยาแล้ว
“ใครหรอครับ”
“ช่างเหล็กของเรา เราจะไปไขเรื่องดาบของเจ้ากัน”
นายกองนำลูมิเอลเดินลึกเข้าไปในค่าย จนทะลุอีกด้านหนึ่งของค่ายเป็นบ้านหินหลังหนึ่งที่มีควันไฟพุ่งขึ้นตลอดเวลา
“นี่แหละ อ้อ เข้าไปแล้วอย่าตกใจหละ ช่างเหล็กของเราได้รับเผ่าคนแคระนะ ตัวจะเตี้ยหน่อย”
นายกองบอกก่อนเดินนำเข้าไป
“สวัสดีกรีมอท ข้ามีอะไรมาให้ดูแหนะ”
ซักพักก็มีเสียงดังออกมาจากหลังบ้าน แล้วก็มีร่างจิ๋วราวสูงราว1เมตร แต่ร่างกำยำ วิ่งออกมา ตามตัวเต็มไปด้วยเขม่าไฟ และเหงื่อ
“มีอะไรให้ข้าดูหรอซิ้มม์”
คนแคระทัก นายกองยิ้ม แล้วหันไปเรียกลูมิเอลเข้ามา
“ข้าอยากให้เจ้าดูดาบเล่มนี้หน่อย ด้วยความรู้ของเจ้าคงบอกอะไรได้หลายอย่าง เอาดาบให้เข้าดูซิลูมิเอล”
ประโยคหลังหันมาพูดกับลูมิเอล ลูมิเอลส่งดาบในมือไปให้คนแคระแบบงงๆ คนแคระมองดาบไปมา มองดูลายที่กระบังดาบ ลองจับที่คมดาบ แล้วจับที่ด้ามดาบ เอามืดหนาเล็กๆ ถูหนังสีดำเปื่อยๆออก เมื่อเห็นหนังที่อยู่ใต้หนังเปื่อยนั้นก็ต้องทำตาโต คนแคระทำท่าส่งดาบคืน ลูมิเอลยืนมือไปรับ
“เป็นไงบ้าง กรีมอท”
นายกองถาม
“อืม ดาบดีๆ ชั้นสูงไม่ต้องสงสัย แต่ยังไม่ตื่นเต็มที่ มันเลือกคนนี้หรอ”
“อืม” นายกองตอบ
“ใบดาบทำจากมิทริว ผสม โฮริอากอน ผสม เหล็กของเอลฟ์ และมีโลหะคุณภาพสูงของคนแคระอีก2ชนิด ตีด้วยไฟ3สี ไฟสีแดงสดของมังกรเพลิง ไฟสีน้ำเงินของนกเพลิง และไฟไร้สีแห่งไททัน อืม ไม่น่าเชื่อนะ แค่โลหะเหล่านี้ก็หายากมากแล้ว ยังหาไฟไร้สีของไททันมาได้อีก
ตีด้วยค้อนไซครอป ค้อนของผู้รับใช้เทพแห่งการตีเหล็ก สลักอักษรของคนแคระดำ อีกด้านของเอลฟ์ดำ ความว่า “ข้าจะทำลายอริแห่งนายข้า” โกรงดาบเป็นงานฝีมือก็อบลิน ถักทอด้วยเส้นโลหะแห่งหุบเขาโกล์ดเดรีย ของก็อบลิน ชื่อของโลหะชนิดนี้ นอกจากก็อบลินแล้วก็ไม่มีเผ่าพันธ์ใดสามารถออกเสียงได้ ความแข็งแกร่งของมันไม่เป็นรอง โฮริอากอนเลยซักนิด
ด้ามดาบนั้นยิ่งน่าตกใจ มันถูกพันด้วยหนังของพญามังกรราตรี ดาร์คลูเซีย เกร็ดของมันแข็งแกร่งยิ่งกว่าเพชร หนังของมันได้ชื่อว่าหนังที่มีคุณภาพดีที่สุดในเกมตอนนี้ เหนียวจนยาวจะฟันเข้า ต้านทานต่อเวทย์มนต์ทุกชนิด แม้แต่เวทย์แห่งแสง ไม่น่าเชื่อว่าจะมีคนหามันมาได้นะ
สรุปแล้ว ดาบเล่มนี้คุณภาพพอๆกับหอกของท่านจอมทัพเลยทีเดียวหละ ไม่รู้ว่าตื่นแล้วจะทรงอนุภาพขนาดใหน”
--------------------------------------------------------------------------
มาต่อให้ติดๆกันเลย พ่อดีเมื่อคืนปั่นได้ไม่ใช่น้อย วานนี้มาต่ออีก เสร็จสิ้น11หน้า ตอนหน้าสัปดาห์หน้าแน่นอน เพราะแต่งไม่ทัน
อย่าพึ่งห่างหายกันไปไหนนะครับ ยังมาอัพเรื่อยๆ ไม่ทิ้งแน่นอน แต่นานหน่อยเท่านั้นแหละ
ติดนิยายหลายเรื่อง อิอิ
เม้นให้กันด้วยน้า
~ขน~นก~ล่อง~
ความคิดเห็น