สิ่งที่เจ็บปวดยิ่งกว่าความเหงา คือ การที่เราไม่เคยรู้จักความรักมาก่อน ดิ้นรนค้นหาไปทุกๆอย่างก็อยากจะลองสัมพัสว่ารักเป็นเช่นไร แต่วันที่น้ำตาร่วงหล่นก็มาถึงจนได้ มันเจ็บปวดร้าวจนเข้าใจโธ่รสชาติแห่งความรัก ที่ใครๆต่างก็หามันมานาน รสชาติแห่ความรักมันชั่งแสนทรมาน น้ำตาแห่งความรักมันเอ่อไหลรินออกมา มันทำให้เราเข้าใจและก็ยิ่งเข้าใจมันอาจจะดูเลวร้ายเศ้ราไปทุกอย่างกับความรัก มันอาจจะปวดร้าวจนทรมาน ไม่ว่ารักจะเป็นอย่างไรก็อยากจะค้นหามัน คำว่ารักที่ค้นหามาทั้งชีวิตบางคนก็พบเจอรักแท้และรักที่สมบรูณ์แบบ แต่ในทางกลับกันคนที่เดินทางตามหาความรักแต่ไม่สมหวังกลับเจอแต่ความผิดหวัง มันเป็นเรื่องที่หน้าเศร้าใจมากที่จะต้องเจอแต่ความเจ็บปวด ฉันเองก็เจอกับชีวิตมีรักแต่ก็ถูกหาว่าแย่งแฟนของคนอื่น แต่ดิฉันผิดเหรอค่ะที่ผู้ชายเค้ามาชอบฉันเองและมาบอกรักฉันก่อนเอง ฉันไม่ได้ผิดใช่ไหมค่ะ เพราะดิฉันไม่ได้แย่งของใคร ถ้าจะผิดก็คงจะผิดตรงที่ผู้ชายมันไม่รู้จักพอ รสชาติแห่งความรักในมุมมองนักเดินทางก็เป็นเช่นนี้ละค่ะ ใครๆเข้าใจช่วยมาเป็นที่ปรึกษาหน่อยนะค่ะ หรือรสชาติแห่งความรักในมุมมองของใครที่ค้ายๆกันมาพูดคุยกันต่อได้นะค่ะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น