ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Dangerous love [1] 70%
Dangerous love [1] 70%
"อื้อออออ...." เสียงครางเบาๆข้างหูทำให้ฉันรู้ว่าบอสหลับสนิทแค่ไหน ฉันหันไปมองหน้าคนที่นอนอยู่ข้าอย่างมีความสุขใบหน้าที่แม้นจะหลับพลิ้มอยู่นั้นช่างหล่อเหลาเหลือเกิน
"มองอะไรครับ? หืม" จู่บอสก็ลืมตาขึ้นตาแล้วรั้งตัวฉันให้เข้าไปใกล้ๆจนจมูกเราทั้งสองชนกัน
"มอง....เด็กดื้อที่เมื่อคืนไม่ยอมหลับมัวแต่จะจ้องปืนเกลียว" ฉันพูดใส่บอสแบบหมันใส้ ก็มันจริงนี่นาเค้าเป็นบอสก็จริงแค่อายุของเขายังไม่ถึง 20 เลยด้วยซ้ำไป ต่างจากฉันอายุจะปาไป 25 แล้วนะ (ไม่ได้แก่เลยนะย้ะ -3-)
"แต่เด็กคนนี้ก็ถือว่าเป็นสามีของซีนะครับ"
"เหอะ พูดได้ไงเนี้ยแก่แดดนะเราไปอาบน้ำแต่งตัววันนี้มีงานแต่เช้าไม่ใช่หรอ?"
"อะไรกันวันนี้วันเสาร์วันหยุดผมนะ" เด็กดื้อหยิบไอโฟนออกมาดูตารางงานที่เขาบันทึกไว้แล้วสบถออกมา "งานวันเกิดนายกรัฐมนตรี? เพื่อนคุณพ่อนี่นา"
"ทำไมหรอ? มีไรหรือป่าว?" ฉันถามเด็กน้อยอย่างใจจดใจจ่อ ว่าเด็กคนนี้จะทำอะไรขึ้นมาอีก
"นายกรัฐมนตรีคนนี้คือคุณ ไวมัส ลอร์ดเชอร์ เอเย่นพ่อค้าส่งยารายใหญ่ของชายแดน"
"........"
"กำลังจะหักหลังพ่อของฉัน โดยการให้พ่อของฉันไปงานวันเกิดแล้วจะฆ่าปิดปากพ่อของฉัน" เด็กดื้อกำไอโฟนของเขาแน่น รู้ได้เลยว่าเด็กคนนี้ต้องมีแผนอะไรแน่ ๆ
"ให้ฉันช่วยไหม?"
"รอพ่อโทร.มากริ๊งเดียวเธอฆ่าไอ้ไวมัสได้เลย"
"........" ฉันได้แต่ยิ้ม
"เสร็จเมื่อไหร่แลมโบกินีสีแดงสดที่เธออยากได้จะไปจอดหน้าคอนโดของเธอแน่นอน"
"พร้อมเด็กดื้อคนนี้ที่ต้องนอนรอบนเตียงด้วยนะ...." ฉันเอานิ้วชี้ลากไล้ไปทั่วใบหน้าของบอส
"ครับพี่ซีก้า"
"ไปอาบน้ำได้แล้วนิกกี้ เดี๋ยวไปไม่ทันหรอก"
ก่อนเด็กดื้อจะไปอาบน้ำเค้าได้มาจุมพิตฉันก่อนที่จะไปรสจูบยังคงหวานเหมือนเดิม สิ้นสุดสัญญาการเป็นบอสเมื่อไหร่นิกกี้สัญญากับฉันว่าจะให้คุณพ่อมาขอดูสิแก่แดดมากเรียนยังไม่ทันจะจบเลยฮ่ะ ๆ
12.39 น.
'นี่ยัยซี วันนี้ว่างมั้ย?' เสียงแหลมปรี๊ดโทร.มาก่อกวนฉันตั้งแต่ตอนเที่ยง จะเป็นใครไปได้อีกนอกจากยัยมัศยา ยัยนี่เป็นเพื่อนของฉันตั้งแต่อนุบาลละมั้ง เราสนิทกันมากมากจนยัยนี่รับได้ที่ฉันทำงานอยู่องค์กรของนิกกี้ยัยนี่รู้ว่างานที่ฉันทำนั้นบางงานผิดกฏหมายบ้างแหละ ฆ่าคนใหญ่คนโตบ้างแหละ แต่ยัยนี่ก้ไม่เคยบอกใคร
"ฉันไม่ว่างนะวันนี้ มีภารกิจนิดหน่อย"
'อ่าว วันนี้วันเกิดน้าเธอนะไม่ไปหรอ?
ใช่วันนี้เกิดนน้าฉัน....หวังเถอะน้าแบบนี้แทบไม่อยากจะนับญาติ ส่งฉันไปขายให้พวกเฒ่าแก่ตั้งแต่ฉันอายุ 17 ดีแค่ไหนที่วันนั้นนิกกี้มาเจอฉันเลยพาฉันออกไปจากขุมนรกที่นั่นได้ "ไม่!!! ฉันยืนยันคำเดิมอย่าโทร.มาอีกถ้าเป็นเรื่องน้าฉันไม่อยากฟัง"
'โอเค วันนี้ทำภารกิจอะไร? ฆ่าท่านไวมัสหรอ?'
"ใช่ รู้ได้ไง?"
'ข่าววงในออกมาแบบนั่นว่าท่านไวมัสอะไรนั่นจะส่งคนมาฆ่าปิดปากท่านอเนกระวังตัวด้วยนะฉันเป็นห่วง'
"ขอบคุณนะ มัศ"
13.45 น.
ฉันเดินออกมาหน้าคอนโดของนิกกี้โดยที่ไม่ลืมที่จะขับ BMW สีดำแสนรักของฉันไปด้วยไม่แปลกที่คนจะจับจ้องมองมาที่ฉันเพราะชุดที่ใส่วันนี้ดูเซ็กซี่มากกว่าทุกวัน แหงละก็ไอ้ท่านไวมัสอะไรเทือกๆนั่นตัณหากลับจะตาย แก่ละยังไม่รู้จักเจียมอีกชุดวันนี้เป็นชุดแสกรัดรูปเกาะอกสีดำเงาที่ดันหน้าอกของฉันขึ้นมาเยอะพอสมควร ความสั้นไม่ได้สั้นเลยแม้แต่น้อยยาวถึงตาตุ่มแต่......แหวกจนมาถึงขาอ่อนเลย แถมยังเกล้าผมมัดเป็นหางม้าขึ้นเปิดหน้ามันทำให้หน้าอกของฉันเห็นชัดขึ้น
BMW ขับมาจอดไว้ที่จอดรถวีไอพีขององค์กรทำไมนะหรอ ฉันเป็นถึงเลขาของประธานยังไงก็ต้องวีไอพีอยู่แล้วฉันเดินขึ้นลิฟต์มาถึงชึ้น 25 เดินเข้าห้องทำงานเพื่อรอรับงานต่อไป .........
กริ๊ง กริ๊ง !!!
'ท่านอเนก'
"หึ!!" ฉันกดรับสายหัวหน้าองค์กรพร้อมทักทายตามประสา....อนาตคลูกสะใภ้
"ค่ะนายใหญ่"
'จัดการมันได้'
"I acknowledge"
15.00 น. @โรงแรม XXXXX
ฉันเดินเข้ามาในงานวันเกิดเข้ามาได้ยังไง? ก็ใช้โค้ดที่นายใหญ่ให้ไว้นะสิ การรักษาความปลอดภัยหลวมเหลือเกินหึ !
เป้าหมายกำลังทักทายแขกมีหรือฉันจะไม่ทำความรู้จักเป้าหมายของฉันก่อนที่เราจะไม่ได้คุยกันอีก.....
จากใจนักแต่ง::รออัพอีก 30% คร้าบบบบบ
เจิมครบ 20 อัพอีกสองตอนรวด ถามว่าหายไปไหนไปแต่งฟิคมา 55555555555555. เดี๋ยวจะอัพฟิคตามมาติดละจ้า
ปล.เรื่องนี้ปมเยอะจนคนแต่งก็งงเองนะคนเยอะแยะไปหมดเลย ให้อ่านให้ครบทุกตอนห้ามพลาดนะจ้ะนิยายเรื่องนี้ประมาณ 18+ (?) -,.- ถ้าไม่โดนแบนก็ได้ไปเน้อ >3< 555555555555555555555555.
"อื้อออออ...." เสียงครางเบาๆข้างหูทำให้ฉันรู้ว่าบอสหลับสนิทแค่ไหน ฉันหันไปมองหน้าคนที่นอนอยู่ข้าอย่างมีความสุขใบหน้าที่แม้นจะหลับพลิ้มอยู่นั้นช่างหล่อเหลาเหลือเกิน
"มองอะไรครับ? หืม" จู่บอสก็ลืมตาขึ้นตาแล้วรั้งตัวฉันให้เข้าไปใกล้ๆจนจมูกเราทั้งสองชนกัน
"มอง....เด็กดื้อที่เมื่อคืนไม่ยอมหลับมัวแต่จะจ้องปืนเกลียว" ฉันพูดใส่บอสแบบหมันใส้ ก็มันจริงนี่นาเค้าเป็นบอสก็จริงแค่อายุของเขายังไม่ถึง 20 เลยด้วยซ้ำไป ต่างจากฉันอายุจะปาไป 25 แล้วนะ (ไม่ได้แก่เลยนะย้ะ -3-)
"แต่เด็กคนนี้ก็ถือว่าเป็นสามีของซีนะครับ"
"เหอะ พูดได้ไงเนี้ยแก่แดดนะเราไปอาบน้ำแต่งตัววันนี้มีงานแต่เช้าไม่ใช่หรอ?"
"อะไรกันวันนี้วันเสาร์วันหยุดผมนะ" เด็กดื้อหยิบไอโฟนออกมาดูตารางงานที่เขาบันทึกไว้แล้วสบถออกมา "งานวันเกิดนายกรัฐมนตรี? เพื่อนคุณพ่อนี่นา"
"ทำไมหรอ? มีไรหรือป่าว?" ฉันถามเด็กน้อยอย่างใจจดใจจ่อ ว่าเด็กคนนี้จะทำอะไรขึ้นมาอีก
"นายกรัฐมนตรีคนนี้คือคุณ ไวมัส ลอร์ดเชอร์ เอเย่นพ่อค้าส่งยารายใหญ่ของชายแดน"
"........"
"กำลังจะหักหลังพ่อของฉัน โดยการให้พ่อของฉันไปงานวันเกิดแล้วจะฆ่าปิดปากพ่อของฉัน" เด็กดื้อกำไอโฟนของเขาแน่น รู้ได้เลยว่าเด็กคนนี้ต้องมีแผนอะไรแน่ ๆ
"ให้ฉันช่วยไหม?"
"รอพ่อโทร.มากริ๊งเดียวเธอฆ่าไอ้ไวมัสได้เลย"
"........" ฉันได้แต่ยิ้ม
"เสร็จเมื่อไหร่แลมโบกินีสีแดงสดที่เธออยากได้จะไปจอดหน้าคอนโดของเธอแน่นอน"
"พร้อมเด็กดื้อคนนี้ที่ต้องนอนรอบนเตียงด้วยนะ...." ฉันเอานิ้วชี้ลากไล้ไปทั่วใบหน้าของบอส
"ครับพี่ซีก้า"
"ไปอาบน้ำได้แล้วนิกกี้ เดี๋ยวไปไม่ทันหรอก"
ก่อนเด็กดื้อจะไปอาบน้ำเค้าได้มาจุมพิตฉันก่อนที่จะไปรสจูบยังคงหวานเหมือนเดิม สิ้นสุดสัญญาการเป็นบอสเมื่อไหร่นิกกี้สัญญากับฉันว่าจะให้คุณพ่อมาขอดูสิแก่แดดมากเรียนยังไม่ทันจะจบเลยฮ่ะ ๆ
12.39 น.
'นี่ยัยซี วันนี้ว่างมั้ย?' เสียงแหลมปรี๊ดโทร.มาก่อกวนฉันตั้งแต่ตอนเที่ยง จะเป็นใครไปได้อีกนอกจากยัยมัศยา ยัยนี่เป็นเพื่อนของฉันตั้งแต่อนุบาลละมั้ง เราสนิทกันมากมากจนยัยนี่รับได้ที่ฉันทำงานอยู่องค์กรของนิกกี้ยัยนี่รู้ว่างานที่ฉันทำนั้นบางงานผิดกฏหมายบ้างแหละ ฆ่าคนใหญ่คนโตบ้างแหละ แต่ยัยนี่ก้ไม่เคยบอกใคร
"ฉันไม่ว่างนะวันนี้ มีภารกิจนิดหน่อย"
'อ่าว วันนี้วันเกิดน้าเธอนะไม่ไปหรอ?
ใช่วันนี้เกิดนน้าฉัน....หวังเถอะน้าแบบนี้แทบไม่อยากจะนับญาติ ส่งฉันไปขายให้พวกเฒ่าแก่ตั้งแต่ฉันอายุ 17 ดีแค่ไหนที่วันนั้นนิกกี้มาเจอฉันเลยพาฉันออกไปจากขุมนรกที่นั่นได้ "ไม่!!! ฉันยืนยันคำเดิมอย่าโทร.มาอีกถ้าเป็นเรื่องน้าฉันไม่อยากฟัง"
'โอเค วันนี้ทำภารกิจอะไร? ฆ่าท่านไวมัสหรอ?'
"ใช่ รู้ได้ไง?"
'ข่าววงในออกมาแบบนั่นว่าท่านไวมัสอะไรนั่นจะส่งคนมาฆ่าปิดปากท่านอเนกระวังตัวด้วยนะฉันเป็นห่วง'
"ขอบคุณนะ มัศ"
13.45 น.
ฉันเดินออกมาหน้าคอนโดของนิกกี้โดยที่ไม่ลืมที่จะขับ BMW สีดำแสนรักของฉันไปด้วยไม่แปลกที่คนจะจับจ้องมองมาที่ฉันเพราะชุดที่ใส่วันนี้ดูเซ็กซี่มากกว่าทุกวัน แหงละก็ไอ้ท่านไวมัสอะไรเทือกๆนั่นตัณหากลับจะตาย แก่ละยังไม่รู้จักเจียมอีกชุดวันนี้เป็นชุดแสกรัดรูปเกาะอกสีดำเงาที่ดันหน้าอกของฉันขึ้นมาเยอะพอสมควร ความสั้นไม่ได้สั้นเลยแม้แต่น้อยยาวถึงตาตุ่มแต่......แหวกจนมาถึงขาอ่อนเลย แถมยังเกล้าผมมัดเป็นหางม้าขึ้นเปิดหน้ามันทำให้หน้าอกของฉันเห็นชัดขึ้น
BMW ขับมาจอดไว้ที่จอดรถวีไอพีขององค์กรทำไมนะหรอ ฉันเป็นถึงเลขาของประธานยังไงก็ต้องวีไอพีอยู่แล้วฉันเดินขึ้นลิฟต์มาถึงชึ้น 25 เดินเข้าห้องทำงานเพื่อรอรับงานต่อไป .........
กริ๊ง กริ๊ง !!!
'ท่านอเนก'
"หึ!!" ฉันกดรับสายหัวหน้าองค์กรพร้อมทักทายตามประสา....อนาตคลูกสะใภ้
"ค่ะนายใหญ่"
'จัดการมันได้'
"I acknowledge"
15.00 น. @โรงแรม XXXXX
ฉันเดินเข้ามาในงานวันเกิดเข้ามาได้ยังไง? ก็ใช้โค้ดที่นายใหญ่ให้ไว้นะสิ การรักษาความปลอดภัยหลวมเหลือเกินหึ !
เป้าหมายกำลังทักทายแขกมีหรือฉันจะไม่ทำความรู้จักเป้าหมายของฉันก่อนที่เราจะไม่ได้คุยกันอีก.....
จากใจนักแต่ง::รออัพอีก 30% คร้าบบบบบ
เจิมครบ 20 อัพอีกสองตอนรวด ถามว่าหายไปไหนไปแต่งฟิคมา 55555555555555. เดี๋ยวจะอัพฟิคตามมาติดละจ้า
ปล.เรื่องนี้ปมเยอะจนคนแต่งก็งงเองนะคนเยอะแยะไปหมดเลย ให้อ่านให้ครบทุกตอนห้ามพลาดนะจ้ะนิยายเรื่องนี้ประมาณ 18+ (?) -,.- ถ้าไม่โดนแบนก็ได้ไปเน้อ >3< 555555555555555555555555.
เจิมครบ 20 อัพสองตอนแถมฟิคด้วยจ้า
เข้าไปคุย,ขอแนวเรื่อง,คู่ฟิคได้ที่นี่
Twitter :: @KkrisBook
เข้าไปคุย,ขอแนวเรื่อง,คู่ฟิคได้ที่นี่
Twitter :: @KkrisBook
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น