ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fic b.a.p [This love must be defeated รักนี้ต้องมีคน 'แพ้' ]

    ลำดับตอนที่ #5 : เสียว...มั้ย

    • อัปเดตล่าสุด 18 มิ.ย. 56


     
     
           " อยู่นิ่งๆก็แล้วกันหึ... " ห้ะเค้าบอกให้ผมอยู่นิ่งๆหรอ อ๋อได้ เห้ย!!! ไอบ้ามันจะทำอะไรผมอ้ะะะ ผมไม่อยากเสียซิงตอนนี้นะ -0- 
     
           " แควก~ "   ไม่นานนักไวกว่าที่ผมคิดแดฮยอนกระเสื้อของผมอย่างแรงจนขาดกระจุย แล้วซุกไซร้ใบหน้าลงมาที่ตามซอกคอ ดูดเม้มจนอาจเกิดเป็นรอยได้และยังทำให้ผมเสียวอีกด้วย ผมพยายามดิ้นอย่างสุดชีวิต อย่างที่ไม่เคยดิ้นมาก่อน รู้ทั้งรู้ว่าเหนื่อยเปล่า ผมเป็นแค่ผู้ชายร่างกายอ่อนแอธรรมดาจะทำอะไรได้ สิ่งที่ทำได้ตอนนี้คือดิ้น ดิ้นให้สุดชีวิตไปก่อน แล้วจะหยุดก็ต่อเมื่อเหนื่อย แต่ตอนนี้นี้ผมเหนื่อยสุดชีวิตเลยหว่ะะ 
     
           " ฉันทนไม่ไหวแล้วจุนฮง ฉันขอนะ " แดฮยอนหยุดการกระทำแล้วหันหน้ามาพูดกับผม ผมอึ้งไปสามวิ แต่หน้าของแดฮยอนตอนนี้ ผมว่าเค้าคงต้องการจริงๆ เหงื่อที่ไหลซึมออกมาจากหน้าเขาทำให้ผมยิ่งกลัว ทั้งที่ความจริงแล้วแอร์ในห้องเย็นจนจะเป็นขั้วโลกอยู่แล้ว
           
           " จะบ้าหรอแดฮยอน ฉันพึ่งมาที่นี่ นายช่วยเคารพการมาของฉันก่อนไม่ได้รึไง อยู่ดีนายจะมาขอฉัน นายไม่คิดถึงใจคนโดนบ้างรึไง " ผมพูดตะคอกใส่คนที่กำลังจะขอผมมีสัมพันธ์ ผมไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมแดฮยอนถึงได้เป็นคนอารมณ์ร้อนอย่างนี้ 
     
     
           ดูเหมือนแดฮยอนไม่ค่อยจะมีอารมแล้วเหมือนกัน เค้าหยุดการกระทำก่อน แล้วลุกขึ้นยืนดังเดิม 
     
           " นายทำให้ฉันหมดอารามณ์ ... " 
        
           " แล้วฉันไปทำให้นายมีอารมณ์ตอนไหนห้ะ " ผมถามเพราะผมไม่รู้จริงๆเออผมโง่ 
      
           " แค่นายหายใจก็ยั่วแล้ว " เค้าบ่นอุบอิบอยู่คนเดียว ผมไม่ได้ยินเลยอ่ะ 
        
           " นายพูดว่าอะไรนะ " 
     
           " ฉันพูดว่าให้ลงไปกินข้าวได้แล้ว เมื่อกี้ฉันเอามือลูบท้องนาย ท้องนายร้องจ๊อกๆเลย -_- " จริงหรอ ท้องผมร้องเสียงนั้นจริงดิ อุบาทสิ้นดี-0- 
     
           " แล้วนายไม่กินกับฉันหรอ " 
     
           " กินสิ ฉันก็หิว พอดีหมูแถวนี้ไม่ยอมให้กิน เลยไม่อิ่ม หอวกว่าเดิมด้วย -3- " 
      
           ผมเดินตามแดฮยอนลงมาจนถึงห้องครัว ผมรู้สึกได้ว่าผมแค่กินข้าวกับแดฮยอน ทั้งคนใช้ บอดี้การ์ด คนขับรถ ก็อยู่ในห้องรบประทานอาหาร นี่เลี้ยงฉลองต้อนรับหรอ มาทั้งบ้านขนาดนี้ 
     
           " ฉันอึดอัดหน่ะแดฮยอน " 
     
           " อึดอัดหรอ อยากทำให้ห้องครัวมากกว่าในห้องนอนของนายว่างั้น มันคงเล็กไปสินะ " เห้ยอะไรว้ะ ผมพูดอะไร นายนี่ก็แปรเป็นหื่นตลอด แถมพูดต่อหน้าทุกคนที่อยู่ในนี้อีกด้วย ไม่อายพวกเขา ก็อายบรรพบุรุษที่อยู่ในบ้านนี้ด้วยเหอะ 
     
          " นี่!! นาย านยไม่อายพวกเขาที่ยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้บ้างหรอ คิดจะพูดอะไรก็พูด " 
     
          " อายทำไม ลองถาพวกมันเอาไปเม้ามอยกันต่อสิ ฉันจะอัดให้กระดูกไหปลาร้าแตกเลย " แดฮยอนพูดไป หันไปพูดกับทุกคนไป จะเน้นพวกป้าๆมากกว่า ผมเห็นแล้วอดหัวเราะไม่ได้ 
     
          " อื้ม อร่อยจัง " เริ่มจากข้าวคำแรกของบ้านนี้ ผมก็ติดใจซะแล้วสิ อย่างนี้ผมคงต้องให้ทำให้ผมกินตลอดเวลาแล้วหล่ะม้างงงง5555555 
     
          " อร่อยก็กินเยอะๆนะ เวลาทำ 'อะไร' จะได้มีแรง " แดฮยอนพูดแล้วกระตุกยิ้มที่มุมปาก ให้ตายเถอะ เค้าจะทำให้ผมคลั่งนะ 
     
     
     
    -----------------------------------------–––----------------------------------
     
    การบ้านเยอะเว่อร์เลยอ่ะแก ไรท์จะไม่ไหวแล้วนะ 
    แด้มาถึงขอเลย ตรงไปป่ะะ ไปทำอะไรม๊าาาาาาาถึงได้มีอารมณ์ขนาดนั้นนน 
    แชปนี้จะพูดถึงแดโล่อย่างเดียวนะค้ะ แชปหน้าจะปนกันไป แชปนี้สั้นกว่าเดิม T T 
    การบ้านเยอะเว่อร์ ไหนจะต้องจัดพานไหว้ครูอีก 
    ขอโทษที่บ่นน้ะค้ะ ไรท์เหนื่อยอ่ะจริง 
    ขอบคุณที่ยังติดตามน้ะค้ะะะ จะตั้งใจเขียนต่อไปปป 
    ฝันดีนุ้งโล่รอบเตียง ~  #ไรท์จะให้ขึ้นมานอนบนเตียงเลย >< *โดนตบตาย*

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×