fic b.a.p [This love must be defeated รักนี้ต้องมีคน 'แพ้' ]

ลำดับตอนที่ #4 : ใช่แน่หรอออO_o

       

 

            " งืออออ ที่นี่ที่ไหนเนี่ย " ผมลืมตาบวมๆที่เมื่อคืนร้องไห้มาสดๆ จะบอกว่าผมไม่ได้ร้องไห้ต่อหน้าพี่ยงกุกแต่ผมขึ้นมาร้องข้างบนต่อ แต่เดี๋ยวก่อนที่จะมาคุยเรื่องร้องไห้ของผม ตอนนี้ผมอยู่ที่ไหนนี่สิ สำคัญกว่า รอบตัวผมมมีทั้งของใช้ที่เหมือนว่าจะไม่ใช่ของผม เฟอร์นิเจอร์ถูกตกแต่งด้วยของดิสนี่ย์ เช่น โต๊ะไม้ที่รูปตุ๊กตามิกกี้เมาส์ ไหนจะกำแพงที่เต็มไปด้วยทิงเกอร์เบลอีก ทำไมผมถึงรู้จัก ก็ผมชอบหนิ แต่ก็ไม่ชอบเท่าตุ๊กตาหมีขนปุยที่อยู่ข้างเตียงหรอก พูดตรงๆเลย มันน่ารักมาก น่ากอดมาก น่าหอมมาก น่าน่าน่าไปหมดดด ผมลุกขึ้นจากเตียงมาดูตุ๊กตาหมีตัวใหญ่กว่าผม แต่ก็พบเลคเชอร์สีส้มที่เขียนไว้ว่า ' หอมฉันเยอะๆนะ แล้วนี่คือห้องของนาย ฉันคือแดฮยอน คนที่พี่ชายของนายส่งมา นายอยู่ในความดูแลของฉันแล้วนะ แต่ตอนนี้ฉันออกไปทำงาน ถ้าหิวหรืออยากได้อะไรก็กดกริ่งตรงข้างประตูห้องนะ จะมีป้าแจกุก คอยดูแลนายแทนฉันอยู่ ไม่ชอบอะไร ฉันทำงานเสร็จจะรีบไปหา รักนะครับเด็กขี้ยั่ว ' ผมอ่านจดหมายสีส้มของคนที่ชื่อแดฮยอน ตอนแรกก็ดีอยู่แหละ แต่หลังๆมานี่ ฉันไปยั่วนายตอนไหนห้ะ

            " ชิส์ " ผมสบถอออกมา ปกติไม่มีใครทำให้ผมอย่างนี้นะเนี่ย ขนาดคนที่เคยเจอกันแล้ว ยังไม่เคยทำอย่างนี้ให้ผมเลยแล้วคนๆนี้เค้าเป็นใครกันผมชักอยากจะเห็นหน้าแล้วหล่ะสิ นิสัยยังดีขนาดนี้ ผมว่าตัวจริง คงต้องต้องหล่อมากแน่ๆเลยอ่ะ ตื่นเต้นจัง            
            " จ๊อกกก~ " อูยยยย ไอเสียงกระเพาะอาหารกับน้ำย่อยตีกันแล้วอ่ะ สงสัยต้องกดกริ่งซะแล้ว แต่เอ๊ะ ไม่กดดีกว่า อยากลงไปดูข้างล่างเหมือนกันว่าจะหรูซักแค่ไหนเชียว รู้ดังนั้นผมก็แง้มประตูบานใหญ่สีขาวของห้องผม พอผมเปิดประตูได้ ผมก็ออกไปยืนอยู่หน้าห้องนั่นทำให้ผมถึงกับตะลึงเลยทีเดียว ในที่ที่ผมยืนอยู่นี่คือพระราชวังค์ใช่ป่ะะะ ผมบอกตรงๆเลยนะ ห้องของผมนจะเป็นห้องชั้นบนสุดแล้วหล่ะ เพราะว่าห้องผมอยู่ชั้นลอยครับ แล้วข้างล่างนี่ก็ธรรมดาที่ไหน ตกแต่งในแบบยุโรปแตกต่างจากห้องนอนของผมมากกกก นี่ผมพูดเยอะเกินไปใช่ป่ะ เพราะรู้ตัวอีกทีผมก็อยู่ข้างล่างแล้ว

            " คุณท่านจะรับอะไรค่ะ ทำไมไม่กดกริ่งเรียกป้าหล่ะ " อุ้ยย ป้าแกมามาอยู่ตรงนี้ตอนไหนเนี่ย ตกใจหมดเลย ผมว่าคนนี้แน่เลยที่ชื่อว่าป้าแจกุก หน้าตายังเด็กอยู่เลย

            " อ๋อเปล่าหรอกครับ ผมลงมาเพราะว่าหิวอ่ะ และก็อยากดูรอบบ้านด้วย ที่นี่ใหญ่จังเลยนะครับ " ผมถามอย่างเป็นมิตร เพราะไม่อยากให้คุณป้าแกมองผมเหมือนคนขายตัวของบ้านนี้ 

            " ใช่จ้ะ ป้าอยู่มา 20 กว่าปี คุณหนูท่านไม่เคยพาใครมาบ้านเลยนะจ้ะ ป้าเห็นหนูเป็นคนแรกนี่หล่ะ ปเาตื่นเต้นจัง เอ่อหนูป้าไปเอากับข้าวมาให้ หนูเดินไปที่โต๊ะรอป้าได้เลยนะจ้ะ " ป้าแกพูดเองเออเอง แล้วก็หายลับไปกับตา -0- 

 

             ผมเดินสำรวจบ้านก่อนที่ป้าจะมาเสริฟของที่โต๊ะ ผมรู้สึกว่าบ้านนี้มันใหญ่เกินไปสำหรับผม แต่ก็ไม่เป็นไรก็ผมไม่ได้อยู่คนเดียวนี่หน่าาา 

 

              " มาทำอะไรที่นี่ " ห้ะนั่นไม่ใช่เสียงผมนะ เสียงใครอ่ะ ผมหันไปทางต้นเสียงกลับพบว่า ชายหนุ่มจมูกเป็นสัน ปากออกจะเจ่อนิดนึงทำให้เข้ารูปกับจมูกโด่งๆ แต่ติดตรงที่ว่า 

 

                    ดำ ... 

           

               " คุณเป็นใคร " ผมมองหน้าพอจะเดาออกว่าต้องมีฐานะดีแน่นอน

               " ฉันแดฮยอน นายจุงฮงทำไมถึงมาเดินเพ่นพ่านอยู่ ฉันบอกแล้วใช่มั้ยว่าให้อยู่แต่บนห้อง!!! " อะไรว้ะะ มาถึงก็เทศนาสั่งสอนเลย แถมขึ้นเสียงใส่อีกด้วย นี่ใช่แดฮยอนจริงๆหรอ -_- 

               " นายใช่แดฮยอนจริงๆหรอ O_o " ผมถามเพราะผมแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองด้วยซ้ำ 

               " ก็ใช้หน่ะสิ!!! อย่าคิดจะเปลี่ยนเรื่อง " อะไรอีกเนี่ยยยย อยู่ดีๆ แดฮยอนก็วิ่งมากระชากแขนของผม ต่อให้ผมร้องเจ็บแค่ไหน ทุบตีเค้าแค่ไหน เค้าก็ยังคงดื้อรั้นทจะลากผมไป ขึ้นห้อง!!!!! เห้ยมาวันแรกแกจะลากฉันขึ้นห้องเลยอ่อว้ะ 

               " โอ้ยยยยยย~ " ในที่สุดแดฮยอนก็ปล่อยผมลงบนเตียงของห้องผม ก่อนที่เค้าจะถอดเสื้อโค้ดที่เค้าใส่อยู่ออกหมด ทำให้เห็นกล้ามเนื้อที่แข็งแรงและน่าสัมผัสที่เปียกปอนไปด้วยน้ำเหงื่ออันเซ็กซี่ เอ๊ะ!! แล้วนี่ผมจะมามองของเค้าทำไมเนี่ย สู้ผมต่อสู้กับสิ่งที่จะเจอในข้างหน้าดีกว่า 

   

                อยู่ดีๆ แดฮยอนก็เข้ามาค่อมผมแล้วมองผมในสายตาหื่นกาม นี่ผมไปทำอะไรให้เค้าเนี่ย อยู่ดีๆก็โกรธแล้วก็มีอารมณ์เฉยเลย ผมสาบานได้ว่าผมไม่ได้ไปยั่วให้เค้ามีอารมณ์แน่นอน สาบานได้จริงๆ 

               " หึ .. " 

               " นาย นายจะทำอะไรฉันนนนนนนนน " 

 

 

 

---------------------------------------------------------------------------

ไปลุ้นตอนหน้าอ่ะจริง *ร้องไห้* 

แด้แบบ -0- มาถึงนายจะหื่นใส่นุ้งโล่ของฉันเลยหรอ = =" *โดนตบ* 

ขอบคุณที่ยังอ่านน้าาาาาา #คือแบบซึ้งเว้ยที่ยังอ่านกันอยู่ 

ไรท์ขอให้ทุกคนติดตามและยังอ่านอยู่นะค้าาา ไรท์จะไม่ทิ้งฟิคเรื่องนี้อ่ะจริง  
ฝันดีกันทั่วหล้าค้าาาา บายด์  
#คือคราวทีแล้วไรท์ลืมเอารูปแทยอนกับฟานี่มาให้อ่ะดูซะเขาหวานซะขนาดไหนนน~