Stay with me (Chanhun)

อดีต ปัจจุบัน หรือ อนาคต

ความฝัน หรือ ความจริง

ผ่านมา หรือ กำลังเกิด

จบลงไปแล้ว หรือ เพิ่งเริ่มต้น

"พ่อหนุ่ม แหวนนี้ยายขายให้ถูกๆ พ่อหนุ่มเห็นลายแหวนนั้นไหม เหมาะกับพ่อหนุ่มมากเลยนา"

แหวนเงินที่มีลายสลักเป็นตัวอักษรแปลกๆ

เหมาะกับคนแบบเขางั้นเหรอ

ผมยกยิ้มให้กับคำหว่านล้อมของหญิงชราตรงหน้า ที่เปิดแผงลอยขายของเก่าสำหรับคนชอบสะสม แต่ผมไม่ได้ถึงขั้นชอบแล้วตามเก็บทุกอย่างหรอกนะ แค่ชอบดู แต่รอบนี้เหมือนคำชวนซื้อนั่นจะได้ผล ผมล้วงกระเป๋าตังค์ออกมาจ่ายหลังจากถามไถ่ราคาที่คุณยายคนขายพร่ำบอกว่าถูกนักถูกหนาสมคำบอก

"ขอบใจมากจ้ะพ่อหนุ่ม ดูมีราศีขึ้นมาเลยนะเนี้ย"

"ยายก็พูดเกินไปครับ กับแค่แหวนธรรมดาๆที่คนเขาไม่ค่อยสนใจจะมอง จะมาช่วยอะไรขนาดนั้นกัน" ส่ายหน้าไปมาให้คำพูดคนตรงหน้า แต่ก็อดเหลือบมองแหวนที่อยู่บนนิ้วไม่ได้ รู้สึกดีแปลกๆแต่ก็รู้สึกใจหายไปพร้อมๆกัน

"มันเป็นของพ่อหนุ่มมาแต่ไหนแต่ไร อย่าทิ้งขว้างมันอีกแล้วกันล่ะ" เสียงไล่หลังตามมา ทำเอาผมที่เดินออกจากร้านอดขมวดคิ้วแล้วหันหลังกลับไปมองคนพูดไม่ได้ ไม่ได้ถามอะไรออกไป มีแค่รอยยิ้มจนตาหยีของคุณยายคนขายส่งกลับมา

ของเขางั้นเหรอ เขาเพิ่งเคยได้ใส่แหวนวงนี้ครั้งแรกด้วยซ้ำ

#StaywithCH

ห้าวหาญมาเปิดฟิคใหม่ ไม่ต่อฟิคเดิมคือนายานา 5555

แนวทางฟิคมาจากเพลงfor life ของสามีเองค่ะ ขออภัยในความอยากแต่งนี้ที่อาจจะแต่งไม่จบอีกตามเคย สาธุบุน 

{ Winter Dark Theme }