ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    • ฟอนต์ THSarabunNew
    • ฟอนต์ Sarabun
    • ฟอนต์ Mali
    • ฟอนต์ Trirong
    • ฟอนต์ Maitree
    • ฟอนต์ Taviraj
    • ฟอนต์ Kodchasan
    • ฟอนต์ ChakraPetch
~ฤดูนี้~รักllsกlริ่ม~First Love Season~

ลำดับตอนที่ #1 : ฤดูร้อนเริ่มต้น

  • อัปเดตล่าสุด 24 ม.ค. 52


~ Summer ~

11 June

 ร้อนจังเลยผมเดินไปพร้อมบ่นไป

ทนหน่อยได้ไหมจะถึงแล้วผู้ชายวัยกลางคนพูด

ผมเดินมาเรื่อยจนถึงป่าแห่งหนึ่ง

อ้าวถึงแล้วผู้ชายคนนั้นหันมาแล้วพูด

ไหนๆๆที่ทำงานที่จะแนะนำผมหละ

นี่ไงแล้วชี้ไปบ้านหลังใหญ่ใจกลางป่า

เงินเดือน 800 ดอลลาร์

ผมรีบวิ่งไปดู แล้วตอบตกลงทันที

วั้นนั้นผมรีบวิ่งกลับบ้านด้วยความดีใจ

กริ๊งงงงงง ผมรีบตื่นและแบกกระเป๋าไปบ้านหลังนั้น

ผมเคาะประตู เข้าไปแล้วนะครับผมเปิดประตูเข้าไปพร้อมกับตะโกนเรียกไม่มีเสียงตอบรับผมค่อยๆเดินเข้าไปเรื่อย โป๊ง เสียงปิดประตูดังขึ้น ผมเริ่มกลัวขึ้นมาทันที ผมค่อยๆเดินต่อไป เรื่อยๆ เรื่อยๆ จากนั้นผมก็เห็นแสงจากประตูบานหนึ่ง ผมรีบวิ่งไปหา มันไกลขึ้นไปเรื่อยๆ จากนั้นผมก็สะดุดอะไรสักอย่างและตกหลุมลงไป

......

ผมตื่นขึ้นมาและมองไปรอบๆเหมือนจะเป็นห้องครัว และแล้ว ผมก็ได้ยินเสียงอะไรสักอย่าง ใกล้เข้ามาผมรีบหาที่ซ่อน ปรากฏว่าเป็นชายวัยกลางคนคนนั้นเข้ามา ผมดีใจมากและรีบวิ่งไปหา แต่เขาจำผมไม่ได้ผมยิ่งเครียดเข้าไปใหญ่ เขาหาว่าผมเป็นขโมยผมรีบวิ่ง ออกจากห้องครัว และวิ่งหนี เขาก็วิ่งตามมาผมรีบเปิดประตูห้องข้างๆ และเข้าไปผมรีบล็อคประตูและหันไปมองปรากฏว่าผมเจอผู้หญิงคนหนึ่งกำลังหวีผมอยู่ เธอหันมาแล้วถามผมว่า คุณเป็นใครผมยังไม่ทันตอบก็มีเสียงเรียก คุณหนูเห็นคนแปลกหน้าบ้างรึป่าวครับผมเห็นเขาเข้าไปในห้องคุณหนูผมอึ้งและขอร้องเธอ เธอก็ตะโกนออกไป ไม่มีหรอกค่ะ ไม่มีใครเข้ามาเลย” “หรอครับ ขอโทษที่มารบกวนครับผมถอนหายใจ แล้ว ขอบคุณครับคุณเป็นคุณหนูของบ้านนี้หรอครับ ผมก็ยื่นบัตรออกไป อ้าวตายจริง คุณเป็นพ่อบ้านใหม่ของที่นี่หรอค่ะ” “ครับ ก็คนๆนั้นเขาเป็นคนเขียนใบนี้ให้ผมเลย ทำไมเขาเหมือนไม่รู้จักผมหละครับผมรีบถาม อ๋อ ที่นี่ทุกคนหน้าตาคล้ายกันหละค่ะเสียงท้องผมร้อง ผมอายจนหน้าแดงเลย ตามฉันมาค่ะแล้วเธอก็กดเปิดประตูลิฟท์ และกดชั้น B7 อ๋อที่นี่มีใต้ดินนี่เอง ถึงว่าผมตก ลงมา” “อ๋อชั้นบนกำลังปรับปรุงอยู่ค่ะเธอตอบ ถึงแล้วค่ะประตูลิฟท์เปิดผมเห็นแล้วอึ้งห้องอาหารใหญ่พอๆกับบ้านผมเลยมีโต๊ะเรียงกัน ยาวสุดลูกหูลูกตา 
ติดตามชมตอนต่อไป
  ~เม้นให้ด้วยนะ~

ติดตามเรื่องนี้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน

ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

1ความคิดเห็น

กำลังโหลด...

1ความคิดเห็น

กำลังโหลด...
×