คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ซองจิน x วอนพิล DAY6 เลิกใส่โชคเกรอ์เถอะ part 2
“ทำไมนอื่นไม่ลับพร้อมพวเราล่ะรับ”
ผมัสินใั้ำถามับลีเอร์อวที่เอาแ่้อมอออนอหน้า่ารถ
แ่็ไม่ไ้ำอบใๆ มีเพียแ่ท่าทีทีู่เหมือนะรำาผมเ็มทน
ผมทำอะไรผิรึเปล่านะ
“หรือว่าพวเาไปลอันที่ไ้ัมแบสเ” ผมพึมพำับัวเอ
“พวสามนนั่นลับไปรอที่หอพัแล้วไ” เหมือนอินฮยอะรำาเ็มทน
“ผมทำอะไรผิรึเปล่ารับ อนแสผมว่าผม็ทำไ้ีเลยนะรับ”
ผมเหมือนำลัโนท่านประธานเรียไปพบ วามรู้สึอนนี้มันแย่มาเลย
“ห้ามไปแล้วไม่ใ่เหรอ พูไปแล้วไม่ฟัใ่ไหม” อยู่ๆ อินฮยอ็พู้วยน้ำเสียที่เายา
“ห้ามอะไรเหรอรับ” ผมไม่รู้ว่าถูห้ามเรื่ออะไร ผมไม่รู้ริๆนะ
เลยไ้แ่นั่ับมือัวเอที่อยู่หน้าัไว้แน่น
“เอาเถอะ ไว้ลับไปุยันที่หอพัแล้วัน” อินฮยอถอนหายใเสียัมาแล้ว็เอนัวลพร้อมับหลับา
พี่เหนื่อยมาใ่ไหมรับ
ผมรู้ว่าผม่อน้าที่ะื่นเ้นเวลาที่ึ้นแสบนเวที ผม็แ่ประหม่า
ผมไม่่อยมั่นใว่าัวเอะทำออมาให้แฟนๆ อบไ้มาแ่ไหน แ่..
ผม็พยายามแล้วนะรับ ผมพยายามเป็นอย่ามา ที่ะทำให้ทุอย่าออมาี
แ่ถ้ายัไม่พอใลีเอร์ ผม็อยาะอโทษและะพยายามอย่าหนั่อไป
+++++
“สอน ทำไมลับมา้าพวันรอิน้าวลออยู่นะ” พอผมับอินฮยอ้าวเ้ามาในหอพั
เฮยอ็พูึ้นทันที
ผมเหลือบมออินฮยอา้านหลัแล้ว็เินามเ้าห้อพัโยที่ไม่ไ้อบอะไรเฮยอ
“ฮยอเป็นอะไรเหรอรับ” ผมัสินใถามหลัาที่ประูปิล้วยฝีมือผมเอ
“แล้วนายล่ะ ทำไมบอแล้วไม่ยอมฟั”
อินฮยอวาี้าร์ลบนเียแล้วนั่ล้าๆ ี้าร์ัวนั้น
“ผมยัไม่รู้เลยว่าผมทำอะไรผิ ฮยอบอผมมาสิรับ”
ผมลาเ้าอี้มานั่ประันหน้าับอินฮยอ
“นายไม่รู้ริๆ ใ่ไหม ิม วอนพิล” อินฮยอ้อผม ผมพยัหน้าเบาๆ
“นายนี่มันน่าโมโหริๆ” อินฮยอูหุหิไม่น้อย
แล้ว็ลุึ้นไปล็อประูห้อ
อ่า... โมโหผมมาสินะรับ
“ผม..อโทษ” ผมพึมพำเบาๆ เมื่ออินฮยอลับมนั่ที่เิม
“ไม่ทันแล้ว มานี่” อิอนฮยอระุแนผมให้เเ้าไปหาัวเา
และผม็ไ้แ่ฝืนัวไม่ไ้ปะทะเ้าับัวพี่เาอย่ารุนแร
“ผมทำอะไรผิเหรอรับ” ผมเยมอหน้าอินฮยออย่าไม่เ้าใ
อ๋า...้อหน้าผมแบบุๆ แบบนี้ไม่ไ้นะรับ ผมลัว
“ถอออเี๋ยวนี้” น้ำเสียเ้มัึ้นพร้อมับแววาุัน
“ถออะไรรับ”
ผมยับนั่ัอินฮยอและูเหมือนฮยอ็ไม่ไ้ัืนอะไร
“ะถอเอหรือให้ันถอให้” ยัุผม
“ถอเอ็ไ้รับ” ผมผละมือออาไหล่อินฮยอแล้วับายเสื้อัวเอ
“เร็วๆ” น้ำเสียเร่เร้าทำให้ผมรีบึเสื้อถออออย่ารวเร็ว
“้า”
ทันทีที่ผมถอเสื้อหลุออาัวอินฮยอ็ันผมนอนราบลับเียแล้ว้มลัอผม
แ่เอ๊ะ ไม่ใ่อ แ่เป็นสายที่รัรอบอผมอยู่
“เี๋ยวผมถอให้็ไ้รับ” ผมพูเสียสั่น
“หมเวลาแล้ว” อินฮยอทำอย่าไรผมไม่รู้
แ่เส้นโเอร์ที่ผมใส่อยู่หลุิปาพี่เาไป่อนะพามาวาให้ที่หน้าออผม
ะ อินฮยอเ็ี่เป็นบ้า...
ผมัริมฝีปาัวเออย่าประหม่า
“รู้แล้วใ่ไหมว่าวามผินายืออะไร”
อินฮยอ้อาผมทำให้ผมรีบหลบาแล้วพยัหน้ารับ
อินฮยอเียบไปรู่หนึ่แล้ว็้มลหอมแ้มผมเบาๆ
่อนะลุออาัวผมโยที่ไม่ลืมหยิบโเอร์ที่อยู่บนอผมิมือไปทิ้ลถัยะ้าประูห้อแล้วเปิประูเินออาห้อไป
ผมวระใส่อีมั้ยนะ โเอร์เ้าปัหานั่น..
ภา่อ็มาเ้อ
ความคิดเห็น