รักมากมาย ให้นายหมดเลย!

ลำดับตอนที่ #1 : ฉันบอกไปแล้วใง!!! รักนายเว้ยยยยยยยยยยยย!!!!!!!

          บทที่1 จุดเริ่มต้น

            "อ๊ากกกกก!!!! หมดเวรหมดกรรมซะทีเว้ยยยยย" ฉันตะโกนกลังจากที่ก้าวพ้นห้องสอบมาได้ก้าวเดียว..

            "เหอะๆ สอบเสร็จนะเฟ้ย ไม่ใช่เจ้ากรรมนายเวรอภัยโทษให้ ร้องซะลั่นเชียว" อะไรวะไอ้เมย์ไอ้เพื่อนบ้า คนกำลังอารมณ์ดีๆ ทำซะเสียหมด เช๊อะ!

            อ้าวๆๆ เวรกำ - - ดีใจเรื่องสอบเสร็จจนลืมแนะนำตัวซะนี่ อ่าจะเริ่มใงดีอ่ะ >< คืองี้ๆ ฉันชื่อ ประกายการ เวชยะพิทยสันติ ชื่อเล่นชื่อน้ำเงิน เรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่4 แต่ไอ้เพื่อนเวรของฉันมักจะบอกว่าหัวสมองฉัยอยู่อนุบาล3ได้เท่านั้น !! เหอะๆ เอาเป็นว่ารู้แค่ชื่อฉันก็พอแล้วล่ะ ถ้าให้พูดหมดคงจะเอาไปแต่งนิยายตั้งแต่ยังไม่เริ่มเรื่อง - -

            "นี่ๆเมย์จ๋าาาาาา~" ฉันเรียกไอ้เพื่อนเลิฟพร้อมมองฟน้ามันแล้วกระพิบตาปริบๆ ก็เห็นในละครใช้กันอ่ะ ใช้มั่งๆ เฮ้ยยยยยย ไอ้เมย์ ไหงทำหน้าหยังกะอึไม่ออกหยั่งงั้นอ่ะ - - เดี๊ยมีเรื่องแน่ๆ

            "ไรวะไอเงิน แกเรียกงั้นทีไรไม่เคยมีเรื่องดีสักครั้งเลยอ่ะ" ไอเมย์เว้ยยยย ทำใมทำหน้างั้นอ่ะ เพื่อนเรียกนะเว้ย -*- เอาเหอะๆ คราวนี้ยกโทษให้เพราะมีเรื่องที่จะใช้แก คราวหน้าแกตายแน่!! [นางเอกเริ่มออกอาการ...]

            "ครือว่า....เอ่อ...แกไปเดินเล่นกะฉันแถวๆ ชั้น 5 หน่อยดิ" ///>///*///</// ฉันพูดอายๆ

            "ไม่ต้องทำเป็นมาอ้าง แกจะไปเหล่ไอ้พี่เนย์ก็บอกมาเดะ " กำ รู้อีก - - นับวันแกยิ่งรู้มากขึ้นทุกทีแล้วนะเว้ยยย แกบอกมาซะ ไปเล่นไสยศาสตร์ที่ไหนมา!! ฉันจะได้ไปเล่นด้วย!! [อ้าว..ซะงั้น]

            "เออหนะ ได้ป่ะๆ " นี่อ้อนสุดๆเลยนะเนี่ย ขนาดแม่ฉันยังไม่อ้อนด้วยเลย! แกนี่มันเป็นคนที่โชคดีที่สุดในทางช้างเผือกเลยรุ้ตัวเปล่า!! ถ้ารู้ก็ไปกับฉันเร็วๆๆ >< อยากเจอหน้าพี่เนย์ใจจะขาดรอนๆแย้วง่ะ

            "ใสเจีย เสียใจ ไอเพื่อนเงิน ฉันมีนัดกับแฟนเฟ้ยยยย!! //^///^///" แง่งงง แฟนแกอยู่ไหน บอกมา เด๋วจะจัดการกัดเด๋วนี้แหละ!!!