ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    geva's storage

    ลำดับตอนที่ #8 : Episode0: Just the beginning of long long story จุดเริ่มต้น

    • อัปเดตล่าสุด 9 ม.ค. 58




    Just the beginning of long long story

     จุดเริ่มต้น 

                BY: GEVA

     

     

     

    "โว้วววว หมดแก้ว หมดแก้ว หมดแก้ว!"

    "ใครอยู่ได้นานที่สุดคนนั้นชนะะะะะ ~"

                ฉัน ซันเด สาวน้อยวัยใสที่กำลังมีปาร์ตี้เล็กๆน้อยๆกับกลุ่มเพื่อนรักทั้ง 3 คน; ยัยเพื่อนรักฮานะ ตุ๊ดหน้าหล่อเรนนี่ และ เอ่อ ... ฟิล์ม แฟนฉันเอง -///- เรากำลังเล่นเกมในวงเหล้าอยู่ที่คอนโดชั้น 10 ของฉันเอง ซึ่งทุกคนก็กำลัง เมาหัวราน้ำ ......

    "ยัยจิณท์ แกเมาแล้วนะ เอิ้ก ~~~~" เรนนี่สุดหล่อ ... เอ๊ย สุดสวยบ่นทั้งๆที่ตัวเองก็เมา -_-

    "แกก็เมาเหมือนกันนั่นแหละ แอร๊ก~" พูดเสร็จก็สลบไปทันที ส่วนฟิล์มที่รักของฉัน รายนั้นสลบไปก่อนนานแล้วล่ะ L

    "ยัยยยซันเด~ ไหนแกบอกว่าแกคออ่อนไง~~ รับรอง แกแพ้ฉันแน่ .... ครอก!" อ่าวเฮ้ย ไปแล้วหรอ ... 

    "ใครบอกว่าฉันไม่มาววว เอิ้กก!" ตอนนี้ฉันรู้สึกได้ถึงโลกที่กำลังหมุนผ่านดวงอาทิตย์ ฉันเห็นดาวเสาร์ผ่านดาวพฤหัสไป ....

     

    ปึ่ง !!

    ห๊าาา? เสียงอะไรกระแทกกระจกน้าาาา?

    หะ หะ .. ห้ะ?? อะไรกระแทกกระจก!?

    ฉันติดเกียร์หมาวิ่งข้ามกองศพเพื่อนๆที่เมาเกลื่อนกลาดพื้นไปยังกระจกซึ่งติดกับระเบียง

    .

    .

    โอ้ พระเจ้า

    ใครเอาศพคนหล่อมาโยนทิ้งไว้ที่ระเบียงเนี่ยย~

    "หะ ... เห้ย!!!" ฉันเผลออุทานด้วยความตกใจ และสลัดความเมาออกไปจนหมด

    สิ่งที่ฉันเห็นอยู่ตรงหน้า เป็นผู้ชายที่น่าจะอยู่ในช่วงวัยรุ่นตอนปลาย ผมสีบลอนด์น้ำตาล ผิวขาวอมแดงแบบคนสุขภาพดี๊ดี แต่ ... โชกเลือดจนแทบจะหมดสภาพแล้ว จากสภาพแล้วคิดว่าน่าจะกระเด็นมา

    ... แต่ทำไมถึงกระเด็นมาที่ระเบียงชั้นสิบได้ง่ะ TT  ธธTT

    ฉันรีบรวบรวมสติที่ไม่ค่อยจะเหลือ แล้วพยุงเขาขึ้นมา วางหัวเขาไว้บนตักของฉัน

    "Hey, are ... are you OK?" ฉันถามเขาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ อารมณ์ตอนนี้เต็มไปด้วยความงุนงง สับสน ตกใจ ทุกอย่างมันผสมปนเปไปกันหมด

    แต่ เขาก็ไม่ตอบฉัน ได้แต่เหลือบตามองและหายใจอย่างโรยริน

    "Ok, ok. I'll help you, just waiting." ฉันบอกให้เขารอ ให้เขาอดทนไว้ก่อน เพราะฉันจะไปหยิบเครื่องปฐมพยาบาล

    "No .. Don't go" แต่เขากลับยื้อฉันไว้ พูดด้วยน้ำเสียงเหมือนคนใกล้จะขาดใจ แล้วเอาอะไรซักอย่างยัดใส่มือฉัน "Please take care of it, keep it safe, keep it secret. Don't let them know ..."

    ฉันไม่เข้าใจ ...

    "But you gonna die, I should help you first" แต่เขากำลังจะตายนะ จะมาให้รักษาสมบัติอะไรตอนนี้! ฉันจะต้องช่วยเขาก่อน!

    "It's my time, no one can't help me. Ya should keep THAT secret and safe." เขาตอบกลับมา ว่า ... ไม่ต้องช่วยเขา แค่รักษาสิ่งนั้นให้ดี แต่ฉันจะทำอย่างนั้นได้ยังไงล่ะ

    "What? I … confused. Hey, hey! Wake up!" เวรรรรร T T เขาสลบไปแล้ว! เอาไงดีล่ะ ฉันจะโดนข้อหาฆาตกรรมมั้ยเนี่ย!

     

    ฉัน ... ฉันต้องทำอะไรซํกอย่าง

    "เรนนี่ ตื่นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน!" 

    "ว้าย~ ผู้ชายคนนั้นหล่อจัง~ ครอก!" นาง ละ เมอ !  บ้าเอ้ย!

    โอเค เป้าหมายต่อไป

    "ยัย ฮา นะ ! ตื่นเดี๋ยวนี้น้าาาาาาาา!"

    "ช้านนนน ม่ายยยยยย มาวววววววววววว ~~~" เสร็จแล้วก็เอาหัวมาซุกไว้ที่เท้าฉัน กรี๊ดดดด! ไม่ไหวแล้วนะ แงงงงงงงงง T T

    "ฟิล์ม! ตื่น! ตื่นนนนนนน~"

    "ครอก ฟี้ z Z Z" ฮือ นี่ก็พึ่งไม่ได้เลย แล้วฉันจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย!

     

     

    โอเค! ฉันจะพาผู้ชายคนนี้ไปส่งโรงพยาบาลเอง!!!

     

     


    Next Episode:

     “ผม ซันชายน์นะ ยินดีที่ได้รู้จักกันนะครับ ซันเดคนสวย J

    นายนี่ ... ว่าง่ายจริงๆ เลย!


     

    ขอบคุณธีมชิคๆ จาก
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×