คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro...
MOUTH 2 MOUTH
รักหมดใจ ผู้ชายปากแข็ง
"ช่วยด้วย!!!"
"ใครก็ได้ช่วยผมด้วย!!!" เสียงร้องขอความช่วยเหลือของร่างบางดังขึ้น
"นี่...ปล่อยนะไอ้บ้า ไอ้โรคจิต ปล่อยฉันนะ!!!"
"ช่วยด้วย...ชะ"
ผลัก!!! ตุบ!!
"หุบปากซะ!!" เสียงตะคอกแหบพร่า ของชายร่างบึกบึนดังขึ้น
"ชะ...ช่วยด้วย" เสียงของร่างบางเบาหวิว เพราะจุกจากแรงชกของชายร่างบึกบึน ที่ชกเข้ากลางลำตัวของร่างบาง
"หึ...สิ้นฤทธิ์ซะทีนะ"เมื่อพูดเสร็จ ชายร่างบึกบึนก็ถลาตัวเข้ามาหาร่างบางทันที
"ฮือๆ...ช่ ว ย ด้ ว ย ...ฮือๆ"ร่างบางร้องให้ทันที ที่ชายร่างบึกบึนลวนลาม
เสียงหายใจของร่างบึกบึนที่ดังอยู่ข้างหูของร่างบางนั้นทำให้ร่างบางกลัวทันที
แม้จะมีกำลังเพียงน้อยนิด แต่ก็พยายามขัดขืน
"อย่า...ฉันขอร้อง...ฉันขอร้อง...ฮือๆ"
"นี่...หยุดเรื่องมากซะที"
...ฮือๆ...
'คิบอมนายช่วยฉันที ช่วยฉันด้วย ฮือๆ ฉันกลัว กลัวเหลือเกิน'ร่างบางที่ตอนนี้ไม่มีแรงที่จะร้องขอความช่วยเหลือจากใคร
ไร้สติ ได้แต่ร้องให้คร่ำครวญเรียกหาคนที่จะพอช่วยตนได้ภายในใจ แต่เสียงหัวใจดันเรียกร้องไปหาคนๆนั้น
คนที่เค้าไม่ถูกชะตา คนที่เค้าเกลียดที่สุดในโลก คนที่ชื่อ คิมคิบอม
“เฮ้ย...ทำไรอ่ะ” เสียงของร่างสูงที่จู่ๆก็ปรากฏตัวขึ้น
‘นั่น...นะ...นั่น คิบอมใช่ไหม คิบอมมาช่วยเรา หรอ ฮือๆ...นาย...นะ..นายมาช่วยฉันทำไม ฮือๆ...ฉันเกลียดนายนะ...
แต่...แต่ทำไมฉันคิดถึงนายเป็นคนแรก ฉัน... ’ร่างบางที่ตอนนี้ไม่มีแรง ที่จะเรียกร้องออกมา ทำได้เพียงแค่ร้องไห้
ร้องไห้ในความคิดของตนเอง ‘ทำไม...ทำไมนายถึงมาช่วยฉัน....และทำไมฉันคิดถึงนายคนแรก อันที่จิง
ฉันควรคิดถึงเขาสิ...ลี ฮยอกแจ’
“ก็ต้องขอแส่หน่อยสิ ก็คนที่แกกำลังทำร้ายอยู่นั้น เป็นคนสำคัญของฉันซะด้วยสิ”
อุก!! อัก!! พลั่ก!! โครม!!
คิบอมไม่รอให้อีกฝ่ายได้ตั้งตัว เข้าไปชกหน้าชายบึกบึนทันที ทั้งคู่ต่อสู้กันอย่างทุลักทุเล ในที่สุดการต่อสู้ก็จบลง
ชายบึกบึนสลบล้มลงต่อหน้าคิบอม แต่สภาพของคิบอมก็ไม่ต่างจากชายบึกบึนเลย ตรงมุมปากมีรอยเลือดติดอยู่เป็นทาง
คิบอมใช้มือเช็ดมุมปากทันที แก้มทั้งสองข้างก็เขียวเป็นรอยมัด เจ็บก็เจ็บ
‘คิบอมฉันขอบใจนายนะ...แต่เรื่องนี้มันคงทำให้ฉันหายเกลียดนายไม่ได้หรอก ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม...
ทำไมฉันถึงเกลียดนายมากขนาดนี้…’ร่างบางคิดได้แค่นั่นก็สลบไปทันที ร่างสูงเดินมาหยุด ต่อหน้าร่างบาง
โดยพยุงร่างบางที่ไร้สติพิงกับอกกว้างของตน แล้วใช้มือเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าของร่างบางอย่างแผ่วเบา
“ทงเฮ…”
"ทงเฮ..."
“ยัยหมวย...เฮ้ย!!!...ยัยหมวย”
“...แล้วฉันจะไปส่งนายที่ไหนล่ะเนี้ย...บ้านนายฉันก็ไม่รู้จัก”
“เฮ่อ...งั้นไปบ้านฉันก่อนก็ได้...ฉันไม่เคยพาผู้หญิงเข้าบ้านนะโว้ยนายเป็นคนแรก”
(เฮ้ย!!คิบอมยัยหมวยเป็นผู้ชายนะโว้ยไม่ใช่ผู้หญิง )( คิบอม – ก็มันเหมือนผู้หญิงนี่ ) (-_-‘)
อันยองจร้า.
อ่านแล้วช่วยคอมเม้นด้วยน้า
อยากรู้ว่าทุกคนคิดงัยกับฟิคเรื่องนี้ จะได้เอามาเป็นแนวแล้วก็แก้ไข เด้อ! พี่น้อง
ขอบคุงจร้า
ความคิดเห็น