ฟินิกส์ มหากาฬขุนพลพิทักษ์บัลลังค์

ลำดับตอนที่ #1 : ตอน.. การปรากฏตัวของกองโจรนพเก้า

       ภายใต้หน้ากากเหล็กที่ดูน่าเกรงขาม ลมหายใจถี่เป็นระยะ ๆ เสียงดังน่าหวาดกลัว ดั่งปิศาจร้ายในขุมนรกอเวจี บุคคลเบื้องหน้าข้าคือ คนที่ข้าไม่อยากพบพาน มันคือมือสังหารของ หน่วยพิราบขาว องค์กรลับที่คอยดักปล้นสะดมของนักเดินเรือที่ผ่านไปมา มันมิใช่แค่โจรสลัด แต่หากคำว่า โจรสลัด ยังกระจอกไปสำหรับพวกมัน พวกมันคือ พรรคนพเก้า หรือที่รู้จักกันดีในนักเดินเรือทั่วไปในชื่อ นพเก้าเจ้าสมุทร มีเรือสำเภาใหญ่นามว่า “9” (nine) ภายในเรือประกอบด้วย ทหาร 3 กลุ่ม เอาไว้ปล้นสะดม ซึ่งความสามารถก็แตกต่างกัน เรียงตามความสามารถคือ หน่วยพิราบขาว , หน่วยฉลามโฉด , และหน่วยเจ้าสมุทร  นอกจากนี้ยังมีทหารเอก ซึ่งไม่ได้สังกัดหน่วยหนึ่งหน่วยใด แต่ จะมีหน้าที่คอยควบคุม หน่วยงานต่าง ๆ ประกอบด้วย     อังเดร เกรเกอร์ , สลาตัน ยูริ , เดโม่ อลิสเบท  โดยทั้งหมดนี้ อยู่ภายใต้การควบคุมของ โซเฟีย ออกัส เป็นสตรี นี่คือข้อมูลที่ทุกคนต่างรู้ดี และในคืนนี้ เรือที่ตกเป็นเป้าหมายของพวกใจบาปพวกนี้ คือเรือสำเภาอันเลื่องชื่อที่สุดในน่านน้ำฝั่งตะวันออกของจีนนั่นคือ       “เรือจวนเหลียง” ซึ่งกำลังขนส่งทองคำจำนวนมหาศาลไปยังเมืองหลวง แต่กลับถูกดักโจมตี โดยพรรคนพเก้า ภายใต้การนำของ สลาตัน ยูริ ซึ่งได้นำหน่วยพิราบขาวมาปล้นในครั้งนี้

      หน้ากากเหล็กใหญ่ยักษ์ เสียงหายใจที่น่าหวาดกลัว บุคคลเบื้อหน้าข้า มันคือ สมุนมือขวาของ สลาตัน ยูริ  มันมิอาจเรียกว่ามนุษย์ได้ เพราะพละกำลังที่มหาศาลของมัน บวกกับร่างกายกำยำและใหญ่เกินมนุษย์ทั่วไป หัวโล้นเกลี้ยง แต่กลับเต็มไปด้วยรอยสักลายอักขระโบราณลี้ลับ ใบหน้าของมันไม่เคยมีใครมองเห็น เพราะมันสวมหน้ากากเหล็กสี่เหลี่ยมคล้ายหน้ากากเหล็กของช่างเชื่อมเอาไว้  ร่างกายที่กำยำและสูงใหญ่ของมัน  มีเพียงผ้าคาดคล้ายโจงกระเบนของชาวเอเชียชิ้นเดียวเท่านั้นที่ปกปิดสิ่งที่น่าเกลียดที่สุดของมันเอาไว้ ทั้งร่างกายเต็มไปด้วยรอยสักอักขระแปลกๆ เต็มตัว แน่นอนว่า มันผู้นี้หากไม่เสียสติ ก็คงมิใช่มนุษย์  “รออะไรหละ ? ฆ่ามันเลยไม่ดีเหรอนาย” เสียงของคนใส่หน้ากากเหล็กพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นและแหบแห้งน่าสยดสยองยิ่งนัก “ยังไม่ใช่ตอนนี้ ข้าจะถามอะไรเขาสักหน่อย” เสียงคนจากท้องเรือสำเภากล่าวขึ้น เป็นน้ำเสียงที่แสนจะไพเราะและดูมีความเมตตาดั่งว่าผู้ที่ได้ฟังถึงกับหลงใหลกับเสียงชายคนนี้  สักครู่ก็ปรากฏเจ้าของเสียงไพเราะคนนั้นเดินขึ้นมาจากประตูท้องเรือ บุคคลผู้นี้ดูแล้วมิอาจจะเหมือนโจรสลัดแม้แต่น้อย หนำซ้ำยังดูเหมือนนักปราชญ์ผู้เลอโฉมซะด้วยซ้ำ ชุดจีนโบราณสีขาวผ่อง หน้าตาที่เกลี้ยงเกลาและหล่อเหลา บวกกับท่าทีที่สุขุมและเรียบร้อย ทำให้บุคคลคนนี้หากดูภายนอกมิอาจรู้เลยว่าเป็นโจร “ข้าต้องขออภัยด้วยที่เสียมารยาทกับท่าน ท่านจอมยุทธ ข้าชื่อว่า สลาตัน ยูริ ข้ามาที่นี่เพื่อจะมาแบ่งเบาภาระที่หนักอึ้งของเรือท่าน มิได้มีเจตนาฆ่าใคร แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น พวกข้าทำเพื่อป้องกันตัว ท่านคือหัวหน้ากลุ่มทหารอารักษ์ขาเรือหลวงของพระราชาใช่ไหม ถ้าทายไม่ผิด ท่านน่าจะเป็น ขุนพลการ์เบรียว ไวโอเลต ผู้เลื่องชื่อ ?” น้ำเสียงที่อ่อนหวานและสุขขุม  กล่าวถามบุคคลที่สะบักสะบอมจากการต่อสู้กับมนุษย์หน้ากากเหล็ก “มึงไม่จำเป็นต้องรู้จักกู เพราะกูจะไม่ตอบอะไรมึง ไอโจรชั่ว กูสาบานด้วยชีวิตของกู ถ้ากูรอดไปได้ กูจะตามฆ่ามึง ไอสารเลว” หลังจากกล่าวจบ มนุษย์หน้ากากเหล็ก ก็ตรงเข้ามาต่อยชายคนนั้นเข้าชายโครงด้วยความแรงอีกหนึ่งหมัด “พอได้แล้ว เจ้ากำลังทำร้ายทหารเอกของพระราชาเชียวนะ อยากหัวขาดหรือไง” สลาตันห้ามปรามมนุษย์หน้ากากเหล็กเอาไว้ น้ำเสียงยังคงนุ่มนวลสุขุม แต่แฝงไปด้วยวาจาที่จาบจ้วงดูถูกอย่างที่สุด “ว่าแต่ ข้าว่าท่านกระจอกไปหน่อยนะ แต่เอาหละ ข้าจะรบกวนท่านอีกหน่อย แล้วข้าก็จะไปแล้ว”

“ท่านช่วยตอบคำถามข้าสักคำถามสิ ข้าอยากรู้ว่า ทวนฟ้าดินอาวุธคู่กายของท่านหายไปไหน มันมีค่ายิ่งกว่าทองบนเรือนี้ทั้งหมดอีกนะ ท่านรู้รึเปล่า” ไม่มีเสียงโต้ตอบจากอีกฝ่ายกลับมา ทำให้มันต้องถามซ้ำอีกครั้ง “ท่านจอมยุทธ์ ข้าไม่อยากทำร้ายท่าน ช่วยให้ความร่วมมือด้วยเถอะ ข้าคิดว่าข้าก็ใช้มันได้ไม่ด้อยไปกว่าท่านเลยนะ ”แม้จะถามอีกกี่ครั้งก็มิอาจทำให้ชายคนนั้นเปิดปากได้ “เอาหละท่าน ข้าถือว่าท่านบังคับให้ข้าทำ ในเมื่อท่านไม่พูดกับข้า ท่านก็เชิญไปพูดกับยมบาลก็แล้วกัน ข้าขอโทษด้วยนะท่านจอมยุทธ์” มนุษย์หน้ากากเหล็กไม่รอช้า ง้างมือเพื่อเรียกพลังปราณกะสยบบุคคลเบื้องหน้าให้ตายในทันที สายอักขระตามตัวของมัน แผ่เป็นสีแดงฉานทั้งตัว มือขวากำหมัดแน่นและสั่นเทาเกิดพลังงานความร้อนปกคลุมมือของมัน จนเกิดควันร้อนระอุ ก่อนจะเปล่งเปล่งเสียงคำรามดังลั่น  นี่คือวิชาหมัดทะลวงไส้ วิชาสายดำที่ร้ายกาจอีกวิชาหนึ่ง มันปล่อยหมัดพุ่งตรงใส่กาเบรียว เกิดเสียงระเบิดดังกึกก้อง แสงสว่างเจิดจ้าจนมองอะไรไม่เห็น ข้าวของกระจัดกระจายไปทั่วเพดานเรือ สลาตันแน่ใจว่า พลังที่รุนแรงขนาดนี้คงไม่มีผู้ใดรอดพ้นได้แน่ จึงนักคุกเข่าเตรียมที่จะสวดส่งวิญญาณ แต่ภาพที่เห็นตรงหน้ากลับไม่เป็นเช่นนั้น คนทั้งสองตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น ผู้ที่ไอ้หน้ากากเหล็กระเบิดพลังเข้าใส่ยังคงนอนอยู่สภาพเดิม แต่คนที่ปรากฏขึ้นเบื้องหน้าชายคนนั้นคือ สตรีท่านหนึ่ง ที่มาป้องกันหมัดทะลวงไส้ของหน้ากากเหล็กเอาไว้ สลาตันมีสีหน้าที่ตกใจ ก่อนจะกล่าวคำบางคำขึ้นมา “ท่านหัวหน้าโซเฟีย”